เสริมความเข้าใจวิธีการกำหนดสภาวะที่เกิดแก่ตนตามที่มันเป็นอีกหน่อย เช่น เกิดโทสะปุ๊บ "โกรธหนอๆๆ"

หรือคิดถึงเขาหรือใคร"คิดหนอๆๆ" ความคิดนั่นก็ดับ คือวัฏฏะขาดทุกข์ก็ดับ ธรรมดานามธรรมเป็นอย่างนี้

แต่ระยะเริ่มฝึกปฏิบัติพึงกำหนดตามนั้น คือตามที่มันเป็น แล้วต่อไปเมื่อกำหนดจนสติสัมปชัญญะเป็นต้นไวแล้ว

ก็แทบไม่ต้องกำหนด คือว่า พอรู้สึกตัวความคิดไร้สาระก็ดับ วิชชาเกิด อวิชชาก็ดับ

สวัสดีคะคุณกรัชกาย
ตกลงว่าที่หนูปฏิบัติถูกต้องแล้วใช่ไม๊คะ เวลาจะคิดก็ คิดหนอๆๆ เวลาโกธร ก็โกธรหนอๆๆ ไปเรื่อยใช่ไม๊คะ คือหนูไม่ค่อยเข้าใจหลักการปฏิบัติ ต้องอาศัยและรบกวนผู้รู้ช่วยกรุณาบอกกล่าวและสั่งสอนวิธีด้วยคะ ขอบพระุึคุณมากๆเลยคะ

ถูกต้องแล้วครับ

ทั้งทางกายทางใจ เป็นยังไง รู้สึกยังไง กำหนดรู้ตามนั้น ตามที่เป็นตามที่ตนเองรู้สึกครับ

ไม่ค่อยสะบายยย

ขอบคุณท่านกรัชกายมากๆ คะ มีอะไรเพิ่มเติมกรุณาชี้แนะด้วยนะคะ ขอบพระคุณล่วงหน้าคะ

แนะนำอีกสักอย่างหนึ่ง ใช้เป็นหลักได้ตลอดไป

ปริญญากิจคือการกำหนดรู้ทุกข์ที่เกิดแก่ทั้งกายทั้งใจ หมายความว่ากายใจเป็นยังไงรู้สึกยังไงกำหนดยังงั้น

ตามนั้น ไม่หลบเลี่ยง หลักปฏิบัติเพื่อรู้เข้าใจธรรมะหรือกายใจนี้มีเท่านี้ กำหนดรู้ตามที่มันเป็นครับ...

มิใช่คิดให้มันมีมันเป็นดังที่เราต้องการ ผู้ปฏิบัติธรรมอย่างนี้ฝืนธรรมชาติครับ ไม่มีวันรู้ธรรมะหรอก

เมื่อไม่รู้เข้าใจธรรมะ ก็ไม่มีวันพ้นจากทุกข์ที่ติดเนื่องมากับชีวิตนี้ได้

มีตัวอย่างประกอบคำแนะนำ คห.บน ให้พิจารณาด้วยครับ




คุณแสงอาทิตย์พิจารณาดู เรา/เขา จะหนีไปไหนๆ ก็ไม่มีวันพ้นจากสภาวะทุกข์นั้นได้ โยคีนั้นปฏิบัติฝืน

ธรรมชาติแล้ว คือว่าเขาอยากให้เป็นตามที่ตนต้องการ แต่ธรรมะหรือธรรมชาติก็ไหลไปตามธรรมดาของมัน

เมื่อเป็นดังนั้นก็จึงขัดกับความรู้สึกความต้องการของเรา ก็เป็นทุกข์ด้วยประการฉะนี้แล


ใช้เทียบเคียงได้หมดครับ อย่างที่ทุกข์กันอยู่เนี่ย...เป็นทุกข์เพราะสามีไปมีบ้านเล็กบ้านน้อยบ้าง

ทุกข์เพราะแฟนตีตัวออกห่างบ้าง ฯลฯ พูดโดยภาวะแล้วพวกเราก็คิดฝืนธรรมชาติครับ

ธรรมชาติเขาเป็นอย่างนั้น แต่เราเองต่างหากต้องการให้เป็นอย่างนี้อย่างที่เราต้องการ ไม่ให้เป็นอย่างนั้น

ก็จึงแย้งกับสภาวะความเป็นจริงตามธรรมชาติ

ทางที่ควร เบื้องต้นเราเองควรรู้เข้าใจธรรมะคือรู้เราก่อน เมื่อรู้เราก็รู้เขา เพราะทั้งเขาและเราต่างก็ธรรมชาติ

ด้วยกันทั้งคู่ ผู้รู้มีภาษีกว่าผู้ไม่รู้ เพราะรู้จักเล่นกับธรรมชาติ รู้จักคิดหาอุบาย

สวัสดีค่ะคุณแสงคุณทักทายขอบคุณมากสำหรับกำลังใจค่ะตอนนี้ก็พยายามนิ่งอย่างคุณทักทายบอกค่ะกว่าจะนิ่งได้ก้อแทบตายเหมือนกันค่ะตอนแรกที่รู้เคยคิดฆ่าตัวตายเลยล่ะค่ะเพราะอารมณ์ชั่ววูบไม่มีสติน้ำหนักลดไป6โลแถมไม่พอติดยาคลายเครียดอีกต่างหากไม่งั้นนอนไม่หลับเลยก้อได้ธรรมมะนี่แหละค่ะมาช่วยตั้งแต่ดิฉันเข้ามาในลานธรรมทำให้ดิฉันมีกำลังใจและสบายใจขึ้นมาเยอะเลยค่ะ คุณแสง คุณทักทายอย่าเบื่อดิฉันเสียก่อนน่ะค่ะแล้วดิฉันจะมาระบายให้ฟังค่ะขอบคุณอีกครั้งค่ะ

ขอบคุณท่านกรัชกายอีกครั้งคะ หนูจะพยามปฏิบัติตามคำแนะนำของท่านอย่างเคร่งครัดคะ หนูมีเรื่องรบกวนช่วยกรุณาแนะนำให้เข้าใจง่ายๆ ด้วยนะคะ อย่าเข้าใจผิดว่าหนูว่าท่านนะคะ (เพราะหนูไม่่ค่อยเข้าใจภาษาทางธรรมะสักเท่าไร ความรู้ทางธรรมะเท่าหางอึ่ง) แต่ณ ตอนนี้ใฝ่รู้และอยากปฏิบัติให้ได้มากๆเลยคะ รบกวนจริงๆคะ

สวัสดีคะคุณ 01-
เวลานี้สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง ถ้าไม่ลำบากใจที่จะเล่าก็เล่าให้ฟังได้นะคะ เผื่อความรู้สึกจะดีขึ้นบ้างที่ได้ระบายออกมา อย่าเก็บความรู้สึกอัดอั้นไว้คนเดียวนะคะ ลานธรรมแห่งนี้มีกัลยาณมิตรมากมายที่คอยช่วยเราคะ ไม่ว่าจะเป็นกำลังใจดีๆ หรือข้อคิดและคำแนะนำที่ดีมีให้ไม่ขาดเลยคะ ถ้ายังไงก็แวะเข้ามาระบายได้นะคะ รับฟังเสมอคะ ใช่ว่าของเราจะดีนะคะก็ยังต้องคอยคำแนะนำจากเพื่อนๆพี่ๆในลานทุกวันคะ ช่วยได้เยอะเลยคะ จากที่ไม่เคยรับรู้ทางธรรมก็ได้มารู้ ณ ที่แห่งนี้เองคะ ยังไงคุณ 01- ก็นำหลักคำสอนและคำแนะนำในที่นี้ไปปรับใช้ในชีวิตของคุณได้เลยนะคะ ไม่ว่าจะเป็นคำแนะนำของท่านกรัชกายหรือของพี่ทักทาย คุณตา-DD- และเำื่พื่อนๆพี่ๆ ณ ลานธรรมแห่งนี้ล้วนเป็นคำแนะนำที่ดีทั้งนั้นคะ ช่วยให้คนที่เกือบจะจมน้ำได้พ้นน้ำขึ้นมาได้หายใจและมีชีวิตอยู่สู้กับความจริงต่อไป เป็นกำลังใจให้กันนะคะ

ไม่ต้องเคร่งครัดนักก็ได้ครับ คุณแสงอาทิตย์ทำเท่าที่ทำได้ ได้แค่ไหนก็แค่นั้น

ในเมื่อคุณว่าเข้าใจยากก็เอาตามนั้นได้เลยครับ




แต่ไม่ถึงกะกำหนดไปเรื่อยก็ได้ กำหนดรู้อย่างนั้นแล้วปล่อยไป

ยกตัวอย่าง คุณกำลังทำงานบ้านอยู่ ความคิดเรื่องไม่เป็นเรื่องเกิดขึ้น...รู้สึกตัว "คิดหนอๆๆๆ"

กำหนดรู้ตามนั้นแล้วๆกัน รู้แล้วปล่อย ดึงความสนใจให้อยู่กับงานที่กำลังทำ ณ ขณะนั้นเสีย ดังนี้เป็นต้น

ขอบคุณท่านกรัชกายอีกสักครั้งคะ ที่ไม่ทิ้งกันคะ จะำพยามเีรียนรู้ไปเรื่อยๆคะ