ขอบคุณสมาชิกลานฯที่ให้กำลังใจค่ะ จากคำถามของคุณtaktay ดิฉันตอบไม่ได้จริง ๆ ค่ะ ว่าวิธีไหนดี ทางเลือกไหนดี เมื่อเร็ว ๆ นี้ เค้าขู่ว่าจะเผาบ้าน จะฆ่าดิฉัน สำหรับดิฉันแล้ว เมื่อคิดถึงคำขู่ ทุกอย่างน่าจะจบได้ง่ายขึ้น แต่สำหรับลูก 2 คน คนโตอายุ 15 ปี คนเล็กอายุ 4 เดือน ดิฉันจะคิดแทนลูกได้ไหม เมื่อนึกถึงเวลาที่ผ่านมา ถามว่าเค้าเป็นพ่อที่ดีไหม เค้าจะสามารถเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับลูกได้หรือไม่ ดิฉันตอบว่าไม่ ศีลพื้นฐาน 5 ข้อ เท่าที่เทราบ เค้าผิดไปแล้ว 4 ข้อ อย่างนี้ ดิฉันจะเลือกวิธีไหนดี

สวัสดีค่ะ คุณ kaesita

ดิฉันเป็นอีกคนหนึ่งที่เจอปัญหาเดียวกับคุณ มาถูกที่แล้วละค่ะ ในนี้ เพื่อนร่วมชะตากรรม เยอะ อยากบอกว่า วิธีตัดสินปัญหาที่ดีที่สุดคือ ถามใจตัวคุณเองเถอะค่ะ ว่าจะอยู่ หรือจะแยก เขามีความดีมากพอ ที่จะให้คุณ อดทนต่อสู้ปัญหา เพื่อเค้าหรือเปล่า ถ้าคิดว่าร่วมชีวิตกับเค้าแล้วมีความสุขมากกว่าเลี้ยงลูกตามลำพัง คุณก็ต้องอดทน ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เหมือนที่หลายๆท่านแนะนำ (ซึ่งขอบอกว่ายาก มากๆ การดับความอยากรู้ในใจ ตัวเอง นั้น ต้องใช้กำลังใจมหาศาล ดิฉันเอง จะ2ปีแล้ว ยังหลุดบ่อยๆ เมื่อกี้ ก็เพิ่งจะกวนประสาทเขามา ก่อนออกมาทำงาน )อย่าเพิ่งท้อใจซะก่อนนะคะ ถ้าคิดจะสู้กับพวกส้วมสาธารณะพวกนี้ (ดิฉันมักจะเปรียบ ญ.พวกนี้ว่าส้วมสาธารณะ) เพราะต่อให้สวยขนาดไหนน่าเข้าไปใช้บริการขนาดไหน สุดท้ายผู้ชายก็ต้องกลับบ้านอยู่ดี ไม่มีใครทนใช้ชีวิตอยู่ในส้วมสาธารณะได้หรอก ข้อสำคัญ ต้องทำบ้านของเราให้เป็นบ้านอิ่มรัก อิ่มใจ อิ่มกาย และอิ่มความสุข ซึ่งจะทำได้ด้วยการพยายามคิด บวก เข้าไว้ มองให้เห็นแง่ดีของสิ่งที่เกิดขึ้น
มาพยายามด้วยกันนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ โกโก้ อุ่นๆซักแก้วก่อนนอน จะทำให้หลับสบายขึ้นนะคะ

ขอบคุณ คุณบัวกลม คุณtaktay ค่ะ เป็นความสุขเล็ก ๆ ที่ได้อ่านคำแนะนำดี ๆ ของคุณค่ะ ทุกเช้าที่ตื่นขึ้นมา ดิฉันพยายามที่จะไม่คิดถึงเรื่องเลวร้ายนี้ พยายามคิดดี พยายามให้กำลังใจตัวเอง ดิฉันหวังว่าตัวเองจะต้องเข้มแข็งขึ้น มีชีวิตอยู่ต่อไปโดยไม่มีเรื่องพวกนี้มารบกวนจิตใจให้เศร้าหมองอีก ขอขอบคุณด้วยใจจริงค่ะ

แวะมาให้กำลังใจค่ะ ยังงัยก็ขอให้ผ่านพ้นวันที่เลวร้ายไปได้เร็ว ๆ นะคะ
มองดูความเจริญเติบโตและพัฒนาการของลูกน้อยแล้วมีความสุขทุกวันนะคะ
อย่าให้เวลาที่มีค่านี้ผ่านไปแบบสูญเปล่าเลยค่ะ

ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ใต้ฟ้าขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ ๆ นะคะ สวดมนต์ แผ่เมตตาให้พวกเขามาก ๆ ค่ะ
ให้อภัยพวกเขาค่ะ ใต้ฟ้าขอเบอร์ e-mailคุณด้วยนะคะ

วันนี้เพิ่งจะว่างเข้ามาดูบ้านตัวเอง ทิ้งบ้านไปนาน เพราะมัวไปอ่านคำแนะนำของเพื่อนสมาชิกที่มีปัญหาคล้ายกัน ยอมรับว่าทุกวันนี้ยังทุกข์ไม่หาย ทำใจยากมาก ๆ เลย อย่างคำว่า ให้อภัย หมายถึงอย่างไร ให้ยอมรับ ไม่ให้โกรธ ไม่ให้แค้นที่เขาทำกับเรา ใช่ไหมคะ

เป็นอย่างไรบ้างค่ะคุณ kaesita เอากำลังใจมาฝากค่ะ

เห็นใจกับคนที่เจอชะตากรรมเช่นนี้ทุกคนเลยค่ะ
เพราะกว่าจะผ่านมาได้ทรมานมากค่ะ
คุณได้เข้ามาที่ลานนี้ ได้มาพบประสบการณ์
ของหลายๆ คน ซึ่งมีวิธีที่จะอยู่กับเหตุการณ์
ร้ายๆ ได้อย่างมีสติ
นำประสบการณ์เหล่านั้น มาปรับใช้นะค่ะ
ตอนนี้มันอาจจะยากสักหน่อยค่ะ
เวลา จะเป็นอีกหนึ่ง ที่จะช่วยคุณได้ค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

สวัสดีคะ อิ่มก็เป็นอีกคนที่เจอปัญหาแบบนี้เหมือนกัน และก็รออยู่ว่าเมื่อไรที่สามีของเราจะกลับมาได้เหมือนเดิม ก็คิดว่าทุกอย่างต้องอาศัยเวลาคะของอิ่มปีหนึ่งพอดี กว่าจะผ่านมาได้ขอเป็นกำลังใจด้วยคนนะคะ

ขอบคุณ คุณTooptien คุณดั่งกัน คุณอิ่ม ทุกวันนี้ตื่นนอนตอนเช้า จิตก็ทำหน้าที่คิด คิดถึงเรื่องนี้ คิดแล้วใจก็เป็นทุกข์ พอรู้สึกตัวว่าเราคิดเรื่องนี้อีกแล้ว ก็ถามตัวเองว่า เมื่อไรเราจะลืมเรื่องพวกนี้เสียที รู้ทั้งรู้ว่าคิดแล้วเป็นทุกข์ แต่ก็ห้ามใจไม่ให้คิดไม่ได้ ดิฉันโชคไม่ดีตรงที่ทราบเรื่องขณะที่ลูกยังเล็ก อยากไปปฏิบัติธรรม เข้าวัด ก็ยังทำไม่ได้ สงสารก็แต่ลูกน้อยที่ต้องขาดพ่อ ยอมรับค่ะว่ายังทุกข์ ยังทำใจยอมรับเรื่องนี้ไม่ได้ และไม่คาดหัวงว่าเค้าจะกลับมาค่ะ

รักในคู่ครองอาจโรยราเมื่อวันคืนผ่านไป แต่รักในศีลนั้นจะทำให้เบากายเบาใจไปจนชั่วชีวิต...
สร้างกำลังใจให้ตัวเองทุกวันๆนะคะ มีความสุขกับสิ่งรอบๆตัว เอาใจช่วยคะ

สวัสดีค่ะคุณ keasita เป็นยังไงบ้างค่ะดิฉันมาส่งกำลังใจให้ หอบใหญ่เลย

สามีของคุณ keasita ตายไปแล้วจริงๆแหละค่ะ ที่ยังอยู่เค้าเป็นคนอื่นไปแล้วค่ะ คอยสังเกตุตัวคุณเองสิค่ะ ก็มีอะไรหลายอย่างที่เปลี่ยนแปลงเหมือนกัน


การปฏิบัติธรรม ทำได้ง่ายๆที่ปลายจมูก ที่การมีสติอยู่กับปัจจุบันขณะค่ะ ถ้าคุณทำใจได้อยู่ที่ไหนก็มีความสุขค่ะ สู้ๆนะคะ

อ้างคำพูด
"สามีของคุณ keasita ตายไปแล้วจริงๆแหละค่ะ ที่ยังอยู่เค้าเป็นคนอื่นไปแล้วค่ะ คอยสังเกตุตัวคุณเองสิค่ะ ก็มีอะไรหลายอย่างที่เปลี่ยนแปลงเหมือนกัน

จริงด้วยค่ะ อย่างน้อยเค้าก็ได้ตายจากใจดิฉันไปแล้ว ส่วนตัวดิฉันที่เปลี่ยนแปลง คือ ผ่ายผอมจนเพื่อนที่ไม่พบกันนานต้องออกปากทักว่าป่วยหรือเปล่า ควรไปพบแพทย์ได้แล้ว เป็นอะไรไปจะได้รักษาได้ทัน เพื่อนไม่ทราบค่ะ ว่าดิฉันตรอมใจ เพื่อน ๆ ในลานธรรมแนะนำว่าให้เราทำตัวให้สดใส สวย เข้าไว้ ดิฉันยังคิดไม่ได้ว่า เราจะสวยไปทำไม

อ้างคำพูด
การปฏิบัติธรรม ทำได้ง่ายๆที่ปลายจมูก ที่การมีสติอยู่กับปัจจุบันขณะค่ะ ถ้าคุณทำใจได้อยู่ที่ไหนก็มีความสุขค่ะ สู้ๆนะคะ [/quote]

นี่แหละค่ะที่ทำยากที่สุด เพราะดิฉันยังไม่เคยฝึกกับการอยู่กับปัจจุบัน(ที่นี่ เดี๋ยวนี้) บทจะได้ฝึกก็ตอนที่เจอมรสุมชีวิตลูกใหญ่ เหมือนหาทางออกไม่เจอ แม้กระทั่งจะออกทางที่ตัวเองเดินเข้ามา ก็ยังหาไม่เจอ
แต่ ขณะนี้ดิฉันคิดว่าพอจะมองเห็นแสงสว่างขึ้นมาบ้าง ดีใจค่ะที่มีลานธรรมแห่งนี้ ทำให้ได้พบกับ
กัลยาณมิตร ดิฉันต้องสู้ค่ะ เพราะถอยไม่ได้แล้ว
ขอขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้กับดิฉันค่ะ