ทำสิ่งที่ดีที่สุด ทำสิ่งที่ถูกต้องที่สุด เพราะชีวิตของคนเรามันสั้นนัก กฎแห่งกรรมมีจริง แต่อาจจะไม่ทันใจเรา เพราะใจของเราเฝ้ารอคอยในสิ่งที่พวกเค้ากระทำอยู่ว่าจะได้รับผลกรรมอย่างไร เพราะฉะนั้น ณ เวลานี้ ให้เราเอาใจของเราไปเฝ้าทำสิ่งที่ดีที่สุด ถูกต้องที่สุด เพื่อให้ทันเวลากับปั้นปลายสุดท้ายของชีวิตของเราเองที่ต้องสะสมกรรมดี

เมื่อมาถึงวันหนึ่ง คำตอบที่คุณอยากรู้ ณ ขณะนั้น คุณอาจจะไม่อยากรู้แล้วก็ได้ เพราะคุณได้อโหสิกรรมให้กับพวกเค้าทั้ง 2 ไปหมดแล้ว

เจริญในธรรมค่ะ

ความรักคือความเมตตานะคะ อยากให้พี่เจริญพรหมวิหาร 4 มากๆ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมค่ะ เราไม่จำเป็นต้องไปอยากเห็นเพื่อความสะใจอะไรทั้งสิ้น เพราะนั่นไม่ได้ทำให้เรามีความสุขหรอกค่ะ ถึงมีก็ไม่นาน แค่ความสุขชั่วคราวเกิดจากความทุกข์ของคนอื่น ไม่ช้าก็เร็วบุคคลใดทำดีหรือทำไม่ดีไรไว้ ย่อมต้องได้รับผลนั้นแน่นอนค่ะ

เราคิดในแง่ดีไว้ว่า มันเป็นกรรมของเราที่ต้องเผชิญ มันก็ต้องเป็นแบบนั้น ในตอนนี้เราตัดกรรมจากเค้ามาได้ และทั้งผญ คนนั้น เราโชคดีมาก เราได้ชดใช้กรรมไปหมดแล้ว ต่อไปนี้เราจะมีชีวิตที่ดีๆแล้ว

เราตั้งตาตั้งตาทำจิตใจให้เบิกบานผ่องใสดีกว่านะคะ เมื่อใดเรากับเค้าบุญมันต่างมากๆ ก็จะได้ไม่ต้องพบเจอกันอีกไงคะ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา กับสัตว์โลก ที่อยู่ในวัฏสงสารเหมือนเรา และยิ่งกับเจ้ากรรมนายเวร ศัตรู ยิ่งต้องให้อภัย อย่าผูกใจเจ็บนะคะ

เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะคะ

แต่อย่าไปอาฆาตหรือคาดหวังรอผลกรรมตามทันคนทั้งคู่เลยนะคะ

หากคุณสามารถหลุดจากวงจรนั้นมาได้ เชื่อว่าชีวิตคุณต้องมีความสุขกว่านั้นค่ะ

ลองอ่านหนังสือธรรมะหรือหนังสือแสกนกรรม ของอาจารย์เอ๋น่ะค่ะ

ขนาดเขาเอาไปแล้วเขายังตามราวีอาจารย์เอ๋(ผู้เขียนหนังสือ)....

ตั้งแต่ไม่มีอะไรจะกินจนพอเงยหน้าอ้าปากได้หน่อย ก็ยังตามมาดูชีวิตที่ถูกทิ้งให้ลำบาก.

อ่านแล้วโดยส่วนตัวรู้สึกว่า ความรักนี่หนาทำให้ทุกข์เหลือเกิน เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา

เพียงเพราะกิเลส เงินทอง ความลุ่มหลง ทำให้คนเปลี่ยนไป...ผู้เขียนว่าเป็นกรรมของผู้เขียน

ดิฉันว่าหนังสือก็สอนอะไรให้เราได้คิดว่าทุกอย่างเกิดล้วนเพราะกรรมทั้งนั้น

กรณีเจ้าของกระทู้ เรื่องเกิดขึ้นแล้ว ต้องไม่กลับไปคิดว่าเราดีกับเขาอย่างนั้นอย่างนี้ทำไมยังทำตัว

เป็นงูเห่าแว้งกัดหรือแย่งของๆ(สามี)เราไป.....เราต้องคิดค่ะว่า

ภรรยา สามีก็แค่คนร่วมชีวิตหาใช้คนสร้าง(พ่อแม่)หรือสายเลือด(ลูก)

อย่างไรเสียเขาก็เป็นอื่นได้เสมอ ต่อให้รักกันมานานพื้นฐานคนเราไม่เหมือนกัน

ขนาดคู่ที่แต่งงานที่อยู่ด้วยกันมา 30-40ปี ยังทะเลาะมีบ้านอื่น ก็เพราะเราไม่มีทางรุ้เลยว่าอะไร

จะเกิดขึ้นบ้างในเวลาข้างหน้า...ขอเพียงมีสติตั้งรับกับสถานการณ์ ไม่ใช้อารมณ์โกรธเป็นแรงขับดัน

ให้ก่อกรรมกงกรรมเกวียนต่อไป....แล้ะก็ไม่ต้องไปรอคาดหหวังว่าเขาจะได้รับกรรมเมื่อไร

ไม่มีใครหนีกรรมของตัวเองพ้นหรอกค่ะ ในตอนนี้ที่ยังเห็นเขาสบาย สุขดี อาจเพราะบุญที่เขาทำมายังมีอยู่

แต่กรรมที่เขาก่อไว้เขาจะต้องชดใช้ค่ะ....ทำใจให้สบายนะคะ

สวัสดีค่ะ คุณ taktay ขอบคุณมากนะค่ะ ที่คิดถึงกัน ตอนนี้ดิฉันก็เข้มแข็งขึ้นมาก และมีกำลังใจพอที่จะแบ่งเบาความทุกข์ใจของท่านอื่นๆ ดิฉันก็ตามไปอ่านความคิดเห็นของทุกๆ ท่าน ไม่ว่าจะเป็นคุณ taktay,คุณอ๊อฟ,คุณthungyaned และคุณแม่ลูกสาม ดีใจค่ะที่ได้รู้จักทุกๆ ท่านที่นี้

เช่นกันค่ะคุณเพชร

ขออาศัยบ้านนี้พักพิงด้วยคนนะ เราก็มีปัญหาคล้ายกัน แหมมารวมกันอยู่ที่นี่หมดเลยนะ
ก็เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นี้ก็แล้วกัน ขอให้โชคดีและเข็มแข็งโดยเร็วนะคะ

เหตุแห่งความทุกข์ทั้งมวลคือ การยึดมั่นใน "ตัวกู-ของกู"

ยึดมั่นว่า กูเป็นเมีย กูเป็นผู้สูงศักดิ์ ถือมั่นว่า เค้าเป็นของกู สิ่งนั้นกูเป็นผู้ครอบครอง

ฯ

พึงตัดจากสิ่งนี้ให้ได้เป็นอันดับต้น ๆ

ขอให้คุณหันหน้าปฎิบัติธรรม หมั่นเจริญด้วยทาน ศีล ภาวนา และแผ่เมตตาให้ทั้งสองคนไป แล้วเลี้ยงลูกเราให้ดีทั้งทางโลกและทางธรรมเสมอ แล้วสักวันคุณและลูกจะเจอสิ่งใหม่ สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิต อย่าท้อแท้ อย่าละความเพียรในการปฏิบัติธรรม แล้วสักวันเวรกรรมนั้นก็สนองเค้าสองคนแน่นอน ไม่มีใครหนีพ้น แม้แต่พระพุทธองค์ท่านยังเคยกล่าวเล่าถึงกรรมที่เคยทำครั้งอดีตชาติให้เล่าภิกษุสาวกของพระองค์ฟัง แล้วเราคนปกติก็เช่นเดียวกัน ขอให้คุณหมั่นตั้งมั่นในศีลธรรม ดังคำกล่าวที่ว่า สวดมนต์เป็นยาทา วิปัสสนาเป็นยากิน ของหลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี.

เจอเรื่องคล้ายๆกันเลยค่ะ ชื่อเก๋เหมือนกันด้วย ทำใจอย่างเดียวจริงไหมคะ

สิ่งที่เขาจะได้รับในอนาคตก็จะเหมือนๆคุณในปัจจุบันนี้ คือมีคนแย่งของรัก (สามี)มันเปลี่ยนไปมาอย่างนี้ คุณควร ไม่อะไรกับอะไร แล้วๆไป ไม่ตอกย้ำในเรื่องนี้ หนังชีวิตเรื่องนี้มันจบแล้ว(ชีวิตคู่)
ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป และอโหสิกรรมต่อพวกเขา ไม่ขอมีกรรมต่อกัน ไม่ผูกพยาบาทเพียงแค่ว่าเขาอยู่ดีมีสุข ไม่ใครดีกว่าใคร ในโลกนี้ล้วนมีแต่สิ่งที่ยึดไม่ได้ ชั่วคราว

คุณครับ ทำใจ ปลงใจ ไม่ใช้มีตัวไปบังคับใจ ให้สงบ ลืม แต่หมายถึงไม่ต้องไปอะไรกับอะไร
ขอเชิญอ่านศึกษาธรรมคำสอน ของหลวงพ่อโพธิศรีสุริยะ เขมรโต ในบอร์ดสนทนาทั่วไปนะขอรับ

ขออนุโมทนา