รักผู้หญิงสองคนมาเนิ่นนาน ตอนนี้เป็นทุกข์มากเมื่อคนหนึ่งจากไป ทำไมโชคชะตาถึงเป็นแบบนี้ ทำไมต้องเลือก ผมเข้าว่าทำไมถูก น้ำตาล่วงทุกคืนครับ

น่าจะทุกข์ตั้งนานแล้วนะค่ะ เพราะรักตั้ง 2 คน

แล้วไม่คิดหรอคะว่าอีกคนที่เหลือจะทุกข์ไหม
มาร้องไห้เสียใจเพราะเสียผู้หญิงอีกคน..
แสดงว่าคนที่เหลือไม่มีความหมายแล้วสิคะ

ยึดมั่นถือมั่นเมื่อไหร่ เมื่อนั้นทุกข์

ฟันธง

ทุกข์ตรงไหนค่ะ ตรงที่ไม่รู้จักพอใช่มั๊ยเอ่ย
ทีเขาทีเราน่ะคุณ คุณได้เรียนรู้ถึงความทุกข์บ้างไม่แปลกเลย ใจเขาใจเราน่ะ
ปล่อยให้คนรักของคุณมีโอกาสได้เจอความรักดีๆบ้างเถอะค่ะ เห็นใจคุณน่ะ แต่เราเข้าใจหัวอกลูกผู้หญิงด้วยกันมากกว่า เพราะสามีดิฉันนอกจากดิฉันแล้ว ก็ยังมีผู้หญิงอีก 2 คนที่พร้อมจะอยู่ในฐานะภรรยา ผู้หญิงคนที่ 1 รักสามีดิฉันมากอย่างไม่อาจจะยอมจากได้และขออยู่ในโลกของการโกหก
ไม่ยอมรับรู้ความจริงอะไรทั้งนั้นเพราะทำใจไม่ได้ที่จะสูญเสียผู้ชายคนนี้ไป ส่วนผู้หญิงคนที่ 2 รู้ความจริงทุกอย่างแต่อยากมาอยู่ร่วมด้วย แบบไม่มีเงื่อนไข ขอเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวและจะมาช่วยเหลือเรื่องเงิน ช่วยเลี้ยงลูกไปจนแก่เฒ่า คุณคิดดูว่านี้คือความสุขที่ผู้ชายส่วนใหญ่ต้องการใช่มั๊ย สามีดิฉัน มีเมีย 3 ตามตำรา และไม่อยากเสียผู้หญิงคนไหนไป แต่โชคร้ายอยู่ที่ดิฉันเพราะมีลูกด้วยกัน
ดิฉันเลยต้องนำใจตัวเองออกมา จากวงจรของกามารมณ์ การที่คุณมีผู้หญิงพร้อมกันหลาย ๆ คนมันสร้างความทุกข์ให้เขา วันนี้คุณทุกข์แค่นี้ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดีแล้ว ที่อนาคตคุณอาจจะเป็น คุณสามี คุณพ่อ ที่ดีของครอบครัวคุณ ยังงัยก็ขอให้พ้นทุกข์เร็วน่ะค่ะ

เมื่อรักเขาสองคน ก็ต้องทุกข์ว่าไม่รู้จะเลือกใครดี
เมื่อเสียไปคนหนึ่ง ก็ต้องทุกข์ที่ต้องพลัดพราก

และเมื่อคุณยังอาลัยอาวรณ์กับความรักอยู่
คุณก็คงต้องอยู่กับทุกข์ต่อไปครับ

คุณเอใจร้ายใจหินจัง คนกำลังมีทุกข์ แทนที่จะช่วยปลอบอกปลอบใจเค้า กลับสมน้ำหน้าน้ำตาสะนี่

"คนใจหิน"

http://daraoke.gmember.com/idxplaymv.do ... 0200793902

แล้วพี่กัด เอ้ย...พี่กรัช.. แอบเก็บไว้กี่คน..คร๊า คริ คริ
...
พี่กรัช ไม่ลองไปตั้งกระทู้ ทุกข์จัง ของตัวเองบ้างล่ะ...คร๊า

งานนี้ เสี่ยวจิ้งไม่ออกความเห็น

แต่ถ้าเป็นงานพี่ รับรอง จิ้งไม่พลาดดดด...คร๊า

คุณไบกอน...เอ้ย เอรากอน ทุกข์เรื่องพันยังงี้ธรรมดาขอรับ

กรัชกายไม่ตั้งร้อก ขืนตั้งก็เละดิ

ดูดิทั้งห้องมีชายเป็นทุกข์ครับอยู่คนเดียว แล้วก็ทุกข์เพราะรักสองต้องห้าม

โบราณท่านจึงว่า รักสองต้องห้าม รักสามต้องตามตำรา



ของพันยังงี้ ความคิดหรือความต้องการระหว่างเพศชายกับเพศหญิงไม่สอดคล้องกันส่วนมาก

เพศหญิงมีแล้วหยุด แต่เพศชายไม่หยุดหากมี มีโอกาสมีอีก

นี่แหละกามสุข ต้องเร้าอยู่เสมอๆ หากไม่เร้าก็ไม่สุข

ติดตามอ่านความสุข ๑๐ ระดับ ที่

viewtopic.php?f=2&t=18652

แบ่งรักตามแนวธรรมะจะแบ่งได้เป็น ๒ ข้อ
รักแบบอยากให้ตัวเองมีความสุข (ราคะ)
จะทำทุกอย่างกับคนที่รัก เพราะหวังความสุขเข้าหาตัวเอง
เช่นการมีเซ็กส์ หรือการอยากถูกยกย่องชมเชย
รักแบบอยากให้คนอื่นมีความสุข (เมตตา)
จะทำทุกอย่างให้คนอื่นมีความสุข เช่น การให้ทาน บริจาค
การแสดงความยินดี (มุทฺตาจิต)
ขอให้พบทางออกที่เหมาะสมนะค่ะ

ผู้ชายหลายใจก็ต้องเจอผู้หญิงใจหินแบบนี้แหล่ะค่ะ

ไว้วันหนึ่ง โขคดีคุณเอได้แต่งงาน ช่วยสอนเตือนบุตรหลานอย่าทรมานผลาญหัวใจคน


แล้วคุณกรัชกายหล่ะคะมีกี่คนเอ่ย อิอิอิ


มีคนเดียวอ่ะคับ แต่มีหลายใจ ที่ว่าหลายใจก็คือว่า ไปพบเจอะเจอสาวสวยก็นึกชอบไปเรื่อย

คล้อยหลังจากคนนั้น พบเห็นคนใหม่ที่งามกว่า ก็นึกว่าเออ คนนี้สวยน่ารักดีนะ งดงามกว่าคนเมื่อกี้อีก

สวยกว่าคนที่บ้านหลายเท่า

ผ่านไปพบเห็นอีก ก็คิดเปรียบเทียบว่าเออ...คนนี้ไม่เท่าไหร่ สวยสู้คนเมื่อกี้ไม่ได้เมื่อกี้สวยกว่า

คนที่บ้านยังดูดีกว่าอีก ฯลฯ

ยิ่งไปเดินตามศูนย์การค้า เหนื่อยใจเหลือเกินอ่ะคับ


คิดไปคิดมา...นึกถึงเรื่องที่พระพุทธเจ้าพาพระนันทะไปชมสาวสวรรค์ (เพราะว่าพระนันทะคิดถึงหญิงสาว

ที่เพิ่งแต่งงานยังไม่ทันส่งตัวเข้าหอ พระพุทธเจ้าให้บวชเสียก่อน)


เห็นสาวสวยพระพุทธเจ้าก็ถามว่า นั่นทะ หญิงสาวคนนี้กับคนที่เธอแต่งงานด้วย ใครงดงามกว่ากัน

นันทะตอบว่า หญิงสาวนี้งดงามกว่าหลายเท่า

พระพุทธเจ้าพาพระนันทะเดินต่อไปเรื่อยๆ พบสาวสวรรค์ที่สวยงามกว่า

พระองค์ก็ถามพระนันทะโดยเปรียบเทียบทำนองเดียวกัน

พระนันทะก็ตอบทำนองเดียวกัน

จนพระนันทะฉุกใจได้คิดว่า เออ ทีแรกเราคิดว่า คนที่เราแต่งงานด้วย งามแล้วน่ะ ยังมีคนที่งดงามกว่า

อีกมากมาย แล้วที่ว่างามไม่งามนั้น มันอยู่ที่ความคิดเรานี่เอง ไม่ได้อยู่ภายนอก

จึงเข้าใจความคิดที่ปรุงแต่งไป

การปฏิบัติกรรมฐานสาระก็คือคอยสังเกตดูพฤติกรรมความคิดแต่ละขณะๆนี่เอง เดี๋ยวเรื่องนั้นเรื่องนี้ จนเกิดความ

เบื่อหน่ายความคิด (ขั้นตอนที่หนึ่ง)

ดูต่อไป ดูจนรู้เห็นเข้าใจความคิดนั้นแจ่มแจ้งแล้ว ปัญญาญาณก็เกิด เข้าใจโลกและชีวิต ดำเนินชีวิตอยู่บนโลก

ใบนี้ตามสถานภาพของตนอย่างรู้เท่าทัน