บาปมากครับ ท่านอาจเสียใจ

พ่อแม่ดุจพระอรหันต์ของลูก
กราบขอขมาท่านนะครับ

มีวิธีช่วยท่านให้เลิกเหล้าได้หลายวิธี ค่อยๆหาทางแก้ไข อย่าไปด่าท่านเลยครับ

การกระทำอันเป็นเหตุให้พ่อแม่ต้องเสียใจเป็นบาปอันหนักหนา ดังที่พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า :

"ดูกรอานนท์ เราแลเห็นเวไนย์ทั้งหลายแม้นเป็นมนุษย์ แต่อุปนิสัยนั้นดูช่างเขลาเบาปัญญา จิตใจถูกอวิชชาบดบัง เพราะเหตุใดเล่า ก็เขาเหล่านั้นไม่เคยคิดถึงบุญคุณของพ่อแม่ ไม่ได้ตั้งอยู่ในความเคารพ ไม่ตั้งอยู่ในการเทิดทูลบูชา ไม่ตั้งอยู่ในความกรุณา ไม่ตั้งอยู่ในโอวาทเชื่อฟังคำพ่อแม่ เช่นนี้แล"

แล้วควรทำอย่างไรดี พระพุทธองค์ตรัสว่า

"... ดูกรภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวการกระทำตอบแทนไม่ได้ง่ายแก่ท่านทั้ง ๒ ท่านทั้ง ๒ คือใคร คือ มารดา ๑ บิดา ๑

ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุตรพึงประคับประคองมารด้วยบ่าข้างหนึ่ง พึงประคับประคองบิดาด้วยบ่าข้างหนึ่ง เขามีอายุ มีชีวิตอยู่ตลอดร้อยปี และเขาพึงปฏิบัติท่านทั้ง ๒ นั้นด้วยการอบกลิ่น การนวด การให้อาบน้ำ การดัด และท่านทั้ง ๒ นั้นพึงถ่ายอุจจาระปัสสาวะบนบ่าทั้งสองของเขานั่นแหละ ดูกรภิกษุทั้งหลายการกระทำอย่างนั้นยังไม่ชื่อว่าอันบุตรทำแล้วหรือทำตอบแทนแล้วแก่มารดาบิดาเลย

ดูกรภิกษุทั้งหลาย อนึ่ง บุตรพึงสรรเสริญมารดาบิดาในราชสมบัติอันเป็นอิสราธิปัตย์ในแผ่นดินใหญ่อันมีรัตนะมณีทั้ง ๗ ประการมากหลายเหลือล้น การกระทำกิจอย่างนั้นยังไม่ชื่อว่าอันบุตรทำแล้วหรือทำตอบแทนแล้วแก่มารดาบิดาเลย

ข้อนั้นเพราะเหตุไร ?

เพราะมารดาบิดามีอุปการะมาก บำรุงเลี้ยง แสดงโลกนี้แก่บุตรทั้งหลาย ส่วนบุตรคนใด

... ยังมารดาบิดาผู้ไม่มีศรัทธา ให้ตั้งมั่นในศรัทธา
... ยังมารดาบิดาผู้ทุศีล ให้ตั้งมั่นในศีล
... ยังมารดาบิดาผู้มีความตระหนี่ ให้ตั้งมั่นในการให้ทาน
... ยังมารดาบิดาทรามปัญญา ให้ตั้งมั่นในปัญญา

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ด้วยเหตุมีประมาทเท่านี้แล การกระทำอย่างนั้น ย่อมชื่อว่าอันบุตรนั้นทำแล้ว และทำตอบแทนแล้วแก่มารดาบิดา ฯ"

เป็นกำลังใจให้ครับ

ข้อความนี้ถูกต้องที่สุด พระคุณของพ่อแม่หาที่เปรียบไม่ได้เลย ขอขมาท่านแล้วอย่าทำแบบนั้นอีกและพยายามทำตัวเองเป็นลูกที่ดีทีสุดในสายตาของท่านให้ได้ แล้วท่านจะกลับมามองเองว่าเราควรทำตัวอย่างไร กับลูกที่ดีเช่นนี้ ท่านก็จะต้องเลิกไปเอง .....และอันบุญกุศลที่เราทำตัวเป็นลูกที่ดีนั่นแหละมันจะย้อนมาหาเราเอง...ให้กำลังใจนะและพยายามศึกษาธรรมะมาก ๆ ให้เข้าใจในพระคุณของท่านว่านับไม่ได้ แล้วเราจะไม่ไปมองในภาพลักษณ์นั้นของท่านว่าทำไม่ถูก ไม่เหมาะ ไม่ควร...

บาปมากครับ..อย่างที่ท่านฌาณกล่าว..ถูกที่สุด

เห็นไหม..ไม่ทันไร ให้ผลซะแล้ว..คือความไม่สบายใจนี้งัย

ยัง..ยังมีอีก..จะรอรับมั๊ย?

ไม่อยากรับ..ก็ทำกรรมใหม่..อย่างท่านฌาณนั้นแหละ..ดีแล้ว

ลองคิด อย่างผมดู อาจจะดี กับคุณ จขกท..ก็ได้

การที่เราไม่สบายใจ ทุกข์ใจ อย่างมากกับการติดเหล้าของผู้เป็นพ่อ นี้เป็นกรรมของเรา..เรายอมรับ

การที่พ่อกินแต่เหล้า..ร่างกายก็ทรุดโทรม..หาความสุข..ความเจริญไม่ได้..นี้เป็นกรรมของพ่อ..พ่อเขารับของเขาเอง..

จงระวัง..อย่าเอากรรมชั่วของพ่อมาเป็นเหตุให้เราทำกรรมชั่วใส่ตัว..จงท่อง..เราไม่โง่..เราไม่โง่
จงทำ..เอากรรมชั่วของพ่อมาเป็นเหตุให้เราทำกรรมดีใส่ตัว...จงท่อง..เราฉลาด..เราฉลาด
จงว่าง..กระเทาะกรรมชั่วของพ่อออกไม่ได้ให้ปล่อยว่าง ให้ทำบุญ ทำทาน แผ่ส่วนกุศลให้ท่าน...จงท่อง..กรรมใครกรรมมัน...กรรมใครกรรมมัน
คติของผมนะ.. อย่าไปทุกข์ใจ..กับความไม่ดีของผู้อื่นเลย ( วางใจให้เป็น )

ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ

สิ่งทั้งปวงล้วนมาจากเหตุทั้งสิ้น เวลานี้ผลแห่งบาปกรรมที่คุณได้เคยทำมาก่อนแล้วนั้นกำลังส่งผล

ถ้าจะว่ากันไป คุณนั่นเองที่เลือกเกิดมามีพ่อเช่นนี้เพราะเราทั้งหลาย "มีกรรมเป็นเผ่าพันธ์ " เมื่อเคยทำเหตุไม่ดีมา ผลที่ไม่ดีจึงปรากฏให้พบผัสสะอันไม่น่าปรารถนาเช่นนี้ ลองสำรวจศีลของตนเองดูว่า ดีพอหรือยัง...คุณเองยังร่ำสุราเป็นอาจิณอยู่หรือเปล่า หากยังทำอยู่ จะกะเกณฑ์พ่อให้เป็นตามความต้องการของตน คงไม่ใช่ฐานะที่จะเป็นได้ ทำไมไม่ทำตัวอย่างให้พ่อดู พากันไปฟังธรรมบ้างตามโอกาส แนะนำท่านให้ประพฤติศีลบ้าง หากแม้นท่านไม่มีปัจจัยให้กลับตัวได้ เราก็พึงวางอุิเบกขาและคอยดูแลท่านให้ดี ปล่อยวาง ไม่บังคับและไม่ต้องคาดหมายให้ท่านเป็นดังใจเรา เพราะนี่จะเป็นที่มาของโทสะของเราเอง ลองดูครับ อ้อ อย่าลืมขอขมาท่านเสียตามคำแนะนำของกัลยาณมิตรข้างบนครับ

พ่อของเราก็ชอบกินเหล้าเหมือนกันค่ะ กินเหล้าเยอะ แต่ก็ทำงานเยอะ เหมือนกัน
ความสัมพันธ์ของเรากะพ่อ ค่อนข้างจะห่างเหิน ไม่สนิทกัน
คือถ้าพูดคุยเรื่องทั่วๆไปก็โอเคนะคะ แต่ก็ไม่รู้สึกสนิทขนาดที่เราจะปรึกษาเรื่องต่างๆของเราได้

แล้วเมื่อวานตอนห้าทุ่ม พ่อเมามากค่ะ แล้วก็ลื่นล้ม หัวแตกในห้องน้ำ
เคราะห์ยังดี ที่แค่หัวแตก กะโหลก สมองไม่เป็นไร

ด้วยความที่พ่อเมา เราเลยต้องคอยพยุงตลอดทางไปโรงพยาบาล
แล้วตอนที่นั่งรอพ่อเย็บแผล ที่โรงพยาบาล
ก็นึกขึ้นได้ว่า ตอนที่พ่อลื่นล้มในห้องน้ำ พ่อเรียกชื่อเราเป็นคนแรกเลยนี่หว่า
คือเราไม่เคยคิดเลยอ่ะ ว่าพ่อจะนึกถึงเราเป็นคนแรก
และตั้งแต่เราจำความได้ เราไม่เคยใกล้ชิดพ่อมากขนาดนี้เลย
อย่างดีก็แค่สะกิด เวลาจะเรียก
พอนึกได้เท่านั้นแหละ ตาก็เริ่มชื้นขึ้นมาเลยค่ะ มันรู้สึกตื้นตันจนแน่นอยู่ในใจอ่ะค่ะ
(ไม่ได้เวอร์นะ รู้สึกอย่างนี้จิงๆ)


+++ค่ะ แค่อยากจะบอกว่า จะดีจะชั่ว ยังไงเขาก็เป็นพ่อเรา เราแค่ทำหน้าที่ของเรา ตอบแทนท่านให้เต็มที่ก็พอแล้ว ยังไงก็สู้สู้ๆนะคะ

ขอบคุณมากครับสำหรับทุกความคิดเห็น ผมคงต้องยอมรับกรรมนี้ แต่ผมคงไม่สร้างกรรมใหม่ คงเลิกด่าพ่อ จะไม่สนใจกรรมใครกรรมมันแล้วอย่างนี้ไม่ไหวจริงๆ

นี้คือวิบาก กรรมของคุณxxx คุณสู้อดทนใช้มันเสียแต่ชาตินี้นะ ไม่อย่างนั้นก็วนเวียนกันอยู่อย่างนี้แหละ ในชาติก่อน ๆ ไหน คุณอาจทำแบบนี้กับเขาไว้นั่นเอง...สู้ซิ สู้ด้วยความเป็นลูกที่ดี ....ดีที่สุดมีวิธีแก้อยู่หรอกแต่ ...โฆษณาไม่ได้ คนคัดค้านเพียบ ...แฮ่ ๆ ....

ถามหน่อย ในบอร์ดนี้ใครเคยด่าพ่อแม่บ้าง เอาแค่เถียงก็ได้

บาปครับ...แต่มันผ่านไปแล้ว แก้ไขไม่ได้แล้วครับ
ต่อไปก็อย่าไปทำอีก ส่วนเรื่องพ่อติดเหล้านั้นเราก็อดทนทำไปเถอะครับ ทำให้มันเป็นกิจวัตรครับ แต่อย่าไปเอามาเป็นภาระแล้วมันจะไม่ค่อยทุกข์ครับ

ปาบแน่นอน มากด้วยครับ

วิธีแก้
1 เปลี่ยนคติที่มีต่อบิดา ท่านเป็นผู้มีพระคุณมาก เพราะเป็นผู้ให้ชีวิต แล้วให้รีบขอขมาต่อหน้าท่าน
เพราะถ้าบังเอิญบิดาท่านเกิดจะต้องเสียชีวิตไปก่อนโดยยังไม่ได้ขอขมาท่านจะมีบาปติดตัวมาก ปฏิบัติธรรมก็จะไม่ประสบความสำเร็จได้
2 ดูแลเอาใจใส่ท่านทุกอย่าง หมายถึง ต้องดูแลทั้งกาย และทั้งใจ นะครับ
2 ทำตัวเองให้อยู่เหนืออารมณ์ เจริญสติปัฎฐานสี่ และทำเมตตาภาวนาควบคู่กันไป ความทุกข์ความอึดอัดก็จะค่อยคลายหายไปเอง
3 ถ้าท่านสามารถทำเมตตาภาวนาจนถึงสภาวะเมื่อเห็นหน้าบิดาของท่านแล้ว ท่านรู้สึกซาบซึ้งในบุญคุณของบิดา หรืออาจจะถึงอยากร้องให้ บิดาท่านจะเริ่มมีการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นเอง ถ้าตั้งใจทำเมตตาภาวนาทุกวันวันละประมาณ 1 -2 ชม ผมคิดว่า 1 เดือน น่าจะเห็นการเปลี่ยนแปลงนะคับ

ขอความเจริญในธรรมจงมีแด่ท่านนะครับ
อายะ

สงสัยจัง เจ้าของกระทู้คงมีชีวิตคล้ายๆกับผม
พ่อผมก็สุดที่จะเมา ผมเห็นตั้งแต่เด็ก เมาแล้วทำร้ายแม่ ไล่ผมกับพี่น้อง บ้านช่องไม่ได้อยู่กัน
นอนหลับคาเอวแม่ข้างทางตอนกลางคืนก็เคย อาศัยชายคาบ้านอื่นนอนก็เคย ก็เพราะพ่อขี้เมา
เรียกได้ว่าโตมาเพราะบ้านคนอื่น คนข้างบ้านช่วยดูแลแท้ๆ สุดท้ายทางออกมีน้อยก็เลยได้บวช
เป็นสามเณร พอยังได้ศึกษาเอาตัวรอดได้
แต่ถ้าถามผมกับความรู้สึก ผมไม่เคยเกลียดพ่อผม ผมรักพ่อผม ที่พ่อผมเป็นแบบนี้ผมเข้าใจ
ท่านไม่มีกัลยาณมิตรที่ดีที่คอยแนะนำ ท่านไม่ได้ศึกษาธรรม ท่านยังขาดคุณธรรม ท่านคบแต่คนที่
มีนิสัยและธรรมดาที่อยู่กับอบายมุข ผมเข้าใจ
ผมเข้าใจว่าพระพุทธศาสนามีทางแก้ในทุกเรื่อง กรณีเช่นนี้ผมก็มีทางออกที่ไม่ล่วงเกินท่าน และผมก็
สงสารในเวลาที่ท่านขาดสติ ไม่ซ้ำเติมพ่อที่พลาดไป ขนาดมีครั้งหนึ่งผมเดินบิณฑบาตอยู่ พบพ่อผมนอน
เมาอยู่บนพื้นข้างถนนติดกับตู้โทรศัพท์ สภาพแย่มากๆ ผมยังต้องหยิบถุงข้าวถุงแกงแขวนไว้กับรถสามล้อ
คู่อาชีพท่านเลยซึ่งมันก็คว่ำซะดูไม่ได้เลย เผื่อตื่นมาก็จะได้กินประทังหิวได้ หลังจากนั้นมากรรมผมคงเบา
บางได้บ้าง พ่อผมเริ่มมาหาผมที่วัดบ่อยมาก ผมดีใจครับ เตรียมหาของไว้ให้พ่อกินตลอด ไม่เคยคิดว่า
พ่อทำไม่ดีกับเราไว้เลย บางวันก็เมามาบางวันก็ไม่เมา นานวันสิ่งที่ไม่คาดหมายก็เกิดขึ้น พ่อผมอยากบวช
สิ่งแรกที่ผมได้ทำ ผมรีบบอกความประสงค์พ่อผมให้กับย่าผมทราบ จัดการให้บวช พร้อมทั้งหาปัจจัยให้ท่าน
ได้อยุ่สบายโดยที่ไม่ต้องห่วงทุกเรื่อง หลังจากท่านบวชแล้ว กลับเป็นคนละคน ขยันอ่าน ขยันสวด ขยันเทศน์
ดูแลวัดอารามได้ดีมาก สงเคราะห์ญาติโยมที่สนใจในวัดในวาในเรื่องหลักธรรมได้ดีมาก ปัจจุบันนี้เวลาผม
ไปเยี่ยม ท่านมักพูดว่า ท่านทำไม่ดีไว้มากกับลูก เป็นพ่อที่ไม่ดี ท่านจะเตือนผมเสมอเรื่องให้ดูแลลูกผม
(ก็หลานท่านนั่นแหละ)ให้ดี อย่าทำแบบที่ท่านเคยทำมา ผมเข้าใจเลยว่า พ่อผมรอดจากเรื่องไม่ดีเพราะ
ท่านได้มาวัด มาเห็นพระมาเห็นเณรอ่านท่องหนังสือ และเมื่อบวชท่านก็ได้อยู่ไกล้ชิดกับผู้มีธรรมคนมีความรู้
คนชี้แนะถูกทาง ท่านก็กลายกลับได้ ปัจจุบันนี้เวลากว่า ๒๐ ปีที่ท่านบวชแล้ว
ท่านคนนั้น พ่อของผม ร้ายในสายตาคนอื่น แต่ท่านเป็นพระอรหันต์ของผมตลอดเวลานับแต่ที่ผมลืมตาดูโลกมา

ให้ปล่อยวางอย่างผู้มีพรหมวิหาร 4 นะครับ คือ อุเบกขาอย่างมีเมตตา อุเบกขาอย่างมีกรุณา แล้วเราจะพ้นโทษของโทสะ

ลองคิดดูนะครับ...หากยังไม่เข้าใจ..ถามมาได้ครับ

เรียกว่า ."ผ้ากาสาวพัตร์ช่วยพ่อรอดพ้นจากคนเมา"

กระทู้นี้ ผู้เขียนคงมีจุดประสงค์อยากให้พ่อหายจากอาการติดเหล้า คงต้องอาศัยบุญกุศลเป็นตัวนำทางนั่นแหละ เป็นวิธีแก้ไข
ช่วงที่พ่อหายเมา หรือไม่ได้เมาแล้วก็ลองพาคุณพ่อไปทำบุญหรือถวายอาหารคาวหวานที่วัดลองดูสิครับ
เผื่อท่านจะเมาน้อยลงบ้าง หรือไม่แน่อาจจะโชคดีเหมือน K กามโภคีก็ได้

บิดามารดาเป็นพรหมของลูก เพราะท่านเปี่ยมไปด้วยพรหมวิหาร4
บิดามารดาเป็นพระอรหันต์ในบ้านที่ลูกต้องเคารพกราบไหว้
ในมงคลชีวิต 38 ประการ กล่าวไว้ว่า มาตาปิตุ อุปัฏฐานัง เอตัมมัง คะละมุตตะมัง
บุตรพึงดูแลบิดามารดายามท่านมีชีวิตอยู่ และประพฤติตนอยู่ในศีลธรรมอันดีเหมาะที่จะดำรงวงศ์ตระกูลสืบไป และเมื่อท่านวายชนม์ก็ทำบุญอุทิศหาท่าน บุตรที่ดีจึงไม่ควรด่าบุพการีของตนเอง และยิ่งถึงขั้นฆ่าพ่อแม่ของตนเองแล้วบาปหนักเรียกว่า "อนันตริยกรรม" ห้ามสวรรค์ห้ามนิพพาน