ไหนอ่ะ ชื่อกรัชกาย ที่เว็บนั้น คิกๆๆ

อโศก ข้อเขียนมโนคติของตนเองมันเลอะเทอะนะขอรับ

ที่กบไปนำมานั่นของใครไม่รู้ตัวกรัชกายเองไม่รู้ ไม่เห็น ไม่ได้กลิ่น ไม่รู้รส ฯลฯ คิกๆๆ ที่กรัชกายลงไว้ที่บอร์ดนี้นี่

http://group.wunjun.com/whatisnippana/22843

กรัชกายเห็นว่าเลอะเทอะนักก็เชิญหลีกไปในทางที่ตนชอบเถิดนะ อย่าได้เข้ามาเกะกะในกระทู้ของอโศกะอีก

คนที่เขาฟังได้ อ่านรู้เรื่องในกระทู้และข้อธรรมของอโศกะยังมีอีกมากก็อย่าได้ไปปิดกันท่านทั้งหลายเหล่านั้นด้วยคำพูดพล่อยๆของกรัชกายเลยนะครับจะเป็นบาปกับวจีกรรมของกรัชกายเสียเปล่าๆ


ช่วยกันไปดูนะนครับบอร์ดที่อ้างอิงมานี้ว่ามีชื่อกรัชกายอยู่หรือเปล่า

s004
ยกประโยชน์ให้กรัชกายไป ขอให้มีความสุขความเจริญ

:b36:
จุดเริ่มต้นของการกระทำคือ มโนกรรม หรือ การกระทำของใจ ใครหยุดตรงนี้ได้ กรรมทั้งหลายก็จักเป็นอโหสิ

ปฏิจจสมุปบาทขาดตอนหรือแตกปริ วัฏสงสารที่เริ่มริก็หดด้วนฝ่อลงพลัน

จะหยุดมโนกรรมได้อย่างไร เป็นเรื่องที่เราจะได้สนทนากันต่อไปในกระทู้นี้ครับ

เจตนานั้นแหละเป็นกรรม
และเจตนาเจตสิกเป็นเจตสิกที่เกิดกับจิตทุกดวง
ดังนั้นจะดับมโนกรรมคงลำบาก

ทางที่เป็นไปได้คงต้องพยายามละทุกขสมุทัยคืออวิชชาตัณหาอุปาทานออกจากจิตให้ได้
เพื่อให้กรรมคือเจตนานั้นไม่ก่อวิบากคือภพชาติอีกต่อไป

ถ้าจะหยุดมโนกรรมหรือการกระทำทางใจได้ ส่วนตัวของเรานะคะ
เราคิดว่าการเป็นผู้ให้โดยไม่หวังผลตอบแทน ให้หรือช่วยเพราะอยากจะให้เค้าหลุดพ้นจากทุกข์
การเป็นผู้ให้บ่อยๆ จะเกิดความเคยชิน ไม่หวงในทรัพย์
ไม่อยากจะทำให้ผู้อื่นทุกข์ หรือไม่เบียดเบียนใคร
เราคิดว่า ในใจคงไม่มีที่ว่างเว้น
จะให้มโนกรรมเข้ามาได้แน่นอนค่ะ

หยุดมโนกรรมให้ได้ก่อน วงจรของวัฏฏะก็ชะงักงัน ไม่ช้านานก็ขาด

สนใจค่ะ ขอความรู้เพิ่มอีกหน่อยค่ะ ถ้างั้นความเข้าใจของเราที่ตรงนี้


bbbyเขียน


ถ้าจะหยุดมโนกรรมหรือการกระทำทางใจได้ ส่วนตัวของเรานะคะ
เราคิดว่าการเป็นผู้ให้โดยไม่หวังผลตอบแทน ให้หรือช่วยเพราะอยากจะให้เค้าหลุดพ้นจากทุกข์
การเป็นผู้ให้บ่อยๆ จะเกิดความเคยชิน ไม่หวงในทรัพย์
ไม่อยากจะทำให้ผู้อื่นทุกข์ หรือไม่เบียดเบียนใคร
เราคิดว่า ในใจคงไม่มีที่ว่างเว้น
จะให้มโนกรรมเข้ามาได้แน่นอนค่ะ

เอาอีกแระ.....เอาคำครูบาอาจารย์...มาอธิบายให้เข้ากับความคิดตนอีกแระ....

สรุปแล้ว อโศกก็เที่ยวเก็บคำพูดของพระองค์นั้น อาจารย์รูปนี้ แล้วก็มามโน เข้าทำนองคิดเองเออเอง ใช่ๆๆๆ ก็อย่างที่กรัชกายเคยพูดหลายครั้งว่า เหมือนคนชอบเล่นหวย ไปนั่งจับกิริยาอาการของอาจารย์ดังๆ ว่าท่านพูดอะไร ท่านเคลื่อนไหวยกไม้ยกมือ หยิบกะโถนพ่นน้ำหมาก กี่ครั้ง คิกๆๆ แล้วก็นำมาบวกลบคูณหาร เป็นตัวเลขบน เลขล่างไว้แทงหวยเซี่ยงโชค ถูกบ้างผิดบ้าง อโศกทำนองนี้ อ้าวจริงๆ

ทั้งหมดที่กรัชกายพูดดังอ้างมา เป็นสมบัติของกรัชกายทั้งหมดเลยเพราะมีแต่ไปคัดลอกตำรามาพูด ไม่มีที่เป็นประสบการณ์การปฏิบัติจริงของตนเองมาบอกกล่าวกันบ้างเลย

อโศกะพิสูจน์ธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงสอน ครูบาอาจารย์บ้าง พิสูจน์ธรรมแล้วมาเทียบคำสอนครูบาอาจารย์บ้าง แล้วจึงนำประสบการณ์เหล่านั้นมาประยุกต์เขียนเป็นภาษาที่ชาวบ้านอ่านรู้เรื่องแบ่งปันกันในลานธรรมต่างๆ พิสูจน์ได้เสมอ ไม่มีการมโนเอาอย่างกรัชกาย

จะลองพิจารณาได้จากเรื่องวิธีชำระนิวรณ์ 5 ที่เขียนขึ้นเป็นของขัวญวิสาขะบูชา 2517 ในกระทู้นี้ วิญญูชนคงจะพอรู้ได้ว่าใครเขียนจากประสบการณ์จริง ใครมโน คัดลอกธรรมผู้อื่นมาเขียน สัจธรรมความจริงแสดงอยู่ กรัชกายจึงไม่ควรจะมากล่าวตู่บิดเบือนความจริงบิดเบือนธรรมให้ผู้คนระสำระส่ายหลงทางความคิดความเห็น จะเป็นบาปกรรมหนักนะกรัชกาย นักวิชาการใหญ่ผู้กำลังจะถูกทับท่วม

บอกตรงๆว่าฝึกสติปัฐฐาน 4 เป็นแค่อย่างเดียว
และชีวิตนี้ก็เคยแค่ครอบครูช่างอย่างเดียว เนื่องจากเป็นคนสมัยใหม่ไม่เชื่อเรื่องไสยศาสตร์แต่ชอบเรื่องตื่นเต้น ชอบดูของแปลก ก็เลยชอบงานแนวทรงเจ้าเข้าผี (ดูเอามัน ดูเพื่อความบันเทิง)
แต่ช่วงไม่นานมานี้คือเริ่มฝึกสมาธิมากขึ้น และจิตก็เริ่มนิ่งขึ้นด้วย แต่กับไม่คิดว่าโลกยุคนี้มันจะมีเรื่องแบบนี้อยู่จริง(คิดว่านิทานหลอกเด็กตลอด) คือตอนนั่งสมาธิจะมีเงาดำๆฟืบเข้าร่างเรา และก็ต้องนั่งสมาธิเพื่อจี้ออก แต่มันต้องใช้กำลังของสมาธิมาก แต่พอสมาธิตกก็เข้าอีก และยิ่งไปอยู่วัดที่เขาถอนของแต่ตัวเองยังไม่ถอนเพราะต้องอัญเชิญครูช่างกลับไปยังสถานที่เอามาอง คราวนี้มายังกระบวนพาเลทเลย พลัดกันเข้า กันออกเลยไม่รู้อะไรเป็นอะไร แม่ชีที่นั่นบอกว่าจิตเปิด และของหนูก็เยอะ คราวนี้เกิดอาการค่อนข้างจะสับสน(ช็อค) เพราะเป็นพวกห้ามยัดเยียดอะไรใส่หัวจะฟุ้งมาก อยู่กับผู้คนก็ไม่ได้เพราะยิ่งถูกกระทบก็ยิ่งอยู่ในสถาณการณ์ที่แย่กว่าเดิม แม่ชียิ่งพูดหรือคนรอบข้างยิ่งใส่อาการหนักตั้งสติไม่อยู่เลย อ้อวัดนี้เป็นแนวสมถะ เน้นการสวดมนต์ พอขึ้นไปหาหลวงพ่อท่านให้ถอนของออก และท่านก้ให้กรรมฐานมา คือ ให้ว่าง และยืน กับเดิน แต่ปัญหามันอยู่ตรงนี้และเพราะร่างกายไม่แข็งแรงพอ พอหลับก็เข้าอีก บอกตรงๆว่ายังไม่เคยเห็นตัว แต่แค่สัมผัสกลุ่มก้อนพลังงานได้และะรับรู้จากกลิ่นน้ำหมาก หรืออะไรที่ไม่มีในบริเวณนั้นแน่ๆ และที่แย่การที่ถูกครอบมันไม่สดชื่นมึนหัวทั้งวัน และตอนนี้กลับมาบ้านแล้วแต่ยังไม่ถอน เพราะมีเหตุให้เอาของไปคืนไม่ได้ในตอนนี้ แต่ตอนนี้ก็ยังถูกครอบถูกแฝงอยู่ ไม่รู้จะทำไงดี เพราะกำลังจิตและกำลังกายมีไม่พอ พูดง่ายๆว่ากลับจากวัดนี้สติเตลิด กลับมารวบรวมสติไม่อยู่ ฟุ้งจนไม่รู้จะทำไงดี พอคิดมากจิตมันเหนื่อยมันก็โยนทิ้งคราวนี้ก็มาอีกแล้ว พูดง่ายๆว่าตอนนี้เอาตัวไม่รอด ทำสมาธิได้แค่จี้จนร้อนตั้งแต่บริเวณศรีษะไล่ไปจนบริเวณหลังเพราะตั้งสติไว้ลิ้นปี แต่พอหัวร้อนๆเหมือนไออะไรออกจากหัวมันก็เบาขึ้นเยอะ (บอกตรงๆว่า ตัวเองก็ไม่อยากเชื่อถึงเรื่อง แบบนี้ ยังคิดอยูว่านี้เราจินตนาการไปเองรึเปล่า) และนี้ก็เป็นช่วงขอคำแนะนำช่วงที่ยังไม่ไม่ได้ถอนของออกควรทำไงดี และจะทำไงไมให้จิตวิญญาณพวกนี้แฝงอีก