สามีมีเมียน้อยกำลังมีลูกที่จะคลอด และไม่ไ้้ด้อยู่ด้วยมานาน3-4ปี กลับบ้าน(ไทย)ปีละ2-3ครั้ง ...เพิ่งรู้ว่ามีเมียน้อยเมือต้นปีนี้เอง ความสติแตก เลยวีน ตีโพยตีพาย คร่ำครวญ ต่อว่า ตัดพ้อ อ้อนวอน ตามตอแย ขุดคุ้ย และทำสิ่งที่ไม่ใช่นิสัยของตัวเองทุกอย่าง เพื่อนๆเตือนห้ามก้อไม่ฟังเพราะหน้ามืดแล้ว ทั้งอาละวาดทั้งร้องไห้ รำพัน สารพัด สุดท้ายวันนี้เหมือนพายุในใจเริ่มซาลง เห็นภาพอดีตที่ผ่านมาชัดเจน ว่าทำทุกอย่างที่ไม่ควรทำเลยทำให้ทุกวันนี้จากเดิมสามีเกรงใจ เห็นเรามีค่า กลายเป็นเมียหลวงที่ไร้ค่ามาก ไม่มีคุณค่าอะไรให้เค้าคิดสำนึกผิด กลายเป็นเมียน้อยเค้าน่าสงสารซื้่อๆหงิมๆกว่าเมียหลวงที่ร้ายและวีนเจ้าอารมณ์ แต่ก่อนเรานิ่งและเฉยเป็นนิสัย พอมาวันนี้ตรงกันข้ามจนสามีออกปาก รำคาญ เบื่อหน่าย และเหน็บแนมเราว่าอายุขนาดเราพยายามแต่งตัว ปรับปรุงตัวก้อไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นหรือดึงเค้ากลับได้....เราอายุมากว่ากว่าสามี3ปี เมียน้อยอายุน้อยกว่าสามี20ปี สามีบอกว่าเมียน้อยยังเด็กบริสุทธิ์(อายุ22) ทำอะไรผิดพลาดยังน่าเอ็นดุไม่เหมือนเราเมียหลวงที่แก่แล้วไปไหนไม่รอด (เพราะเราเคยประชดว่าเราจะหาคนใหม่) เค้าบอกว่าอย่างเราไม่มีใครมาเอาถ้าไม่ใช่เค้า บอกให้เราอยู่แบบอดทนแบบนี้ไปก้อดีแล้ว ยังไงเค้าก้อยังส่งเสียเลี้ยงดู(ถึงจะให้น้อยกว่าเมียน้อยก้อตาม) ... บอกตรงๆว่าเราเห็นข้อผิดพลาดของตัวเองแล้วเสียดาย ผุ้ใหญ่ท่านหนึ่งที่รู้จักเราทั้งคู่ออกปากว่าสามีเห็นเราไม่มีค่าสำหรับเค้าแล้ว .....อยากให้เป็นตัวอย่างสำหรับผู้ที่จำเป็นต้องเป็๋นเมียหลวงทุกคนว่าอย่าทำแบบที่เราทำเด็ดขาด เราเจอมากับตัวเอง ทุกวันนี้มานั่งเสียใจที่ทำพลาด มากกว่าเสียใจที่เค้าไปเสียอีก..ชื่อเสียงความดีงาม ความอดทน การเอาใจให้เกียรติกันในอดีตที่มีให้กันมันพังพินาศไปแล้ว...เรากลายเป็นเหมือนเด็กปัญญาอ่อนคนนึงที่มีแต่ความอ่อนแอให้เค้าเห็น...สามีไม่กลับบ้านมานานครึ่งปีแล้ว..เรารู้ว่าสามีำทำแบบนีเพราะต้องการบีบให้เราทนไม่ไหวขอหย่าไปเองเพราะเค้าไม่ยอมหย่า ความสัมพันธืระหว่างกันเย็นชา หมางเมิน ห่างเหิน และน่าเบื่อ ... นิสัยสามีรักสนุก เอาแต่ใจ รักแต่หาความสุขใส่ตัว ขี้เหงา ติดคนง่าย ติดสัตว์แลี้ยงง่าย และติดเซ็กซ์ อัตตาเยอะ แต่ข้อดีก้อมีอยู่เยอะคือจริงใจ ใจกว้างชอบช่วยเหลลือคนที่ลำบากกว่าโดยไม่คิดหน้าคิดหลัง เวลาช่วยทุ่มสุดตัว รักเพื่อนมาก ติดสังคม และตั้งแต่มีลูกกับเมียน้อย(กับเราไม่มีลูกอยู่กันมาสิบกว่าปี)หันมาไหว้พระสวดมนต์ ไปวัดกับเมียน้อย นั่งสมาธิ เราทั้ง งง ทั้งแปลกใจและน้อยใจระคนกัน อยู่กับเรามานานไม่เคยทำมีแต่พาเราไปทำบุญแต่ตัวเองไม่ทำด้วยแค่ไปส่ง แต่นี้กับเีมียน้อยดูเค้ารักและดูแลมากกว่าตอนอยู่กับเราอีก...ที่เราสับสนคือเราเรียกอดีตกลับคืนไม่ได้แต่อยากขอความเห็นเพื่อนๆว่า มีวิธีทำอย่างไรให้ตัวเราดูมีคุณค่าขึ้นมาเหมือนเดิม ก่อนที่จหย่าขาดจากกันแบบไม่ต้องเสียดาย อยากจากกันแบบเรามีศักดิ์ศรีบ้างไม่ใช่หย่าแบบเราไร้ค่าแบบนี้....สถานการณ์กลายเป็นเราไม่ผิดแต่ไร้ค่าไร้ศักดิ์ศรี ในขณะที่เมียน้อยทั้งผิดทั้งบาปแต่ได้รับเกียรติได้รับการยกย่องว่าเป็นคนดีเพราะจิตใจบริสุทธิ์ไม่คิดร้ายกับเรา สามีบอกว่าเมียน้อยไม่เคยยุ่งเรื่องเราไม่เคยถามถึง(ไม่อยากบอกเลยว่าก้อสามีเราแสดงออกกับเมียน้อยว่าเราไม่มีค่าแบบนี้ เมียน้อยคนไหนจะโง่มาวุ่นให้ตัวเองเสียเครดิต) และจะเดินหนีทุกครั้งที่โทรศัพท์คุยกับเรา หนีไปร้องไห้ สามีบอกสงสารเลยไม่อยากให้เราโทรหาเค้าบ่อยๆหรือไม่อยากให้โทรตอนเค้านอนกะเมียน้อยในห้องเพราะเมียน้อยจะเสียใจ น้อยใจ....(ก้อแบบนี้แหละที่ทำให้เราโมโหสติแตกวีนใส่ทันทีที่คุยกัน)...และทีเราดูจากกฎหมายถ้าเราฟ้องหย่าช้ากว่านี้จะหย่าเรื่องมีเมียน้อยไม่ได้เพราะถือว่ารู้เรื่องนานแล้วแต่ปล่อยทิ้งไว้ จนหมดอายุความในเรื่องเมียน้อย ต้องฟ้องในเรื่องอื่นแทน งงกับกฎหมายบ้านเราจังว่าทำไมเมียหลวงเสียเปรียบจัง....

เข้าใจและเห็นใจคุณรุ่งอรุณจังเลยค่ะ เราเป็นเจ้าของมาก่อน เราก็หวงของ ๆ เราเป็นธรรมดา เมียน้อยมันมาทีหลังมาโดยที่รับรู้อยู่แล้วว่าเขามีเราอยู่ มันก็ต้องไม่วีนไม่ว่าอะไร ทุกอย่างมันก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ถ้าเข้าหมดใจจากเราแล้วจริง ๆ ยิ่งคุณรุ่งอรุณตามเขา เราก็ยิ่งหมดค่าไปเรื่อย ๆ ค่ะ คุณรุ่งอรุณต้องเฉย ๆ นิ่ง ๆ ถ้าจะหย่าก็หย่าค่ะ อย่ามีน้ำตาให้เขาเห็นอีกเป็นอันขาด แล้วก็เดินจากมา คนมันหมดรัก หมดใจ สุดท้ายก็คงต้องปล่อยเขาไปตามทางนะค่ะ หันกลับมาดูแลตัวเอง รักตัวเองให้มาก ๆ ให้ได้สักครึ่งนึงที่เรารักเขาก็ได้ค่ะ ลองพยายามดูนะค่ะ สู้ ค่ะ

ในเมื่อเขาไม่รักเราแล้วก็ต้องทำใจยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นขึ้น มันอาจจะยากแต่ก็ดีกว่าจะยื้อแล้วทำให้เราเสียสุขภาพจิต ทำให้เราจิตตกไปด้วย ลองหันมารักตัวเองและใส่ใจกับตัวเองให้มากขึ้น ทำให้เรามีคุณค่ามากขึ้น สิ่งที่ผ่านมาเราไม่สามารถย้อนเวลากลับไปได้ การนิ่งบางครั้งก็สยบความเคลื่อนไหวได้ อย่างน้อยทำให้จิตเราสงบ ถ้ารู้โทรไปแ้ล้วต้องพบกับสภาพแบบนี้บางครั้งก็อย่ารับรู้ดีกว่า กลายเป็นว่าเราไปรบกวนเขา คงไม่มีใครต้องทนเจ็บแบบนั้นได้ตลอดหรอกค่ะ ชีวิตมันก็มีทั้งสุข เศร้า หัวเรา ร้องไห้สลับกันไป คิดเสียว่าเขาอาจไม่ใช่คู่เราก็ได้ ก็ขออวยพรให้คุณหลุดพ้นจากความทุกข์ในใจค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณรุ่งอรุณ

การให้อภัยกับผู้ที่กระทำผิดต่อเราหรือบุคคลอื่น ถือว่าเป็นการให้ที่ยิ่งใหญ่
อดีตมันกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว แต่เราสามารถทำความเห็นในปัจจุบันให้ถูกตรงตามความเป็นจริงและทำใจยอมรับความจริงให้ได้ค่ะ....
และจากนั้นก็พัฒนาความรักแบบรักใคร่ปรารถนาให้เป็นความรักแบบเมตตาอารีจนกระทั่งไปถึง
"รักมีแต่ให้" ซึ่งเป็นความรักขั้นสูง คุณจะก้าวข้าม มายาคติ ก้าวข้ามอคติ ก้าวข้ามความตระหนี่หวงแหนได้ จิตใจจะเป็นอิสระไม่ไปขึ้นอยู่กับผู้ใด ...นอกจากคุณจะมีความสุขขึ้นแล้วคนที่อยู่ร่วมกับคุณก็จะมีความสุขอีกด้วย..เพราะธรรมชาติของมนุษย์มักชอบเสาะแสวงหาความสุขใส่ตัวกันแทบทั้งนั้น

การให้อภัยกับผู้ที่กระทำผิดต่อเราหรือบุคคลอื่น ถือว่าเป็นการให้ที่ยิ่งใหญ่
อดีตมันกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว แต่เราสามารถทำความเห็นในปัจจุบันให้ถูกตรงตามความเป็นจริงและทำใจยอมรับความจริงให้ได้ค่ะ....
และจากนั้นก็พัฒนาความรักแบบรักใคร่ปรารถนาให้เป็นความรักแบบเมตตาอารีจนกระทั่งไปถึง
"รักมีแต่ให้" ซึ่งเป็นความรักขั้นสูง คุณจะก้าวข้าม มายาคติ ก้าวข้ามอคติ ก้าวข้ามความตระหนี่หวงแหนได้ จิตใจจะเป็นอิสระไม่ไปขึ้นอยู่กับผู้ใด ...นอกจากคุณจะมีความสุขขึ้นแล้วคนที่อยู่ร่วมกับคุณก็จะมีความสุขอีกด้วย..เพราะธรรมชาติของมนุษย์มักชอบเสาะแสวงหาความสุขใส่ตัวกันแทบทั้งนั้น

ชอบคำสอนของคุณปลีกวิเวกจังคะ จะเอาไปใช้ และทำใจให้ยอมรับมันให้ได้คะ

Stop talking to him. You are losing your confidence big time.
Regain your confidence by doing something that you are good at. It is hard, very hard, so take one day at a time. When you are feeling better about yourself it will show and he will see the old you whom he fell in love before. But you are doing this for yourself , not him eventually. Maybe this chapter of your life with him is closing, and the better new one is opening. Try to see the good side of the crisis.

BEST of LUCKS