ชอบคำว่า ตกผลึก....จังเลย ดูว่ามีการคิดทบทวน ไตร่ตรองว่า...จริง ๆ ๆคุณต้องการอะไรกันแน่..แบบนั้นใช่มั๊ย.....

การเลือก...ตัดสินใจ...ไม่มีคำว่าเห็นแก่ตัว...ทุกคนย่อมรักตนเอง ...อยากให้ผลของการตัดสินใจออกมาดีที่สุด เหมาะสมที่สุด และยอมรับได้ทุกฝ่าย...มีเหตุผล ร้อยแปดที่ ไม่สามารถพูด บรรยายให้ใครฟัง และรับรู้ได้ถึงรายละเอียด เพราะบางอย่าง ตัวเราก็ยังไม่แน่ใจ....มองไม่เห็นว่าการกระทำ กิริยาอาการ ตอบสนอง การสื่อสารออกมาเป็นเช่นไร...เราคิด รู้สึก...เราแสดงออก...อย่างไร.....

ปัจจัย เกี่ยวข้องเยอะมากกกก ( ทั้งหมดก็ของเรานะ ไม่รู้ของ กล้วยหอมเป็นอย่างไร??) เขาอยากได้เงิน...+ สินสมรสทุกอย่างคนละครึ่ง และ รวมทั้ง ถ้วยจานชามซุปเปอร์แวร์ด้วยนะ.....(เขาและแม่ พูด) ทั้งๆที่ก็รับรู้มาตลอดว่าคนที่หา คือเรา เป็นคนหารายได้ 70 % ของเขาแค่ 30 % จ่ายของเขามากกว่าเรา เพราะต้องให้พ่อแม่เขาทุกเดือน ไม่เคยขาด....

แต่ดูของกล้วยหอม เขาต้องการหย่า โดยไม่ยุ่งเรื่องสินสมรส ก็ดีไปอย่างนะ....คงจะคุยกันง่ายกว่าของเรา..... เป็นกำลังใจให้นะคะ....หลับฝันดีนะ......ทุกอย่างอยู่ในกำมือของเราจ๊า.....

คุณกล้วยไม้พูดได้ดีมาก รู้สึกตัวเราดีขึ้นมาเลย

คำว่าหย่ายังไม่หลุดจากปาก แต่ตัวเราเป็นคนค่อนข้างคิดเยอะ ตั้งรับทุกประตู วันไหนเขาพูดมาจะได้ไม่ตกใจ

มันเป็นเรื่องจริงที่ว่า มันยังมีอะไรอีกเยอะ

ทุกอย่างมันไม่แน่นอนอย่าเพิ่งคิดว่าเขาไม่แบ่งทรัพย์สิน แต่ถ้ายกให้เราหมดจะดีมาก แต่ทรัพย์อันไหนยังมีหนี้ผ่อนต่อให้ด้วย สาธุๆๆๆๆๆ

มาเยี่ยม ถามสารทุกข์...สุขดิบ.......ว่าซำบายดีอยู่บ่..........

พักได้...กินได้..หรือเปล่า.....


ตั้งมั่นในอารมณ์...ควบคุมสติอยู่ทุกลมหายใจเข้า-ออก......

บุญ..กุศล...ใดที่กล้วยหอม ได้กระทำมา....จงส่งผลให้กล้วยหอม..ผ่านเหตุการณ์ทุกอย่าง.เป็นปกติโดยเร็วพลัน...ตามที่ปรารถนา......พุทโธ...ธัมโม.....สังโฆ....สาธุ......สาธุ.......สาธุ..

ขอบคุณสำหรับความห่วงใย คุณกล้วยไม้ม่วงจ้า

สบายดีมากๆ ค่ะ กินได้ นอนหลับ

ยังเป็นสถานการณ์ที่ควบคุมได้ค่ะ ใช้ชีวิตประจำวันตามปกติ (เขาบอกเราที่เขาเป็นแบบนี้เพราะเราไม่เห็นความสำคัญเขา เขาเห็นเราสำคัญมาตลอด )

ที่ควบคุมได้นั้นตนเองน่ะจ้ะ ไม่ได้ไปควบคุมคนอื่น

อ่านแล้วอมยิ้ม ช่างพูด และให้เหตุผลที่เหมือนกัน ว่า "" เราไม่เห็นความสำคัญของเขา เขาไม่อยู่ หรืออยู่ก็ไม่มีผลต่อเราอยู่แล้ว อนิจจา....ช่างคิดเล็ก คิดน้อยดีแท้ๆๆๆ หรือว่า มนูษย์ผู้ชายชอบให้อ้อนตลอดเวลา ว่า เราช่วยเหลือตนเองไม่ได้ "" จริง ๆ ๆ เขาก็ชอบว่าให้เราว่า ขี้อ้อน ขี้หึงทำไม???ไม่มีอะไร.....ที่จะทำเหรอ...แต่พอเราแข็งบ้าง เธอกลับรู้สึกหมดค่า เฮ้อ....คนหนอ........
คน มนุษย์ขี้เหม็น....ช่างกระไร เลย.......

จริง ๆ ๆ ก็เป็นข้ออ้างสารพัด....ที่จะกล่าวอ้าง เพราะนิสัย ใจคอ การพูด การกระทำ ก็เป็นอยู่เหมือนเดิม....9-10 ปี ที่อยู่ด้วยกัน และก่อนหน้านั้นเป็นสิบ ๆ ๆปี ที่เห็น ที่คบ ก็ยอมรับได้มาตลอด แต่พอวันนี้ กลับรับไม่ได้ มองเห็นแต่ว่า ไม่ถูกใจ ไปหมด...เกี่ยวเนื่องเพราะอยากได้คนใหม่ มันตื่นเต้นกว่ากัน ก็เท่านั้นเอง ของเรามันรู้หมดแล้ว ไม่มีใหม่ ไม่ตื่นเต้น เรื่อย ๆ ธรรมดาเสียแล้ว....ต่างหาก........หาใช่......เราไม่ดี.......แต่ใจคนเปลี่ยนแปลงไป..........ตามเหตุปัจจัยที่ทำมา

นั่งตามอ่านของคุณทั้งสองคนมา ก็รู้สึกเห็นใจ และก็ทำให้นึกถึงคำที่ ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา ขึ้นมา
ทุกข์และสุขเพราะรัก สุขได้เกิดขึ้นกับคุณกล้วยไม้ทั้งสอง และได้ผ่านไปแล้ว ทุกข์กำลังเกิดตอนนี้ และอีกไม่นานทุกข์ตรงนี้ก็จะผ่านไป แต่ระยะเวลาดูเหมือนจะช้ามากกว่าตอนมีสุข
ผมเองก็เป็นคนโดนเธอเดินจากไป โดยไม่ทราบสาเหตุ ถามไปเธอก็์ไม่ตอบอะไร ได้แต่บอกว่าเธอผิดเอง ช่วงเแรกกผมเองก็เสียใจมากอยู่ และมีเพื่อนได้ส่งเมล์ฉบับหนึ่งมาให้ เนื้อความก็ประมาณว่า
ครั้งหนึ่งได้มีผู้ชายคนหนึ่งได้คบกับหญิงสาวมาได้ประมาณเวลาหนึ่งจนทั้งสองกำลังจะแต่งงานกัน กำหนดวันแต่งงานกันแล้ว แต่แล้ววันแต่งงานสาวเจ้าก็ไม่ได้มา ชายผู้นี้เสียใจอย่างมากและพยายามที่จะติดต่อเธอแต่ติดต่อไม่ได้ หลังจากนั้นไม่นานนักชายผู้นี้ก็ทราบว่าหญิงสาวผู้นี้ได้ไปแตต่งงานกับชายอีกคน ดังนั้นชายคนนี้ได้ล้มป่วยลง จนวันหนึ่งได้มีพระรูปหนึ่งได้มาบิณฑบาตรที่บ้านหลังนี้ และพระท่านจะพบเจ้าของบ้าน แต่คนใช้บอกว่าเจ้านายไม่ต้องการพบใคร แต่พระท่านก็บอกคนใช้ไปให้ไปบอกเจ้านายว่าท่านมีเรื่องจะพบและคุยกับเจ้านาย เมือ่ชายผู้นี้ได้ให้พระท่านเข้ามาให้บ้านแล้ว พระท่านก็บอกมให้ชายผู้นี้ทำใจรักษาตัวให้ดี และได้บอกว่าเหตุที่เกิดขึ้นนี้มาจาก ในอดีตชาติที่ หญิงคนนี้เคยนอนตายที่ชายหาดแห่งหนึ่ง และระหว่างนั้นก็ได้มีคนที่เดินผ่านหาดนี้มาสามคนด้วยกัน ประมาณว่าชายคนนี้คือคนที่สองที่ผ่านมาและได้เอาผ้ามาปกคลุมร่างเธอมิให้อุดจ่านตา ชายคนที่สามนั้นกลับขุดหลุมฝังเธอไว้ และในชาตินี้ชายคนที่สองคือชายที่ป่วยนี่เอง และชายคนที่สามที่ฝังเธอไว้นั้น คือคนที่ชาตินี้ได้แต่งงานกับเธอไป จบครับ

ผมเองก็คิดว่าสงสัยตัวเองทำบุญกับเธอชาติก่อนมาบ้าง ชาตินี้ก็ได้อยู่ด้วยกันค่ไม่กี่ปี และเธอก็จากไป
สู้ๆนะครับผม ทำใจวางอุเบกขาไม่ใช่้ทำได้ง่าย เหมือนเปลี่ยนเสือผ้าเก่าเป้นเสื้อผ้าใหม่ ต้องใช้เวลานานมาก แต่ผมเชื่อว่าคุณทั้งสองคนต้องทำได้ อ่านแล้วคุณทั้งสองเป็นหญิงทำงาน มีความเชื่อมั่นในตัวเองพอประมาณ และดูเหมือนก้ลวยไม้ม่วงจะมีความมั่นในตัวเองมากนิ
และขอน้อมนำบุญมาให้ทุกท่าน จากการที่ได้ไปทำบุญกับครูบาบุญชุ่มในการออกกรรมที่อยู่ถ่ำเป็นเวลา สามปี สามเดือน สามวัน ลองเปิดหาประวัติท่านได้ในเวบ ท่านเป็นศิษญ์ ลป โง่น และท่านได้ส่งครูบาไปฝึกเรียนที่หิมาลัยประมาณนี้ละครับ อีกทั้งบุญจากาการไปสร้างพระที่วัดท่าซุงที่ผ่านมา ตลอดจนถวายเทียนพรรษา 9 วัดที่ภาคอีสาน ขอผลบุญให้ทั้งสองท่านมีปัญญามี่แสงสว่างนำพาชีวิตที่ดูเหมือนจะเป็นสีเทา ให้สว่างครับ

ขอบคุณ คุณBoonruksa ค่ะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้มา ทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นความสุขและความทุกข์ มันมาแล้วก็ไป สลับกันไปอย่างนี้ ตอนนี้ก็เลยเรียนรู้ที่จะอยู่กับความสุขและความทุกข์อย่างสุขให้มากที่สุดค่ะ

Hey...กล้วยหอม.......

เป็นงัยบ้าง.....เงียบไปเลย.....สงสัยว่า คงสบายอก...สบายใจ....ล่ะสิ
หรือว่า ..... ยุ่ง ๆ ๆจึงไม่ว่างเข้ามาทักทายกัน.หรือว่า...หมดเรื่องคุยหรือจ๊ะ.

บรรยากาศช่วงนี้ก็ซึม ๆๆๆ ฝนตกพร่ำทั้งวันเลย ...
ต้องคุมใจดี ดี เพราะบรรยากาศ จะช่วยเสริมให้เป็นโรคซึมเศร้าได้ง่ายขึ้น......
ต้องยิ้ม หัวเราะเสียงดัง ๆ ๆ ๆ

มีคนคิดถึงเราด้วย

อากาศร้อนมากมาย แต่กายและใจยังไหวอยู่

เหตุการณ์ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่บรรยากาศดีขึ้นนิดหนึ่ง คุยกันมากขึ้น ส่วนใหญ่ตอนนี้ เราก็ดูแลตัวเองมีหลายเรื่องที่ยังต้องปรับปรุงตัวเราและมีสิ่งที่อยากทำแต่ไม่ได้ทำ จริงๆแล้วการทำดีถ้าทำเยอะไปก็ไม่ใช่เรื่องดี การทำทุกอย่างต้องพอดีถึงจะดีพอจ้า

ตอนนี้สบายตัวและสบายใจ เบาตัว เบาใจ

ชอบแนวปฎิบัติธรรมของคุณกล้วยไม้ม่วง ขอชื่นชมค่ะ แต่กล้วยหอมได้แค่สวดมนต์ นั่งสมาธิบ้างแค่นั้น (ยังมีกิเลสเป็นคนที่หวงเวลาเน้นการพักผ่อนนอนหลับเป็นหลัก )

มีอะไรแนะนำได้ค่ะจากความรู้สึกคุณกล้วยไม้ม่วงน่าจะให้คำปรึกษากล้วยหอมได้เยอะในหลายเรื่อง(ได้บทเรียนอีกอย่างว่าอย่าหลงว่าตัวเองเก่งเพราะจะทำให้เราโง่ในอีกหลายเรื่อง) หลายวันก่อนส่งข้อความส่วนตัวไปได้รับมั้ยจ้ะ

ดีใจกับกล้วยหอมด้วย .....
ที่ได้เริ่ม หยุด ก้มมอง ส่อง กระจก ดูตนเอง และเห็นว่า หน้าตา เราเป็นเช่น ไร กันแน่....เราปรุงแต่ง กาย ใจ อย่างไร แสดงออกอย่างไร เหมาะสมหรือไม่ อย่างไร..เราเท่านั้นที่จะรู้ แต่ บางครั้งเราก็มืด ต้องมีคนอื่น สิ่งอื่น....สะท้อน...จึงจะชัดเจน ดีมากๆๆๆๆๆ ค่ะ (ทั้งหมดทั้งมวล ก็พูด /บอกตนเอง เช่นกันจ๊ะ เพราะว่า สิ่งใดก็ตามที่เราคิด พูด ทำ เราเจ้าของเรื่องจะรับรู้ก่อนใครเขาเสมอ อยู่แต่ว่าจะตั้งมั่นอยู่กับสิ่งนั้น มากพอ นานพอ มั๊ย หรือว่า แป๊บ ๆ ๆ

ไม่เห็นข้อความเข้านะคะ..ลอง...ไปที่ตั้งค่าส่วนตัว...กล่องข้อความ..... เขียนข้อความ...... ส่งออกจ๊า

สวัสดีทุกคนที่เข้ามาอ่าน

เหตุการณ์ยังเหมือนเดิม แต่ความสัมพันธ์เราและเขา ก็ทำหน้าที่ของตัวเองตามสมควรที่จะทำได้ ทุกอย่างเหมือนกับพ้นจุดต่ำสุดไปแล้ว

วันนี้ไปปฏิบัติธรรมมาที่วัด ตั้งแต่ บ่ายโมง - บ่ายสามโมงครึ่ง ฝึกแบบมโนมยิทธิ ของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ฟังเทป ไหว้พระ รับศีล นั่งสมาธิ เริ่มการฝึก ให้สมมุติว่าเราตายมีคนมางานศพเรา สวดศพ จนเผาเรา
ไปท่องสวรรค์ (ตอนท่องสวรรค์อะไรนี้ไม่รู้สึกอะไรเลย) ใครเคยปฏิบัติแบบนี้เล่าสู่กันฟังหน่อย

หากรักในบางสิ่งบางอย่างจงปล่อยให้มันเป็นเสรี

จ๊า......วันศุกร์ไปประชุมมา....จึงไม่ได้แวะเข้ามา .....
กล้วยหอม....ฝึกแบบมโนมยิทธิ ก็ดีนะ...แต่เราไม่เคยทำ....คิดว่าทำแบบไหน วิธีไหนก็ได้ที่เราถนัด....และนิ่ง...ตามจริตของแต่ละคน......

ดีค๊า.......เอาไว้มาแลกเปลี่ยนกันนะจ๊า.......

สวัสดีจ้ะ

เพิ่งไปฝึกเป็นครั้งแรก เขาฝึกกันเดือนละครั้ง ตอนท่องสวรรค์พระอาจารย์ที่ฝึกถามผู้มาฝึกว่าเห็นอะไรมั้ย คนอื่นเขาเห็นกัน เราไม่เห็นอะไรเลย

เดี๋ยวเดือนหน้าต้องไปอีก และจะอยู่ทำวัตรเย็นด้วย

ธรรมะเป็นยาวิเศษจริงๆ ค่ะ สามารถช่วยเราได้ในทุกเรื่อง ไม่เฉพาะเรื่องความรัก ฉวยโอกาสที่ตัวเองประสบปัญหา หันมาศึกษาเอาธรรมะมาใช้ในชีวิตประจำวัน ในทุกเรื่องและใช้กับทุกคน สร้างความรู้สึกจากข้างใน รู้สึกเลยว่าเราจะเป็นคนใจเย็นมากขึ้น มีสติมากๆๆๆ คิดก่อนพูด มองโลกด้วยเหตุผล เข้าใจคนอื่นมากขึ้น ไม่ได้แอ๊บน่ะจ้ะ

ดีจังเลย.. .....ไม่มีใครว่าหรอกค่ะว่า แอ๊บ.... ก็เรารู้ตัวเราเองว่าเราเปลี่ยนแปลง ...ซึ่งเป็นการเปลี่ยนภายใน.....ไม่มีใครมองเห็น...ไม่มีใครรับรู้..มีเพียงตัวเราที่รู้และซาบซึ้ง เป็นปลื้มเพียงลำพัง เอาเป็นว่าเรามาแลกเปลี่ยนกันและกัน..แล้วกันนะ...เรารู้กันสองคน...ว่า เรากำลังฝึกอยู่ข้างใน รู้สึกดี ดี ก็เล่าสู่กันฟัง นะจ๊ะ........


น่าสนใจนะ...รูปแบบการฝึกของพระอาจารย์ฤาษีลิงดำ...มาเล่าให้ฟังเพิ่มเติมนะคะ...จะได้ฝึกไปด้วยกัน...หลากหลายรูปแบบ.....