ดิฉันเป็นสมาชิกใหม่ของที่นี่ วันนี้วันแรก มีเรื่องรบกวนที่ค้างคาใจมาตลอด
คือ เมื่อประมาณ 5-6 ปี ที่แล้ว ดิฉันได้เจอเงินจำนวน 2000 บาท ตอนแรก
ไม่รู้ว่าเจ้าของเป็นใคร ต่อมา ประมาณ 2-3 วันถึงรู้ว่าเป็นเงินของคนรู้จักหาย
(เพราะเขาเล่าให้ฟังว่าเขาทำเงินหล่นหาย 2000 บาท) ดิฉันก็ไม่ได้คืนเขา
ผ่านมาจนกระทั่งถึงทุกวันนี้ดิฉันเริ่มสำนึกได้ว่าสิ่งที่ทำ ถือเป็นการผิดศีลข้อ 2
ในการลักทรัพย์ และตอนนี้ดิฉันก็ไม่เคยเจอเขาอีกเลย เพราะฉันทั้งเขาและดิฉัน
ต่างก็ออกจากการทำงานที่เก่าด้วยกันทั้งคู่ คือต่างคนต่างกลับมาอยู่บ้านนอกของ
ตัวเอง ดิฉันควรทำอย่างไรดีค่ะที่จะไถ่บาปกับสิ่งนี้ได้ รบกวนด้วยค่ะ

ประการแรก กรรมเก่าแก้ไม่ได้แล้ว จึงควรยุติความรูสึกที่ผิดนั้นไปเสียก่อน เมื่อสำนึกผิด ตรงนี้เป็นงานของสติจึงเป็นกุศลขึ้นมาแล้ว ต่อไปให้ตั้งใจที่จะละเว้นการทำผิดเช่นเดิม จากนั้น พึงนำเงิน๒๐๐๐บาทหรือมากกว่าก็ยิ่งดี ไปทำบุญ ตั้งใจว่านี้เป็นบุญของ (ชื่อเพื่อน) นึกถึงหน้าเขาด้วยแล้วแผ่บุญถึงเขาอย่างแน่วแน่ด้วยสมาธิเท่าที่จะสามารถทำได้ หากพบเจอเขา ก็พึงคืนเงินนั้นแก่เขาด้วย บอกกล่าวเรื่องที่ไปทำบุญนั้นด้วยให้เพื่อนอนุโมทนา ย่อมมีผลดีน่่าชื่นใจทั้งสองฝ่าย..

ขออนุโมทนาในความตั้งใจประพฤติศีลครับ บุคคลเช่นนี้ย่อมประสบความสุขความเจริญ ไม่ตกต่ำครับ

ขอบคุณคะ คุณ -dd- ดิฉันจะนำคำแนะนำนี้ไปปฏิบัติค่ะ

ไม่เชิงว่าเป็นการผิดศีลข้อสองหรอกค่ะเพราะเจตนาไม่ได้ไปยื้อของเขา กรรมที่คุณต้องประสบเพื่อชดใช้ก็ไม่มีอะไรค่ะมีแต่ความผิดติดใจ ก็อย่างที่คุณ -dd- ว่านั่นแหละค่ะ เอาเงินไปทำบุญแล้วแผ่กุศลให้เพื่อนคุณคนนั้นใจคงสบายขึ้น

ก้ทำบุญทุกๆครั้งก้ให้นึกถึงเพื่อนคนที่ทำเงินหาย2 พัน คนนี้ ทุกครั้ง ขอให้เขาอย่ดีมีสุขอย่าทำเงิน
หายแบบนี้อีก อธิษฐานให้เขามีความสุขในชีวิต จะช่วยได้เหมือนกันครับ

ว่าแต่ทำไมพอร้ว่าเขาทำเงินหายใน 2-3 วัน ถึงไม่บอกเขาว่าเก็บเงินได้ละครับ หรือว่าลังเลใจ
แต่เก็บได้ โดยไปขโมยของเขามาก้คงไม่ทำให้ผิดศีล แต่ว่าเรามาร้ทีหลังทำให้ทุกข์ใจตามมา
มันก้เลยไม่ต่างอะไรกับผิดศีลข้อ2 ...................

ต่อไปถ้าเก็บตังค์แบบนี้ได้อีกก็ควรถามเพื่อนๆในออฟฟิศว่าใครทำหายบ้าง น่าจะดีกว่านะ