ได้ยิน คำว่า พระอริยเจ้าที่มีอภิญญาวิเศษณ์
สมัยนี้ยังมีด้วยหรือครับ แล้วท่านจะมีความอดทนที่จะมาตอบคำถาม แม่ผมหรือ ท่านอาจจะพูดแค่คำสองคำ เหมือนหลวงพ่อคุณ (หรือเปล่า) แม่ผมคงไม่เก็บมาคิด แล้วท่านจะไม่ไปอยู่ในป่าในดงหรือ
แม่ผมเคยอยากเกิดสมัยพระพุทธเจ้า จะได้ถามพระพุทธเจ้าเรื่องบาปบุญ (จริงๆแม่แกรู้นะครับเรื่องความละเอียดของบาปบุญเนื่ย ว่ามันไม่ได้เห็นทันตา ไม่ใช่ไม่รู้ แต่พอโมโห แล้วชอบทำเป็นสงสัยในบาปบุญ แล้วมาถามผม ให้ผมอธิบาย ) ถ้าแกไม่โมโหซะอย่าง คงดีครับ แกโมโหกระทั่งตัวเองอ่ะ

ผมอายุ 37 ครับ

ตวามคิดผมนะ ให้พาท่านออกไปเที่ยวตามต่างจังหวัดที่ห่างใกลจากตัวเมือง

ผมว่า บางจังหวัดนะ ยังมีวิถีชีวิตที่ห่างใกลจากสังคมเมืองนะครับ
และไม่แปลกที่มีอคติต่อสังคม เพราะเป็นที่สื่อด้วยแหล่ะ

ผมแนะนำหลักธรรมแต่ไม่รู้เกี่ยวไหม
หลักธรรมที่ว่าอย่าเชื่อตามสิ่งที่รู้มานะ จำชื่อหลักธรรมไม่ได้

ลองพิจารณาดู เหรียญย่อมมีสองด้านฉันใด สามารถมองสังคมได้หลายด้าน
ถ้ามีประสบการณ่ที่ไม่ดีเกิดขึ้น อย่าไปเหมารวมกับส่วนมาก

คนไทยชอบเหมารวมเอาไปเกี่ยวข้องไปหมดนะครับ

แนะนำให้ไปจังหวัดสกลนคร อุบลราชธานี มุดาหารดูนะครับ
หนองคายด้วย พาท่านไปปฏิบัติธรรมตามวัดป่า เน้นวัดป่าอย่างแท้จริงนะครับ

วัดป่าจะมีการปฎิบัติที่เข้มงวดมาก คนที่อยู่ตามจังหวัดนั้นจะรับเอาธรรมมะจากพระในวัดป่ามาปฎิบัติกัน

มือใหม่หัดปฎิบัติคนนี้ให้ข้อมูลตามที่มีข้อมูลอยู่นะครับ ถ้าไม่เกี่ยวข้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
มองโลกในแง่บวก อย่ามองในแง่ลบ และเหตุการณ์ในอดีตที่เกิดขึ้น จบไปแล้ว มันเป็นอนิจจัง และอนัตตา ถ้าเราไม่เอามาคิด ก็จะไม่เป็นทุขนะครับ ( อิอิ ผมเองต้องทำตามที่ผมเขียนด้วยแหล่ะ )

แม่ผม อายุ 55 ครับ ยังไม่แก่ เลย สุขภาพแข็งแรงดีครับ ชอบเดินไปทุกที่ ประหยัดดี

อ้อ แม่ไม่ค่อยชอบคนต่างจังหวัดครับ ที่เข้ามาอยู่ในกรุงเทพๆ เต็มไปหมด ทำไมไม่อยู่บ้านตัวเองแล้วทำไมคนจีนไม่กลับประเทศไปซะ จะได้น้อยๆหน่อย ประเทศจีนก็เจริญ แล้ว บางคน sms มาว่ารัฐบาลชอบพัฒนามีรถไฟฟ้า ทำไปไม่พัฒนาต่างจังหวัดบ้าง แม่บอกก็ที่กรุงเทพฯคนมันเยอะนี่ไม่ไใช่คนต่างจังหวัดเข้ามาเหรอ
แล้วก็แม่ไม่อยากให้มีลูกกันเยอะ แย่งกันกิน โลกร้อน มัวแต่พูดเรื่อง ถุงผ้ากันอยู่เนี่ยะน่ารำคาญ

ที่ผมพิมพ์ นี่ ใครอ่านแล้วไม่ต้องไปเถียงตามนะครับ เดี๋ยวจะหลงประเด็น 5555

อ้อ เรื่องวัดป่า คงยากครับ

แม่ไม่ชอบที่แฉะ ครับ ขนาดเสถียรธรรมสถานแกยังไม่อยากไปเลย มันเป็นดิน แฉะ

ก็คุณ...หน่ะ

ไม่แน่ใจว่าคนวัยทองนี่เขาอายุประมาณไหน..หง่ะ...

ใครพอจะรู้บ้าง...

อิอิ..เปลี่ยนแปลง..โลก..คงจะยาก

เปลี่ยนตัวเองดีกว่าค่ะ ...ถ้าอยากมีความสุขซะอย่าง

5555

ฟังๆดูแล้วปล่อยแกเถอะ
คุณเอาตัวเองดีกว่าเนาะ

เอาแม่เป็นกรรมฐานนี่แหละ
มีคนทำให้อารมณ์เสียเนียะ ถือว่าโชคดีนะ

ดูเข้าไปที่ใจเรา ความรู้สึกเรา เวลาแกพูดอะไรต่อมิอะไรน่ะ
เราจะรู้สึกอะไรต่อมิอะไร ก็ให้ดูเข้าไปตรงความรู้สึกนี้แหละ
แล้วก็ไม่ต้องคิดค้นไขว่คว้าอะไร ดูเฉยๆ
เป้นอุบายสอนจิตให้หัดรู้สภาวะว่าในแต่ละเวลาที่ผ่านไปใจมันมีสภาวะ

แล้วเดี๋ยวดูไปทื่อๆ ซื่อๆอย่างนี้
ไม่นานจะเกิดสติขึ้นมาเอง

แล้วค่อยว่ากันต่อจากนั้น

ส่วนเรื่องญานวิเศษณ์น่ะ มีเยอะนะ
แต่ผมใช้คำว่า แล้วแต่บุญ
บางทีท่านไม่สอนเลยล่ะ เพราะท่านหยั่งทราบว่า "ป่วยการจะสอน"

แล้วส่วนใหญ่ ใครไม่ถือศีลนะ
พระท่านไม่สอนอะไรหรอก ท่านจะบอกแต่ให้ถือศีลทำทาน
ทำได้เมื่อไหร่ ถึงจะพอมีลุ้นว่าท่านจะสอน

ไม่ใช้ว่าท่านอะไรนะ
คือคล้ายว่า คลานยังไม่เป้น จะสอนวิ่งได้ยังไง อะไรทำนองนั้น
ศีลกับทาน เป็นเครื่องคนให้พร้อมและในขณะเดียวกันก็คัดคนไม่พร้อม

ผมเอง จะร้องไห้ แค่ไหน ก็ไม่เป็นไร แต่อยากให้แม่หายจริงๆครับ สงสารแกครับ อยากให้แกมีความสุขบ้างแกทุกข์ผมก็ทุกข์

คุณเคยบวชรึยังคะ

เคยแล้วครับ

แล้วเป็นไง รู้สึกถึงการบวชเป็นอย่างไรบ้าง เล่าให้ฟังบ้าง

เคยคิดอยากจะบวชไม่ศึกบ้างป่าว

แหะๆ ยังไม่คุยเรือ่งบวช นะครับ อยากคุยเรือ่งแม่อ่ะ อยากหาคนช่วยเร็วๆ

คนที่จะช่วยแม่คุณได้ ก็คุณงัย.........