ถาม : “ทำไมนะเราถึงได้รักคนที่ไม่รักเราได้มากขนาดนี้ หรือเป็นเพราะเคยมีเวรกรรมต่อกันทำให้ตัดใจไม่ได้สักทีมีแต่ความทรมานในใจ?”

ตอบ : จะเพราะกรรมเวรอะไรที่รักเขาน่ะเรื่องนึง ยกไว้ก่อน
พี่ไม่มีญาณทัศนะพอจะตอบได้ แต่ที่ตอบได้คือ
ที่ทรมานใจน่ะ ทำกรรมของตัวเองอยู่แท้ๆ เลยนะ

คนเราเลือกไม่ได้หรอก ว่าจะรักหรือไม่รักใคร
แต่เลือกได้ว่าจะปฏิบัติจัดการบริหารความสัมพันธ์นี้ยังไง
คือรู้กาลเทศะว่า เมื่อไหร่ควรจะอยู่ เมื่อไหร่ควรจะไป

ถ้าไปรักเขาแล้วเขาไม่รักอันนั้นมันเรื่องสุดวิสัย
แต่ถ้าตั้งสติเป็น เห็นความจริงว่าอะไรเป็นอะไร
ไม่คร่ำครวญหวนไห้เหมือนโดนธนูปักเข่า มันก็เศร้าไม่นานหรอก

คนที่ทุกข์ขมตรมตรอม ก็เพราะยอมรับไม่ได้ว่าความจริงคืออะไร
คนเขาไม่รักก็ยังตะบักตะบวยจะย้วยให้เขารักให้ได้
นี่มันทรมานตัวเองอยู่เห็นๆ

ถ้าหลับไปแล้วตื่นมาลืมตาเป็น ก็เห็นโลกตามจริงได้ด้วยวิธีเดียวกัน
คือตื่นขึ้นจากอาการใจหลับทั้งที่ร่างกายตื่น
ตื่นจากฝันซะ มารับรู้อยู่กับความจริงให้เป็น

อย่ามัวแต่ไปโทษเวรโทษกรรมอะไรให้น่าเวทนา
ชีวิตเราไม่ต้องดราม่าขนาดนั้นก็ได้ครับ
มีข้าวกิน มีที่นอน มีงานทำ หายใจได้ ก็ดีถมไปแล้ว

ทุกข์ทางใจส่วนใหญ่ในชีวิตคนเรา เป็นทุกข์ส่วนเกินนะ
ที่เกินก็เพราะเราดราม่านี่แหละ
คล้ายๆ พวกชอบคิดเหมือนนางเอกมิวสิควีดีโอน่ะ

เคยเป็นมั้ย ที่เอาเวลามานั่ง rewind เรื่องแย่ๆซ้ำๆซ้ำๆ
ให้น้ำตามันเอ่อๆจนไหลล้นขอบเบ้าตา แหม..อินซะ
ผมคนหนึ่งล่ะ เคยมาแล้ว ถึงพูดได้เต็มปาก

อกหักทีก็ต้องนั่งซึมเป็นปี จะได้รู้สึกว่า นี่แหละรักแท้...โธ่ถัง
นั่งเผาเวลาในชีวิตเล่นไปกับความทุกข์แท้ๆเลย

บางคนจะเถียงว่า ก็จิตเป็นอนัตตานี่เคอะ
มันจะคิด ห้ามได้ที่ไหนล่ะคุณพี่

ตอบว่า... ถูกแล้วครับ ครูบาอาจารย์ผมท่านก็ไม่ได้ห้ามคิดนะ
แต่ท่านสอนว่า ให้รู้ว่าจิตที่กำลังคิด
เพราะที่รู้สึกไม่ดี ก็เพราะคิดให้ค่าสิ่งที่เขาทำ
จะหาทางปล่อยวาง นี่ก็คิดอีกแบบ
จิตน่ะถ้ามีปัญญาเขาวางเอง สั่งไม่ได้หรอก

เคยมั้ย เวลาเรากลุ้มใจอะไรมากๆ เพื่อนมาบอกว่า เฮ้ย...อย่าคิดมากสิวะ...
แล้วเราทำได้ไหม ไม่คิดมากน่ะ ไม่ได้หรอก นี่เป็นธรรมะนะ

ธรรมะ ในหมวดที่ชื่อว่าไตรลักษณ์ คือจิตเขาเป็นอนัตตา
เขาไม่ได้ทำงานตามใจเรา แต่เป็นไปตามเหตุปัจจัย
เราทำได้แค่สร้างเหตุที่ดี คือมีสติไว้เนืองๆ
พอรู้สึกตัว มีสติ จิตก็ไม่หลงไปคิดฟุ้งซ่าน ความรู้สึกไม่ดีก็เกิดสั้นลง น้อยลง
เพราะไม่ทุกข์มากก็ไม่คิดมาก วงจรมันขาดไป
ไม่ต้องห้ามอะไรเลยเห็นไหม ง่ายกว่าเยอะ
แค่มีสติ รู้สึกตัว รู้ว่าจิตมันกำลังคิดอยู่
หลักนี้ใช้ได้ทุกเรื่องเลยนะ

สุขสันต์วันที่เรายังรู้สึกตัวได้อยู่ครับ

โดย aston27
ที่มา http://bit.ly/wuOTPX
http://www.star4life.com/forum/index.php?topic=1752.0

อนุโมทนาสาธุกับคุณ wincha ค่ะ

การที่เราได้เรียนรู้ปัญหาชีวิตจากประสบการณ์ของคนอื่น ก็สามารถนำมาบริหารจัดการชีวิตของเราได้มากขึ้น ปัญหาบางอย่างที่ยังไม่เคยเกิดกับเรา ก็สามารถนำมาวางแผนเพื่อป้องกันหรือเตรียมรับมือได้ในระดับหนึ่ง...

เมื่อเราได้เรียนรู้ถึงปัญหามากมายที่เกิดขึ้นในแต่ละวันจากผู้คนในสังคม ทำให้เราได้เรียนรู้ว่า ชีวิตเป็นเช่นนี้เอง เราก็เป็นส่วนหนึ่งในสังคม ก็ไม่พ้นไปจากวงจรนี้ได้เช่นกัน วันหนึ่งก็ต้องเกิดกับเรา ต้องเตรียมตัวเตรียมใจไว้กับ...ความเปลี่ยนแปลง ...ความไม่เที่ยง...ซึ่งมีความเป็นไปตามธรรมชาติของโลกและชีวิต....เช่นนั้นเอง