สวัสดีค่ะ อ่านตั้งแต่แรกเลย พี่กาแฟเก่งจังที่ผ่านปัญหานี้มาได้ ชีวิตคนเรานี่มีบททดสอบเยอะนะค่ะ สุข แล้วก็ทุกข์ สังสารวัฎร ไม่จบเหมือนพระพุทธเจ้าสอนจริงด้วย (อ่านจากพี่คนอื่นๆ ยังซึ้งแทนเลยค่ะ พี่แฟร์ก็ไม่ได้อยู่คนเดียวนะ ลองนึกดูซิว่า ถ้าอดีตตตตตตตตตผชที่พี่รู้จักเค้าเป็นHIV พี่จะอยู่อีกมั้ย เป็นหนูก็ไม่อยู่หรอก เอาไปเหอะ ยกให้ๆ ( อย่าคิดบวกกับคนที่เราเลิกค่ะ ให้นึกสิ่งทุเรสที่เค้าทำให้มากที่สุด แล้วก็ปล่อยไป แล้วนึกว่าเราโชคดีแค่ไหนแล้วพ้นคนนั้นมาได้ ตอนหนูแยกกันก็ใช้สูตรนี้อะ เผื่อจิตใจจะดีขึ้น แล้วก็ไปทำสวยเท่าที่จะสวยได้ ใครว่าอกหักแล้วโทรม อย่าเป็นอย่างนั้นนะค่ะ )
แนะนำให้เข้าวัดด้วยนะค่ะ ปรุงกาย ปรุงใจให้เบิกบาน พระพุทธเจ้าท่านโปรดชี้ทางดับทุกข์ให้เราแล้ว เหตุการณ์ต่างๆมันย่อมเกิดจากวิบากกรรมในอดีตชาติของเรานะแหละค่ะ อย่าไปยึดติดเลย ยอมรับกรรม อโหสิกรรมให้ทุกคนที่ทำให้เราเจ็บช้ำน้ำใจ ทำไปเรื่อยๆจะเข้าใจความสุขจริงๆนะค่ะ
อยากเห็นกาแฟแก้วนี้(อบ)อุ่น ส่งกลิ่นหอม ทุกครั้งนะค่ะ
เป็นกำลังใจนะค่ะ
สวดมนต์เป็นประจำนะค่ะ แล้วจะผ่านเรื่องร้ายๆไปด้วยกันนะค่ะ
หนูก็ชอบการสอนของพี่ๆในเวปนี้นะ
จากคนใจร้อน เย็นขึ้นเยอะเลย น่ารักทุกคนเลยค่ะ

ขอบคุณทุกๆๆท่านนะคะ

โดยรวมแฟดีขึ้นค่ะ พยายามนำคำแนะนำ จากที่นี่ แฟSave บางอันปริ้น

เย็บรวมใส่แฟ้มไว้ บอกตัวเองเสมอ ว่าโชคดี กับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น

เรียนรู้ มีโอกาสได้เจอที่นี่ ซี่ง ไม่ทุกคนที่โชคดีที่ยามทุกข์จะมีผู้ช่วยเหลือ ทั้ง

คำแนะนำ กำลังใจ เสียงตามสาย จากแดนไกล บ่งบอกถึงความห่วงใย

โดยไม่ต้องสงสัย ว่าหวังอะไรจากเรา นอกจากหวังดี

และหมั่น แวะมาสอบถาม แฟที่นี่เสมอ

ขอให้แฟหมดกรรม กับ คนที่แฟเอาชีวิตตัวเองไปผุกไว้

มันคือบทเรียน ที่ลำค่า ที่จะทำให้เราอยู่ได้อย่าง เข้มแข็งมากขึ้น

แม้วันนี้จะ ลุ่มๆดอนๆๆ

แต่แฟเลือกที่จะตัดขาด อยากมีพลัง ให้เร็ว และสามารถมาให้กำลังใจ

เพื่อนๆที่ลานแห่งนี้ได้ เหมือนอย่างที่แฟเคยได้รับความช่วยเหลือ

ใครจะรู้ วันที่แฟทุกข์ คนเดียว และแฟมักเก็บๆๆๆๆ เพื่อไม่ให้ใครเห็นว่าอ่อนแอ

วันหนึ่ง แฟอ่าจ ทำร้ายตัวเอง อย่าง ที่ให้อภัยไม่ได้ แก้ไขไม่ได้ เพื่อหนีปัญหา

แต่จะทำให้ต้องชดใช้กรรม อีกไม่รู้กี่ชาติ

ทำให้คนที่รักแฟโดยไม่มีเงื่อนไขเสียใจ

แต่วันนี้แฟรอดพ้น ช่วงนั้นมา จาก พลังที่ทุกท่านส่งมา แม้จะไม่ได้ ส่งมา

เป็นตัวหนังสือ แต่รับรู้ได้ ว่ามีกำลังมีพลัง จากท่านที่แวะเข้ามาอ่านเรื่องราว

แต่ไม่รุ้จะให้กำลังใจอย่างไร เขียนอย่างไร ปลอบไม่เป็น แต่เท่านี้ ก็ซาบซึ้ง

เพราะเเฟเอง อยากให้กำลังใจ หลายๆๆท่าน แต่ไม่รู้จะเริ่มตรงไหน เช่นกัน

ไม่มีคำใดนอกจาก

ขอบคุณจากใจ

น้ำดีใจที่คุณแฟดีขึ้น เช่นกันคะ น้ำเองก้สัญญาว่าจะเข็มแข็งผ่านพ้นมันไปให้ได้ ขอให้เค้าทั้ง สองคน ฮโหสิกรรมซึ่งกันและกัน ไม่มาจองเวรน้ำอีก ขอบคุณนะคะที่ให้กำลังใจกันมาเสมอ

ตอนนี้ก็okใช่ไหมคะ เรายังต้องเดินทางไปอีกไม่รู้ต้องเจออะไรในวันข้างหน้า
รักษาหัวใจดวงนี้ไว้ให้เข้มแข็งนะคะ เพราะชีวิตไม่ได้เจอแค่ปัญหาเดียวให้แก้
เรายังต้องเจออีกมากปัญหา เป็นกำลังใจให้เสมอ

ผมเคยได้ดูหนัง เป็นเรื่องอินเดียนแดง ยุคหลังที่โดนฝรั่งกลืนแล้ว เขาก็แต่งตัวเป็นฝรั่งทำงานปกติ
อินเดียนแดงได้สอนเด็กที่ผิดหวังว่า
พวกเรา มีหลักประจำใจอยู่สองข้อ
หนึ่งคือ อย่าอารมณ์เสียกับเรื่องเล็กน้อย
เด็กได้ถามว่า แล้วข้อที่สองล่ะ
อินเดียนแดงตอบว่า ข้อที่สองคือ ทุกอย่างเป็นเรื่องเล็กน้อย

หนังเรื่องนี้ทำให้ฉุกใจได้คิดมากครับ จริงๆ แล้ว เรื่องไม่ดี เมื่อเกิดขึ้น กับเรา เราคิดว่ามันเป็นเรื่องใหญ่มาก สะเทือนใจมาก เราอาจจะผ่านไปไม่ได้ อยากตายบ้าง ถ้าไม่มีทางออก
แต่ความจริง ทุกอย่างเป็นเรื่องเล็กน้อย เมื่อเทียบกับวัฏฏสงสารอันยาวไกล
เราอาจจะมองว่า ชีวิต มดปลวก แมลง แสนสั้น เล็กน้อย เดี๋ยวก็ตาย
เทวดา แค่ชั้นต่ำสุด ก็มองเราเช่นนั้นเหมือนกัน เรา 100 ปี เทวดามีตั้งแต่อย่างน้อย 9 ล้านปี จน เก้าพันล้านปี

สิ่งสำคัญที่สุดคือ ทำอย่างไร เราจะละชั่ว ทำดี ทำจิตให้ผ่องใสได้ เท่านั้น
เป็นโอกาสดีที่เราจะปล่อยเขาไป เราจะได้อิสระและเสรี และสบายใจ
ให้ตรวจสอบว่า คุณต้องพึ่งเขาหรือเปล่า ถ้าไม่ต้อง ปล่อยเขาไป
ให้คุยกันให้เข้าใจว่า เราสละให้ ยินดีแยกทาง
การได้อิสระเสรี เป็นเรื่องดีอย่างยิ่ง การได้ลองแต่งงาน แล้วถือว่า
ก็ ดีแล้ว เหมือนกัน คือ เราจะได้รู้ว่า มีทั้งทุกข์และสุข
เมื่อรู้ว่าทุกข์ จึงก้าวเข้าสู่ อริยสัจสี่ได้ มันจะเริ่มได้ต้องเห็นทุกข์ก่อน จริงไหมครับ
ไม่มีทุกข์ บางคนไม่ทำความดีได้มากหรอก
พอป่วยเท่านั้น ถือชีพรามณ์ เลยเป็นต้น
มีทุกข์ ก็มีความดีตรงที่กระตุ้นให้เราคิดว่า อริยสัจสี่มีจริง
ดังนั้นมีทุกข์ได้ เราได้เจอแล้ว ดังนั้นก็ต้องมีทางดับทุกข์ได้จริงเช่นกัน

ขอให้ทำดีเต็มที่เลย มีศีล หัดเจริญสมาธิ หัดเจริญปัญญา
อยู่ด้วยเสรี ทำสิ่งที่ดีให้ได้ ทำตัวให้มีประโยชน์กับตน และคนรอบข้าง

เป็นกำลังใจให้นะครับ

แฟ เป็นยังไงบ้างคะ มาให้กำลังใจ เราสู้ด้วยกันนะคะ

คุณแฟ เราขาดจากเขาได้ทั้งกายและใจ ถือว่าเป็นการดี
เราชดใช้เขาหมดแล้วในชาตินี้ ที่ผ่านมาเป็นบทเรียน
แต่คุณแฟอย่าเอาความเจ็บซ้ำมาลดคุณค่าตัวเองนะค่ะ
และให้อภัยเขาทั้งสองคนไปซะ อภัยทาน เป็นสิ่งที่จะ
ทำให้คุณแฟไม่ต้องมาเจอะเจอกับเขาทั้งสองอีกไม่ว่า
จะชาติใด ภพใด ตั้งจิตให้เป็นกุศล อภัยทานไป ใจเรา
ก็จะได้เย็น สงบ ทุกคนมีกรรมให้ตองเผชิญค่ะ เพียงแต่
จะเป็นอะไรเท่านั้นเอง แต่อ้อถือว่าคุณแฟ ได้ผ่านพ้น
ช่วงแห่งการชดใช้กรรมด้วยจิต และตัวของเราเองนะค่ะ
อ้อเป็นกำลังใจเสมอนะ

วันนี้ ครบ1เดือน ที่ไออุ่นจากไป คิดถึงน้องจัง

แฟ โดยรวม ดีขึ้นค่ะ ยังไม่ดีที่สุด แต่ต้องทำให้ได้

ยังคงยึดข้อชี้แนะจากที่นี่ แวะมาหาพลังจากที่นี่

แต่ที่เปลี่ยน คือใจ มันยังคง สับสน งง

บรรยายอะไรไม่ถูก อยากระบาย อยากได้พลังจากคนที่เคยอยู่ข้างๆๆ

แต่ วันนี้ไม่มี แฟยังต้องพัฒนาความคิดอีกมาก

ยังทำแทบ ไม่ได้ ยังมีร้องไห้ ยังมีคำถาม ทำไมๆๆๆๆ

ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณกาแฟ

ดิฉันก็ไม่ต่างจากคุณหรอกค่ะ แต่ทุกวันนี้ก็อยู่กันแบบ 3 คนผัวเมีย แต่คนละบ้าน ครั้งแรกก็เป็นแบบคุณกาแฟ (แต่ดิฉันแต่งงานกันได้ไม่ถึงครึ่งปี ก็มาบอกแล้วว่ามีอีกคนหนึ่ง) ทุกข์มาก ๆ จนถึงขั้นฆ่าตัวตาย แต่ทุกวันนี้ ดิฉันย้อนกลับไปดูอดีต ถ้าดิฉันตัดสินใจฆ่าตัวตายไปแล้ว พ่อแม่ ญาติพี่น้อง เพื่อน ๆ ที่ทำงานล่ะ พวกเขาคงตำหนิดิฉัีนพร้อมทั้งเห็นใจ โดยเฉพาะพ่อแม่ที่เลี้ยงเรามาจะเสียใจแค่ไหน เลี้ยงมาตั้งแต่เล็กจนโต แต่มาแพ้ผู้ชายที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันตั้งแต่เล็ก แต่จริง ๆ แล้ว คนเราเมื่อไม่มีทุกข์ก็ไม่เห็นธรรมะค่ะ ดิฉันทำใจได้ก็ประมาณ 6 ปี จนถึงวันที่ก็เกือบ 20 ปีแล้ว สิ่งทีี่ทำให้ดิฉันมีกำลังใจในตอนที่ทุกข์ใหม่ ๆ ก็คือหนังสือธรรมะ "สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม" ดิฉันเชื่อเรื่องกฎแห่งกรรมมาก พออ่านในหัวข้อเรื่องเมียน้อยเมียหลวง ก็เข้าใจและทำใจได้ แต่ช่วงที่ยังเป็นทุกข์อยู่ มีทั้งเปรียบเทียบ น้อยใจ เข้าข้างตัวเองหมด ทำไมต้องทำกับฉัน ทั้ง ๆ ที่เราไม่ได้ทำผิด ทำไม่ต้องไปกับเมียน้อย ทำไมต้องซื้อไอ้นั้นไอ้นี่ มีีคำถามมาตลอด แล้วก็ทะเลาะกันแทบทุกวัน อยู่กันแบบสุข ๆ ทุกข์ ๆ ปฏิบัติธรรมไม่ได้เลยแม้แต่วันเดียว เพราะมั่วแต่คิด ๆ ๆ ๆ คิดมาตลอดว่านี่ของฉัน ยึดในศักดิ์ศรีว่าฉันเป็นเมียหลวง มีทะเบียนสมรส (แต่ไม่เห็นมีประโยชน์อะไรเลย ทะเบียนสมรสนี่) สุดท้ายเราก็ทุกข์อยู่คนเดียว ไม่เห็นสามีจะมาทุกข์กับเราเลย แต่ที่ดิฉันเปลี่ยนได้มีจุดไคล์แมกซ์ ตรงที่ว่า ตอนเราทุกข์ ไม่มีใครเลยจริง ๆ แต่มีพ่อแม่คอยให้กำลังใจ พยายามทำให้เราไม่เศร้าใจ แต่พอแม่เสียไป ไม่เห็นสามีจะมาคอยให้กำลังใจเราเลย (ทั้ง ๆ ที่เราทุกข์ กลับไปอยู่กับเมียน้อย แถมเมียน้อยบอกว่าให้ลูกคนโตมาอยู่เป็นเพื่อนดิฉัน ดิฉัน คนโตอายุประมาณ 10 ปี ตั้งแต่นั้นมา ดิฉันบอกกับตัวเองว่าเราต้องอยู่ด้วยตัวของเราให้ได้ ไม่ต้องหวังพึ่งสามีอีกก ทุกวันนี้เมียน้อยก็นับถือเราเหมือนพี่สาวคนหนึ่ง และลูก ๆ เขาก็เรียกเราว่าแม่เหมือนกัน)

ถ้าจะเล่าเรื่องของดิฉันจะยาวมาก แต่ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้ผ่านช่วงความทุกข์นี้ให้ได้ ดิฉันเข้าใจคุณที่สุด ไม่มีอะไรยั่งยืนและคงที่ ทุกอย่างเป็นอนัตตา ถ้าคุณปล่อยวางได้ คุณจะมีความสุขมากค่ะ พยายามทำใจว่า ไม่มีอะไรเป็นของเรา เรามาคนเดียวก็ไปคนเดียว (มันยากเพราะเราเกิดมาก็ยึดติดทุกอย่างไว้แล้ว) ดิฉันแนะนำคุณกาแฟได้ ถามว่าทุกวันนี้ดิฉันยังทุกข์อยู่ไหม เป็นอยู่ค่ะ แต่ความทุกข์น้อยลงมาแล้ว เหลือประมาณ 10% ซึ่งดิฉันก็พยายามจะสู้กับมันอยู่ค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้น่ะคะ อย่ายอมแพ้ ความทุกข์แต่ละวันไม่ยั่งยืนและคงทนค่ะ พรุ่งนี้เราก็มีความสุขแล้วค่ะ สุข ๆ ทุกข์ เดียวก็ดีค่ะ

อะไรที่ผ่านมาแล้วก้ขอให้ผ่านไป เริ่มต้นชีวิตใหม่นะคะ ฟ้าหลังฝนดีเสมอ ขอให้พระคุ้มครองแฟ ให้มีกำลังใจที่เข็มแข็ง ผ่านพ้นมันไปให้ได้ อาจมีสะเก็ดบ้าง แต่ไม่นานก็จะหายเจ็บนคะ ไม่ต้องไปตั้งคำถามกับตัวเองแล้วว่า ทำไม ทำไม เพราะมันผ่านไปแล้ว คิดซะว่าหมดเวรหมดกรรมละ ชีวิตสดใสรอเราอยู่จ๊ะ เอาใจช่วยนะ แฟ

ไม่ต้องตั้งคำถามกลับตัวเองหรอกคะ มันยิ่งตอกย้ำให้เราทุกข์มากขึ้นเพื่อที่จะหาคำตอบ
ที่คาใจคุณกาแฟคะ เคยคิดไหมว่าเราเดินผ่านสวนทางกับคนมากี่คนในชีวิตนี้แล้วคนเรานั้น
ทำไมไม่มาเป็นคนที่เดินคู๋เราแล้วมือที่3ถึ่งเป็นคนนี้ หาคำตอบได้ไหม คนเราถ้าไม่มีกรรม
เกี่ยวข้องกันก็คงไม่ได้เจอกัน เขามาให้เราใช้กรรมนะดีแล้วนะคะ ค่อยๆใช้ไปเดี๋ยวก็หมด
ถ้าอยากหมดไวและไม่ต่อเวรกับเขาอีกก็ไหว้พระสวดมนต์อโหสิกรรมก่อนค่อยแผ่เมตตา
สู้ต่อไปนะคะที่นี้ยังมีกำลังใจให้