คุณ จขกท คะ อยากขอให้เข้มแข็งนะคะ ดูคุณอ๊อฟ และลองดูกระทู้เก่าของคุณอ๊อฟซิคะ เธอยังผ่านมาได้ด้วยดีเลย ดิฉันเชื่อว่าถ้าคุณเข้มแข็งก็คงจะผ่านวันฟ้าหม่นได้ในไม่ช้าเหมือนกันนะคะ

คุณอ๊อฟขอแสดงความยินดีด้วยอย่างยิ่งค่ะ ที่ตอนนี้หัวใจคุณเปิดกว้างรับความรักครั้งใหม่แล้ว ขอให้รักครั้งนี้มีแต่ความเข้าใจ ความสุข และความซื่อสัตย์ต่อกันนะคะ ขอให้คุณอ๊อฟรักอย่างมีสตินะคะ

คุณ จขกท คะ ดิฉันขอให้คุณผ่านพ้นวันเหล่านี้ไปได้และได้พบรักครั้งใหม่ที่สดใสเหมือนคุณอ๊อฟในอนาคตนะคะ

ขอบคุุณค่ะพี่taktay ตอนนี้เริ่มทำงานมากขึ้น พยายามไม่คิดเรื่องเก่าๆแล้วค่ะ (แต่ก็แอบแวบคิดนิดหนึ่งค่ะ) เอาแล้วน่ะค่ะจะเล่าเมืองที่นิดหน่อยอยู่ให้ฟังเป็นเมืองที่สงบมากมีอารยธรรมเก่าๆเยอะเลยค่ะ ดินแดนที่หน่อยอยู่นี้เป็นบ้านเกิดของหลวงปู่มั่นน่ะค่ะ วัดต่างๆที่อยู่ในพื้นที่นี้ เป็นวัดที่มีอารยธรรมมากมายค่ะ ไม่ว่าจะเป็นวัดภูหล่น วัดภูจันแดงสวยงามมากค่ะ แต่นิดหน่อยเพิ่งมาบรรจุใหม่ยังไม่รู้รายละเอียดมากน่ะ ค่ะต้องอยู่ไปอีกสักนิดค่ะ ส่วนความลึกลับของแม่น้ำโขงนั้น เกี่ยวกับบั้งไฟพญานาคนั้นหน่อยก็มีโอกาศได้ไปสัมผัสบรรยากาศนั้นแล้วน่ะค่ะแต่มันขึ้นไม่มากค่ะ ไม่เท่าของจังหวัดหนองคายค่ะ แต่ก็เป็นความอัศจรรย์น่ะค่ะที่ลูกไฟโผล่ขึ้นมาจากน้ำ บางคนบอกว่าขึ้นจากฝั่งลาว บ้างก็ว่าขึ้นจากกลางน้ำ เลยไม่รู้ว่าขึ้นจากไหนกันแน่ เอาอย่างนี้แล้วกันน่ะค่ะ "เชื่อในสิ่งที่เฮ็ดเฮ็ดในสิ่งที่เชื่อค่ะ" ส่วนอาการในตอนนี้รู้สึกเบา ขึ้นมาอีกนิดค่ะ แต่ความทุกข์ทรมานไม่ยังไม่หมดไปจนกว่าจะถึงเวลาของมันเอง เข้ามาคุยกันอีกน่ะค่ะ

สวัสดีจ๊ะน้องนิดหน่อย เข้มแข็งไว้นะ พี่ๆเขาแนะนำไว้แล้วน้องลองนำไปทำดูนะ โดยเฉพาะเรื่องการทำบุญ ใส่บาตร สวดมนต์ และถ้าปฏิบัติธรรมด้วยได้ยิ่งดี จะทำให้จิตใจเราทุกข์ทรมานน้อยลง คิดเสียว่าตอนนี้เรากำลังชดใช้กรรมเก่าอยู่ น้องยังไม่มีลูกกับเขา จึงไม่เป็นการยากเลยที่จะตัดเขาออกไปวงจรชีวิตของเรา อ่านจากที่น้องเล่ามา เขาไม่มีคุณค่าพอที่จะเป็นคู่ชีวิตของน้องเลยสักนิด ค่อยๆตัดใจไปนะ ชีวิตและอนาคตของน้องยังอยู่อีกยาวไกล อย่าไปทุ่มกายทุ่มใจให้กับคนเช่นนั้นเลย รักนะจึงบอก

เข้ามาเป็นกำลังใจค่ะ คุณนิดหน่อยเพื่อนร่วมอาชีพและคนภาคอีสานบ้านเฮา สู้ๆนะคนอีสานบ้านเฮาต้องเข้มแข็ง ข้าราชการไทยต้องไม่หวั่นไหว เราเป็นข้าราชการในสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว อย่าเอาศักดิ์ศรีของเราไปให้ผู้ชายที่ไม่รักดีเขาย่ำยีเลยค่ะ รักตัวเอง ดูแลตัวเองให้สวยๆ และเป็นคนดีทำหน้าที่ข้าราชการไทยให้สมกับที่เราสู้อุตส่าห์อ่านหนังสือสอบมากว่าจะได้ ยากเหมือนกันเน้อ..ดิฉันชอบเมืองอุบลค่ะ เป็นจังหวัดที่น่าอยู่มากค่ะ และก็ได้มีโอกาสได้ไปวัดหนองป่าพงที่ อ.วารินชำราบ ดิฉันชอบที่นี่มากๆ ค่ะ เงียบสงบ ร่มเย็น เหมาะแก่การมาปฏิบัติธรรม คุณนิดหน่อย ไม่ทราบอยู่ อ.อะไรคะ อ.โขงเจียมหรือเปล่าคะ ที่นั่นบรรยากาศดีค่ะ ชอบเหมือนกันไปดูแม่น้ำสองสีพักผ่อนที่รีสอร์ทติดแม่น้ำ ไม่ทราบว่าตอนนี้เปลี่ยนไปมากหรือยัง ลองเก็บภาพมาฝากพวกเราดูกันบ้างนะคะจะได้ไม่ต้องนั่งคิดถึงเขาไงคะ แล้วจะแวะเข้ามาใหม่นะคะ

ขอบคุณนะคะคุณคนธรรดา สำหรับคำแนะนำและคำอวยพรดิฉันก็ขอให้คำอวยพรเหล่านั้นกลับไปหาคุณคนธรรมดา 100 เท่า 1,000เท่าเลยคะ

สวัสดีค่ะ..พี่อ๊อฟ..พี่taktay..และทุกคนค่ะ..
เมื่อวานไม่ได้โทรหาเค้าทั้งวัน....และทั้งคืน......และอาจจะตลอดไป....ค่ะ ตื่นเช้าขึ้นมาต้องมาเช็คกระทู้ค่ะว่ามีมาให้กำลังใจมากน้อยเพียงใด...ยอมรับเลยค่ะกำลังใจจากพวกพี่ๆตอนนี้เหมือนแสงสว่างที่นำทางให้ค่ะ ดีกว่าที่เราจะคลำทางไม่ถูก หลังจากที่เราโดยน็อคแล้ว แต่ตอนเช้าเมือเช้าเอารูปแต่งงานขึ้นมาดูค่ะยอมรับว่าคิดถึงมากๆค่ะ แต่จะพยายามตัดให้ได้ค่ะ ส่วนเรื่องที่พี่อ๊อฟถามตอนนี้นิดหน่อยอยู่ที่ไหนอยู่ที่อำเภอศรีเมืองใหม่ค่ะซึ่งแยกออกมาจากอำเภอโขงเจียมค่ะ ตอนนี้บรรยากาศที่อำเภอโขงเจียมกำลังสบายมากๆค่ะไม่หนาวไม่ร้อนเหมือนเดิม ไม่ทราบว่าตอนพี่อ๊อฟมาปีไหนค่ะ เพราะตอนนี้บ้านพักก็เริ่มมากขึ้นจากเดิมแล้วค่ะ เดี๋ยวเอาภาพมาให้ดูน่ะค่ะ แต่ตอนนี้ยังไม่เคยเก็บภาพเลยค่ะ แต่ซื้อโปสการด์มามากมายเลยค่ะ ....... ขอให้มีความสุขในวันหยุดพรุ่งนี้น่ะค่ะ.........

สวัสดีค่ะ ไม่ต้องเรียกพี่ก็ได้ค่ะ อ๊อฟเป็นน้องคุณนิดหน่อยอยู่ 1 ปีค่ะแหะๆๆ เราสองคนมีปัญหากับโทรศัพท์เหมือนกันเลยค่ะแต่ไม่นานหรอกค่ะคุณนิดหน่อยจะไม่มีปัญหากับมันอีก แล้วเรื่องรูปดิฉันแก้ปัญหาโดยเอามันให้พ้นสายตาค่ะ เก็บไว้ไหนก็ได้อย่าเอามันขึ้นดูอีกเพราะดูแล้วผู้หญิงเราก็ไม่มีอะไรหรอกค่ะ นอกจากร้องไห้ๆๆๆๆ เข้าใจความรู้สึกของคุณนิดหน่อยนะคะว่าเจ็บปวดทรมานแค่ไหน แต่เวลาจะช่วยเหลือเรา และตัวเราเองต้องช่วยเหลือด้วยนะคะทางไหนที่ตัวเองทำแล้วเจ็บหรือสิ่งไหนที่คิดแล้วเจ็บก็พยายามสลัดมันออกไปซะ
น่าอิจฉาคุณนิดหน่อยนะคะที่ได้ทำงานในบรรยากาศที่น่าอยู่มีสถานที่ท่องเที่ยวเยอะ อ๊อฟไปปี 2550 ค่ะรู้สึกว่าจะไปพักที่ทอแสงรีสอร์ทน่ะค่ะ ที่โน่นคงจะเปลี่ยนไปมากยังคิดถึงบรรยากาศที่นั่นอยู่เลยอย่าลืมเก็บภาพบรรยากาศมาฝากพวกเราชาวลานธรรมจักรด้วยนะ..ขอให้คุณนิดหน่อยมีความสุขกับวันหยุดเช่นกันค่ะ....เป็นกำลังใจให้คุณนิดหน่อยผ่านพ้นทะเลทุกข์ด้วยดี สู้ๆๆๆค่ะ

เชื่อคุณอ๊อฟ เธอเถอะ เพราะเมื่อก่อนก็ทุกข์ แต่ตอนนี้คุณอ๊อฟพ้นทุกข์แล้ว มีแต่สุขๆๆๆๆๆๆจ้า

อย่าท้อแท้ สิ้นหวังนะค่ะ อย่าอยู่คนเดียวเพราะจะทำให้คิดมาก หากิจกรรมมาทำเยอะๆ

เวลาจะเป็นเครื่องช่วยรักษาใจของเราค่ะ

สู้ๆ นะค่ะ

สวัสดีค่ะคุณเพชร แหม...คุณเพชรก็พูดเกินไปแล้วกระมัง ยังไม่พ้นทุกข์ซะทีเดียวหรอกค่ะอาจจะเจอทุกข์ในอีกไม่ช้าก็ได้

คิดถึงคุณเพชรนะคะหวังว่าคุณเพชรจะเข้มแข็งเหมือนชื่อแล้วนะคะ มีความสุขเช่นกันค่ะ
ขอยืมบ้านคุณนิดหน่อยทักทายพี่สาวหน่อยนะคะ

สวัสดีค่ะ..คุณอ๊อฟ..พี่taktay..และทุกคนค่ะ..
ขอโทษน่ะค่ะที่เรียกพี่ ตอนนี้เหตุกราณ์ผ่านมาได้ 1 อาทิตย์เต็มพอดีค่ะ คิดถึงอยู่บ้างเป็นบางเวลา พยายามที่จะไม่คิดแต่ก็อดไม่ได้ ค่ะ เพราะการที่เราคบกับใครมาเป็น 10 ปี นั้นมันยากที่จะตัดใจน่ะค่ะแต่ดิฉันก็คงต้องเห็นแก่เด็กที่จะเกิดมาค่ะ จะพยายามต่อสู้ต่อไปค่ะ ตอนนี้พยายามหาอารัยทำแก้เหงาบ้าง เข้าร้านเสริมสวย ทำเล็บ รู้สึกว่ารักตัวเองมากขึ้น ส่วนเรื่องความรักอยากพักไว้ก่อน แต่ก็มีเข้ามาเรื่อยๆจนตั้งตัวไม่ทัน ไม่คิดว่าการเป็นแม่ม่ายนั้นจะเนื้อหอมขนาดนี้น่ะค่ะ แต่การที่เราซื่อสัตย์กับใครมาตลอด 10 ปี ไม่เคยเหลียวตามองใครนอกจากเค้ามันก็เป็นเรื่องยากที่จะมองใครได้อีก ตราบใดที่ใจเรายังตัดเค้าไม่ขาดเราคงยังจะเปิดรับใครเข้ามาในใจไม่ได้ใช่ไหมค่ะ แต่จะพยายามตัดให้ขาดให้ได้ ตอนนี้กลัวการมีรักครั้งใหม่ กลัวว่าจะเหมือนสุภาาษิตที่ว่า หนีเสือปะจรเข้ ค่ะ แต่การมีเพื่อคุยก็ทำให้เราลืมได้เป็นบางช่วงน่ะค่ะ ต้องใช้เวลาเน๊ะไม่รู้ว่าอีกนานเท่าใด แต่จะสู้ๆสู้ๆ พี่taktay ถามเรื่องน้ำโขงนั้น ไม่ค่อยรู้รายละเอียดเลยค่ะ แต่ตอนนี้น้ำรู้สึกไหลเชี่ยว น่ากลัวมากค่ะ จนบางครั้งอดคิดว่ามีพญานาคจริงๆใต้น้ำ ชาวบ้านแถวนั้น เคยเล่าว่า ออกไปตกปลาแล้วเห็นพญานาคมาเล่นน้ำให้เห็นไม่ทราบว่าจริงหรือเปล่าน่ะค่ะเพราะมันเป็นเรื่องเล่าจ้า คุณอ๊อฟเปิดรับคนใหม่ได้อย่างไรค่ะ ถามได้ไหมเอ่ย ทำใจได้อย่างไรค่ะ ที่จะเปิดรับคนใหม่

เป็นความคิดที่ถูกต้องมากค่ะ เพราะเด็กเค้าไม่ได้รับรู้อะไรกับพฤติกรรมของผู้ใหญ่ หากคุณมีใจที่เห็นแก่เด็ก อานิสงค์นี้จะเป็นบุญกับชีวิตของคุณมากๆ ค่ะ

การตัดใจ ค่อยๆ ทำไป อย่าหักเลยเสียทีเดียว ค่อยๆ โน้มๆๆๆๆ ไปเรื่อยๆ ดัดไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็เป็นอย่างใจเราต้องการ

ช่วงที่เราฟุ้งซ่าน หาหนังสือธรรมะมาอ่าน หรือสวดมนต์ไปเรื่อยๆ ค่ะ แผ่เมตตาให้พวกเค้าเยอะๆ

"อย่าติดอยู่ในสิ่งที่เรารักหรือไม่รัก
การพลัดพรากจากสิ่งที่เรารัก เป็นทุกข์
การพบเห็นแต่สิ่งที่ไม่รัก ก็เป็นทุกข์"

เจริญในธรรมนะค่ะ