พระไตรปิฎก ฉบับสยามรัฐ (ภาษาบาลี) เล่มที่ ๒๒ สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส ปญฺจก-ฉกฺกนิปาตา หน้าที่ ๒๓๒ ข้อที่ ๑๗๗ - ๑๗๘


ดูกรภิกษุทั้งหลาย การค้าขาย ๕ ประการนี้ อันอุบาสกไม่พึงกระทำ ๕ ประ การเป็นไฉน คือ การค้าขายศาตรา ๑ การค้าขายสัตว์ ๑ การค้าขายเนื้อสัตว์ ๑ การค้าขาย น้ำเมา ๑ การค้าขายยาพิษ ๑ ดูกรภิกษุทั้งหลายการค้าขาย ๕ ประการนี้แล อันอุบาสกไม่พึง กระทำ ฯ

หน้าที่ ๒๓๒ ข้อที่ ๑๗๗ - ๑๗๘


[๑๗๗] ปญฺจิมา ภิกฺขเว วณิชฺชา อุปาสเกน อกรณียา กตมา
ปญฺจ สตฺถวณิชฺชา สตฺตวณิชฺชา มํสวณิชฺชา มชฺชวณิชฺชา วิสวณิชฺชา
อิมา โข ภิกฺขเว ปญฺจ วณิชฺชา อุปาสเกน อกรณียาติ ฯ

[๑๗๘] ตํ กึ มญฺญถ ภิกฺขเว อปินุ ตุเมฺหหิ ทิฏฺฐํ วา
สุตํ วา อยํ ปุริโส ปาณาติปาตํ ปหาย ปาณาติปาตา ปฏิวิรโต
โหติ ๑ ตเมนํ ราชาโน คเหตฺวา ปาณาติปาตาเวรมณีเหตุ หนนฺติ
วา พนฺธนฺติ วา ปพฺพาเชนฺติ วา ยถาปจฺจยํ วา กโรนฺตีติ ฯ โน เหตํ
ภนฺเต ฯ สาธุ ภิกฺขเว มยาปิ โข เอตํ ภิกฺขเว เนว ทิฏฺฐํ น
สุตํ อยํ ปุริโส ปาณาติปาตํ ปหาย ปาณาติปาตา ปฏิวิรโต โหติ ๑
ตเมนํ ราชาโน คเหตฺวา ปาณาติปาตาเวรมณีเหตุ หนนฺติ วา พนฺธนฺติ
วา ปพฺพาเชนฺติ วา ยถาปจฺจยํ วา กโรนฺตีติ อปิจขฺวสฺส ๒ ตเทว ๓
#๑ ม. ปฏิวิรโตติ ฯ ๒ ม. ยุ. อปิจขฺวาสฺส ฯ ๓ ม. ยุ. ตเมว ฯ

การค้าขายที่อุบาสกไม่ควรประกอบ

......ภิกษุทั้งหลาย อุบาสกไม่ควรทำการค้าขาย ๕ ประการนี้, การค้าขาย ๕ ประการ อะไรบ้าง คือ

๑. การค้าขายศัสตราวุธ
๒. การค้าขายสัตว์
๓. การค้าขายเนื้อ
๔. การค้าขายของมึนเมา
๕. การค้าขายยาพิษ

......ภิกษุทั้งหลาย อุบาสกไม่ควรทำการค้าขาย ๕ ประการนี้แล

-----------
//ที่มา วณิชชาสูตรในอังคุตตรนิกาย ปัญจกนิบาต เล่ม ๒๒ ข้อ ๑๗๗ ไทย/มจร

......‘‘ปญฺจิมา, ภิกฺขเว, วณิชฺชา อุปาสเกน อกรณียาฯ กตมา ปญฺจ? สตฺถวณิชฺชา, สตฺตวณิชฺชา, มํสวณิชฺชา, มชฺชวณิชฺชา, วิสวณิชฺชา – อิมา โข, ภิกฺขเว, ปญฺจ วณิชฺชา อุปาสเกน อกรณียา’’ติฯ

---------
คำอธิบายเพิ่มเติม

......๑. การค้าขายศัสตราวุธ หมายถึงการให้สร้างอาวุธแล้วขายอาวุธนั้น (องฺ.ปญฺจก.อ. ๓/๑๗๗/๖๘) ที่ห้ามค้าขายเพราะการค้าขายอาวุธ เป็นเหตุให้ทำความผิดก่อโทษแก่ผู้อื่นได้ (องฺ.ปญฺจก.ฏีกา ๓/๑๗๗-๘/๖๖)

......๒. การค้าขายสัตว์ ในที่นี้หมายถึงการค้าขายมนุษย์ ที่ห้ามค้าขาย ก็เพราะการค้าขายมนุษย์ทำให้มนุษย์หมดอิสรภาพ (องฺ.ปญฺจก.อ. ๓/๑๗๗/๖๘, องฺ.ปญฺจก.ฏีกา. ๓/๑๗๗-๘/๖๖)

......๓. การค้าขายเนื้อ หมายถึงการเลี้ยงสัตว์มีสุกรเป็นต้นไว้ขาย หรือการขายเนื้อสัตว์ ที่ห้ามค้าขาย ก็เพราะการค้าขายเนื้อเป็นเหตุให้ต้องฆ่าสัตว์ (องฺ.ปญฺจก.อ. ๓/๑๗๗/๖๘, องฺ.ปญฺจก.ฏีกา. ๓/๑๗๗-๘/๖๖)

......๔. การค้าขายของมึนเมา หมายถึงการให้ปรุงของมึนเมาชนิดใดชนิดหนึ่งแล้วขาย ที่ห้ามค้าขาย ก็เพราะการค้าขายของมึนเมาเป็นเหตุให้มีการดื่มแล้วเกิดความประมาท (องฺ.ปญฺจก.อ. ๓/๑๗๗/๖๘, องฺ.ปญฺจก.ฏีกา ๓/๑๗๗-๘/๖๖)

......๕. การค้าขายยาพิษ หมายถึงการให้ทำยาพิษแล้วค้าขายยาพิษนั้น

......การค้าขาย ๕ ประการนี้ อุบาสกไม่ควรทำทั้งด้วยตนเองและไม่ควรชักชวนบุคคลอื่นให้ทำด้วย (องฺ.ปญฺจก.อ. ๓/๑๗๗/๖๘)

  หัวข้อกระทู้:  Re: อาชีพที่บริสุทธิ์ของเราชาวพุทธ ในทางธรรม  
อ้างคำพูด:
การค้าขายที่อุบาสกไม่ควรประกอบ

......ภิกษุทั้งหลาย อุบาสกไม่ควรทำการค้าขาย ๕ ประการนี้, การค้าขาย ๕ ประการ อะไรบ้าง คือ

๑. การค้าขายศัสตราวุธ
๒. การค้าขายสัตว์
๓. การค้าขายเนื้อ
๔. การค้าขายของมึนเมา
๕. การค้าขายยาพิษ

......ภิกษุทั้งหลาย อุบาสกไม่ควรทำการค้าขาย ๕ ประการนี้แล

  หัวข้อกระทู้:  Re: อาชีพที่บริสุทธิ์ของเราชาวพุทธ ในทางธรรม  
อ้างคำพูด:
การค้าขายที่อุบาสกไม่ควรประกอบ

......ภิกษุทั้งหลาย อุบาสกไม่ควรทำการค้าขาย ๕ ประการนี้, การค้าขาย ๕ ประการ อะไรบ้าง คือ

๑. การค้าขายศัสตราวุธ
๒. การค้าขายสัตว์
๓. การค้าขายเนื้อ
๔. การค้าขายของมึนเมา
๕. การค้าขายยาพิษ

......ภิกษุทั้งหลาย อุบาสกไม่ควรทำการค้าขาย ๕ ประการนี้แล

-----------
//ที่มา วณิชชาสูตรในอังคุตตรนิกาย ปัญจกนิบาต เล่ม ๒๒ ข้อ ๑๗๗ ไทย/มจร

......‘‘ปญฺจิมา, ภิกฺขเว, วณิชฺชา อุปาสเกน อกรณียาฯ กตมา ปญฺจ? สตฺถวณิชฺชา, สตฺตวณิชฺชา, มํสวณิชฺชา, มชฺชวณิชฺชา, วิสวณิชฺชา – อิมา โข, ภิกฺขเว, ปญฺจ วณิชฺชา อุปาสเกน อกรณียา’’ติฯ

---------
คำอธิบายเพิ่มเติม

......๑. การค้าขายศัสตราวุธ หมายถึงการให้สร้างอาวุธแล้วขายอาวุธนั้น (องฺ.ปญฺจก.อ. ๓/๑๗๗/๖๘) ที่ห้ามค้าขายเพราะการค้าขายอาวุธ เป็นเหตุให้ทำความผิดก่อโทษแก่ผู้อื่นได้ (องฺ.ปญฺจก.ฏีกา ๓/๑๗๗-๘/๖๖)

......๒. การค้าขายสัตว์ ในที่นี้หมายถึงการค้าขายมนุษย์ ที่ห้ามค้าขาย ก็เพราะการค้าขายมนุษย์ทำให้มนุษย์หมดอิสรภาพ (องฺ.ปญฺจก.อ. ๓/๑๗๗/๖๘, องฺ.ปญฺจก.ฏีกา. ๓/๑๗๗-๘/๖๖)

......๓. การค้าขายเนื้อ หมายถึงการเลี้ยงสัตว์มีสุกรเป็นต้นไว้ขาย หรือการขายเนื้อสัตว์ ที่ห้ามค้าขาย ก็เพราะการค้าขายเนื้อเป็นเหตุให้ต้องฆ่าสัตว์ (องฺ.ปญฺจก.อ. ๓/๑๗๗/๖๘, องฺ.ปญฺจก.ฏีกา. ๓/๑๗๗-๘/๖๖)

......๔. การค้าขายของมึนเมา หมายถึงการให้ปรุงของมึนเมาชนิดใดชนิดหนึ่งแล้วขาย ที่ห้ามค้าขาย ก็เพราะการค้าขายของมึนเมาเป็นเหตุให้มีการดื่มแล้วเกิดความประมาท (องฺ.ปญฺจก.อ. ๓/๑๗๗/๖๘, องฺ.ปญฺจก.ฏีกา ๓/๑๗๗-๘/๖๖)

......๕. การค้าขายยาพิษ หมายถึงการให้ทำยาพิษแล้วค้าขายยาพิษนั้น

......การค้าขาย ๕ ประการนี้ อุบาสกไม่ควรทำทั้งด้วยตนเองและไม่ควรชักชวนบุคคลอื่นให้ทำด้วย (องฺ.ปญฺจก.อ. ๓/๑๗๗/๖๘)

สรุป ข้อที่ 2. การค้ามนุษย์ จัดเข้าไปรวมข้อที่ 2 คือ ค้าขายสัตว์ ที่มีข่าว ค้าขายชาว โรฮินจา น่าจะจัดเข้าไปในข้อที่ 2. คือค้าขายสัตว์ อันเป็นสิ่งที่ เราชาวพุทธ ไม่พึงกระทำ เป็น อาชีพที่ควรหลีกเลี่ยง
แล้วอาชีพ ที่ว่าไม่บริสุทธิ์ 5 อย่างนี้ ไปสัมพันธ์ กับ การปฏิบัติ มรรค องค์8 ข้อใดบ้างครับท่าน ระหว่าง สัมมา อาชีวะ หรือ สัมมากัมมันตะ..อันนี้ โยงเข้ามาเอง..เพื่อเรานักปฏิบัติทั้งหลาย จะได้มีศีลที่บริสุทธิ์ละเอียดยิ่งขึ้นไปอีก อันเป็นบาทฐาน เกื้อหนุน ยกระดับสูงขึ้นไปอีก
ขอเจริญในธรรม

มรรคข้อใดข้อหนึ่ง..ก็แทบจะเกี่ยวข้องกันทั้งหมด..ครับ

เป็นกายกรรม..ซึ่งรวมทั้งหมด..ทั้ง..กัมมันต..อาชีวะ..ครับ

กายกรรมผิด...มิจฉากัมมันต..มิจฉาอาชีวะแล้ว..ก็นำมาซึ่งการพูดจาในกายกรรมนั้นๆ..เช่นค้าขายก็ต้องพูดเพื่อให้ขายของดี...ผิดทางวาจาอีก..เป็นมิจฉาวาจา...พูดจาผิด

ก่อนที่จะกระทำผิดทางกาย..ทางวาจา...ย่อมต้องมาจากมีเจตนาต้นที่ผิด...เป็นมิจฉาสังกัปปะ..ดำริผิด

ก่อนที่จะดำริผิด....ก็ย่อมมาจากทัศนะที่ผิดๆ....มิจฉาทิฏฐิ

เมื่อทิฏฐิ..เป็นมิจฉาเสียแล้ว....การจะตั้งสติในสิ่งใด..ก็ตั้งสติเพื่อการงานที่ผิด...จิตจดจ่อในสิ่งใด..ก็จดจ่อในสิ่งที่ผิดไปจากธรรม...รวมๆก็เป็นมิจฉาสติ...มิจฉาสมาธิ...

ผู้ที่ปฏิบัติในมรรค 8 ...กระทำเพื่อพระนิพพาน...มีสติดี..ระลึกรู้ถึงทุกข์ที่เกิดในขณะจิตขณะจิตหนึ่ง...ย่อมลด..ละ..เลิก...อาชีพที่ไม่ควรทั้ง 5 อย่างเอง...เพราะทุกข์..และ..หิริ..โอตัปปะ...ธรรมที่เกิดขึ้นมาเองจากจิตใจที่ละเอียดปราณีตขึ้นจากผลแห่งการปฏิบัติของตน...