วันเวลาปัจจุบัน 25 ต.ค. 2025, 20:52  

แสดงกระทู้ที่ยังไม่มีการตอบ | แสดงกระทู้ที่เปิดดูแล้ว




หน้าเว็บบอร์ด » กลุ่มสาระธรรม » นานาสาระ

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


กฎการใช้บอร์ด


รวมกระทู้จากบอร์ดเก่า http://www.dhammajak.net/board/viewforum.php?f=19



กลับไปยังกระทู้  หน้า 1 จากทั้งหมด 1
  [ 6 โพสต์ ]    Bookmark and Share
ตัวอย่างพิมพ์ <<หัวข้อก่อนหน้า | โพสที่ยังไม่ได้อ่าน | หัวข้อถัดไป>> 
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 28 ก.ค. 2009, 21:42 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
walaiporn
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5976

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว




GetAttachmentด.jpg
GetAttachmentด.jpg [ 30.55 KiB | เปิดดู 2541 ครั้ง ]
GetAttachmentก.jpg
GetAttachmentก.jpg [ 37.9 KiB | เปิดดู 2539 ครั้ง ]
GetAttachmentด.jpg
GetAttachmentด.jpg [ 61.86 KiB | เปิดดู 2538 ครั้ง ]
GetAttachmentเ.jpg
GetAttachmentเ.jpg [ 36.09 KiB | เปิดดู 2534 ครั้ง ]
GetAttachmentฟ.jpg
GetAttachmentฟ.jpg [ 40.92 KiB | เปิดดู 2533 ครั้ง ]
GetAttachmentะ.jpg
GetAttachmentะ.jpg [ 25.65 KiB | เปิดดู 2531 ครั้ง ]
GetAttachmentข.jpg
GetAttachmentข.jpg [ 19.24 KiB | เปิดดู 2529 ครั้ง ]
GetAttachmentภ.jpg
GetAttachmentภ.jpg [ 45.22 KiB | เปิดดู 2527 ครั้ง ]
GetAttachmentฃ.jpg
GetAttachmentฃ.jpg [ 41.06 KiB | เปิดดู 2527 ครั้ง ]

เรื่องนี้ส่งมาทางเมล์ค่ะ .. เป็นเรื่องดีๆเรื่องหนึ่งในเรื่องราวของความรัก

หากใครพอจะสนับสนุนคุณตากับคุณยายก็ร่วมทำทานกันได้นะคะ

นี่คือเนื้อเรื่องที่เขาส่งมาให้ค่ะ

คุณตาคนนี้ ผมเห็นกับตาเอง ตอนขับรถไปสะพานหิน
(สถานที่ท่องเที่ยวของพวกวัยรุ่นในตัวเมืองภูเก็ตและเป็นที่พวกหนุ่มๆๆสาวๆๆขอบไปนั่งพลอดรักกันตอนกลางคืน)
ผมรู้มาว่า ตอนที่คุณยายยังสบายดีอยู่ และเดินเหินได้
คุณตาได้สัญญากับคุณยายว่า ไม่ว่าจะเดินไม่ได้หรือเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
คุณตาสัญญาว่าจะพาคุณยายนั่งรถวนรอบสะพานหินทุกวัน และเวลาผ่านไปนานกว่า
10 ปี คุณตาก็ยังรักษาคำมั่นสัญญาที่เคยให้ไว้กับคุณยาย
ไม่ได้คิดจะลืมเลือนเลย และทุกวันจริงๆๆ ด้วยรถคันที่เห็นในรูปนี้

ตากับยายจะไปด้วยกันตลอด



คิดดูแล้วกัน เดือนๆนึง เราเสียค่าโทรศัพท์ไปเดือนๆล่ะกี่บาท ไม่ต่ำกว่า

500 บาทเป็นอย่างน้อยแน่นอน ค่ากินวันล่ะ 200 ค่าน้ำมันวันล่ะ 150

ค่าเสื้อผ้า ค่าของ จุก จิกไม่ต่ำกว่า 2000 บาท ร่วมๆๆก็ 13000

กว่าบาทเข้าไปแล้วกับเพียงแค่ เดือนล่ะ 100 ให้กับคนคนนึง โดยที่เงิน 100

ที่เสียไป สามารถช่วยให้ชีวิตคนสองคนมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีกอย่างน้องนึงวัน

คิดดูซิ หากคนสิบคนช่วยกัน คนล่ะ100 ต่อเดือน

คุณก็สามารถช่วยให้เข้าสองตายายมีข้าวมีปลากินไปสิบวัน



มีคนบางคนบอกว่าทำชั่วนะง่าย กว่าทำดีเยอะ

แต่คราวนี้คุณสามารถทำความดีได้ด้วยตัวคุณเองเพียงแค่กดปุ่ม forward และ

send แค่สองคลิ๊กเท่านั้น หากคุณคิดว่า เงิน 100 ไร้สาระ

ไม่อยากเสียให้กับคนที่คุณไม่รู้จักแล้วล่ะก็

ขอเพียงอย่างน้อยช่วยส่งเมล์นี้ต่อให้กับที่คุณรู้จัก เพื่อน พี่น้องก็พอ

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 28 ก.ค. 2009, 22:59 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
ปลายฟ้า...ค่ะ
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เป็นโชคดีของคุณยาย..ที่ได้พบเจอผู้ชายดีๆ ที่รักจริง ไม่ทอดทิ้ง
แม้จะทุกข์แสนสาหัสจากมุมมองของสาธารณชน..
แต่ในแง่มุมของคุณตาคุณยาย..คงแค่ขอดูแลกันไปจนกว่าความตายมาพรากไปเท่านั้น...
สาธุ..รักแท้มีจริงๆ และคำมั่นสัญญาของผู้ชายก็ยังเชื่อได้....
แม้จะดูเศร้านะ..แต่..น่ารัก..ยิ่งใหญ่จริงๆ ถึงจะเป็นหนึ่งร้อยก็ตาม........

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ก.ค. 2009, 18:11 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
ลูกโป่ง
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ส.ค. 2005, 10:46
โพสต์: 12074

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว www


สาธุ สาธุ สาธุค่ะ...คุณน้ำ

ชอบคุณเรื่องราวดีดีที่นำมาแบ่งปันเสมอ

ธรรมะสวัสดีค่ะ

รูปภาพ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ก.ค. 2009, 18:21 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
วรานนท์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 06 ก.พ. 2009, 20:49
โพสต์: 3979

แนวปฏิบัติ: พอง-ยุบ
งานอดิเรก: อ่านหนังสือ
ชื่อเล่น: นนท์
อายุ: 42
ที่อยู่: นครสวรรค์

 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: :b8: :b8:

อนุโมทนาสาธุด้วยครับ

ขอมีส่วนร่วมแบ่งปันด้วยครับ

:b8: :b8: :b8:

.....................................................
แม้มิได้เป็นสุระแสงอันแรงกล้า ส่องนภาให้สกาวพราวสดใส
ขอเป็นเพียงแสงแห่งดวงไฟ ส่องทางให้มวลชนบนแผ่นดิน

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 05 ส.ค. 2009, 00:36 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
walaiporn
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5976

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว





เรื่องเล่าจากอีเมล์ ความรัก กับ คนรัก

ยอมรับ ว่า...ผมเป็นผู้ชายที่....อ่านข้อความนี้แล้ว
' น้ำตาคลอ'....อยากมีนะ....แบบนี้สักคนในชีวิต
'''''''''''''''''''''''''''''''''
สองสามวันก่อน...แม่ป่วย
ผู้หญิงใจแข็งคนนั้น ยืนกรานว่าจะไม่ไปโรงพยาบาลโดยเด็ดขาด
เธอกินยาจีน พักผ่อนอยู่บ้าน
เสียงบ่นของแม่...หายไป
กลับมีเสียงของใครอีกคนขึ้นมาแทน...เสียงของพ่อ
พ่อที่ปกติแล้วลูกๆทุกคนลงมติว่า...ดุ และ เงียบขรึม
วันนี้พ่อกลายเป็นผู้ชายขี้บ่นไปซะแล้ว... พ่อบ่นทั้งวันและทุกวัน
เรื่องที่บ่นก็มีอยู่เรื่องเดียว...บ่นแม่
พ่อบ่นว่า แม่ไม่ยอมไปหาหมอ
แต่...คนขี้บ่นนี่แหละ ที่ไปปรึกษาเภสัชกรที่ร้านขายยา
ซื้อหายาอมแก้เจ็บคอ ยาแก้ไข้ที่แม่ใช้ประจำมาวางไว้ให้ข้างเตียง
พ่อ...ที่ปกติชอบออกไปหากับข้าวแปลกๆข้างนอกกินเป็นกิจวัตร
บ่นว่าเบื่อกินข้าวที่บ้าน
แต่...พ่อก็สั่งฉันไปซื้อกับข้าวที่ร้านโปรดของแม่มากิน ที่บ้าน
เพียงเพราะไม่อยากให้แม่อยู่บ้านคนเดียว
แม่แตะกับข้าวได้คำเดียว...เอาใจพ่อ
ทั้งๆที่ฉันก็ว่ากับข้าวอร่อยดี แต่...พ่อกลับว่า
วันนี้เชฟฝีมือตก
ทำไม่อร่อย...เลยไม่ถูกปา กแม่
แล้ววันนี้...แม่อาการดีขึ้น ลุกขึ้นมาเดินเหินได้นิดหน่อย บ่น...อยากกินแครกเกอร์กับโกโก้ร้อน
แต่...ของแห้งที่บ้านหมด
รวมทั้งแครกเกอร์ยี่ห้อโปรดด้วย
พ่อ...ผู้ชายที่แสดงออกตลอดเวลา...ว่าเกลียดการเดิน ซูเปอร์มาเก็ต
บอกลูกๆว่าน้ำส้มของพ่อหมด ไปซื้อกันเถอะ
พวกเราอมยิ้ม
ผู้ชายปากแข็ง...จะบอกว่าไปซื้อของให้แม่ก็ไม่ได้
ต้องอ้างยังโน้นยังงี้
แต่...แค่ย่างเท้าเข้าห้างสรรพสินค้า
คนจะซื้อน้ำส้มเดินหา...แครกเกอร์
เฮ้อ...
พ่อ...มีโรคประจำตัว...โรคหัวใจ พ่อต้องเดินช้าๆ
เพราะว่าไม่อยากให้หัวใจทำงานหนักเกินไป
แต่ในซุปเปอร์มาเก็ตวันนี้ พ่อเดิน...เข้าช่องโน้น ออกช่องนี้
เพราะแม่กินได้แต่ข้าวต้ม
ข้าวต้มซองชนิดมีกับพร้อมปรุงถูกพ่อกวาดมาทุกชนิด
เครื่องข้าวต้ม...ทั้งผัก! ดอง ผักกระป๋อง
พ่อหยิบทุกขวดทุกกระป๋องมาอ่าน..! หายี่ห้อที่แม่ชอบ
ความจริงจะสั่งฉันไปหาซื้อน่าจะง่ายกว่านะ ! แต่พ่อก็เลือกที่จะทำเอง
เพราะพ่อเลือกของเหล่านั้น...ด้วยความรัก
ฉันทำได้แค่เข็นรถตาม... แต่แค่นี้ก็ยากแล้วนะ
เพราะเข็นตามไม่ทันสักที
ถ้าเทียบกับใจที่ไปถึงชั้นวางขวดผักดองเรียบร้อยแล้วของ ผู้ชายตรงหน้า
หลังที่เริ่มคุ้มงอตามวัยของพ่อ นำอยู่ข้างหน้าหน้าลิ่วๆ
ตาของพ่อ...ที่มีไว้มองผู้หญิงคนเดียวในชีวิต !
มองหาแต่สรรพสิ่งที่เหมาะกับแม่
ณ วินาทีนั้น ฉันอิจฉา...อิจฉาผู้หญิงที่นอนป่วยอยู่ที่บ้าน
อิจฉาแม่ตัวเอง เพราะพ่อที่ลูกๆคุ้นเคย
คือผู้ชายที่ไม่เคยแคร์ใคร...

กับลูกๆ...เรารู้...พ่อรัก เพราะพ่อแสดงออกกับเ ราเสมอ
หากกับแม่...พวกเราเพิ่งรู้...พ่อห่วงแม่มากมาย
คงเพราะปกติเราเห็นแต่แม่ที่คอยดูแลพ่อโรคประจำตัวพ่อ เยอะแยะนี่นา
แม่...ซึ่งเป็นผู้หญิงที่แข็งแรง อึด...ในสายตาพวกเรา
ยามเมื่อได้รับการดูแลจากพ่อ ดูเหมือนจะซึ้งไม่ต่างจากเรา
คนซึ่งร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาตลอดยี่สิบ ห้าปี
ดูแลกันและกันยามป่วยไข้ คงไม่มีอะไรน่าชื่นใจไปกว่านี้แล้วมั้ง

====================
ฉันหันมามองรอบตัว
.... สักวันข้างหน้า...ยามเมื่อชีวิตได้ผ่านวันเวลา
ทั้งความสุข ความทุกข์ ความโศก
จะมีใครสักคนมั้ย....ที่ยืนข้างๆฉัน ดูแล...ยามที่ฉันป่วยไข้
จะมีใครสักคนมั้ย...ที่จำได้ กับแค่แครกเกอร์ยี่ห้อโปรดของฉัน
จะมีใครสักคนมั้ย...ที่ยอมเดินฝ่าฝูงคนพลุกพล่านที่ตัว เองแสนเกลียด
เพียงเพื่อเครื่องกระป๋อง...
ที่อยากจะเลือกสรรแต่สิ่งดีๆเพื่อคนอันเป็นที่รัก !
จะมีใครสักคนมั้ย...ที่ส่งยาอมแก้เจ็บคอให้ฉัน พร้อมกับบอกว่า ' คราวก่อนเจ็บคอ กินแล้วหาย
นี่ยังเหลือ เอาไปกินสิ '

ทั้งๆที่ยาอมหลอดนั้น มันยังไม่ได้แกะ !!! ...............

ขอมอบให้กับทุกคนที่มีความรัก...บูชาในความรัก....

ผม...ขออวยพรให้ทุกคนที่มีความรัก มีความสุขนะ

ถ้าบังเอิญรักเกิดขึ้นกับใคร...อยากให้รักษาไว้ให้ดีที่ สุด

เพราะ เราไม่รู้หรอกครับว่า...วันไหน..ความรักที่เรามีอยู่

จะจากเราไป.....เมื่อไหร่......





.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 ส.ค. 2009, 06:33 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
walaiporn
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5976

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว




untitled123.bmp
untitled123.bmp [ 128.2 KiB | เปิดดู 2417 ครั้ง ]
รักของแม่....

แม่นะหรือ ... คือผู้สร้าง ทุกสิ่ง อันยิ่งใหญ่
คือผู้รัก ลูกตน กว่าใครใคร
คือผู้คอย ห่วงใย ทุกเวลา

คือคนร้อน เมื่อลูกรุ่ม
กลุ้มเรื่องทุกข์
คือคนสุข เมื่อลูกนั้น มีหรรษา
คือคนปลอบ เมื่อลูกเหงา เศร้าอุรา
คือคนคอย ให้เมตตา ลูกทุกคราว

เป็นสายฝน คอยช่วยให้ ลูกสดชื่น
เป็นผ้าผืนคอยห่มให้ เพื่อคลายหนาว
เป็นกระโถน คอยรับทุกข์ ทุกเรื่องราว
เป็นบันได ไต่ดาว ลูกก้าวไป

เป็นคุณครู ผู้สอนสั่งทุกอย่างหนอ
เป็นคุณหมอ คอยรักษา จะหาไหน
เป็นทุกสิ่ง ทุกอย่าง ได้ดั่งใจ
จะหาใครได้เท่าแม่เหมือนไม่มี

สาธยาย อย่างไร คงไม่หมด
พระคุณแม่ ยากแทนทด เหมือนปลดหนี้
สิ่งล้ำค่าใดใด ในปฐพี
จะเทียมเท่า คุณแม่นี้ ไม่มีเอย ...




มีคนเล่าให้ฟังว่า...
สมัยก่อน...คุณพงษ์เทพ กระโดนชำนาญ...
ศิลปินเพลงเพื่อชีวิต...
แกอยู่ในป่า...กับเพื่อน ๕ -๖ คน...

ทุกวันก็จะเปลี่ยนเวรกัน...ล่าสัตว์ป่า...มาทำอาหาร...
วันหนึ่ง...เป็นเวรของคุณพงษ์เทพ...
แกก็คว้าปืนยาว...สะพายบ่า...เดินเข้าป่าไป...

อาหารโปรดของคุณพงษ์เทพ...คือแกงเนื้อลิง...
พอเดินเข้าป่าไปได้สักพัก...
เห็นลิงตัวหนึ่ง...นั่งอยู่บนต้นไม้...หันหลังให้...
แกก็รีบยกปืนประทับบ่า...
ยิงเปรี้ยง...ไปที่ตัวลิง...

เหตุการณ์แปลกประหลาดได้เกิดขึ้น...
ปกติ...ลิงพอถูกยิง...จะหล่นตุ๊บ...จากต้นไม้ทันที...
แต่ลิงตัวนี้...นั่งจับกิ่งไม้เฉย...ไม่หล่นลงมา...

จะว่ายิงไม่ถูก...ก็ไม่น่าเป็นไปได้...
เพราะคุณพงษ์เทพ...แกยิงปืนแม่น...
ระยะแค่นี้เป้าใหญ่ขนาดนี้...ไม่พลาดแน่นอน...

ในขณะที่กำลังสงสัยอยู่นั้น...
ลิงตัวที่ถูกยิง...ร้องโหยหวน...เสียงดังมาก...
ฝูงลิงที่แยกย้ายกันออกหากินอยู่บริเวณใกล้ ๆ...
วิ่งแห่กันเข้ามาหาลิงตัวที่ถูกยิง...
แล้วร้องโหยหวน...เหมือนกันหมด...

แกตกใจ...ยืนตกตะลึง...ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น...
สักครู่...ลิงตัวที่ถูกยิง...
โยนวัตถุเล็ก ๆ...สีดำ ๆ..ชิ้นหนึ่ง...ให้กับลิงตัวที่อยู่ใกล้ที่สุด...
แล้วก็หล่นตุ๊บ...ลงมาจากต้นไม้...

คุณพงษ์เทพ...รีบวิ่งไปดู...
ลิงถูกยิงเข้าที่หลัง...ทะลุหน้าอก...เลือดแดงฉาน...เต็มตัว...
คุณพงษ์เทพเห็นแล้ว...ต้องเบือนหน้าหนี...
ลิงที่ตกลงมา...
เป็นลิงแม่ลูกอ่อน...
ขณะที่ถูกยิง...เธอกำลังให้นมลูก...
ลูกตัวน้อย...กำลังดูดนมอย่างมีความสุข...









ทันทีที่ถูกยิง...
ถ้าเป็นลิงตัวอื่น...จะหล่นตุ๊บ...ลงจากต้นไม้...
แต่แม่ลิงตัวนี้...ยังหล่นไม่ได้...ยังตายไม่ได้...
เพราะเธอยังมีภารกิจใหญ่หลวงที่ต้องทำ...
คือ...รักษาชีวิตลูกน้อย...ให้พ้นอันตราย...

เธอกัดฟัน...โหนกิ่งไม้ไว้...แม้จะเจ็บปวดแทบขาดใจ...
มองดูเลือดที่ไหลหยดเป็นทาง...ด้วยความตกใจ...
พยายามรวบรวมพละกำลังที่ยังพอมีเหลือทั้งหมด...
ตะโกนสุดเสียง...ร้องเรียก...ฝูงลิงเข้ามาใกล้ ๆ...
แล้วก็ฝากฝัง...ให้เลี้ยงลูกน้อยแทนเธอ...







หลังจากโยนลูกให้จ่าฝูงแล้ว...
มองดูลูก...ถูกพาไปจนลับสายตาแล้ว...
แน่ใจว่า...ลูกปลอดภัยแล้ว...
จึงหลับตา...แล้วหล่นลงมา...ตาย...

คุณพงษ์เทพ...ก้มมองหน้าลิง...แล้วร้องไห้...

เพราะที่เบ้าตาลิง...มีหยดน้ำตาใส ๆ...กำลังไหลริน...
คุณพงษ์เทพ...รีบเดินกลับที่พัก...
เอาปืนไปเผาทิ้ง...
ไม่ยอมออกล่าสัตว์อีกเลย...ตลอดชีวิต...












อาจจะมีบางท่านเคยอ่านจากที่อื่นแล้ว แต่ส่วนตัวอ่านแล้วรู้สึกเศร้า สะเทือนใจกับเรื่องนี้มาก อ่านดี ดี แล้วเราจะได้ข้อคิดอะไรมากมาย การกระทำบางอย่างของเรา อาจเป็นกรรม...ที่ทำให้เราต้องเสียใจไปตลอดทั้งชีวิต พรากแม่จากลูก ที่แม้กระทั่งวินาทีสุดท้ายของลมหายใจหน้าที่ของแม่ยังไม่สิ้นสุดลง ประสบการณ์ชีวิตเรื่องนี้สอนให้เราได้เห็นคุณค่าของอีกชีวิต ชีวิตเราชีวิตเขา เท่าเทียมกันหมด เมื่อดับสูญ...ย่อมไม่สามารถย้อนคืนกลับมาได้ เป็น "สัจธรรม" คิดทำสิ่งใดใช้"สติ"ใคร่ครวญ มองให้ถ้วนถี่ เรื่องน่าเศร้านี้เป็นคติสอนใจให้ได้ย้อนถึง บาปกรรมเคยทำล่วงเกินสิ่งใดให้คิดคำนึง หยุดพิศเพียงหนึ่ง..ดีกว่า..กระทำ..แล้วต้องช้ำใจ


http://www.tamdee.net/music/play.asp?QID=295

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)
แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  หน้า 1 จากทั้งหมด 1
  [ 6 โพสต์ ] 

หน้าเว็บบอร์ด » กลุ่มสาระธรรม » นานาสาระ

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

่กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 1 ท่าน

ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร


Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007, phpBB Group
Thai language by Mindphp.com & phpBBThailand.com