เจริญในธรรมพระพุทธศาสดา
อยากให้ช่วยวิเคราะห์ สติปัฏฐานกถา ที่พระสารีบุตรอธิบาย
โดยเฉพาะประโยค กายย่อมปรากฏ (เป็นที่ตั้งของสติ) ไม่ใช่สติ
สติปรากฏด้วย เป็นตัวระลึกด้วย ภิกษุพิจารณาเห็นกายนั้นด้วยสตินั้นและด้วยญาณนั้น เพราะเหตุนั้น
จึงเรียกการพิจารณาเห็นกายในกายว่า สติปัฏฐานภาวนา"

เนื้อหารวมคัดลอกจากคัมภีร์ปฏิสัมภิทามรรค พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๑ สติปัฏฐานกถา

"ภิกษุพิจารณาเห็นกายด้วยอาการ ๗ อย่างนี้(คือ พิจารณาเห็นโดยความไม่เที่ยง ไม่พิจารณาเห็นโดย
ความเที่ยง พิจารณาเห็นโดยความเป็นทุกข์ ไม่พิจารณาเห็นโดยความเป็นสุข พิจารณาเห็นโดยความเป็น
อนัตตา ไม่พิจารณาเห็นโดยความเป็นอัตตา ย่อมเบื่อหน่าย ไม่ยินดี ย่อมคลายกำหนัด ไม่กำหนัด
ย่อมทำราคะให้ดับ ไม่ให้เกิด ย่อมสละคืน ไม่ยึดถือ) กายย่อมปรากฏ (เป็นที่ตั้งของสติ) ไม่ใช่สติ
สติปรากฏด้วย เป็นตัวระลึกด้วย ภิกษุพิจารณาเห็นกายนั้นด้วยสตินั้นและด้วยญาณนั้น เพราะเหตุนั้น
จึงเรียกการพิจารณาเห็นกายในกายว่า สติปัฏฐานภาวนา"

หมายเหตุในวงเล็บ เป็นการขยายความเพิ่ม

เจริญในธรรมพระพุทธศาสดา
เข้าใจ เข้าถึง เผยแผ่ ปกปักษ์รักษาพระสัทธรรม
พระอาจารย์แสนปราชญ์

ว่าแต่พระอาจารย์ต้องการให้วิเคราะห์ข้างบน หรือข้างล่างครับ

ข้างบนก็คือ ตั้งแต่ช่วยวิเคราะห์ ...จนถึง สติปัฏฐานภาวนา

ส่วนข้างล่างคือ ตั้งแต่ภิกษุพึงเจริญอาการ32... จนถึง สติปัฏฐานภาวนา เช่นกัน

หรือว่าทั้งหมดเลยครับ

เจริญในธรรมพระพุทธศาสดา ท่านอินทรีย์5

อ้างอิงคำถาม : ว่าแต่พระอาจารย์ต้องการให้วิเคราะห์ข้างบน หรือข้างล่างครับ

ข้างบนก็คือ ตั้งแต่ช่วยวิเคราะห์ ...จนถึง สติปัฏฐานภาวนา

ส่วนข้างล่างคือ ตั้งแต่ภิกษุพึงเจริญอาการ32... จนถึง สติปัฏฐานภาวนา เช่นกัน

หรือว่าทั้งหมดเลยครับ

ตอบ : อยากให้ช่วยวิเคราะห์ ประโยค "กายย่อมปรากฏ (เป็นที่ตั้งของสติ) ไม่ใช่สติ
สติปรากฏด้วย เป็นตัวระลึกด้วย ภิกษุพิจารณาเห็นกายนั้นด้วยสตินั้นและด้วยญาณนั้น
เพราะเหตุนั้น จึงเรียกการพิจารณาเห็นกายในกายว่า สติปัฏฐานภาวนา"
คำว่าที่น่าสนใจคือ "กายย่อมปรากฏ (เป็นที่ตั้งของสติ) ไม่ใช่สติ
สติปรากฏด้วย เป็นตัวระลึกด้วย. . ."

ส่วนเนื้อหาข้างล่างเป็นบริบทนำมาอ้างที่มาเพื่อประกอบการวิเคราะห์

เนื้อหารวมคัดลอกจากคัมภีร์ปฏิสัมภิทามรรค พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๑ สติปัฏฐานกถา

"ภิกษุพิจารณาเห็นกายด้วยอาการ ๗ อย่างนี้(คือ พิจารณาเห็นโดยความไม่เที่ยง ไม่พิจารณาเห็นโดย
ความเที่ยง พิจารณาเห็นโดยความเป็นทุกข์ ไม่พิจารณาเห็นโดยความเป็นสุข พิจารณาเห็นโดยความเป็น
อนัตตา ไม่พิจารณาเห็นโดยความเป็นอัตตา ย่อมเบื่อหน่าย ไม่ยินดี ย่อมคลายกำหนัด ไม่กำหนัด
ย่อมทำราคะให้ดับ ไม่ให้เกิด ย่อมสละคืน ไม่ยึดถือ) กายย่อมปรากฏ (เป็นที่ตั้งของสติ) ไม่ใช่สติ
สติปรากฏด้วย เป็นตัวระลึกด้วย ภิกษุพิจารณาเห็นกายนั้นด้วยสตินั้นและด้วยญาณนั้น เพราะเหตุนั้น
จึงเรียกการพิจารณาเห็นกายในกายว่า สติปัฏฐานภาวนา"

เจริญในธรรมพระพุทธศาสดา
เข้าใจ เข้าถึง เผยแผ่ ปกปักษ์รักษาพระสัทธรรม
พระอาจารย์แสนปราชญ์

ขอตอบเพิ่มเติมนะครับพระอาจารย์
การตั้งสติกำหนดพิจารณากายหรือพิจารณาเห็นกายในกายที่เรียกเป็นภาษาธรรมะว่า กายานุปัสสนาสติปัฏฐาน ต้องการเอาสติตามรู้กาย ไม่ว่าจะเป็นการเคลื่อนไหว การหายใจเข้าออก ยืน เดิน นั่ง นอน ถ่ายอุจจาระ ปัสสาวะ คำว่า "กาย" ในที่นี้จึงหมายถึงร่างกายของเราเท่านั้น นอกเหนือจากนี้ไม่ต้องสนใจ เพราะฉะนั้นหากกำหนดว่า "ไก่ขันหนอ" "หมาเห่าหนอ" นั้นไม่ใช่เพราะมันไม่เป็นกายานุปัสสนา ซึ่งเป็นการอธิบายกายในกายตามหลักของการเจริญสติด้วยการเอาสติผูกเข้าไว้กับจิตอันนี้ตามดูรู้เห็นกายที่เคลื่อนไหว แต่เมื่อสติที่เราปฏิบัติสะสมมากเข้าๆการเห็นกายจะไม่ใช่แค่เห็นแบบธรรมดาหรือสติธรรมดา แต่จะเห็นแบบรู้แจ้งเข้าไปละเอียดอีกชั้นหนึ่งหรือเรียกว่า ญาณ นั่นเอง หรือเห็นกายในกายด้วยวิปัสสนาญาณ

ที่สำคัญ กายย่อมปรากฏ หมายถึงร่างกายทั้งหมด ส่วนสติเป็นเหมือนนามธรรมเป็นธรรมะที่ใช้ฝึกจิต
หรือก้คือนามจะเกิดขึ้นได้ต้องอาศัยรูปก่อน หรือสติจะเกิดขึ้นได้ดีต้องอาศัยกายเป็นฐาน(จับกายให้ได้ก่อน)ที่ตั้งแล้วเจริญสติตาม

กายกับสติทำงานต่างหน้าที่กัน กายเป็นที่อยู่ของขันธ์5(ทำให้ขันธ์5ทำงานอยู่ร่วมกัน) ส่วนสติเป็นนามธรรม ไม่ใช่นามเฉยๆมีหน้าที่ฝึกจิต กำหนดจิตให้ทันหน้าที่ของมันคือระลึกได้ ไม่เผลอตัว จึงกล่าวได้ว่า "กายที่ปรากฏ ไม่ใช่สติ"

ดังนั้นจึงกล่าวได้ว่า ผู้เจริญสติปัฏฐานเอาจิตตามดูกายที่เคลื่อนไหวเป็นประจำนั้น ย่อมเห็นขันธ์ห้า เห็นสติปัฏฐาน
เห็นองค์ธรรม และที่ขาดไม่ได้คือเห็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ทั้งในรูปและนามที่เกิดขึ้น

พระแสนปราชญ์ ถามว่า
อยากให้ช่วยวิเคราะห์ ประโยค "กายย่อมปรากฏ (เป็นที่ตั้งของสติ) ไม่ใช่สติ
สติปรากฏด้วย เป็นตัวระลึกด้วย ภิกษุพิจารณาเห็นกายนั้นด้วยสตินั้นและด้วยญาณนั้น
เพราะเหตุนั้น จึงเรียกการพิจารณาเห็นกายในกายว่า สติปัฏฐานภาวนา"
คำว่าที่น่าสนใจคือ "กายย่อมปรากฏ (เป็นที่ตั้งของสติ) ไม่ใช่สติ
สติปรากฏด้วย เป็นตัวระลึกด้วย. . ."

ข้าพเจ้าจะโปรดถวายพระคุณเจ้า เอาไว้ใช้ให้เป็นประโยชน์ต่อพุทธศาสนิกชน ทั้งหลาย
ความจริงแล้วข้าพเจ้ายังเขียนไม่ถึงเรื่องของ สติปัฏฐาน เอาเป็นว่าจะโปรดถวายให้กับพระคุณเจ้าสั้นๆว่า

"สรีระร่างกายของมนุษย์ อันได้แก่ จิต,เจตสิก,รูป ทั้งหลายนั้น เป็นต้นตอ หรือเป็นเครื่องที่ทำให้เกิดสติ แต่ไม่ใช่ลักษณะหรือสภาพสภาวะจิตใจที่เรียกว่า "สติ"
สติ หมายถึง ความระลึกได้ ความหวนระลึก นึกถึง เมื่อภิกษุ วิตก,วิจาร เข้าใจในสรีะร่างกาย ด้วยการระลึกนึกถึง หรือความหวนระลึก เพราะ ไม่มีใครมองเห็นอวัยวะภายในของตัวเองได้ดอกขอรับ ต้องระลึกนึกถึงตามความรู้ ตามเจตสิก นั่นแหละ
และต้องระลึกนึกถึง สรีระร่างกาย ตามความรู้ และเกิดความเข้าใจ ในสรีระร่างกาย(เอาของตัวเองนั่นแหละ) จึงเรียกว่า
"พิจารณา เห็นกายในกาย"

ขอถาม พระคุณเจ้าศึกษาจบแล้วหรือ เห็นประชาสัมพันธ์ วิทยานิพนธ์ อะไรนั่น แต่พอเข้าไปดู กลับไม่เห็นวิทยานิพนธ์อะไรเลย

เจริญในธรรมพระพุทธศาสดา

อ้างอิงคำถาม : ขอถาม พระคุณเจ้าศึกษาจบแล้วหรือ เห็นประชาสัมพันธ์ วิทยานิพนธ์ อะไรนั่น
แต่พอเข้าไปดู กลับไม่เห็นวิทยานิพนธ์อะไรเลย

ตอบ : อาตมาศึกษายังไม่จบ และก็คิดว่าคงศึกษาไม่จบหรอก เพราะคัมภีร์นี้แสดงถึงความแตกฉาน
ปฏิสัมภิทา ๔ ผู้ที่ศึกษาจบก็แสดงว่าแตกฉานปฏิสัมภิทา ๔ และน่าจะอธิบายได้ดีกว่าอาตมา
ซึ่งอาตมาเป็นผู้ได้รับรางวัล วิทยานิพนธ์ดีเด่นเรื่อง "การศึกษาเชิงวิเคราะห์สติปักฐานกถาในคัมภีร์
ปฏิสัมภิทามรรค" ก็จริง แต่ก็เป็นแค่ความรู้เชิงวิชาการ เป็นงูพิษชนิดหนึ่ง เพราะฉะนั้นจึงถามหาผู้รู้
เพื่อรู้เพิ่ม เพราะอาตมายึดหลัก "ข้าพเจ้ารู้อย่างเดียวว่า ข้าพเจ้าไม่รู้" (อันนี้อาตมาแปลเอาตามที่เข้าใจ
ของตัวเองและเป็นธรรมที่เอามาใช้เฉพาะตัวเท่านั้น)
ส่วนการประชาสัมพันธ์นั้นเป็นของ มจร. ที่เขาบันทึกการบรรยายของอาตมาไว้เมื่อ ๓๐ ส.ค. ๕๒
ต้องเข้าไปดูในเว็ป มจร. ตามที่ให้ไว้

ชมวีดีโอที่นี่ ลิงค์นี้
http://www.mcu.ac.th/site/news_in.php?g ... EWSID=4843

ชมประมวลภาพที่นี่ ลิงค์นี้
http://gallery.mcu.ac.th/view_album.php ... e=album174

สำหรับเนื้อหาของวิทยานิพนธ์นั้นถ้าอยากได้ให้แจ้งที่อยู่ อาตมามีซีดีข้อมูลแจกให้

เจริญในธรรมพระพุทธศาสดา
เข้าใจ เข้าถึง เผยแผ่ ปกปักษ์รักษาพระสัทธรรม
พระอาจารย์แสนปราชญ์

เจริญในธรรม ท่านแสนปราชญ์

ดูกรภิกษุทั้งหลาย
บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม ๓ ประการ พึงทราบว่าเป็นบัณฑิต ธรรม ๓ ประการ
เป็นไฉน คือ ตั้งปัญหาโดยแยบคาย ๑ เฉลยปัญหาโดยแยบคาย ๑ อนุโมทนา
ปัญหาที่ผู้อื่นเฉลยโดยแยบคาย ด้วยบทพยัญชนะที่เหมาะสม สละสลวยเข้ารูป ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม ๓ ประการนี้แล พึงทราบว่าเป็น
บัณฑิต ฯ

ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม ๓ ประการ
พึงทราบว่าเป็นคนพาล ธรรม ๓ ประการเป็นไฉน คือ ตั้งปัญหาโดยไม่แยบคาย ๑
เฉลยปัญหาโดยไม่แยบคาย ๑ ไม่อนุโมทนาปัญหาที่ผู้อื่นเฉลยโดยแยบคาย
ด้วยบทพยัญชนะที่เหมาะสม สละสลวย เข้ารูป ๑ ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้
ประกอบด้วยธรรม ๓ ประการนี้แล พึงทราบว่าเป็นคนพาล

[quote="Buddha"]พระแสนปราชญ์ ถามว่า
อยากให้ช่วยวิเคราะห์ ประโยค "กายย่อมปรากฏ (เป็นที่ตั้งของสติ) ไม่ใช่สติ
สติปรากฏด้วย เป็นตัวระลึกด้วย ภิกษุพิจารณาเห็นกายนั้นด้วยสตินั้นและด้วยญาณนั้น
เพราะเหตุนั้น จึงเรียกการพิจารณาเห็นกายในกายว่า สติปัฏฐานภาวนา"
คำว่าที่น่าสนใจคือ "กายย่อมปรากฏ (เป็นที่ตั้งของสติ) ไม่ใช่สติ
สติปรากฏด้วย เป็นตัวระลึกด้วย. . ."

ข้าพเจ้าจะโปรดถวายพระคุณเจ้า เอาไว้ใช้ให้เป็นประโยชน์ต่อพุทธศาสนิกชน ทั้งหลาย
ความจริงแล้วข้าพเจ้ายังเขียนไม่ถึงเรื่องของ สติปัฏฐาน เอาเป็นว่าจะโปรดถวายให้กับพระคุณเจ้าสั้นๆว่า

"สรีระร่างกายของมนุษย์ อันได้แก่ จิต,เจตสิก,รูป ทั้งหลายนั้น เป็นต้นตอ หรือเป็นเครื่องที่ทำให้เกิดสติ แต่ไม่ใช่ลักษณะหรือสภาพสภาวะจิตใจที่เรียกว่า "สติ"
สติ หมายถึง ความระลึกได้ ความหวนระลึก นึกถึง เมื่อภิกษุ วิตก,วิจาร เข้าใจในสรีะร่างกาย ด้วยการระลึกนึกถึง หรือความหวนระลึก เพราะ ไม่มีใครมองเห็นอวัยวะภายในของตัวเองได้ดอกขอรับ ต้องระลึกนึกถึงตามความรู้ ตามเจตสิก นั่นแหละ
และต้องระลึกนึกถึง สรีระร่างกาย ตามความรู้ และเกิดความเข้าใจ ในสรีระร่างกาย(เอาของตัวเองนั่นแหละ) จึงเรียกว่า
"พิจารณา เห็นกายในกาย"


รับทราบที่พระคุณเจ้าตอบมา ขอรับ ขอให้พระคุณเจ้าตั้งใจศึกษาเล่าเรียนไปจนกว่าจะจบ ขออนุโมทนา
อีกประการหนึ่ง อย่าคิดว่า การเรียนรู้ หรือการศึกษาเป็นเช่นงูพิษ มันอยู่ที่ผู้ใช้ขอรับ ไม่ใช่อยู่ที่ตัวตำราหรือบทความ ถ้าเข้าใจ ทำอะไร นำไปใช้อย่างไร ก็ย่อมเกิดประโยชน์ขอรับ
และต้องขออภัย หากมีข้อความใด ประโยคใด อ่านแล้วไม่ค่อยสุภาพ ขอรับ

ต้องขออภัย หากมีข้อความใด ประโยคใด อ่านแล้วไม่ค่อยสุภาพ ขอรับ


ท่านอาจารย์ บุดฯ มีอคติขอรับ ทีกะคนอื่นมีขอโทษขออภัย หากผิดบ้างพลั้งไป

เวลาท่านพูดกับคนที่ใช้ชื่อ กรัชกาย... สารพัดพูดถากถาง ชื่อก็เปลี่ยนเป็นสัตว์ตาย

ทั้งที่กรัชกายก็พูดออกเพราะ คำน้อยไม่เคยว่า ให้กระทบกระเทือนใจ แล้ว

อย่างนี้ไม่เรียกว่าท่านมีอคติธรรม เลือกที่รัก ผลักที่ชัง จะให้เรียกว่าอะไรขอรับ

แบบนี้ไม่พ้นอเวจี เพราะจิตเจตสิกของท่านเศร้าหมอง ดังคำพระที่ว่า

"จิตเต สังกิเลสิฏเฐ ทุคติ ปาฏิกังขา"

เจริญในธรรมพระพุทธศาสดา ทุกท่านที่ช่วยตอบกระทู้นี้

ขออนุโมทนากับคำตอบที่เป็นกุศล ไม่เบียดเบียนตน
ไม่เบียดเบียนผู้อื่น ไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น
คำตอบที่เป็นประโยชน์ และไม่เป็นโทษ

เจริญในธรรมพระพุทธศาสดา
เข้าใจ เข้าถึง เผยแผ่ ปกปักษ์รักษาพระสัทธรรม
พระอาจารย์แสนปราชญ์

อะไรเอ่ย. ...พยามอ่านแล้วแต่ไม่เข้าใจ ลึกซึ้งมากๆ ขอรับ.....แพ้ทางวิชาทางสายนี้จริงๆ...แต่จะพยายามทำความเข้าใจใหม่ขอรับ