46765.นางฟ้ากับไม้เท้า

ฟ้าใสใส

นางฟ้ากับไม้เท้า :b27:

มีเด็กชายกะเด็กหญิงสอนคนเป็นเพื่อนกัน เด็กทั้งสองคนสนิทกันมาก
เด็กสองคนนี้ชอบช่วยเหลือกัน ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามเด็กหญิงก็จะช่วยเหลือเด็กชายเสมอ วันเวลาผ่านไป ความผูกพันที่เด็กสอง คนนี้มีให้กันก็กลายเป็นความรัก ที่ก่อตัวขึ้นมาพร้อมกับความผูกพัน
โดยที่เด็กหญิงไม่รู้ตัวเลย ส่วนเด็กชายนั้นเขารู้อยู่เต็มอกว่าเขารักเด็กหญิงจนหมดใจ

วันเวลาที่ผ่านไปของเด็กทั้งสองคน เต็มไปด้วยความผูกพันและความรัก ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนเด็กหญิงก็ยังคอยช่วยเหลือเด็กชายอยู่เสมอจนวันหนึ่งเด็กชายได้พูดกกับเด็กหญิงว่า

"เธอรู้ไหม เธอนะเหมือนเป็นนางฟ้าตัวน้อย ๆ ของเราเลยนะ" เด็กหญิงอมยิ้มพร้อมกับถามเด็กชายว่า

"ทำไมละ ทำไมให้เราเป็นนางฟ้าของเธอ"

"ก็เธอนะ คอยช่วยเราทุกเรื่อง ก็เหมือนกับนางฟ้าในนิทานที่คอยช่วยเหลือเจ้าหญิงกับเจ้าชายไง " เด็กชายตอบ

"เธอให้เราเป็นนางฟ้าของเธอ แล้วเธอละ จะเป็นอะไรดี"เด็กหญิงเอาปลายรองเท้าขีดกับพื้นไปมา เหมือนกันกำลังคิดอะไรบางอย่าง

"เราว่า เราเป็นไม้เท้าดีกว่า เราเคยอ่านนิทานนางฟ้าเขามีไม้เท้าไว้คอยป้องกันตัว เวลานางฟ้าไปไหนก็จะเอาไม้เท้าไปด้วยเสมอ เรากับเธอจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไปไง" เด็กชายพูดจบ พร้อมกับรอยยิ้มบาง ๆที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเด็กทั้งสอง

เวลาผ่านไปเด็กหญิงรับรู้ถึงความรักที่เด็กชายมีให้ แต่เด็กหญิงก็ยังไม่รู้ว่าความรู้สึกที่ตัวเองมีนั้นคือความรัก จึงปฏิเสธที่จะคบกับเด็กชาย แต่ทั้งสองก็ยังเป็นเพื่อนกัน ที่เปลี่ยนไปก็คงเป็นเพียงเด็กชายเท่านั้น ที่ตอนนี้ไม่ค่อยสนิทกับเด็กหญิงเหมือนเดิม ทำให้เด็กหญิงรู้สึกเสียใจอยู่ไม่น้อย เพราะลึกๆแล้วใจของเด็กหญิงนั้นก็รักเด็กชายเช่นเดียวกัน เพียงแต่เด็กหญิงคงเด็กไปที่จะรู้จักคำว่ารักที่แท้จริง

จนกระทั้งวันเวลาผ่านไปเนิ่นนาน เด็กหญิงจึงเริ่มรู้ตัวว่าตัวเองก็รักเด็กชายเหมือนกัน คงรักมานานพอๆกับที่เด็กชายแอบรักเด็กหญิง หรือไม่ก็อาจจะนานจนเด็กหญิงไม่แน่ใจว่า ความรักมันเริ่มขึ้นตั้งแต่เมื่อไร

เด็กหญิงจึงไปบอกเด็กชายว่า

"นี่ ไม้เท้า เราก็รักไม้เท้านะ" เด็กหญิงบอกเด็กชายด้วยพร้อมด้วยใบหน้าที่แดงระเรื่อ

"มันไม่เหมือนเดิมแล้วหละ ความรู้สีกที่เรามีให้เธอตอนนี้ มันเป็นแค่ความรู้สึกดี ๆ ของเพื่อนเท่านั้น เราไม่ได้รักเธอเหมือนเดิมแล้ว เรามีคนที่เราชอบแล้วหละ" เด็กชายตอบเด็กหญิงด้วยสีหน้าเรียบเชย

"ไหน ... ไหนเธอบอกว่า นางฟ้ากะไม้เท้า จะอยู่ด้วยกันตลอดไป แล้วทำไมไม้เท้าไม่รอเราละ ทำไมถึงไม่รอ"เด็กหญิงพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ น้ำตาคลอเบ้า

"มันสายไปแร้ว เรารอเธอไม่ไหว ทำใจเถอะนะ" เด็กชายพูดพร้อมเดินจากไป ทิ้งให้เด็กหญิงนั่งอยู่คนเดียว น้ำตาที่เคยเอ่อล้นอยู่บริเวณดวงตาทั้งสองของเด็กหญิง ตอนนี้มันไหลมาอาบแก้มทั้งสองของเด็กหญิงอย่างไม่มีท่าที่ว่าจะหยุดลงง่ายๆ

เด็กหญิงผิดด้วยหรอ ที่เข้าใจความรู้สึกตัวเองช้าไป แล้วทำไมเด็กชายไม่รอเด็กหญิงละ หรือจะจริงอยากที่ให้เขาพูดกันว่า ผู้หญิงเริ่มรักผู้ชายจากศูนย์แล้วความรักนั้นมันจะค่อย ๆ เพิ่มขึ้นจาก ศูนย์เป็นหนึ่ง จากหนึ่งเป็นสิบ จากสิบเป็นร้อย จากร้อยเป็นพัน จากพันเป็นหมื่น จากหมื่นเป็นแสน จากแสนเป็นล้าน .... และไม่มีวันหมดลง แต่ผู้ชายเริ่มรักผู้หญิงจากร้อย แล้วค่อยลดลงเรื่อย ๆ จนกระทั่งวันหนึ่งมันหมดลง

มันคงจะไม่ใช่เรื่องเศร้าเลยทางผู้ชายไม่หมดรักผู้หญิงขณะเดียวกับที่ผู้หญิงรักผู้ชายจนหมดใจ

ต่อจากนี้ไปนางฟ้าคงต้องใช้ชีวิตที่เหลือเพียงคนเดียว เพราะในใจของนางฟ้ามีแค่ไม้เท้าเท่านั้น ไม่ว่านานสักเท่าไรก้อตาม ก็จะมีแค่ไม้เท้าเพียงคนดียวตลอดไป นางฟ้ารักไม้เท้า นางฟ้ารักไม้เท้า นางฟ้ารักไม้เท้านะ ได้ยินไหมนางฟ้ารักไม้เท้าไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนนางฟ้าก็จะรักไม้เท้าคนเดียว และจะรักตลอดไป

:b8:

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ... :b8:

ไม่มีสิ่งใดยั่งยืน ขนาดนางฟ้ายังไม่สามารถรั้งไม้เท้าคู่ใจของตนไว้ได้ :b24:

ขอบคุณที่มา :: http://www.dek-d.com/board และ http://www.247friend.net/blog/Nestcry/2 ... 14/entry-2
ภาพจากอินเทอร์เน็ต

>>> ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ ที่ไหนมีทุกข์ ที่นั่นมีธรรม <<<