นิมิตเห็นพระพุทธเจ้า ช่วงกำลังตรัสรู้ ไม่รู้พระองค์ไหน เห็นลำแสงที่พระเศียรใหญ่จนถึงท้องแขนก่อนถึงศอก คลุมพระวรกาย พูดง่ายๆลำแสงที่พระเศียรใหญ่มาก และสว่างจ้า และได้เห็นกระบือตัวหนึงเดินผ่านพระพักต์ของพระองค์ไป
ปล.ผมนิมิตเห็นจริงๆนะไม่ได้โกหก

ปลีกย่อย ถ้าจะนิมิตเห็นชัดต้องเข้าถึงจิตประภัสสรถึงจะเห็นชัด ที่ผมนิมิตเห็นพระพุทธเจ้าเห็นเป็นขาวดำเพราะกำลังฌานไม่ชัด

ที่เห็นเป็นขาวดำอยู่เพราะจิตเรายังอยู่่ในโลกียะ ยังมีกรรมอยู่่ แล้วเข้าใจว่ากระบือเดินผ่่านหน้าพระพักตร์นั้นหมายความว่าอย่างไร

ผมว่าน่าจะเป็นกระบือมีบุญ ที่ได้พบพระองค์ตอนตรัสรู้

กระบือเดินผ่านพระองค์จากทางซ้ายไปทางขวาของพระองค์

ลองใช้เหตุผลพิจารณาดูนิมิต ทำไหมจึงเห็นเป็นกระบือผ่านหน้าพระพักตร์ ลองเทียบเคียงกับสิ่งที่เราปฏิบัตืนั้น มันออกนอกแนวทางคำสอนของท่านหรือไม่ เหมือนเราพบคำสอนแล้วเราก็ไม่ทำตาม ทำตัวเหมือนสิ่งที่เห็นในนิมิตรหรือไม่ หากเป็นแบบนั้นก็ควรแก้ไข อะไรที่ไม่ใช่คำสอนของพระ ก็ทิ้งมันไป มันจะเป็นเหมือนในนิมิตที่เตือนสติให้ พบคำสอนของพระ ก็เหมือนไม่รู้ เพราะไม่ทำตาม เหมือนเกิดในสังขารกรรมที่นำไปใช้แก้ไข ประพฤติธรรมปฏิบัติธรรมไม่ได้

ไม่รู้สินะครับว่าทำไมกระบือได้ผ่านหน้าพระองค์ สงสัยจะได้รับออร่าจากพระองค์ไปพบภพภูมิที่ดี
เรื่องนอกคำสอน ไม่นี่ครับ ผมก็นั่งสมาธิทุกวันของผม ช่วง3-4วันที่ผ่านมาก็นั่งได้นานวันละ3ชั่วโมง
ผมว่ากระบือถนัดมาทางวิริยะ100%

คนเรามักอ่านตัวเองไม่ออก มักเห็นตัวเองดีแล้วเสมอ คิดเข้าข้างตัวเองเป็นเหมือนม่านบังตา ใครจะเตือนสติก็ไม่ฟัง เขื่อแตในเสียงมายาข้างใน ยากที่จะแก้ไข ต่อให้นั่งหน้าพระก็หมดโอกาส ต่อให้นั่งนานแค่ไหน ตัวหลงมันลง มันก็ทำขาดสติเรียบเรียงเหตุผลของธรรมขึ้นมาพิจารณา แล้วเราจะไปแก้ไขอะไรได้ ยิ่งทำไปด้วยสำคัญผิดที่คิดว่าดี มันกลับเสียก็มีมากมาย เวลาตัวหลงมาครองจิต มันยิ่งทำให้นั่งได้นานๆ หลงยึดว่าข้าเก่ง เหมือนจิตเรายังอ่อนหนองมันก็ไช่เหมือนนั่งด้วยความหลง มีนิมิตทั้งจรืงทั้งหลอก โดยเราก็ไม่รู้ว่าใครส่งให้ ยิ่งนั่งนานจะได้อยู่ในอำนาจของความหลงนานๆ

คุนน้องเคยศึกษากระบือหรือโค เป็นสัตว์คู่บารมีพระสมณโคดม พระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน ไม่รู้เกี่ยวกับนิมิตท่านยุทมั้ย ตอบจากที่ศึกษามาค่ะ
อย่างพระศรีอาริสัตว์คู่บารมีคือราชสีห์ ส่วนพระพุทธเจ้าพระองค์ก่อนๆจำมิได้ ..

แน่ใจหรือสิ่งที่เห็นคือ พระพุทธเจ้า
โอกาสที่จิตทึกทักเอาเองมีมากกว่า

จิตที่เป็นอิสระ จะข้ามพ้นเรื่องพรรค์นี้

ค่อนข้างแน่ใจ100%ครับ

น่าจะเคยมี

แบบว่าช่วงที่พระพุทธเจ้ากำลังบำเพ็ญตอนกำลังตรัสรู้ พระยานาคจำแลงเป็นคนนำลูกแก้วที่ใหญ่พอๆกับรัศมีที่พระเศียรของพระพุทธเจ้ายามตรัสรู้ โดยนำไปไว้ที่หลังพระเศียรของพระพุทธเจ้าช่วงตรัสรู้ ผมว่าน่าจะช่วยในการตรัสรู้นะครับ แต่ว่าลูกแก้วสีไหนแล้วแต่พระยานาคตัดสินใจเพราะเป็นผู้ครอบครองน่าจะรู้ว่าควรเป็นสีไหน

http://www.bloggang.com/data/y/yuuto/pi ... 742380.jpg

พระองค์ทรงมีพระปรีชาสามารถยิ่งนักจดจำพระไตรปิฎกได้ภายใน3วัน

ดูๆไปก่อนยิ่งโพสต์ยิ่งมีแต่คนว่า

ทำไมไม่คิดหาเหตุผลในสิ่งที่คนเขาบอกดู เรื่องการปฏิบัติธรรม เรื่องของเห็นการได้ยินอะไรก็อย่าเพิ่งเชื่อ ยิ่งจิตเรามีเรื่องที่เห็นตรงโน้นเห็นนี่นั้น มีคนบอกว่ามันเป็นสิ่งที่น่ากลัว ทำให้ผู้ปฏิบัติลุ่มหลง ยิ่งมีเสียงบอกข้างในก็ยิ่งน่ากลัว เพราะเราไม่รู้ว่าสิ่งเหล่านี้มาจากไหน ยิ่งเชื่ออะไรง่าย ทำไปด้วยความงมงายของเราเอง มันจะเป็นโมฆะอาจจะติดลบด้วย แล้วมันเป็นเรื่องที่น่าเสียดายที่คนตั้งใจอยากปฏิบัติดี แต่ทำไปด้วยความสำคัญผิด ทำไปก็เหมือนเสียเวลาเปล่า แล้วน่าเสียดายมากๆ เพราะก็เคยเห็นตัวอย่างมาแล้ว