เข้ามาอ่่านกระทู้นี้ได้ระยะหนึ่งแล้ว จากวันแรกที่เข้ามาด้วยความรู้สึกผิดหวัง เสียใจ ท้อแท้ รู้สึกสิ้นหวัง ทำไมเหตุการณ์เหล่านี้ต้องเกิดขึ้นกับเรา แต่พอเข้ามาอ่านในเวปนี้ทำให้เริ่มทำใจ และเข้าใจได้ว่า ที่มันเกิดขึ้นมันเป็นธรรมดา มีการเปลี่ยนแปลง ทุกอย่างมันเปลี่ยนเพียงแต่ตอนนี้เราเองที่ยังทำใจไม่ได้รับไม่ได้กับการเปลี่ยนแปลงนี้นั่นเอง

เรื่องของเราก็เหมือนกับคนอื่น ๆ มีคบกัน รักกัน แต่งงานกัน มีลูกด้วยกัน แล้วก็มีคนอื่นเข้ามา เราจับได้บอกให้เลิกกัน โกหกว่าเลิกแล้ว เราจับได้อีกก็บอกว่าเลิกแล้วก็กลับมาอยู่ด้วยกัน แต่ไม่เหมือนเดิม บอกว่าอยู่แบบเพื่อนกันให้เราทำใจ อยู่เพื่อลูก มันเศร้านะ พอเราทำใจไม่ได้ก็มีทะเลาะกันบ่อยขึ้น มีความระแวงกันมากขึ้น บ่อยเข้าเขาก็บอกว่า ถ้าอยู่แบบนี้ไม่ได้ก็เลิกกันเถอะ เราถามว่าเราผิดอะไร ก็บอกไม่ผิดเขาผิดเอง เราดีแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า แต่คงดีไม่พอสำหรับเขามั่ง ทุกวันนี้เขาก็คงเฝ้าคอยคนที่เขารักจะหย่ากับสามีมั่ง ลืมบอกไปว่าผู้หญิงที่สามีเราไปชอบมีสามีมีลูกแล้ว เขาแอบชอบกัน สามีบอกว่าเขามีกิ๊กหลายคน แต่สามีเราเป็นคนที่เขาแคร์ที่สุด ตอนที่เล่าดูภูมิใจมาก เขารักของเขามาก บอกว่าดีเข้าใจเขา

8 เดือนที่แล้วที่เราเริ่มจับได้แทบบ้า ล้มทั้งยืน ทุกวันนี้ก็ใช่ว่าจะดีขึ้นเมื่อสัปดาห์ที่แล้วก็แอบไปงานเลี้ยงเพื่อเจอกัน อาลัยอาวรณ์กัน ทั้ง ๆ ตอนนี้ผู้หญิงก็มีคนอื่นอีกแล้ว ทั้งที่ยังไม่เลิกกับสามีที่อยู่ด้วยกัน แต่กับเราถ้าถามก็ทะเลาะกัน เบื่อ พยายามไม่เอาใจไปผูกไว้กับเขา แต่มันแย่มาก ๆ ท้อ ๆ ชิน ๆ ชา เมื่อไหร่จะผ่านช่วงนี้ไปได้นะ พยายามไม่ทุกข์ไม่ร้อนในสิ่งที่เขาทำ แต่เวลาอยู่คนเดียว มันก็อดคิดถึงอดีตไม่ได้ มันเศร้า มันล้า เพราะเรายังยึดติดอยู่กับมัน เฮ้อ...

อยู่รู้กับปัจจุบันอันเป็นอารมณ์ที่เกิดขึ้นกับจิตใจ รู้กับมัน อย่าให้ห่างจากมัน สติเท่านั้นที่จะคอยบั่นทอนความเศร้าหมองคับแค้นออกไปจากใจ อดีตก็ของปลอม อนาคตก็ของปลอม ของปลอมด้วยเพราะไม่ใช่อารมณ์จริงที่เราจะสัมผัสได้ ปัจจุบันต่างหากที่สัมผัสรู้ได้ ขอเพียรหมั่นตั้งสติรู้อยู่กับปัจุบันนั้นเถิดครับ

กรรมของสามีกับเขาคนนั่น...คงกำลังจะหมดแล้วละ...

รอ..อีกนิด...นะ...

อย่าร้อนใจไป

ไม่รู้ว่ากรรมของเรากับสามีนี้สิจะหมดเมื่อไหร่ ไม่อยากคิดว่าอนาคตจะอยู่ด้วยกันได้ไหม จะแยกกันไหม รู้ว่าคนเราสุดท้ายก็ต้องจากกัน แต่ตอนนี้ยังทำใจจากกันไม่ได้ มันทุกข์ มันร้อนร้นไปหมด. แต่มันก็ค่่อยๆจางลงนะ จากช่วงแรกที่เหมือนมันอัดแน่นในอก ใจคอสั่น สับสนอย่างมาก. แต่ตอนนี้มันก็ยังมีอยู่บ้าง. ยังไม่หมดไปจากใจเลยทีเดียว

รู้ว่าการคาดหวัง พอไม่ได้ก็ทุกข์ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะรอว่าสักวันทุกอย่างจะเหมือนเดิม

ตอนนี้ก็มีทำใจอย่างเดียวละว่า เราต้องเลิกหวังกับเขา

ดูชีวิตมันว่างๆ ไงไม่รู้สิ ขอกำลังใจอย่างเดียวที่ทำให้เราผ่านตรงนี้ไปได้ สู้สู้

เป็นกำลังใจนะคะ เดือนก็เคยเจอปัญหานี้เหมือนกันค่ะ และรู้นว่ามันทรมาน อึดอัด สับสัน ว้าวุ่น ร้อนรน มิใช่น้อยที่สามีปันใจไปรักคนอื่น แต่ตอนนี้เดือนกับเขาหย่ากันแล้วค่ะ แต่เดือนไม่ได้สนับสนุนให้คุณหย่ากันนะค่ะ เพราะปัญหาของแต่ละคนมันละเอียดอ่อนไม่เหมือนกันค่ะ ตอนนี้เดือนก็ยังรู้สึกดีไม่เต็มร้อยค่ะ แต่ก็ดีขึ้นกว่าก่อนมาก วันก่อนเห็นเค้า 2 คนซ้อนท้ายมอไซด์ไปซื้อของด้วยกัน ในใจยังรู้สึกเจ็บแปล๊บๆค่ะ แต่ท่านว.วชระเมธีบอกว่า ให้แผ่เมตตาให้เค้าไปใจเราจะได้สงบไม่ร้อน ทำบ่อยๆจะช่วยขจัดความรู้สึกว่าเค้าเป็นของเรา เราจะได้ไม่รู้สึกอะไรอีก ผู้หญิงหลายคนมากที่เจอปัญหาแบบนี้ค่ะ ดูเหมือนว่าปัญหานี้จะอยู่คู่กับโลกเราเสียแล้ว ตอนนี้คุณลองสวดมนต์ก่อนนอน อฐิฐานจิต แผ่เมตตา จะช่วยให้คุณสบายใจขึ้นได้บ้างค่ะ เดือนใช้วิธีนี้ในการบำบัดทุกข์ให้ตัวเองอยู่ 6 เดือนแล้วค่ะตั้งแต่แยกทางกับสามี จะช่วยให้เราไม่ฟุ้งซ่านมาก ที่จริงอยากนั่งสมาธิด้วยจะได้ช่วยให้เราสงบขึ้นกว่าเดิม เดือนเป็นกำลังใจนะคะ ขอให้คุณก้าวผ่านช่วงเวลาที่เลวร้ายไปให้ได้ สู้ สู้ ค่ะ

กามกิเลส...นี้รุนแรงมากนะครับ..ในฐานะที่เป็นผู้ชาย...รู้ว่ารุนแรงมาก

หากไม่มีศีลมีธรรมแล้ว...ยากเหลือเกิน...

ความดี....ความเหมาะความควร...ทางโลก...ห้ามไม่ได้เลย

....

บางวันก็สวด บางวันก็ไม่ได้สวด ใจมันสั่น ๆ ฟุ้ง ๆ ไปหมด ที่แรกโกรธ เกลียด แค้น ไม่เข้าใจ สับสน เศร้า

ตอนนี้เขาบอกว่า เราอยู่แบบเพื่อนกันต่อไป ทนได้ไหม เราบอกไม่ได้ เขาก็บอกนั่นเราเลิกกัน

เรานิ่งเลย อยากให้กลับมาเหมือนเดิม แต่มันก็บังคับใจกันไม่ได้ ใจเราเองยังบังคับไม่ได้

เขาบอกว่าไม่รักเราแล้ว เฉย ๆ รู้สึกไม่ดีกับเรา แต่ที่ทนอยู่เพื่อลูก เราช้ำใจนะ มันชา ๆ เขาบอกว่าใจเขาเหมือนนก อยากออกไปในโลกกว้าง มีแต่เราที่เหนี่ยวไว้เอง แต่ในทางปฏิบัติเขาก็กลับบ้านมากขึ้น อยู่บ้านนานขึ้น เอาบัญชี บัตร atm มาให้เราเก็บ แปลกดีบอกว่าเพื่อให้เราไว้ใจเขามากขึ้น ทางการกระทำทั่วๆ ไปดีขึ้น แต่คำพูดแย่ลง ๆ พูดให้เสียใจตลอด เฮ้อ...

ในความเห็นของดิฉัน คิดว่าสามีของคุณคงอยู่ในช่วงลุ่มหลงมากกว่าค่ะ อีกอย่าง การที่หญิงคนนั้นมีลูกและสามีแล้ว แถมมีผู้ชายกิ๊กอีกหลายคน ก็แสดงให้เห็นว่าหญิงคนนี้ลุ่มหลงในกามกิเลสมากกว่าจะคบใครจริงจัง เค้าแค่คบสามีคุณเล่นๆมากกว่า

ปล่อยเค้าไปก่อน น้ำเชี่ยวอย่าเพิ่งเอาเรือไปขวาง ตอนนี้พูดอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์หรอกค่ะ ปล่อยให้เค้าได้รับบทเรียนด้วยตัวเองจะดีกว่าค่ะ ตอนนี้คุณควรทำหน้าที่ภรรยาและแม่ให้ดีที่สุดก่อน ทำจิตใจให้แจ่มใส ขุ่นมัวไปก็รังแต่จะทำร้ายจิตใจตัวเองนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นช่วงเวลาแห่งความยากลำบากไปให้ได้ค่ะ

เดือนเห็นด้วยกับคุณมะกอกมะนาวค่ะ เค้ากำลังอยู่ในช่วงหลงของใหม่ค่ะ คำพูดพวกนี้อดีตสามีเดือนเคยพูดไว้กับผู้หญิงของเค้าค่ะ แล้ววันนึงผู้หญิงคนนนั้นก็โทรมาหาเดือนแล้วบอกถึงข้อความเหล่านั้นให้เดือนฟังค่ะ แรกๆก็รู้สึกเสียใจนะคะ ไม่คิดว่าคนที่รักและไว้ใจจะพูดคำแบบนี้ออกมาค่ะ หลังๆมาก็ไม่รู้สึกอะไรค่ะเวลาจะช่วยให้คุณดีขึ้นนะค่ะ ตอนนี้พยายามสวดมนต์ แผ่เมตตา และอโหสิกรรมให้เค้าไปก่อน จะช่วยให้จิตใจคุณดีขึ้นค่ะ วันนี้หากมีเวลาไปเวียนเทียนไหมค่ะ

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีนะคะ เรื่องเขากับผู้หญิงคนนั้นเราไม่แน่ใจ แต่ผู้หญิงคงไม่จริงจังอะไรกับสามีเราอยู่แล้ว แต่สามีเรานี่สิจริงจังกับเขาเอง บอกนี่คือคนที่ใช่เลย ถูกใจ เฮ้อ...

ออกปากบอกว่าแต่ก่อนเคยคิดว่าชอบเราเพราะเรียบร้อย ไม่เที่ยว แต่เดี๋ยวนี้คิดว่าชอบผู้หญิงที่ชอบดื่มเหล้า เที่ยวกลางคืนกับเขา ฟังดูก็เป็นพฤติกรรมที่ไม่แปลกมากนะสำหรับสมัยนี้ที่เที่ยวบ้าง แต่เวลาเขาไปเที่ยวกันแล้วหลอกให้สามีของผู้หญิงนั่นไปที่อื่น ทิ้งลูกชายของผู้หญิงอายุประมาณ 10 ขวบอยู่บ้านคนเดียว แล้วออกไปเที่ยวนี่ดิ ทำกันได้ไง สวนเราเขาโกหกเราไม่รู้อยู่แล้วไม่มีอะไร

ได้แต่อึ้ง ศีลเขาคงเสมอกัน แต่ผู้หญิงเขาคงไม่เอาสามีเราจริงหรอก เพราะเราโวยวายมากอยู่ เพราะตอนนั้นมันร้อน ใจร้อนมาก เขาบอกเลิกสามีเราเพราะรำคาญเรา ไปยุ่งกับคนอื่นดีกว่า

ตอนนี้ก็มีแต่สามีเราที่คงอาลัยอาวรณ์อยู่มั่ง ปากบอกว่าเปล่า แต่พออยู่บ้านกับเราก็ใจลอย ๆ รู้ข่าวว่ามีงานอะไรที่เขามาก็จะต้องไปให้ได้ หาโอกาสเจอ

กับลูกเขาพยายามทำดีด้วย แต่กับเราบอกว่าไม่ต้องการเลย ฟังแล้วก็บั่นทอนใจเนอะ พอเวลาผ่านไปก็หวังแต่ว่าอะไร ๆ คงจะดีขึ้น ทุกวันนี้ก็ทนเพื่อลูก คิดว่าสักวันเขาคงคิดได้บ้าง บางครั้งก็คิดว่าหรือเราเองที่ผิด คิดผิด ดำเนินชีวิตผิด ขอให้สิ่งดี ๆ เกิดขึ้นกับเราด้วยเทอญ

วันนี้ไม่ได้ไปเวียนเทียนที่ไหน สวดมนตร์ แล้วนอนดีกว่า เดี๋ยวนี้รู้สึกว่าเราใจเย็นขึ้น ปลงมากขึ้นก่อนหน้านี้เหมือนคนบ้าเลย วุ่นวายสับสน นอนไม่หลับ เครียดมาก แต่ตอนนี้ก็ดีขึ้นแล้วนะคะ

เรื่องราวของคนอื่นก็อ่านนะคะ เอาคำแนะนำต่าง ๆ มาปรับใช้กับตัวเองด้วย ค่อย ๆ อ่านมาประมาณ 1 เดือนแล้ว ถึงได้มีสติขึ้นมาบ้าง บางที่อ่านซ้ำ ๆ ถึงเช้าเลยก็มี ขอบคุณทุก ๆ คนนะคะ

เป็นกำลังใจให้นะคะสู้ๆๆๆ
ขอให้บุญกุศลที่ใจเดียวได้ทำไว้ส่งผลให้คุณกับสามี
กับคืนดีกันเข้าใจกัน รักและห่วงใยกัน
ให้สามีคุณรักลูกรักภรรยานะคะ

สู้ๆๆ ใจเย็น ยิ้นสู้กับมันนะคะ

น้ำร้อนปลาเป็นน้ำเย็นปลายตาย

ใจเดียวเคยใจน้ำร้อนแล้วสรุปชีวิตครอบครัวพังไม่เป็นท่าเลยคะ
ถ้าอยากรักษาครอบครัว
อดทนนะคะเป็นกำลังใจให้สิ่งเลวร้ายออกไปใจชีวิตครอบครัวคุณ

ขอบคุณมากคะ สำหรับกำลังใจของทุกๆ คน

เมื่อเสาร์ที่ผ่านมาเราชวนเขาไปทำบุญ ขับรถไปหาอะไรกินเรื่อยเปื่อย วันอาทิตย์ก็ขับรถไปซื้ออะไรมาทำกินเรื่อยเปื่อย แต่พอวันจันทร์เขากลับไปทำงานที่อื่น โทรคุยกันก็บอกกับเราว่าไม่มีความสุขอยู่กับเราเหมือนอยู่กับคนแปลกหน้า อะไรของเขานะ อยากเลิกกัน อืม... เราเลยบอกลองคิดอีกทีนะ เดียวค่อยคุยกัน

ผ่านไปเกือบชั่วโมงโทรกลับมาบอกคำเดิม เราถามแล้วจะเอาไงต่อ... ก็งงงง เราเลยบอกไปนอนเถอะ ปวดหัวเป็นอะไรมากป่าว (ตอนที่คุยกันประมาณสามทุ่มแล้ว) เขาบอกเขารู้สึกเหมือนไม่เป็นตัวเอง ตั้งแต่ตอนเป็นแฟนกัน เมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว งงหนักเราเองก็ไม่เหมือนเดิม ตอนนั้นเด็กกว่านี้อยากทำอะไรก็ทำ แต่ตอนนี้มีครอบครัวทำอะไรก็นึกถึงสามีกับลูกไวก่อนนี่นะ ใช้ชีวิตระมัดระวังมากกว่าเดิม ลดความเสี่ยง ความประหมาดลง

ไม่รู้ว่าชีวิตคู่เราจะรอดไหมเนี่ย คุยไปคุยมาเขาก็บอกว่า นึกเสียว่าเขาไม่ได้พูดขอเลิกแล้วกัน ซะงั้น ตอนนี้เราอายุ 36 กันแล้วนะ มานั่งทะเลาะกันเป็นเด็ก ๆ เลย เบื่อ แต่ก็ลองทนดูก่อน สู้ ๆ ใจเย็นพยายามคิดว่า เขาสับสนอยู่ หง่า...

เพื่อครอบครัว เพื่อลูก ๆๆๆๆๆๆ

สวัสดีพี่ๆทุกท่านค่ะ สวัสดีคุณ รออะไร นกอ่านแล้วนกก็นึกถึงคำถามที่นกเคยเฝ้าถามตัวเอง แต่นกคิดว่านกได้คำตอบแล้ว จากที่อ่่านเรื่องราวของคุณ มันช่างเป็นเรื่องที่น่าทรมานใจจังเลยนะคะ เมื่อมันยืดเยื้อไม่ยอมจบคนที่เจ็บมากที่สุดคือเรา เรื่องรววของนกมันกำลังวนเข้ามาเหมือนกรณีของคุณ เขากำลังจะกลับเข้ามาวนเวียนกับนกอีก แต่นกก็ได้คำตอบให้ตัวเองแล้วหละค่ะ ว่าไม่ดีกว่าเพราะสายตาที่มองกันความไว้วางใจที่เคยมีให้กันมันไม่เหมือนเดิม เหมือนสายน้ำที่ไม่มีวันไหลย้อนกลับ เหมือนแก้วทีมันแตกแล้วไร้ซึ่งหนทางที่จะประสานมัน ถ้ามันไม่มีความสุขเราเลือกที่จะเดินหน้าเพียงลำพังจะดีกว่าไหมค่ะ(ลองพิจาณาจากความรู้สึกจริงๆที่มีใจเป็นกลางของตัวเราเอง) ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจค่ะ

ดีใจด้วยนะคะที่เริ่มทำใจได้บ้างแล้ว เรื่องพวกนี้ก็เป็นเรื่องปกติของมนุษย์เราค่ะ เพราะเราเป็นมนุษย์เราจึงทุกข์ มีพบ มีพราก เสียใจ ดีใจ สมหวัง ผิดหวัง ทุกอย่างเอาอะไรแน่นอนไม่ได้เลย จริงมั้ยคะ

ก็ขอให้คุณทำใจได้โดยเร็ว บอกกับตัวเองว่าทุกสิ่งไม่มีอะไรแน่นอน ทุกสิ่งคือเรื่องธรรมดาของชีวิตที่เราต้องพบเจอ

คำถามที่ว่า"ทำไมสิ่งนั้น สิ่งนี้ ต้องมาเกิดกับเรา" ที่จริงเรื่องไม่ดีเราก็ไม่อยากพบเจอ ไม่ว่าคุณหรือใครๆก็ไม่อยากพบเจอทั้งนั้น จริงมั้ยคะ แต่ทุกสิ่งมันก็มีเหตุปัจจัยของมันทั้งสิ้น ขอให้คิดซะว่านี่เป็นกรรมแล้วกันนะคะ คุณจะได้ไม่ต้องคิดมากไปกว่านี้จนเสียสุขภาพนะคะ อย่างที่พระท่านว่า ใครทำกรรมใด ย่อมได้เสวยผลกรรมนั้นแล ไม่ต้องถามตัวเองว่าคุณเคยไปทำกรรมอะไรไว้ เพราะทุกสิ่งเกิดขึ้นย่อมมีเหตุปัจจัย มีที่มาที่ไปเสมอ ขอให้คุณเร่งสร้างกรรมดีไว้เยอะๆและแผ่เมตตาให้เจ้ากรรมนายเวร บางทีอาจจะทำให้เวรกรรมได้เบาบางลงนะคะ หมั่นสวดมนต์ ภาวนา แผ่เมตตาให้มากๆ ถึงคุณไม่รู้ว่าทำไปแล้วใครจะได้อะไร แต่อย่างน้อยคุณก็ได้ความสบายใจกับตัวคุณเองนะคะ

ขอให้โชคดีและมีแต่ความสุขนะคะ

นั่นสินะ ใด ๆ ล้วนมีการเปลี่ยนแปลง เราเองที่ไม่ยอมรับและเข้าใจไปกับมัน งงงง หลงยึดติดเอง

เช้านี้เขาก็โทรมาปกติ แล้วก็พอดีได้ไปซื้อของก็ซื้อมาฝากเราบอกว่าเห็นแล้วนึกถึง

อืม... เมื่อคืนยังบอกขอเลิกกับเราอยู่เลย อะไรของเขาหว่า ปล่อยไป ให้เขาบ้าให้พอ จะทำอะไรก็ทำ ไม่เคยเข้าใจเลย แต่ตอนนี้ก็คงไม่อยากเข้าใจเขา แค่ดีกับเราก็พอเนอะ

บ้างครั้งก็ดีจนเราสงสัย กลายเป็นระแวง เฮ้อ...ไม่คิดดีกว่า