ขอบคุณข้อความและเพลงดีๆคะ

ทำอย่างไรไม่ให้ทุกข์จัง....เมื่อรักจาง?

รักจางที่บางปะกง

ไม่กล้าลงยูทูป กลัวเวปมาสเตอร์แบน

เลิกทุกข์จังบ้างแล้ว แต่คิดถึงจัง พี่ทักทาย พนาเองค้า

พักนี้ขวัญอ่อนอ่ะครับ กลัวไปหมดทุกสิ่ง ไหนจะกล้วรักจางที่บางปะกง ซ้ำน้ำยังล้นตะลึงดังว่าอีก แถมยังกลัว กลัวจระเข้ซึ่งหลุดมากับน้ำอีก

เราอ่านที่คุณทักทายเขียนอ่านมา2รอบ ก้อ..ยังไม่ค่อยจะเข้าใจ
หรือว่าคุณทักทายทุกข์เพราะรักรอบที่2ค่ะ

สำหรับเรากับคำว่าความรักของหญิงกับชายนั้น
เรามองว่าหารักแท้ๆยากค่ะจะมีแค่ไม่กี่คู่
พูดถึงเรื่องนี้มึนๆยังไงไม่รู้สิ

หากจะรัก จงลืมคำว่าเสียใจ

"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ" ฉันใด ก็มิควรหวังจิรังยั่งยืนจากรูปสลักน้ำแข็ง ฉันนั้น


ถูกความร้อนก็ละลายกลายเป็นน้ำ เพราะพื้นฐานเดิมมาจากอาโปธาตุ


หากจะรัก จงลืมคำว่าเสียใจ

กำลังทุกข์จังเพราะรักจางเหมือนกันค่ะ กำลังเศร้า กินไม่ได้ นอนไม่หลับ
วันนี้จะไปปรึกษาจิตแพทย์ขอยานอนหลับ อยากให้ร่างกายได้พักผ่อนบ้าง

ความทรงจำครั้งอดีตกำลังจะหวลคืนแล้วหรอครับ หากเป็นดังว่านั้นก็
...ทำใจอ่ะ

ธรรมสวัสดีค่ะ คุณทักทาย

ถ้าทำความเข้าใจกับคำว่ารัก ให้ดีอีกสักนิดว่า ความรักที่แท้จริงนั้น
คือ "ความรู้สึก"ที่ดี... ที่มอบให้แก่กันและกัน อย่างไม่มีข้อแม้และเงื่อนไข
จะรักใครก็ไม่หวังผลตอบ มอบให้แก่ใครก็ไม่ต้องการสิ่งตอบแทน
ถ้าเราไม่หวังผล ไม่ต้องการสิ่งตอบแทนจากความรุ้สึกที่ว่า "รัก"
เราจะไม่มีวันเจ็บปวดกับความรักนั้นเลย

ข้อความนี้ถูกเลยนะคะ ความรักต้องช่วยกันดูแลค่ะ ไม่ใช่ดูแลคนเดียว ความเชื่อใจ ความซื่อสัตย์สำคัญ

แต่สิ่งที่ทำให้เขาทุกข์ไม่ว่าจะรักในลักษณะไหน ครอบครัว เพื่อน แฟน พวกเขาเหล่านั้นก็ไม่ได้ทำให้เราทุกข์นี่คะ เราเป็นทุกข์เองต่างหาก ยิ้ม ๆ จริงหรือเปล่าไม่แน่ใจนะคะ

เมื่อมีรัก คนเราส่วนมากมักจะไม่เห็นว่าความรักนั้นมีค่า เหมือนได้ของเล่นใหม่ ๆ แต่พอเมื่อรักนั้นจากไป ส่วนมากจะมารู้สึกทีหลังว่า อืมน่ะ มันมีค่ามีความหมายสำหรับเรา (ทางโลกนะคะ) แต่เมื่อรักนั้นจากไปแล้ว เขามีความสุขกับรักใหม่ ถ้าเรารักเขาจริง เราก็ต้องยิ้มที่เขามีความสุข เหมือนที่คุณทักทายบอกข้างต้นนั่นแหละค่ะ เก็บความรู้สึกที่ดีที่เคยมีต่อกันไว้ ไม่หวังสิ่งตอบแทน ไม่ใช่แค่เพื่อความรัก ในทุก ๆ เรื่องที่เราทำ เรามอบให้คนอื่น เพราะการหวังผล พอไม่ได้ก็ทุกข์อีก ก็จะมามหดเลย โลภะ โทสะ

จากประสบการณ์ที่ได้รับมาค่ะ เห็นข่าวบ่อย ๆ นะคะที่ว่าผิดหวังจากความรักแล้วฆ่าตัวตาย นั่นเป็นบาปที่หนักมากเหมือนกัน เคยคิดว่าทำไมเขาโง่ แค่ผิดหวังแค่เนี้ย ทำไมต้องฆ่าตัวตาย

แต่แล้วก็เข้าใจในความรู้สึกตอนนั้นของเขา เพราะเจอประสบการณ์ด้วยตนเอง ณ ขณะนั้น จะไม่มีความรู้สึกใด ๆ เลย มีแต่คำว่าเสียใจ แล้วสิ่งที่จะฆ่าตัวตายก็ไม่ได้อยู่ในความคิดว่าจะฆ่าตัวตาย แต่มันเป็นไปเองโดยอัตโนมัติ แต่พอมาศึกษาพระธรรม ทำให้ทราบอย่างหนึ่งว่า สิ่งแรกที่สำคัญ ณ ขณะนั้นคือ สติ ยังโชคดีนะคะที่ได้มานั่งศึกษาพระธรรมอยู่ในทุกวันนี้ (เอาประสบการณ์ชีวิตที่เจอกับตัวเองมาบอกกล่าว เพื่อเป็นคติสอนใจ อาจจะมีประโยชน์บ้างนะ)

ธรรมรักษากัลยาณมิตรทุกท่านนะคะ
อนุโมทนาค่ะ