สวัสดีทุกคนนะครับ ผมชื่อจอห์นนะครับ เพิ่งมาเป็นสมาชิกใหม่ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ

ตอนนี้มีเรื่องกลุ่มใจเกี่ยวกับคำสัญญามากเลยครับ คิดไม่ตกจริงๆ

คือเรื่องมีอยู่ว่า ตัวผมเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรีอยู่ ณ ขณะนี้

ตอนที่ไปสอบได้ไปไหว้พระจอมหน้ามหาวิทยาลัย บอกกับท่านประมาณว่า ขอให้สอบได้ ได้มีโอกาสเข้ามาเรียน แล้วก็สัญญาว่า ถ้าได้มีโอกาสเข้ามาเรียน จะไม่สมัครที่อื่นอีก จะเข้ามาเรียนอย่างตั้งใจ มุ่งมั่นเข้ามาที่นี่ที่เดียว แต่จริงๆแล้ว สาขานี้แม่อยากอยากให้เรียนครับ

ตัวผมอยากเรียนสาขาที่เกี่ยวกับเด็กๆ เช่น ปฐมวัย สังคมสงเคราะห์ วิจัยทางสังคม ประมาณนี้ครับ

เวลาผ่านไป ผมได้พูดกับแม่ว่าจะเปลี่ยนที่เรียน ไปเรียน ธรรมศาสตร์ แต่แม่บอกว่า สัญญากับพระไว้แล้วนะ ผมเลยเริ่มกลัว จึงสัญญากับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่บ้านไว้ว่าจะมุ่งมั่นเข้าไปเรียนม.พระจอมที่เดียว ไม่เปลี่ยนแล้ว แต่ลึกๆแล้วก็เพราะไม่อยากผิดคำสัญญาแหละครับ

คิดไม่ตกเลยครับ ธรรมศาสตร์ที่ผมจะสมัครเป็นสาขาที่ผมมั่นใจว่า ถ้าผมเรียนสาขานี้ ผมจะทำประโยชน์ให้กับสังคมได้อีกเยอะ

ไม่กล้าแม้แต่จะสมัครธรรมศาสตร์เลยครับ ณ ตอนนี้

แม่ก็ไม่อยากให้เรียน ท่านอยากให้เรียนสาขาที่เรียนอยู่ที่บางมดมากกว่า

อยากทำงานเพื่อสังคมครับ แต่กลัวผิดคำสัญญากับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เครียดดดดดดครับ

ดีหมดครับ....สิ่งที่จะเกิดกับเรา...ไม่ว่าดีหรือร้าย..สุดท้ายจะดีหมดครับ

อยู่ที่เดิม...อึดอัดใจ...สุดท้ายก็จะดี
ไปที่ใหม่...ชอบใจแต่ไม่สบายจิต..อาจมีประสพเหตุไม่ดี...ไม่สมหวังบ้าง...แต่สุดท้ายก็จะดี

ที่สุดท้ายดี...เพราะเริ่มใช้สิ่งที่ผ่านมาหล่อหลอมจนตกผลึกเห็นหนทางที่แท้จริงของตน..เฉพาะตน

ที่ยังดิ้นรน...ทนทุกข์...สุขไม่เกิด...เพราะยังเดินทาง...ยังเดินไม่ถึงจุดสุดท้าย

ดังนั้น...อันไหนคิดว่าดีก็ทำไปเลยครับ...จะทางไหนหากยืนอยู่บนความคิดดีแล้วละก้อ....ดีหมดครับ

สัญญาไม่ใช่สัจจะ สัญญาเปลี่ยนได้ตามเหตุปัจจัย สัจจะไม่เปลี่ยน

ทำปัจจุบันให้ดี ต่อไปคุณก็จะมีอดีตที่ดี และถ้าคุณยังทำปัจจุบันให้ดีไม่หยุด

คุณจะมีอดีตที่ดี ปัจุบันที่ดี ๆ ๆ ๆ ๆ แล้วอนาคต ถึงคุณจะไม่หวังมันก็จะดี

จำเป็นต้องถอนคำสัญญาไหมครับ

แล้วถ้าผิดคำสัญญาจะมีผลอะไรกับชีวิตหรือเปล่าครับ

มันขึ้นอยู่กับความคิดของเราเองครับ เพราะสิ่งที่ย้อนกลับมาทำร้ายเรามากที่สุดก็คือ ความคิดของเรานั่นเอง เรายอมรับกับบทลงโทษที่ผิดสัญญาดีกว่าครับ อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด หากเราผิดสัญญาที่ให้ไว้กับใครหรืออะไรก็ตามแต่ หากเราถอนสัญญาเสีย ได้ชื่อว่าเป็นผู้ไม่มั่นคง กลัวความผิด ขี้ขลาดตาขาว กลัวอำนาจลึกลับ

หากเรายอมรับคำผิดสัญญา และตั้งหน้ารอบทลงโทษอย่างกล้าหาญ ประกาศต่อหน้าผู้ที่เราเคยสัญญาว่า บัดนี้เราได้ทำผิดสัญญาแล้ว เรายอมรับผิด และรอรับการลงโทษ แต่เราผิดคำสัญญาเพราะเรามีความมุ่งหวังต่อการเรียนที่เราชอบ ท่านจงลงโทษเราเสียเถอะ เราจะได้ไม่เป็นผู้ที่ได้ชื่อว่า จิตใจวอกแวก กลับคำง่าย

ยอมรับนะครับว่ากลัวกับผลที่จะตามมา แต่จริงๆแล้วตอนนี้ก็ยังตัดสินในอยู่ครับ เพราะไม่อยากผิดสัญญา

กำลังคิดแบบละเอียดถี่ถ้วนอยู่ แต่ผมก็คิดว่า ที่อยากไปที่ใหม่ เพราะสาขานี้ทำเพื่อสังคมจริงๆ ซึ่งผมต้องการทำในส่วนนั้นมากจริงๆๆ

แต่ก็มีความคิดหนึ่งแว่บขึ้นมาในหัวนะครับ อย่างที่คุณริวบอกว่า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ไม่เคยทำร้ายใคร แต่ก็รู้ครับว่า การผิดคำสัญญา ถึงจะไม่ถูกลงโทษใดๆๆเลย ก็เป็นเรื่องที่ไม่ดีอยู่ดี จิตใจจะรู้สึกแย่ด้วย

ถ้าคุณกำลังทุกข์...เพราะรักษาสัญญาอยู่...นั้นแหละคุณผิดแล้ว

"คำสัญญา" ก็เหมือน "สัจจะ" ..

ลูกผู้ชาย "คำไหน คำนั้น"
กษัตริย์ "ตรัสแล้วไม่คืนคำ"

ผู้ไม่มี "สัจจะ" เรียกว่า "ผู้เหลาะแหละ โลเล ไม่มีหลัก
ทำอะไรก็มักไม่สำเร็จ เพราะขาดความจริงจัง จริงใจ"

ผู้มี "สัจจะ" เป็นผู้เจริญ ไม่มีตกต่ำ "สัจจะ" เป็นหนึ่งใน "บารมี ๑๐"
ที่พระโพธิสัตว์ต้องบำเพ็ญและรักษาไว้ด้วยชีวิต เพื่อ "พระโพธิญาณ" ...

ถ้าสัญญาแบบไม่เต็มใจเพราะเห็นแก่บุพพการี
แก้ง่าย ๆ ...

ทำตามที่ท่านต้องการ คือ เรียนให้จบตามที่สัญญาไว้
พร้อมกับเรียนเสริมในสิ่งที่ตนรักตนชอบ ...

เรียกว่าไม่ผิด "คำสัญญา" และได้ทำในสิ่งที่ตนตั้งใจด้วย
คิดเอาว่า คุณ John อายุยังไม่มาก เอาใจช่วยครับ ..