อยากทราบค่ะว่าการคิดถึงคนๆนึงมากๆ เราคิดถึงเค้าทุกวัน ในวันนึงคิดถึงหลายๆเวลา เค้าเรียกว่าความรักได้มั้ยคะ บางครั้งคิดถึงแล้วมีความสุข แต่บางครั้งคิดถึงแล้วก็ทุกข์ ที่ทุกข์เพราะคิดถึงแล้วไม่ได้เจอทำให้รู้สึกเศร้า ไม่ค่อยมีเวลาเจอกันแล้วก็อยู่ด้วยกันไม่ได้ มีวิธีแก้ไขมั้ยคะที่จะไม่คิดถึงเค้ามาก เพราะเวลาคิดถึงเค้าเราจะไม่มีสมาธิทำอะไรเลย ไม่อยากเป็นแบบนี้เลยเพราะทุกข์ใจมาก

ถ้าเรารักแบบเป็นผู้รับอย่างเดียวจะเป็นทุกข์มากครับ
ลองเปลี่ยนเป็นแบบผู้ให้น่าจะดีกว่าครับ เป็นทุกข์น้อยกว่า
รู้ว่าเขามีความสุขเราก็สุขด้วยโดยไม่จำเป็นต้องเห็นหน้ากันบ่อย
บางครั้งการงานทำให้เรามีเวลาให้กันน้อยลงหรือพบกันยากขึ้น
แต่ความจริงใจที่มีให้เขาโดยที่ไม่สามารถจะบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้นั้น
เป็นความจริงใจหรือเป็นผู้ให้อย่างแท้จริง เราจะได้รับผลแห่งความดีอันนั้น

พระพุทธพจน์ที่ว่า "ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์" ไม่ล้าสมัยครับ
ช่วงนี้เราอาจจะเห็นว่าเป็นจริงตามที่พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้
ตอนที่เราทุกข์เพราะไม่ได้เจอหน้ากันนั่นแหละครับ
เป็นทุกข์ที่พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้เหมือนกัน "ปรารถนาสิ่งใด ไม่ได้สิ่งนั้น นั่นก็เป็นทุกข์"

เราพยายามทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด เมื่อเราประสบความสำเร็จ
ในด้านการเรียนหรือการงานแล้ว ความรักความสมหวังจะตามมาเอง

เป็นกำลังใจขอให้สมหวังในความรักครับ




.................................................................................

ถ้าต้องการที่จะมีสมาธิเพื่อเป็นเครื่องทำจิตใจให้สงบแล้ว หากยังมีความคิดถึงผู้อื่นคนนั้นคนนี้เกินกว่าเหตุเกินความจำเป็น ก็ย่อมทำให้จิตใจเกิดความฟุ้งซ่าน หากไม่ยับยั้งช่างใจข่มระงับไว้ในเบื้องต้น มีแต่จะเกิดขึ้นเป็นทวีคูณ ความฟุ้งซ่านมากจะทำให้สติและความรู้ตัว รู้ทันต่ออารมณ์ลดน้อยถอยลงตามลำดับได้ อันจะส่งผลให้เกิดความทุกข์เพราะถุกครอบงำด้วยอารมณ์เหล่านั้น...ความรักควรจะมีให้พอเหมาะให้พอควรแก่ความจำเป็นในการดำเนินชีวิตในทุกๆวัน ปราถนาให้คนรักได้มีความสุขสบายที่ถุกต้องชอบธรรม ความรักจึงจะเป็นความรักที่เกื้อกูลซึ่งกันและกันได้ มีความไว้ใจ เชื่อใจ ไม่ควรด่วนที่จะได้จนเกินไป อันอาจจะก่อให้เกิดผลที่ไม่คาดหวังขึ้นมาได้ในภายหน้า อยู่กับปัจจุบันครองตนให้มีสติทุกขณะจะดีกว่า...

คิดถึงก็ให้รู้ว่าคิดถึง คิดถึงสิ่งดีๆๆ ที่เขาทำ แล้วมีความสุขก็คิดถึงไปถือว่าไม่ผิด ทุกข์ก็รู้ว่าทุกข์ อยู่กับความจริง การที่อยู่ด้วยกันไม่ได้มีหลายสาเหตุ ต้องนึกถึงศีล เป็นหลัก ทำใจให้ปล่อยวาง และว่างแบบมีสติในใจ เราเคยเป็นนะ คิดถึงแทบบ้า อยู่กับที่ไม่ได้ แต่สุดท้ายมันก็ไม่มีประโยชน์กับตัวเอง ดังนั้นอย่าไปจดจ่อ เศร้าสร้อยในใจเลย คิดถึงแบบรู้ตัว ทุกข์แบบรู้สติ ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนไม่แน่นอน ทำตัวเองให้สดใส มองตัวเอง รักตัวเอง อย่ายึดติดกับความรู้สึกคะ หากยึดติดอยู่แบบนี้ เราจะทุกข์ไม่เลิก เป็นกำลังใจให้คะ เอาธรรมเข้าแก้ เดี๋ยวจะเจอแต่สิ่งที่ดีๆๆ ค่ะ

ขอบคุณค่ะ จริงมากๆค่ะ เคยเป็นแต่ผู้รับมาตลอด ยอมรับค่ะว่ายึดติด เคยชินกับความสุขเวลาที่ได้เจอเค้า แต่พอต่อไปนี้จะไม่ได้เจออีกก็ทุกข์หนัก การทำงานจะทำให้ไม่ได้เจอกัน หรือเจอกันยาก รวมถึงเวลาคุยโทรศัพท์ยังจะแทบไม่มีด้วยเหตุผลข้อจำกัดของเวลาหลายอย่าง เฮ้อ...... แต่เราก็จะยังมีความรู้สึกที่ดีให้กันตลอดไป ถูกต้องเลยค่ะ ปรารถนาสิ่งใด ไม่ได้สิ่งนั้น นั่นก็เป็นทุกข์ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้กันค่ะ

เราเป็นคนคิดมากเป็นทุนเดิมน่ะค่ะเลยทำให้ไม่ค่อยมีสมาธิ เป็นคำแนะนำที่ดีมาก จะมาอ่านบ่อยๆเพื่อเตือนสติเวลาคิดถึงเค้าค่ะ เราไม่ควรคาดหวังกับอนาคตใช่มั้ยคะ เพราะทุกอย่างไม่เที่ยง จะต้องอยู่กับปัจจุบัน รู้เท่าทันสติ ขอบคุณค่ะ

คะขอบคุณค่ะ บางครั้งก็เริ่มปลงจากทางโลกน่ะค่ะ

อ้างคำพูด:

คะขอบคุณค่ะ บางครั้งก็เริ่มปลงจากทางโลกน่ะค่ะ

การประสบกับความผิดหวังหรือความไม่สมหวังในความรักทำให้เราเป็นทุกข์
การประสบกับการอกหัก ความผิดหวัง ความไม่สมหวัง ไม่ใช่ว่าจะเป็นโทษอย่างเดียว
ด้านที่เป็นประโยชน์ก็มี คือทำให้เราได้รู้คุณค่าของความรักมากขึ้น
จะทำอย่างไรให้ความรักอยู่กับเรานานที่สุด เมื่อเราจะมีรักครั้งต่อไป
การเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสนับว่าท่านเป็นผู้มีปัญญาอย่างมาก
การประสบกับทุกข์ทำให้เราอยากแสวงหาทางออกของทุกข์
ธรรมะคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าเป็นสิ่งที่ประเสริฐที่สุด
เป็นธรรมะโอสถ เป็นยารักษาใจที่ดีที่สุด

ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปครับ



............................................................

ขอบคุณค่ะ

เป็นอยู่ที่วันค่ะ

วันหยุดก็ไม่ได้เจอ คิดถึงมากแต่ทำอะไรไม่ได้ เค้าจะรู้บ้างมั้ยว่าเราจำได้ทุกคำพูดของเค้า เรารออยู่ แต่เค้ากลับเงียบหายไป......ใจหนอใจ ทำไมไม่เลิกคิดถึงเค้า