ตามที่เคยศึกษามาว่า ในภูมิที่มีขันธ์๕ไม่สามารถ แยกจิตออกจากร่างได้ หรือแยกจิตออกไป
โดยขันธ์ที่เหลือ กายนั่งอยู่ แต่ก็มักจะได้ยินว่าผู้ที่ปฏิบัตินบางคนนั้นสามารถถอดจิต หรือกายทิพย์ไปท่องเที่ยวที่โน่นที่นี่ นรกสวรรค์บ้าง
จึงอยากถามท่านสมาชิกที่มีประสบการณ์ความรู้ในเรื่องนี้ว่า มีความเป็นไปได้มาน้อยเพียงใด

เขาว่าเขาถอดจิตไปแล้วเนี่ย สังเกตดูเขาไปด้วยวิธีใด แล้วไปทำอะไร กับใคร


ประสบการณ์ถอดจิต-หลวงปู่ดู่เมตตาพาไปสอนที่วิมาน


เรื่องมีอยู่ว่า หนูได้ทำสมาธิโดยระลึกถึงหลวงปู่องค์หนึ่ง ที่หนูได้รู้จักจากพี่คนหนึ่งที่แนะให้กำหนดท่านเวลานั่งสมาธิ ท่านคือ หลวงปู่ดู่

คืนวันที่ 12/1/50 เวลาประมาณ 22.30 น. หลังจากพี่คนนั้น
ได้ส่งรูปหลวงปู่ดู่มาให้หนูสำหรับกำหนดนิมิต
และแนะนำวิธีทำสมาธิสูตรหลวงปู่ดู่ (วิชาเปิดโลก) แล้ว
หนูจึงเริ่มเข้าสมาธิแบบที่หนูถนัด และเคยศึกษามาจากแม่ คือ
หายใจเข้า-ออกช้าๆให้ใจได้เย็นๆ ลงแล้วจึง
กำหนดนิมิตเป็นภาพท่านที่กำลังยิ้มอยู่ ในนิมิตนั้นปรากฏ
เป็นท่านกำลังยิ้มอย่างใจดี

ขณะนั้นรู้สึกตื่นเต้นและกลัว
สักพักหนูรู้สึกว่าจิตได้ตามท่านไป
แล้วท่านก็พาหนูไปที่สวนแห่งหนึ่ง
ที่สวนแห่งนี้มีพืชพรรณ
ดอกไม้ ที่สวยงามต่างๆมากมาย
มีต้นไม้ใหญ่ๆอยู่หลายต้นมีพุ่มดอกไม้เล็กๆ
และข้างๆก็ปรากฏเป็นลำธาร
โดยมีพื้นหญ้าเขียวขจีเป็นพื้น
ความรู้สึกแรกที่สัมผัสได้เมื่อเข้ามาคือความสงบ รื่นรมย์
สิ่งเหล่านี้ทำให้จิตใจของหนูสงบลง หนูเหลียวไปมองหลวงปู่
หลวงปู่ท่านนั่งลงหันหลังให้ลำธาร
ท่านนั่งลงบนผ้าสีขาวที่ปูลาดไว้อย่างดี
แล้วท่านก็หลับตาทำสมาธิ
เหมือนจะแสดงเป็นนัยยะบางอย่าง

หนูนั่งลงบนหญ้าเบื้องหน้าท่านแล้วสังเกตเห็นเทวดาแถวนั้น
มาร่วมโมทนาด้วย หนูจึงทำสมาธิบ้างโดยหายใจเข้าภาวนาว่า
พองหนอ หายใจออกภาวนาว่า ยุบหนอ
นั่งจนกระทั่งรู้สึกจิตใจสงบจนไม่เหลือความกลัวแล้วจึงลืมตาขึ้น
แล้วจึงสนทนากับท่าน

ท่านบอกว่า ไม่ต้องกลัวนะ ให้แผ่พลังตามแบบที่ท่านสอนไว้
(เวลาหนูไปตามที่ต่างๆหนูจะแผ่บุญแบบที่หลวงปู่สอนค่ะ)

แล้วก็ให้ถือศีล 5 หนูก็ถามท่านว่า
ที่นี่คือสวนที่ไหนหรอคะ ที่บนโลกมนุษย์หรือบนสวรรค์

ท่านตอบว่า
ที่นี่เป็นสวนที่อยู่ในเขตวิมานของท่าน อยู่บนสวรรค์

ขณะนั้นก็มีเสียงแทรกเข้ามาในหูเป็นเสียง ตื้ด..ด ยาวๆ
จึงถามท่านว่า
เสียงนี้เป็นเสียงถามทางใช่รึเปล่าคะ
แล้วแม่สอนว่าให้พูดว่า ไปทางใหญ่
ถูกไหมคะ

ท่านตอบว่า ใช่ ถูกแล้ว หนูก็นั่งมองรอบๆตัวอีกซักพักหนึ่ง
จึงบอกท่านว่า ขอฝากตัวเป็นลูกศิษย์ด้วย แล้วก้มกราบท่าน 3 ครั้ง
ท่านยิ้ม จากนั้นจึงกลับมาที่กาย
พอกลับมาก็เล่าให้พี่คนนั้นฟังแต่ด้วยความไม่แน่ใจว่า
ที่เห็นเป็นของจริงหรือไม่
พี่เค้าเลยถอดจิตไปด้วยกันเพื่อยืนยัน หลังจากที่นัดเวลา
กันหนูจึงกำหนดจิตไปอีกครั้งหนึ่ง
ครั้งนี้ไปถึงเห็นหลวงปู่ท่านนั่งอยู่บนฐานสูงๆขึ้นมา
ไม่ได้นั่งอยู่บนผ้าแบบครั้งที่แล้ว
ด้านซ้ายมือของท่านปรากฏเป็นพี่คนนั้นแต่
อยู่ในสภาพของกายทิพย์
ท่านย้ำกับหนูอีกว่า ไม่ต้องกลัว ให้ใจเย็นๆ อย่าลืมถือศีล 5
และหมั่นแผ่พลังบุญปรับภพภูมิ แบบที่ท่านสอน

แล้วท่านก็ให้แหวนหนูมาหนึ่งวง
เป็นแหวนสีทองเกลี้ยงๆธรรมดาๆรอบๆแหวนนั้น
มีแสงเล็กน้อย ดูแล้วรู้สึกว่าสวยดี
หนูจึงนำมาใส่ที่นิ้วนางข้างซ้ายของกายทิพย์หนู
แล้วท่านก็ย้ำอีกครั้งว่าไม่ต้องกลัวในการปฎิบัติให้ระลึกถึง
พระไว้เวลาปฎิบัติและให้หมั่นแผ่เมตตาและถือศีล 5 ให้ดี
หนูจึงกราบลาท่าน แล้วจึงกลับมา

คงจะเป็นอย่างที่ท่านอธิบายไว้หรือเปล่า

ครับ ผมก็เข้าใจว่าอย่างนี้ คือ ไม่สามารถถอดจิตแยกออกจากความประชุมกันของขันธ์5 ในสภาวะที่ยังมีชีวิตอยู่

ที่ท่องเที่ยวไปโน่นนี่ ต้องหอบสังขารบนความเป็นขันธ์5ครับ มีแต่พระพุทธเจ้าที่ทำได้ และพระโมคลา พระอนุพุทธะ

ความเป็นไปได้ในสมัยนี้ ไม่มีครับ เพราะพระพุทธเจ้าท่านเปรียบ พระโมคลา เป็นผู้ที่มีความสามารถนี้ หรือ พระสารีบุตร เป็นเลิศทางปัญญา เป็นต้น