อุ๋ยก็สบายดีคะคุณรออะไร มองอะไรให้มันเป็นเรื่องธรรมดา ก็ธรรมดานะค๊า อุ๋ยทำใจได้คะ
ยอมรับความเป็นจริง ถ้าเราไม่ยอมรับมันก็ทำใจไม่ได้สักทีนะคะ มองให้เป็นเรื่องธรรมดา
เรื่องไร้สาระ เรื่องจิ๊บๆๆ ทุกข์ในใจก็จะไม่เกิดค่ะ ถึงแม้มันจะเกิดก็อย่าให้มันเกาะกินใจเรานาน
ถ้าปล่อยนานวันเข้าเรานั่นแระทุกข์ไม่หายซะที มองให้มันผ่านไป ผ่านไปนะค๊า ดูแลรักษาใจเรา
เหนื่อยนักก็พักนะ หยุดและพักผ่อนใต้ร่มเงาของธรรมะ มองและยอมรับมันให้ได้คะ คนอื่น
ก็ทุกข์ใจเหมือนเรา แต่เขาก็ผ่านไปได้ เราต้องทำได้ค่ะ ของอุ๋ยนี่ยังไปๆมาๆให้เห็น ให้เจ็บใจเล่นๆค่ะ
แต่อุ๋ยมองด้วยความเมตตาคะ เพราะเขาเป็นคนที่น่าสงสาร ไม่รู้จะตกนรกเมื่อไหร่ ไม่รู้ความผิด
พลาดที่ทำไปมันเป็นบาปกรรม เขาไม่รู้ว่าเขาผิดเพราะเขาคิดว่าเขาถูกเสมอ เราถึงให้อภัย
อย่างน้อยก็เป็นคนที่เราเคยรัก ให้อภัยเขาด้วยใจเรา แล้วเราจะรู้สึกสบายใจและไม่ทุกข์ใจคะ ขอให้
คุณรออะไรทำให้ได้นะค๊า ธรรมะคุ้มครองคะ

ความเข้มแข็งของคุณอุ๋ย เป็นพลังให้พวกเราที่ท้ออยู่หันมามีกำลังใจได้ดีจังเลยคะ ขอบคุณนะคะสำหรับมิตรภาพที่ยิ่งใหญ่

อุ๋ยดีใจนะที่ได้เข้ามาลานธรรม และไม่เสียใจเลยที่ชีวิตนี้เจอความทุกข์ที่ครั้งหนึ่งเราคิดว่าชีวิตเรา
อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขา คิดฆ่าตัวตาย คิดแบบคนไร้สติ คิดเหมือนคนบ้า ซึ่งจริงๆ แล้วสิ่งที่ผ่านมาในชีวิตเราทำให้เราย้อนมองกลับไปว่า คนเราเป็นได้ถึงขนาดนี้ ทั้งที่มีคนพร่ำสอนเรา แบบเอาเป็นเอาตาย
เรายังคิดไม่ได้ทำไม่ได้ ไขว่เข้วอยู่ตลอดเวลา จนถึงที่สุดแล้วเราศึกษาธรรม อ่านหนังสือฟังธรรมะ คุยกับพี่ๆ เพื่อนๆ ให้กำลังใจกันและกัน สุดท้ายก็มองเห็นความจริงในชีวิตอยู่อย่างหนึ่ง คือการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดี ถึงแม้ว่าจริงๆแล้วครอบครัวเราอาจแตกแยกแต่ขอว่าแตกแยกอย่างสงบ เราทำให้มันเหมือนกับว่าเป็นเรื่องธรรมดาที่ต้องเจอ ไม่เจอเรื่องแบบนี้ อาจจะเจอเรื่องอีกแบบ มันก็ทุกข์ทั้งนั้น มองให้มันเป็นเรื่องของสัจธรรม และ กรรมที่เราเคยทำไว้ มันจะช่วยให้เราต่อสู้โดยการเอาธรรมะเข้าสู้ ของอุ๋ยนี่บางทีก็มีบางที่รู้สึกอารมณ์โกรธ ก็ไล่มันออกไป อารมณ์เกลียดก็ไล่มันออกไป มันเป็นแบบนี้เกือบทุกวัน หลากหลายอารมณ์สุดท้ายเราต้องชนะ เราถือว่ามันเป็นมารในจิตใจเรา เราต่อสู้มันถ้าเราชนะมันก็ถือว่าชนะมาร ซึ่งเป็นอกุศล อย่าให้มันมารบกวนจิตใจเรา ทำใจให้สะอาด แล้วเราจะเจอความสงบ มีทุกข์มากๆ โทรหากันนะ บางทีคำพูดปลอบโยน แชร์ความรู้สึก ขอความเห็นของกันและกัน จะดีมาก เราคิดว่าโลกนี้ไม่มีเราคนเดียวที่ทุกข์ คนอื่นก็ทุกข์ คนไหนวางก่อนสบายก่อน พิจารณาความตายเมื่อก่อนไม่เคยดูและมองนะ เดี๋ยวนี้อุ๋ยมองไปถึงขึ้นนั้น ในร่างกายคนเราล้วนแล้วแต่มีธาตุเป็นองค์ประกอบ สุดท้ายก็ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า แม้แต่ตัวเราเอง แล้วจะทุกข์ใจไปทำไมล่ะ ทำวันนี้ ตรงนี้ นาทีนี้ให้ดีที่สุดเพื่อตัวเราเองสู้ๆๆนะคุณเจ็บปวดเป็นกำลังใจให้ค่ะ

เป็นไงบ้างคะคุณอุ๋ย. สุขกายสบายใจดีนะคะ

ของเราเรื่อยๆไม่เจอสามีมา10วัน แล้ว เอาคำสอนมา อ่านซ้ำๆๆๆๆ พรินต์ใสกระเป๋าไว้ด้วย

เดี๋ยวนี้เขาไม่โทร เราไม่ว่า แปลกจังเราสบายใจ

เรื่อย ๆ น้อยใจบ้่าง แต่ไม่พูดแล้ว ทนคะ

วันใดวางได้สนิท คงสบายใจที่สุดเนอะ

ข้อคิดเกี่ยวกับความทุกข์
เกิดเป็นมนุษย์อย่ากลัวที่จะเจอความทุกข์ ตอนทุกข์อยู่ก็อย่าเกลียด อย่าอยากหนี ยอมรับว่าต้องทุกข์ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป
แค่นี้ก็ผ่านพ้นกับความทุกข์ไปได้ไม่ยาก ความทุกข์ไม่เคยฆ่าใคร แต่มนุษย์ฆ่าตัวเองต่างหาก ความทุกข์มีแต่สอนให้เข็ดให้ขยาด ให้ทำชีวิตให้ดีกว่าที่เป็นยิ่ง ๆ ขึ้นไป
ความทุกข์ แค่ยอมรับอย่าคร่ำครวญ
ความสุขต่างหากที่น่ากลัว เพราะทำให้เราหลงคิดว่าชีวิตนี้อยู่เสวยความสุขได้ยาวนาน ทั้ง ๆ ที่ ชีวิตมนุษย์สั้นมากเดี๋ยวก็ตาย
พอใกล้ตาย ถอยหลังกลับไปไม่ได้ ไม่ได้ทำสิ่งดี ๆ ให้ชีวิตเลย มันเพลินเสวยสุขไปวัน ๆ

อ่านและชอบบทความนี้ก็เลยนำมาแบ่งปันคะ

"คุ้ยแคะแกะกรรมกับหมอพีร์"

บทความดีค่ะคุณเจ็บปวด อ่านแล้วมีกำลังใจสู้ค่ะ ขอบคุณมากนะค๊า สำหรับบทความดีๆๆ

If today is your last.
เรามาสู่โลกนี้พร้อมกับเสียงร้องไห้ในวินาทีแรกที่เราคลอดออกมาจากท้องแม่ ในขณะที่คนรอบกายของเรายิ้มและชื่นชม และมีความสุขยินดีกับการมาของเรา เพราะฉะนั้น จงใช้ชีวิตให้เหมือนกับว่าเป็นวันสุดท้ายของเธอ ใช้ชีวิตเหมือนกับว่าเวลาที่เหลืออยู่มันมีอีกไม่มากนัก และเลือกทำในสิ่งที่ดีสำหรับตัวเธออย่างมีสติเสมอ

รวมถึงมอบความรักให้กับคนที่เธอรัก เสมือนกับว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายของเธอ ไม่ต้องนึกถึงการได้รับ การให้ การเสียเปรียบ หรือได้เปรียบ แต่รู้สึกสบายใจ พอใจ ที่ได้มอบความรักไปก็พอแล้ว เราไม่มีวันรู้หรอกว่าเราจะมีลมหายใจอยู่ถึงวันพรุ่งนี้หรือเปล่า เมื่อคิดอย่างนี้ได้เราจะกล้ามอบความรักมากยิ่งขึ้น กล้าให้เพื่อคนรักมากยิ่งขึ้น ไม่ต้องรอวัน เวลา หรือโอกาสพิเศษ เพราะมันอาจไม่มีวันมาถึงก็ได้

จงทำวันนี้ให้ดีที่สุด และจงอยู่กับวันนี้เท่านั้น และหากวันนี้เป็นวันนี้เป็นวันที่เธอจะตายไปจากโลกนี้จริง เธอจะยิ้มและภาคภูมิใจกับการจากไปของเธอ ในขณะที่คนรอบข้างของเธออาจจะต้องเสียน้ำตากับการจากไปของเธอ

เร่ืองของเราก็ไม่ต่างไปจากคุณอุ๋ยและคุณรออะไรหรอกค่ะ แต่เจ็บกว่าตรงท่ีรู้ว่าทุกวันเค้าไปหากัน แล้วกลับบ้านมาทำเป็นปกติกับเราเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งๆท่ีเค้าก็รู้ว่าเรารู้ทุกอย่างแต่เค้ากลับไม่เคยเห็นใจเราเลย ตอนนี้ได้แต่น่ิงๆ เค้าคงจะคิดว่าเรารับได้รึป่าวไม่รู้ แต่ท่ีรู้ๆ เราเจ็บจริงๆ เป็นกำลังใจให้ทุกคนท่ีเจอเหตุการณเดียวกันนะคะ ตั้งแต่เข้ามาในลานธรรมก็ได้แต่อ่านๆ เร่ืองของหลายๆท่านเป็นข้อคิดท่ดีๆ แอบเอามาปรับใช้ และแอบคิดว่ากำลังใจท่ีท่านทั้งหลายมอบให้กันนั้น มอบให้เราด้วย เหมือนได้เติมพลัง ยินดีท่ีรู้จักทุกท่านนะคะ

ยินดีต้อนรับและยินดีได้รู้จักคุณเจ็บไม่จบค่ะ ถ้าหากเรื่องของเราคล้ายกัน ถึงตอนนี้ก็ยังเหมือนกันก็คือ อย่างที่คุณเจ็บไม่จบบอกนะค่ะว่า เขาจะไปก็ไม่ได้ไปจริงๆ กลับมาอยู่ แต่ไปเฉพาะตอนกลางคืน ส่วนกลางวันก็มาเที่ยวบ้านซื้อข้าว ปลามาให้ สักช่วงเวลาหนึ่ง บางวัน 10 นาที บางวันก็ 1ชั่วโมง บางวันก็ครึ่งวัน แต่ศุกร์เสาร์อาทิตย์ ไม่มา จะมาวันจันทร์อีกที สัก 9 โมงครึ่งพร้อมกับหิ้วข้าวปลามาเหมือนเดิม เหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วเขาก็คงคิดได้ว่าเรายอมรับ การที่อุ๋ยไม่เรียกร้องหรือดิ้นรนอะไร เพราะว่าถึงเราจะดิ้นแค่ไหน มันก็แค่นั้น มันไม่ได้ทำให้เขาสำนึกว่าเขาทำผิดหรือถูก เรานิ่งของเราดีกว่าอยู่กับลูก เอาลูกเป็นที่ตั้ง ไม่ต้องคิดอะไรมากค่ะ สวดมนต์ ไหว้พระ ถึงแม้จะทำยาก จิตจะตกสักช่วงเวลาเขามาทำดีกับเรา ก็อย่าไปยึดถือ มั่นว่าเป็นของๆเรา ไม่งั้นเราจะทุกข์ไม่เลิก เราทำตัวเหมือนนาฬิกาที่เดิน ไปตามเวลาของมัน อยู่กับปัจจุบัน ปล่อยมันไปค่ะ ไม่ต้องคิดมาก วันหนึ่งวันหนึ่งผ่านไปไว ให้เราตั้งมั่นทำความดีค่ะ ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว คิดแค่นี้พอค่ะ อย่าคิดอะไรมากเลย คิดมากมันก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ จิตตกก็มาระบายค่ะ สู้ๆๆนะอุ๋ยเป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ

เมื่อก่อนแทบจะบ้าเลยล่ะ แต่เราไม่โวยวายนะ เราจะคุยกับเค้าดี แต่ทุกครั้งเค้าจะบอกว่าเราหาเร่ือง ตอนนี้ก็เลยหยุด สงบปากสงบคำให้มาก ไม่พูด รอเวลา ถือว่าอยู่ในช่วงใช้กรรม แค่รู้ว่าเค้าไปหากัน กินข้าวด้วยกันตอนกลางวัน นัดเจอกันหลังเลิกงาน แค่ทุกวันเราก็จะตายแล้ว ย่ิงพอรู้ว่าแอบพากันไปเท่ียวตจว.บ้าง เมืองนอกบ้างเราย่ิงช้ำใจ ทำกับเราก็ว่าแย่แล้ว แต่กับลูก เราสงสารลูกมากกว่า เพราะเค้าติดพ่อ แต่พ่อเค้าไม่ค่อยอยู่ ยังดีท่ีตอนนี้เค้ายังเล็กไม่รู้เร่ืองอะไร ถ้าเค้ารับรู้ได้เค้าคงเสียใจกว่านี้

กำลังใจส่งให้นะคะ. บุญรักษาคะ. ทั้งคุณouie คุณเจ็บไม่จบ

ของเราขึ้นๆลงๆ. เมื่อคืนก็ทะเลาะกันทางโทรศัพท์ พูดอะไรนิดก็โกรธ. ขอหย่า เราก็ได้แต่ร้องไห้ๆๆๆๆ
เมื่อคืนรู้สึกแย่มาก. ตอนบ่ายขับรถกลับบ้านก็เครียดๆ ถึงบ้านสบายใจอย่าง เจอแม่เจอพ่อเรา. เจอลูก
ได้คุยกับแม่สบายใจขึ้น. แม่บอกว่าถ้าไม่ไหวก็เลิกเถอะ. หลานคนเดียวแม่ช่วยเลี้ยงได้. . แต่ถ้าคิดว่าไหวก็ทนหน่อย เพื่อลูก แต่อย่าทะเลาะกันนะ. ถ้าจะทะเลาะกันก็เลิกเถอะ
เราเลยรู้สึกโล่งนะ เพราะเราก็กลัวแม่เสียใจ แม่กับพูดให้เราสบายใจในการถ้าจะเลิกก็ได้

รักแม่มากๆคะ

สวัสดีคะทุกท่าน เข้ามาอ่านทุกวัน แต่ไปได้เข้ามาทักทายขอโทษนะคะ ตอนนี้ดิฉันก็คิดแบบคุณอุ้ยคะ พยายามไล่มารที่จะมาครอบงำเราให้เป็นทุกข์ ตอนนี้ต้องคิดดีทำดีไว้มากๆ ฝึกจิตให้รู้ตัวอยู่เสมอ รู้ว่าคิดไม่ดีก็รีบหยุด รู้ว่าเริ่มโกรธเริ่มแค้นก็รีบหยุด และทำดีทุกวันนะคะ เราจะมีเวลาอยู่ภพนี้อีกกี่วันก็ไม่ทราบได้ เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ

คุณรออะไร คุณเจ็บไม่จบ คุณกุหลาบดำ และเพื่อนในกระทู้เจ้าค่ะ จริงๆแล้ว การได้ระบายอะไร
ออกมาก็จะดีกว่าเก็บไว้คนเดียว มันทำให้ใจเราสงบขึ้น แต่พอเราอยู่คนเดียว หรือว่า คิดอะไรคนเดียว
ความรู้สึกมันจะย้อนกลับมาอีก ขอให้เพื่อนๆ รีบไล่มันออกไปจากความรู้สึกเรา ทิ้งความรู้สึกที่หนัก
ออกไป เพราะถ้าไม่อย่างนั้นเราก็มานั่งทุกข์ใจอีก คุณรออะไร ค๊า อุ๋ยรู้ว่าคุณรออะไรรู้สึกอย่างงัย
เราเป็นปุถุชน ก็ต้องมีบ้างในบางชั่ว แต่ขอให้รีบระงับไว้ หายใจเข้าลึกๆๆ หายใจออกยาวๆๆ อดทน
และอดกลั้นไว้ค่ะ เราทำไปแล้วมันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นกับเรา เราซะอีกที่จะเจ็บ เขาไม่ได้มารู้สึกอะไร
จะด่า จะบ่น จะทะเลาะกันแค่ไหน ก็ไม่มีประโยชน์ ฉะนั้นทำใจนะค๊า รีบไล่ความรู้สึก ความโกรธออกไป
ให้มีสติกลับมาอยู่กับตัวเอง เตือนตัวเองไว้ เราอดทน อดกลั้นมาได้แค่ไหนแล้ว รีบๆทำให้มันเป็นความ
ชินชา เคยชินกับความรู้สึกนี้ อุ๋ยบางครั้งก็หลุดนะ แต่จะเลี่ยงแล้วปล่อยความรู้สึกไปเรื่อยๆ คิดว่าเป็นเรื่องธรรมดา เป็นกรรมของเขา บางครั้งมันอยู่ตรงริมฝีปากเหมือนกัน ก็อดกลั้น อดทน เลี่ยงไม่เจอ
ไม่พบ ถ้าหากมานะค๊า จะอยู่คนละที่ เพราะเคยทำแล้ว เอาใจแล้ว ถามแล้ว หิวมั้ย กินรัยมายัง ทุกอย่าง คำตอบก็คือ ส่ายหน้า ไม่เอาอะไรทั้งนั้น เราก็รู้ว่าต่อไปเราต้องทำอย่างไง ปฏิบัติตัวแบบไหน
เพราะว่าพอเราอยู่ในห้องคอม เขาก็จะอยู่ข้างนอก มันก็รู้ๆๆกัน แต่เราอย่าไปใส่ใจเลย ทำให้ชิน แล้วทุกวันนี้ก็เลยเป็นชิน นั่งทานข้าวด้วยกัน ก็คุยกันธรรมดา อย่าคุยใกล้กับเรื่องพวกนี้ ไม่งั้น ไม่จบค่ะ ถามเรื่องงาน และ ค่าใช้จ่ายก็พอ อะไรที่ต้องจ่ายต้องทำก็เตือน นอกนั้นไม่ถามไม่ยุ่งปล่อยไป ถ้าเขาออกไปก็ออกไป ไม่ต้องถามอะไรทั้งนั้น เฉยๆ แล้วเราก็จะชินค่ะ อุ๋ยขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะ อยู่กับลูกและปัจจุบันนะค๊า ทำตัวให้เป็นเหมือน นาฬิกาค่ะ เดินไปข้างหน้า และอยู่กับปัจจุบัน สู้ๆๆค่ะเพื่อนๆ เป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ

ขอบคุณคุณอุ๋ยและคุณรออะไรนะคะ คำแนะนำเรื่องที่ให้ทำใจ ตั้งสติ ให้รู้ตัว พยายามมานาน แต่มาถึงวันนี้จิตตกค่ะ คือรู้ทั้งรู้ว่าเค้าไปหากันทุกวัน ก็ทำใจเรื่อยมา รู้มาสักพักแล้วว่าวันนี้วันเกิด ญ คนนั้น ก็พยายามไม่คิดไม่ใส่ใจ ไม่สนใจ แล้วก็ทำใจแล้วว่าวันนี้เค้าคงไปเจอไปไหนต่อไหนกัน แต่พอถึงเวลาจริงๆ มันเศร้าค่ะ เค้าตื่นตั้งแต่เช้าเพื่อส่งไลน์ไปเบิร์ดเดย์ ญ คนนั้น ทั้งๆที เค้าบอกเราตลอดเวลาว่าเค้าเป็นคนไม่ค่อยจำวันเกิดใคร ขนาดของเราคบมากี่ปีเค้ายังจำไม่ได้เลย ไม่ว่าวันสำคัญไหนๆ เค้าก็จะบอกว่าก็แค่วันธรรมดาวันนึง แต่กับผญคนนี้เค้าจำได้ เราก็ได้แต่เฝ้าดูคนที่ทำร้ายจิตใจเรา เค้าไม่เคยรับรู้ สามีเราไม่รู้หรอกว่าเรารู้ว่าวันนี้วันเกิดผญคนนั้น เด่วเค้าก็คงโกหกต้องหาเรื่องโกหกเราอีก เราเบื่อที่จะรับรู้เรื่องแบบนี้อีก มันวนเหมือนหนังฉายซ้ำ ถ้าไม่ติดเรื่องลูกเรา เราคงคิดเรื่องเลิกได้ง่ายกว่านี้ บางทีเราก็รู้สึกว่าเราเหนื่อยเกินไป อยากวางให้ลง ปลงให้ได้ซะที

คุณเจ็บไม่จบคะ คุณต้องยอมรับความจริงให้ได้ว่าสามีคุณไม่ใช่คนเดิมแล้ว เค้าเปลี่ยนไปแล้ว คุณต้องมีความสุขให้ได้กับลูกของคุณโดยไม่มีเค้า ไม่เช่นนั้นคุณจะทุกข์ซ้ำไปซ้ำมาไม่จบไม่สิ้น ไม่เป็นผลดีกับตัวคุณและลูกเลย เป็นการทำร้ายตัวเองและลูกป่าวๆ ดิชั้นรู้ว่ามันทำยากแต่ก็ต้องพยายามค่ะ แทบทุกคนในลานนี้ก็ประสบปัญหาเช่นนี้ แต่ทุกคนก็ต้องผ่านไปให้ได้ด้วยตัวเองจริงๆ คนอื่นๆแค่ให้กำลังใจและคำแนะนำดีๆ เท่าที่จะให้กับกัลยาณมิตรได้ เชื่อเถอะค่ะคุณผ่านได้ สู้ ๆ ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ