โอ้ อันนี้กระผมเคยเจอมากับตัวเอง ขนาด บีบเป็ดม่วง เข้าปากแล้ว แต่ด้วยความเร็วของกระผมตบ ให้หน้าขมำ ยาล้างห้องน้ำ เลยพุ้งออก ไม่ทันได้กลืน แต่ก็กลิ่นข้าวไม่อร่อยไปหลายวัน
จะเล่า เรื่องถึงที่ไปที่มาก่อนดีไหมเพื่อเป็นแนวแต่เรื่องมันยาว ตัดมาที่วิธีผมเคยใช้เป็นทางออกและเป็นผลสำเร็จ ด้วยดี แม้จะ หวาดเสียวไปบ้าง ถ้าอยากฟังเรื่องราว ก้อโพสบอกก็แล้วกัน
ครั้งแรก ใช้วิธีพูดบอกตรง และให้เค้าห่างจากเรา โดยแยกกันอยู่แต่หมั่นดุแลเค้าในฐานะเพื่อน ( เจอคำตอบถ้าคุณทิ้ง ฉันๆจะฆ่าตัวตาย เราชะล่าใจ พลั้งปากบอกไป ด้วยคิดในใจให้เค้าสำนึกได้ "คิดได้แค่นั้น ก็ฆ่าตัวตายไปเลย ผมก็ไม่ได้ จากไปไหน แต่จะอยู่เป็นเพื่อนคุณตลอดไป) จริงๆยังไม่จบประโยค เค้าวิ่งไปห้องน้ำ ถือเป็ดม่วงมา ยกขึ้นพร้อมบอกว่า "ดีจะฆ่าตัวตายให้ดู" เปิดจุก ยกขึ้นดื่ม โอ้วเกือบไม่ทัน
หลังจากปลอบประโลมจนสติเค้ากลับมาได้ พร้อมจะรับรู้รับฟังใหม่ นานเอาเรื่อง จึงขอตัวแยกไปอยู่ใกล้ๆที่ทำงาน
แต่หมั้นเอาใจเค้าเป็นพิเศษ ก็หาทางกล่าวขึ้น ทำนองว่าให้เราเป็นเพื่อนกัน ไม่ผูกมัดกัน และเปิดโอกาสให้คุณ มองหาคนใหม่ได้ก่อน (แต่เราห้ามมีคนอื่นก่อนเป็นเด็ดขาด)
หลังจากนั้น เกือบหนึ่งปี เค้าจึงมีคนใหม่ แต่โดยนิสัยเค้า ยังอยากมีเราอยู่ ก็ยังไม่ยอมยังพยายามมาหาผม และพยายามหาเหตุว่าผมมีคนอื่น ที่เลิกกับเค้า เค้าไม่ยอม ผมเลยได้โอกาส บอกว่าผมรู้ว่าคุณมีคนใหม่แล้ว ก็ขอให้เราห่างกันไป
แต่เธอหาลดล่ะไม่ จนวิธีสุดท้าย ผมเข้าไปพบกับเธอและแฟนใหม่ โดยที่เธอไม่รู้ตัว เธออึ้ง ผมก็แนะนำตัวเองว่าเป็นเพื่อน และเคยเป็นแฟนกับเธอมาก่อน ที่มาวันนี้เพื่อ มาบอกให้เธอปล่อยผมไป และให้แฟนใหม่เธอดูแลให้ดี และไม่อยาก ให้เธอไปยุ่งกับผมอีก เท่านั้นผมก็เดินออกมา
แต่ไม่รู้ว่าเธอกับแฟนใหม่เป็นอย่างไร ต่อมาภายหลัง พอได้ข่าวบ้างว่า ยังคบกับแฟนใหม่อยู่
คุณรู้ไหม ความรู้สึกตอนนั้น ผมเหมือนออกมาจากคุก อ้อลืมบอก ทรัพย์สินทุกอย่างผมยกให้เธอหมด ขอแค่ อิสระภาพเท่านั้น จะเอาอะไรก็เอาไป
นี่ขนาดย่อ ยังยืดยาว หวังว่าคงพอเป็นแนวทางให้กลับท่านได้บ้าง
ส่วนที่ว่า บาปไหม อันนี้ ก็หนักอยู่ แต่ไอ้ครั้นจะทนอยู่ เราเสมือนหนึ่งอยู่ในขุมนรก
ขอบุญกุศลทั้งหลายจงนำท่านออกจากปัญหาโดยดี ในเร็ววันด้วยเทอญ

คนถูกบอกเลิก...คงเหมือนตกจากสวรรค์ ลงสู่นรก เนาะ
ชายหนุ่มเอย..จะบอกให้ ก่อนล่วงเกินเขา (จะแฟนหรือผัวเมีย) ก็คิดดูดีๆ ให้จงหนัก

*ความเห็นทั่วไปค่ะ มิได้เจตนาตำหนิใคร*

ที่กล่าวมาเป็นแต่เพียงอดีต ประสบการณ์ อันเป็นเหตุให้ผม เบิ่อหน่ายใน กามคุณนี้ด้วย ก็ขอ ให้เธอผู้นั้นอโหสิกรรมในครั้งนั้นที่เราพลาดล่วงเกินทั้งกายกรรม มโนกรรม วจีกรรม ส่วนตัวผม อโหสิให้กับเธอผู้นั้น ไม่ถือโทษ โกรธ หรือตำหนิในการกระทำใดๆของเธอ ขณะที่เล่า ก็ไม่ได้มีเจตนาดูหมิ่น หรือใจอาคาต เป็นแต่เพียงยกตัวอย่างที่ได้ประสบมา ตรงตามจริงในครั้งนั้น ทุกประการ ให้ ผู้ที่ประสบปัญหาอยู่ ตรึกตรองหาวิธีทางออก ให้ดี
และผู้ที่ประมาทอยู่ ให้พึงสำรวม อย่าพึงได้ทำผิด อย่างกระผม หวังประโยนช์ไว้เท่านี้เองครับ

นึกถึงเนื้อเพลงท่อนนี้ได้ คนทิ้งเหมือนทิ้งขยะ แต่คนถูกทิ้งเหมือนทิ้งหัวใจ

เป็นธรรมดาคนทิ้งกับคนถูกทิ้ง
มันต่างกันยิ่งในความรู้สึกทั่วไป
เขาทิ้งเหมือนทิ้งขยะกองใหญ่
แต่เราเหมือนทิ้งหัวใจสิ้นไปหมดทั้งชีวา

เรื่องนี้พูดยากเหมือนน้ำท่วมปาก แต่มีข้อคิดทั้งหนุ่มโสด สาวโสดว่า ตอนจีบกันใหม่ๆ ก็บอกจุดด้อยของกันและกันว่า ฉันนิสัยไม่ดีอย่างนี้ๆ นะ ด่าเป็นไฟนะ ฯลฯ ผู้ชายก็ว่า ผมชอบเที่ยว ขี้เหล้าเจ้าชู้ อะไรก็ว่าไป .. รับได้ไหม รับได้ก็ไปด้วยกัน รับไม่ได้ก็ต่างคนต่างไป ก่อนที่จะถลำ

แต่กาลหาเป็นเช่นนั้นไม่ ต่างกลับปกปิดข้อบกพร่องของตน เผยแต่ด้านบวกด้านที่เป็นประโยชน์กับตน...ผมเป็นสุภาพบุรุษนะครับ ฉันเป็นสุภาพสตรีค่ะ

อยากให้อ่าน อันนี้ด้วย
ผู้หญิงของเจ้าของกระทู้ ที่กล่าวว่า เค้าอารมณ์ ร้าย หยาบคาย เป็นที่ตัวเค้ารึเรามีส่วนไปกระตุ้น
ในกรณีตัวอย่างของผม บอกได้แต่เพียงว่า หนักกว่าผู้หญิงเจ้าของกระทู้ หลายเท่าตัวนัก
แต่จะไม่พึงบอก ว่าหนักเช่นไร อันจะเป็นการไม่สมควร แต่เค้าเป็นของเค้าเอง เราพยายามบอกแล้วสอนแล้ว เตือนแล้ว ก็ไม่ได้ลดล่ะ เราจึงเห็นว่าอย่างนี้ไม่ดีต่อตัวเรา อยู่ไป จิตใจเราก็จะเสื่อมตามเพราะไปหลงโกรธ หลงเกลียด แล้วก็เลยเทิด ถึงขั้น อารมณ์ ร้าย ไปด่าตอบด้วยความหยาบคาย ที่เห็นว่าเสมือนหนึ่งอยู่ในนรกอเวจี ก็ด้วย ฉะนี้เองครับท่าน และก็ขอ อโหสิกรรม แก่เธอผู้หญิงที่เจ้าขอกระทู้กล่าวถึงนั้นด้วยครับ
ก็ขอขอบคุณท่านที่มาคอมเม้นด้วยครับ เพราะกลับมาอ่าน กลายเป็นผมสนับสนุนให้เค้าเลิกกัน ผมก็เผลอไป หวังตอบแต่ข้อ ที่เค้าถามถึงวีธีการ ว่าจะทำเช่นไรในกรณีนี้ ลืมเฉลียวไปว่า เราจะเป็นผู้ ชี้ทางให้เค้าเลิกกัน
อย่างนี้เองอย่างไรเล่า ที่ พระพุทธองค์ ทรงห้ามสงฆ์ เป็นสื่อกลางให้หนุ่มสาวรักกันหรือเลิกกัน
ด้วยว่าผม มองไม่เห็นขนตนตัวเอง จึงได้ ขอให้ท่านทั้งหลายมาเป็นกระจกเงา ส่อง
ที่พยามยาม ไปโพสไว้ เพื่อแสดง ทัศนคติ และตัวตน เพื่อท่านใดได้อ่าน แล้ว เห็นข้อผิดพลาดโปรด ชี้แนะด้วย อนุโมทณาด้วยครับ

อ้าว ข้อความที่ จขกท. เขียนหายไปไหนสะแระ

1.ถ้าถามว่าเขาหยาบคายมีส่วนที่เราไปกระตุ้นหรือไม่ ยกตัวอย่างให้ฟังนะครับ คือน้องชายมาอยู่ด้วยประมาณ 1 อาทิตย์ แล้วเขาให้ไปหาเขา แต่อยากอยู่กับน้องชายและงานก็ยุ่งมาก พอบอกว่าไปไม่ได้ก็โมโห ด่าทอ ไม่ฟังเหตุผลอะไรเลย พอถามว่าคุยกันดีๆ ไม่ได้เหรอ ทำไมต้องใช้คำหยาบคายด้วยเขาก็บอกว่า สะใจ ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อหละครับ
2.ผมอยากเลิกมาก พยายามเลิกแล้วแต่เขาขู่จะฆ่าตัวตายและทำร้ายตัวเองเขาพูดว่า "ไม่มึงก็กูจะต้องได้เห็นเลือด"(ขอโทษที่ใช้คำไม่สุภาพนะครับ) ผมเลยไม่กล้าครับ เพราะกับแฟนคนเก่าเขาก็เคยทำร้ายตัวเองมาแล้ว ผมกลัวว่าเขาจะทำจริงๆ ที่จริงเขาบอกว่ามาทำลายชีวิตเขาแล้วจะหนีไปเหรอ แต่ผมมานั่งคิดดูหลายครั้งแล้วผมก็ไม่เข้าใจว่าผมไปทำลายชีวิตเขายังไง งานการเขาก็ไม่ได้เสียหาย แต่เป็นผมที่งานการล่าช้า เพราะมาทะเลาะกันทุกวัน บางทีผมทำงานอยู่นั่งอยู่ข้างๆ ก็บอกว่าผมไม่สนใจ ทำแต่งาน กินข้าวกับน้องที่ไม่ได้เจอกันมาหลายเดือนแล้วเขาอยู่คนเดียว ก็บอกว่ากินข้าวสบายใจ ไม่สนใจเราเลย คือไม่ได้เจอน้องชายมานานแล้ว ไม่ได้กินข้าวกับเขา 1 วันก็บอกว่าไม่สนใจ ผมหละงงครับ เราเข้ากันไม่ได้จริงๆครับ
3.พ่อ แม่ เป็นทุกข์ใจมากครับที่รู้ว่าคบกับผู้หญิงคนนี้ พ่อแม่ ไม่ชอบผู้หญิงคนนี้เลยครับ ผมเป็นทุกข์มากที่ทำให้พ่อ แม่ทุกข์ใจ
4.เคยเอาหนังสือธรรมะให้อ่าน เผื่อจะได้เข้าใจชีวิตมากขึ้น ใจเย็นขึ้น แต่เธอไม่สนใจ แถมยังบอกว่าทำไมต้องยัดเยียดให้ด้วย ผมจนปัญญาครับ

ถ้าเป็นผม ผมจะทำตัวให้น่ารังเกียจ น่าอุบาทว์ น่าคลื่นใส้ น่าขยะแขยง
น่าขนลุก น่าโมโห น่าผิดหวัง น่าหดหู่ น่าสังเวช น่าเบื่อหน่าย

จนกระทั้งเธออดรนทนไม่ได้ ต้องขอร้องให้ผมช่วยเลิกกับเธอด้วยเถิด

เกิดมาชาตินี้ยังไม่เคยทำร้ายใครด้วยการบอกเิลิก
เท่าที่จำได้คือการค่อยๆ ถอยห่างออกมา ลดความสัมพันธ์ลง
อาจเป็นโชคดีที่อีกฝ่ายก็เข้าใจและยอมรับ ก็เลย..จากกันด้วยดี

ส่วนเคสถูกบอกเลิกก็เจอหลากหลายวิธีห่วยๆ แบบ นั้นน่ะ
บางคนก็มีคนใหม่ บางคนก็บอกเลิกทางโทรศัพท์...อโหสิกรรมหมดแระ
อืม...มีแบบตายจากด้วยนะ (คนนี้กระทันหันตามไปลาไม่ทัน )
ก็เลยได้แ่ง่คิดว่า คนเราต่อให้รักเท่าไหนสักวันก็ต้องจากกัน ไม่จากเป็นก็จากตาย
ใครเขาจะไปที่ชอบก็ปล่อยให้เขาไปตอนยังมีลมหายใจนี่แหละ... ได้บุญ

ต่างคนต่างไปดีก็แล้วกันเนาะ

เข้าใจความรู้สึกนะครับ แผ่เมตตาให้เค้าเยอะๆครับ จะว่าไปเมื่อเราเห็นเป็นของเสื่อมอยู่ อย่างนี้แต่เรายังจำใจข้องเกี่ยวอยู่ มันทรมานเอาการเลยท่าน
ที่เสนอแนวไว้ จะเห็นว่าผม ได้ยกตัวอย่างว่า บุคคลประเภทนี้ ทำได้จริง อย่าท้าทาย เหมือนผม ถ้าผมไม่เร็วพอ เหตุการณ์นั้นคงเป็นไปอีกแบบ ต้อง ใจเย็นๆครับ อาศัยเวลาเป็นเครื่องช่วย คิดสงสารเค้าให้มาก ที่เค้าเป็นเช่นนั้น
ท่านจะพอฝืนใจอยู่กับเค้าได้บ้าง อย่างน้อยคงนานพอที่ ท่านจะค่อยๆออก ห่างมาจากเค้า
ส่วนข้อความท่านนี้ ก็ ขำๆดีครับ ทำให้อารมณ์ผ่อนคลายดีครับ
ผมเคยคิดเหมือนกัน แต่ทำไม่ได้ครับ ด้วยตัวเราไม่เคยปฏิบัติเช่นนั้น ทำได้ยากครับ แถมเค้ายังรู้ว่าเราแกล้งทำ ซึ้งการจะทำเช่นนั้นให้เค้าเกลียด ยกตัวอย่างเช่น กลับบ้านผิดเวลา ไปเที่ยวกับเพื่อน อื่นๆ เค้าจะโทรด่าโทรจิก โทรไม่ติด ตามถึงที่ไปทุกที่ เพื่อนเราทุกคนโทรตามโทรจิก ไม่เว้นแม้แต่เจ้านายเรา ของผม มีไปดักรอที่ทำงาน ในออฟฟิตเลย คิดดูซิ เอาหน้าไปไว้ไหน พอเจอเราก็ตั้งหน้าตั้งตาก่นด่า ฟูมฟายร้องไห้ วีน เราบอกให้หยุด กรีด ออกมาดังกว่าเก่า โอ้ ทรมานๆ ผมก็มีอันต้องล้มเลิกแผนไป หันมาเอาใจ มาคุยกันฉันเพื่อน ปลอบประโลมไปเรื่อยๆ เพราะผมเชื่อว่า กิเลสเขาเยอะอยู่ ไม่ช้าเค้าจะต้องไปคบกับคนอื่น เมื่อนั้น ท่านหมดเวรหมดกรรมต่อเธอผู้นั้น เองครับ
ขอให้ทุกข์นี้ครายโดยเร็ววันครับ

ชอบประโยคนี้ครับ แต่ความรู้สึกเช่นนี้คงไม่เกิดในคนที่ เต็มไปด้วยกิเลสตัณหา แต่จะพึงเกิดกับผู้เจริญในธรรมอย่างท่าน "Bwitch" เป็นต้นครับ
อันที่จริงเรื่องนี้สอน ผู้ชายได้ครับ ว่าอย่าพึงหลงรูปความสวยงามที่ฉาบทา และการประพฤติ เช่น นางฟ้าในช่วงที่คบหาดูใจกัน รึแค่ช่วงเวลาสั้นๆ จน นำพาตัวเองเข้าไปภิรมย์ สมสู่ ฉันสามีภรรยา กับเธอผู้นั้น ไปอ่านนิทานเรื่องแม่มด ก็ดีนะครับ อย่า ผิดลูกผิดเมียชาวบ้าน ศีลข้อนี้จงระวังนะครับ

ตั้งแต่ก่อนที่เราจะได้เกิดมาในอริยชาติ ถึงแม้ว่าตอนนี้เราก็กำลังลุ้นที่จะได้เกิดมาในอริยชาติ

เราไม่เคยรู้เลยว่า ความรักต่อเพศตรงข้ามนั้นเป็นอย่างไร

เพราะเราไม่เคยรักใคร.................แต่เราก็เคยชอบใครต่อใครมากมายที่ถูกตาต้องใจ

เราแค่ชอบ........ไม่ได้รัก

ด้วยเพราะเหตุอย่างนี้เราจึงไม่รู้ว่า ความรัก ที่แท้จริงและหวานซึ้งของคนๆหนึ่งมันรสยังไง

และเราไม่เคยทำให้สาวงามคนไหนเศร้าใจเพราะเราเลย
เว้นแต่สาวไม่งามอาจต้องเศร้าใจเพราะเราบ้างเล็กน้อย

ตั้งแต่เกิดมาเราไม่เคยแม้แต่จะคิดที่จะทำร้ายสตรีเลย
เว้นแต่ว่าสตรีบางจำพวกที่ต้องสั่งสอนเสียบ้าง

และเราก็สามารถสั่งสอนพวกเธอ โดยไม่ต้องเสียเวลาคิด

สรุปแล้วพอเจอใบหน้าหวานๆของพวกเธอเข้า เราก็เลยไม่เคยได้สั่งสอนใครได้เลยสักคน

ที่สุดเราต้องกลับมาปลงชีวิต สั่งสอนตัวเอง และรบกวนเพื่อนร่วมลานเพื่อสุกสดชื่นไปวันๆ

ไปละง่วงนอน