พี่นิตา อ้อแวะมาเยี่ยมค่ะ
เพิ่งมีแรงลุกออกจากบ้านมาเที่ยวตามกระทูกต่าง ๆ
แต่ดูพี่นิตาเข้มแข็งขึ้นมากเลย อ้อดีใจด้วยนะค่ะ

เป็นกำลังใจให้ครับ

สวัสดีคะพี่นิตา
ช่วงนี้เป็นอย่างไรบ้านคะ แวะเข้ามาทักทายและติดตามเรื่องราวพี่ทุกวันนะคะ ยังเป็นห่วงและมีกำลังใจมาฝากเหมือนเดิมนะคะ

คิดถึงพี่นิตาจัง

[color[color=#FF0080]=#FF00BF]หวัดดีจ้ะเพื่อน ๆ ทุกคน
ใคร ๆ ก็ว่าพี่เข็มแข็ง พี่ก็แกล้งทำเก่งไปอย่างนั้นแหละ
น้องแสงอาทิตย์พี่เข้าไปโพสต์หาน้องพอส่งข้อความหายหมดเลยเลยกลับมาคุยที่กระทู้ของพี่
ปัญหาของน้องพี่เห็นด้วยกับคุณศิราและเพื่อน ๆ ที่ให้คำแนะนำนะคะ เลือกเอาที่คิดว่าจะนำมาประยุกต์ใช้กับเราได้เป็นประโยชน์อย่างมาก

เหตุการณ์ของพี่ก็คงปกติดีแรก ๆ พอพี่จับได้ก็บอกว่าจะเลิกพี่ก็เอาใจสารพัดกลัวเขาอย่างนั้นกลัวเขาอย่างนี้สามีพี่ก็ยิ่งได้ใจว่าเราไม่กล้าหือกลัวเขาทิ้งอะไรทำนองนี้ และก็ทำเป็นหรอกให้พี่ตายใจจนพี่จับได้ว่ายังติดต่อกันอยู่ พี่จึงเปลี่ยนแผนใหม่เป็นแบบบู๊ล้างผลาญตกลงกันใหม่ว่าจะเอาอย่างไร
เลิกหรือไม่เลิก จะอยู่หรือจะไป สามีพี่บอกว่าเลิกแล้ว ถ้าเลิกกันแล้วก็อย่าให้รู้หรือเห็นว่าติดต่อกันอีก
ถ้าพี่รู้จะไม่สนใจอีกแล้วตายเป็นตาย ต่างคนต่างอยู่คนหนึ่งอยู่คนหนึ่งต้องไป ลูกอยู่กับพี่ของในบ้านอยากได้ขนไป ตายก็ไม่ต้องมาเผาผีกัน นี่คือข้อตกลงของพี่กับสามี

ทุกวันนี้สามีพี่ก็ปกติเพราะว่าพี่ยังจับไม่ได้ การที่จะจับได้นั้นจะมาพูดลอย ๆ ไม่ได้ต้องมีหลักฐานที่สามารถอ้างอิงได้ ขนาดพี่เห็นสามีไปกับผู้หญิงสามีพี่ยังไม่ยอมรับเพราะเขาไม่เห็นเราเถียงหัวชนฝา
แต่ทั้งนั้นทั้งนี้เราจะเป็นเหมือนคนบ้า เฝ้าตามเฝ้าระวังไม่มีประโยชน์คนหนีกับคนตามอย่างไรก็ไม่ทันกัน

สุดท้ายพี่ได้เข้ามาในลานธรรมได้พบกับคุณทักทาย คุณตาดีดี พี่ใหญ่ คุณเพ็ญ น้องอ้อ น้องพิมและเพื่อน ๆ หลายคนที่ไม่สามรถเอ่ยชื่อหมด ขอโทษด้วยนะคะ เมื่อกลางปี 52
ประทับใจมากพี่นำคำแนะนำของทุกคนมาใช้ถ้ารู้สึกว่าเริ่มคิดจะรีบเข้ามาในลานทันทีแล้วก็พิมพ์เอามาเก็บไว้เป็นเล่มเลยอ่านทุกครั้งที่ทุกข์ความทุกข์นั้นก็จะคลายไปได้ แผน 1 แผน 2 ก็ไม่ได้ผลก็เลยเลิกวางแผนแล้ว ตอนนี้ปิดตา ปิดหู ไม่คิดว่าเขาเป็นของเรา เมื่อก่อนไม่เจอเขาเราลำบากแทบตายยังอยู่ได้ ใจเขาเราบังคับไม่ได้ เราบังคับให้เขารักเราไม่ได้ เราต้องกลับมารักตัวเราเองก่อน
อ่านเป็นการคลายเครียดนะคะ สิ่งไม่ดีอย่าทำตามที่เล่าให้ฟังเป็นอุทาหรณ์ว่า ทุกอย่างอยู่ที่ใจเราเท่านั้นจริง ๆ ทุกวันนี้พี่ก็สวดมนต์ แผ่เมตตา หาหนังสือธรรมะมาอ่าน เป็นสิ่งที่ดีที่สุด
คิดถึงทุกคนนะคะ [/color][/color]

สวัสดีคุณนิตา แหมพี่กำลังจะเข้ามาจ๊ะเอ๋กับคุณนิตาซะหน่อย ปิดเครื่องหนีพี่เสียนี่
เมื่อสักครู่ได้ยินข่าวว่า ครม.ให้หยุดราชการเพิ่มถึงวันศุกร์ ไม่รู้หูพี่ฝาดไปหรือเปล่า

ตอนนี้ที่บ้าน(เขา)เป็นอย่างไรบ้างหล่ะ ดูเหมือนว่าคุณนิตาทำใจได้แล้ว จริงไม๊
แล้วความรู้สึกของลูกๆเป็นอย่างไรบ้าง

รักและคิดถึงเสมอ

ไม่ค่อยได้เข้ามาเยี่ยมพี่นิตาที่บ้านเลย
มัวแต่แอบอยู่บ้านตัวเอง แต่ยังงัยพี่นิตา
ก็ไปเยี่ยมอ้อที่บ้าน วันนี้มีแรงเดิน
ก็เลยออกมาเดินเที่ยวชมบ้านคนอื่นบ้าง
เห็นบ้านพี่นิตา สงบ เรียบร้อยดี
มีเสียงลูก ๆ หัวเราะ อ้อก็ดีใจด้วยนะ

ครม.ประกาศให้วันจันทร์ที่17-วันศุกร์ที่21 พ.ค.เป็นวันหยุดราชการใน กทม.แล้วทำไมคุณนิตาถึงไปทำงาน คุณนิตาทำงานอยู่จังหวัดอะไรจ๊ะ

เรื่องราวของพี่ตอนนี้มันเงียบเหงามานานร่วมปีแล้ว เขาไปอยู่กับหล่อนเป็นการถาวรแล้ว ไม่มีการติดต่ออะไรกับบ้านนี้ ขนาดเหตุการณ์บ้านเมืองเป็นอย่างนี้เขายังไม่โทรถามสารทุกข์สุกดิบลูกสักคำ ลูกพี่ทั้งสองคนมีที่ทำงานไม่ไกลจากที่ชุมนุมมากนัก พี่ซาบซึ้งในน้ำใจเขาจริงๆ ถ้าคุณนิตาเคยเลี้ยงสุนัขตัวผู้ คุณจะนึกออกว่าเวลามันติดสัตว์เป็นอย่างไร พี่ว่าอาการของเขาตอนนี้ก็คงเป็นแบบนั้น หลงตัวเมียจนกลับบ้านไม่ถูก

เวลานี้พี่ก็ทำได้แต่สวดมนต์ ทำบุญ ใส่บาตร ขออโหสิกรรมและไม่จองเวรกับเขาสองคน ขอให้หมดเวรหมดกรรมกันแต่เพียงเท่านี้ อย่าได้มีเวรมีกรรมต่อกันอีกเลย สาธุ

สวัสดีค่ะ..พี่นิตา

พิมแวะมาเยี่ยม จ๊ะเอ๋พี่ใหญ่ด้วย .... สวัสดีพี่ใหญ่ แถมพี่ทักทายอีกคนละกัน

พิมต้องขอโทษจริงๆ ถ้าคำถามพิมทำให้พี่ใหญ่สะเทือนใจ

พิมอยากรบกวนถามพี่ใหญ่ว่า ... ลูกๆ ถามถึงคุณพ่อไหมคะ กรณีที่เราแยกบ้านกันสิ้นเชิง.. เราจะตอบคำถามของลูกๆ ว่าอย่างไรดีคะ ...

พิมเองไม่คิดที่จะโกหกลูก แต่ก็หาคำตอบที่เหมาะสมไม่ได้เหมือนกัน .... ตรงนี้คือปัญหาหนักของพิมค่ะ... ขอโทษอีกครั้งนะคะ.. ถ้าคำถามของพิมไม่เหมาะสม


พิม

สวัสดีจ้ะคุณพิม ลูกพี่เค้าโตเป็นผู้ใหญ่กันหมดแล้ว เค้าเลยไม่อาลัยอาวรณ์อะไรกับพ่อเค้า เพราะตั้งแต่เล็กจนโต ส่วนใหญ่ลูกจะใกล้ชิดแม่มากกว่าพ่อ พอมีเรื่องแบบนี้ลูกพี่เสียอีกที่คอยเตือนสติแม่ว่าไม่ต้องไปสนใจเขา ลูกพี่เองก็ยังบอกว่าเขาไม่เลิกกันหรอก คนมันไม่เคย ตอนแรกๆพี่ก็ยังมีความหวังว่าเขาจะกลับตัวกลับใจ ที่ไหนได้ เขากลับทำตัวเลวร้ายมากขึ้น หยามน้ำใจพี่สุดๆจนความอดทนมันขาดผึง พอกันที ที่เราจะต้องมานั่งอดทน ต้องมานั่งทุกข์อยู่คนเดียว เขาสองคนไม่ได้มารับรู้อะไรกับเรา ตอนนี้ก็ทางใครทางมัน แต่พี่ยังไม่ได้หย่านะ

ย้อนกลับมาเรื่องลูกนิดนึง ตอนเกิดเรื่องแรกๆ ลูกก็ขอร้องพ่อให้เลิก แต่พ่อเขาบอกลูกว่าทำไปแล้วต้องรับผิดชอบ แล้วยังบอกลูกว่ามันไม่ดีก็อย่าเอาอย่าง ลูกฟังแล้วอึ้งกิมกี่ไปเลย รายละเอียดเรื่องเดิมๆของพี่มีอยู่ในกระทู้ของพี่ ถ้าคุณพิมลืมก็ลองกลับไปอ่านดูก็ได้