โปรดทราบการละกิเลสธรรมที่พึงละได้ด้วยมรรคญาณ ในบรรดามรรคญาณทั้ง
๔ เหล่านี้ว่า มรรคญาณดังกล่าวละกิเลสธรรมที่เรียกว่า สังโยชน์ กิเลส มิจฉัตตะ โลกธรรม
มัจฉริยะ วิปัลลาส คันถะ อคติ อาสวะ โอฆะ โยคะ นิวรณ์ ปรามาส อุปาทาน อนุสัย มลทิน
อกุศลกรรมบถ และอกุศลจิตตุปบาท ตามสมควร"

"สังโยชน์ คือ สังโยชน์ ๑๐ กล่าวคือ สังโยชน์ ๕ เหล่านี้ คือ รูปราคะ อรูปราคะ
มานะ อุทธัจจะ และอวิชชา ชื่อว่า อุทธัมภาคิยสังโยชน์ (สังโยชน์เบื้องสูง)
สังโยชน์ ๕ เหล่านี้ คือ สักกายทิฏฐิ วิจิกิจฉา สีลัพพตปรามาส กามราคะ และ
ปฏิฆะ ชื่อว่า โอรัมภาคิยสังโยชน์ (สังโยชน์เบื้องต่ำ)"

[คำว่า อุทธมฺภาคิย มีความหมาย ๓ ประการ คือ
- สังโยชน์ที่มีในภูมิเบื้องสูง กล่าวคือ ทำให้เกิดในภูมิชั้นสูงคือรูปภูมิและอรูปภูมิ = อุทฺธ-
ภาเคสุ ภวา อุทฺธมภาคิยา (อุทฺธมฺภาค + อิย ปัจจัยในภวตัทธิต)
-สังโยชน์ที่คล้อยตามภูมิเบื้องสูง = อุทธมภาคานํ ทิตา อุทธมฺภาทิยา (อุทฺธมทฺธมฺภาค + อิย
ปัจจัยในหิตตัทธิต)
- สังโยชน์ที่พึงละด้วยอรหัตตมรรคเบื้องสูง = อุทธมฺภาเคน ปพาตพฺพา อุทฺธมฺภาติยา
(อุทฺธมฺภาค + อิย ปัจจัยในปหาตัพพตัทธิต)
คำว่า อโธภาคิย มีความหมาย ๓ ประการ คือ
- สังโยชน์มีในภูมิเบื้องต่ำ กล่าวคือ ทำให้เกิดในในภูนิชั้นต่ำคือกามภูมิ - อโธภาเคสุ ภวา
อโธภาคิยา (อโธภาค + อิย ปัจจัยในภวตัทธิต)
- สังโยชน์ที่คล้อยตามภูมิเบื้องต่ำ = อโธภาคานํ หิตา อโธภาคิยา (อโธภาค + อิย ปัจจัย
ในหิตตัทธิต)
- สังโยชน์ที่พึงละด้วยมรรคเบื้องต่ำ ๓ = อโธภาเคน ปหาตพฺพา อโธภาติยา (อโธภาค +
อิย ปัจจัยในปหาตัพพตัทธิต)
อโรภาคิยสังโยชน์มีอีกชื่อหนึ่งว่า โอรัมภาคิยสังโยชน์ คือ สังโยชน์ที่มีในภูมิคือฝั่งนี้ เพราะ
ทำให้เกิดในกามภูมิอันเหมือนฝั่งนี้ โดยมีรูปวิเคราะห์ว่า โอรมฺภาเค ภวา โอรมฺภาคิยา (โอรมฺภาค +
อิย ปัจจัยในภวตัทธิต]

กิเลสาติ ทส กิเลสา. เสยฺยถิทํ. โลโภ โทโส โมโห มาโน ทิฏฐิ วิจิกิจฉา ถีนํ อุทฺธจฺจํ
อหิริกํ อโนตฺตปฺปนฺติ.