ทุกคนอยากเป็นผู้นำ “ผู้นำ” มีความจำเป็น สัตว์ก็มีผู้นำเขาเรียก “จ่าฝูง” ช้างก็เรียกว่า “จ่าโขลง” ต้องมีผู้นำผู้นำอาจจะเกิดจากการต่อสู้ เกิดจากอะไรก็แล้วแต่ มีหลายอย่าง แต่อย่าให้เกิดการต่อสู้ด้วยกำลังแล้วเป็นผู้นำเราไม่ใช่สัตว์เดรัจฉาน และในการเป็นผู้นำมีความจำเป็นที่จะต้องมีพื้นฐานของการเป็นผู้นำสัก ๗ อย่าง ซึ่งประมวลจากการบริหารพระศาสนาของพระพุทธเจ้า


มีความรู้กว้างขวาง อย่าหยุด ผู้นำนั้นไม่ใช่อยู่สูงแล้วไม่มีความรู้ ก็เป็นได้แค่นก เที่ยวบินข่มขู่ผู้อื่น เที่ยวบินข้ามหัวคนอื่น สูงแล้ว ไม่มีความรู้เป็นได้แค่นก เขาเรียกว่า ไม่มีวิสัยทัศน์ที่ชัดเจน ไม่มีวิสัยทัศน์ที่จัดเจน และ ไม่มีวิสัยทัศน์ในวิสัยธรรม ผู้นำต้องหาความรู้เพิ่มพูนเสมอ ที่เรียกว่า “ยุคแห่งสารสนเทศ” หรือ “ยุค ไอที (IT)”

ไว้วางใจ ต้องหัดไว้วางใจคน คนที่ควรจะไว้วางใจนั้น
ต้องดู ๕ อย่าง “ขยัน, อดทน, ประหยัด, ซื่อสัตย์, กตัญญู”

ให้โอกาส ต้องให้โอกาสคนในการพิสูจน์ความสามารถ และสร้างโอกาสไว้ให้คนรุ่นหลัง

ปราศจากอคติ อย่าลำเอียง ท่านทั้งหลายคงทราบอยู่แล้วว่า ความลำเอียงนั้น เราล่ม ไม่ใช่เขาล่ม การลำเอียงนั้น แปลว่า เราล่มแล้ว

มีความดำริก้าวหน้า ต้องมีความคิดใหม่ๆ เกิดขึ้นเรื่อยๆ อย่าย่ำอยู่กับที่ ขอให้ถือหลักว่า “อนุรักษ์ พัฒนา” ซึ่งเป็นหลักการของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว “อนุรักษ์ พัฒนา” คือ “ความดำริก้าวหน้า”

เกิดปัญหาแก้ไข อย่าดองปัญหา ยาดองดีเป็นของดี แต่ ดองปัญหาไม่ดี ดองแล้วมัน “อากูล” คือ คั่งค้าง ดองแล้ว “ปฏิกูล” คือ “เน่าเสีย”

ป้องกันภัยผู้ทำงาน ต้องเป็น “ผู้บริหารแม่ไก่” คือ “ต้องป้องกันภัยลูกน้องด้วย เวลามีเหยี่ยวเฉี่ยวโฉบ ต้องโอบปีกป้อง กาง ๒ ปีกออกคุม พาลูกทั้งกลุ่มเข้าเล้า”

๗ ประการนี้ เป็นอุปนิสัยหรือคุณธรรมของผู้นำต้องถามตัวเองว่า เราเป็นผู้นำไหม ? เป็นผู้นำที่มีคุณธรรม ๗ ประการไหม ? ถ้ามี แสดงว่าเป็น “ผู้นำที่ดี”