เรื่องกรรม ก็คือตัว "เจตนาเจตสิก"
เจตนาย่อมเกิดขึ้นกับการกระทำทางกาย ทางวาจา และทางใจ
ย่อมส่งผลเป็นกรรมวิบาก รอการให้ผลตรงตามที่กระทำ
เมื่อกระทำสิ่งใดทั้งกายวาจาใจ จะไม่มีการกระทำใดๆ
หรือจะเป็นพิธีใดๆ เพื่อตัดกรรมที่กระทำได้เลย

แต่ก็จะมีวิธีเดียวที่จะทำให้กรรมไม่มาให้ผล โดยการกระทำกุศลให้มากๆ
เพื่อไม่ให้วิบากที่เป็นอกุศลกรรมมีโอกาสได้ส่งผล เพราะถ้าเราทำแต่กุศล
ก็จะเปิดโอกาสให้กุศลกรรมที่เป็นกรรมฝ่ายดีมาส่งผลแต่เพียงฝ่ายเดียว
การกระทำแบบนี้ก็เรียกได้ว่าเป็นการตัดกรรมได้อีกอย่างหนึ่ง

ต่อคะลุง เมยตามอ่าน

เดี๋ยวมาต่อ

รอคะ (อ่อนอภิธรรม ลุงคุยอภิธรรมเยอะๆนะคะ เมยจะได้ถาม)

อยากให้ถามอยู่แล้ว

เรื่องกรรมทรงแสดงไว้ทั้งพระสูตรและอภิธรรม
กรรม ๓ อย่าง ได้แก่ ๑.กายกรรม ๒.วจีกรรม ๓.มโนกรรม
กรรม ๖ อย่าง ได้แ่ก่ ๑.กายสังขาร ๒.วจีสังขาร ๓.มโนสังขาร
๔.ปุญญาภิสังขาร ๕.อปุญญาภิสังขาร ๖.อเนญชาภิสังขาร
และ กรรม ๑๒ ต้องเข้าใจที่ละเล็กน้อยคอยไป ถ้าอ่่านพบที่ใดก็อย่าเพิ่งค้ดค้านว่าไม่จริง

แต่ขอให้จำไว้อย่างหนึ่ง "กรรม" ก็ได้แก่ "เจตนาเจตสิก"

ขอบคุณล่วงหน้านะคะ ลุง



แต่ขอเกริ่นไว้ก่อน ถ้าเมยถาม ขอให้ลุงคิดไว้ก่อนเลย ว่าเมยไม่รุ้

ไม่ใช่เมยรุ้แล้วแต่ลองของกับลุง

เพราะบางครั้งเมยยก็รู้ว่า สิ่งที่เมยพูดคล้ายคนกวนต.. อยู่บ้าง

แต่ที่่ถาม เพราะไม่รู้ และรู้ไม่หมด รู้ไม่จริง เป็นหลักใหญ่นะคะ

มุมเมย เมยเข้าใจคะ ว่าเจตนาเจตสิก..แต่เมยมองว่า ไม่ใช่ตัวเดียวที่ทำให้เกิดกรรม..

เจตสิกที่อยู่หลัง เจตนาเจตสิก ก็ทำให้เกิดกรรมเหมือนกัน...เมยเข้าใจถูกไหมคะลุง?

(จริงๆ เมยสนใจรูปปรมัตถ์ ที่ทำงาน ตามเหตุปัจจัยที่เกิดขึ้นมา ว่ารูปปรมัตถ์มีผลต่อ จิตเจตสิก แบบไหนบ้าง)
.
.
.
แต่ค่อยๆเรียนรู้ไป เรื่อยๆได้คะ..ใน รุป จิต เจตสิก

ด้วยนิสัยคะ อ่านแล้วค้านก่อน ว่าจริงไหม..ไม่เชื่อเต็มร้อย แต่ต้องพิสูจน์ด้วยการปฎิบัติก่อน

ปฎิบัติตามคำสอน เห็นชัดแจ้งตามคำสอนที่บอกไว้ ในเรื่องผล..เจอเองค่อยเชื่อคะ

อภิธรรมก็เหมือนกันคะ..ต้องลองด้วยตัวเองก่อน จึง เออ ใช่ ใช่ตามคำสอนพระสัมมา

กรรม ได้แก่เจตนาตัวเดียว แต่ตัวเจตสิกเหล่าที่เกิดร่วมกันก็ทำตามหน้าที่ของเขา หน้าที่ของเจตสิกเหล่านั้นก็ต้องคล้อยตามเจตนาเจสิกได้ทั้งหมดจะไม่ขัดกัน ถ้าไม่ได้ศึกษาคำสอนให้ชัดเจนแล้วจะดูเหมือนเป็นอันเดียวกัน
เช่นว่า การเห็นเกิดขึ้นนั้นที่จริงแล้วที่เห็นนั้นไม่ใช่ตาเห็น สิ่งที่เห็นได้คือ จิต ที่เรียกว่าจักขุวิญญาณจิต แต่ว่าจักขุวิญญาณจะเห็นได้นั้นต้องอาศัยตาเกิดจึงจะเห็นได้ การเห็นได้ก็จะต้องมี่รูปารมณ์มาปรากฎในระยะที่สมควรไม่ไกลเกินไปหรือใกล้เกินไป และจะต้องอาศัยแสงสว่างเป็นปัจจัยทำจักขุวิญญาณเห็นได้ ฉะนั้นทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมานั้นจะต้องพร้อมกันจึงจะเห็นได้ ถ้าสิ่งใดสิ่งหนึ่งไม่พร้องเพรียงกันการเกิดขึ้นก็จะไม่ปรากฏให้การเห็นปรากฏขึ้นเลย ฉะนั้นการเห็นจะตัองอาศัยปัจจัยหลายอย่างจึงจะเกิดขึ้นได้ และการเห็นนั้นแหละที่เป็นการที่ทำให้ขันธ์ ๕ เกิดขึ้นอีกด้วย เมื่อขันธ์ ๕ เกิดขึ้นตรงที่ตา แล้ว"ตัณหาอุปาทาน" ก็เข้ายึดทันทีว่าเราเห็นเมื่ออุปาทานยึดในการเห็นหรือว่ายึดในขันธ์ ๕ นั้นมันจะไปสร้าง "กรรม"ให้เกิดขึ้นทีนี้ภพชาติก็จะตามมาด้วย... ถ้าเรียนอภิธรรมให้เข้าจะเห็นจริง
มาเรียนเถอะน้องเมย เดี๋ยวพอเข้ามาเรียนในไลน์แล้วจะมีหนังสือส่งไปให้ถึงบ้านฟรี (น้องเมยเล่นไลน์หรือเปล่า)

นิสัยกวนตีนนี้เปลี่ยนแปลงได้แน่นอนถ้าได้เข้าใจคำสอนโดยเฉพาะพระอภิธรรมครับ

เมยจะลองดูอีกสักทีคะ..ว่าอภิธรรม จะเกลา จริตของเมยได้ไหม

เมยก็เข้าใจที่ลุงบอกนะคะ..แต่ขอแย้งอีกคะ..เมยอ่านข้อความของลุงแล้ว ในหัวเมยมีคำถามขึ้นมาว่า..อ้าว แล้วผัสสะเจตสิกหล่ะ..เมื่อมันผัสสะ และเรายึดมั่นผัสสะ(มันต้องยึดมั่นอยู่แล้ว เพราะเราเป็นผุ้ที่ยังไม่จบกิจ)..ภพชาติเกิด..กรรมก็เกิดด้วยแล้ว...นี่เป็นสิ่งที่มันผุดขึ้นมาในหัว..ตอนอ่านนะคะ...ลุงว่าไงคะ ในความเห็นของเมย
.
.
.
และอีกมุม สำหรับผู้จบกิจ


เมื่อท่านมีเจตนา ทำสิ่งใดสิ่งนึง เหตุใด ไม่เป็นกรรมคะ..ในเมื่อมีเจตนาเจตสิก เกิดขึ้นมาด้วย

จร้า...ตรงนี้อาจจะเข้าใจยากสักหน่อย แต่ว่าเข้าใจปฏิจจสมุปบาทจะไม่ยากเลย
แต่ก็จะลองอธิบายดูว่าจะเข้าใจตามได้แค่ไหน เพราะมีความตั้งใจถาม

ผัสสะ เกิดขึ้นเพราะอาศัยสิ่ง ๓ สิ่งมาประจวบพร้อมกันคือ รูปารมณ์ ๑ จักขุปสาท ๑ จิต ๑
ดังนั้นตรงนี้จะเห็นได้ว่าการเกิดขึ้นตรงนี้เรียกว่าผัสสะ มีเพียงการเกิดขึ้นของ "รูปกับนาม" เท่านั้น
ขอขยายรูปกับนามให้ชัดเจนอีกนิดนึง (รูปารมณ์ ๑จักขุปสาท ๑)=รูป (จิต ๑ )=นาม
ทีนี้ก็ต้องขยาย "นาม" ได้แก่ จิตกับเจตสิก ที่นี้ จิต ๑ มีเจตสิกเกิดร่วมด้วย ๗ ดวง คือ
ผัสสะ ๑ เวทนา ๑ สัญญา ๑ เจตนา ๑ เอกัคคตา ๑ ชีวิตินทรีย์ ๑ มนสิการ ๑

ในขบวนเการเกิดผัสสะนี้ จะไม่มี ( ตัณหา อุปาทาน กรรม)เกิดร่วมชึ้นเลยฉะนั้นเมื่อมันไม่มี
การเข้าไปยินดีความพอใจเข้าไปยึดถือตรงผัสสะจึงไม่มีไม่เกิดขึ้นอย่างแต่นอน เมือมีสติเข้าไปรู้ชัด
ตรงนี้ ขบวนการของขันธ์ ๕ ก็จะหยุดหมุนดำเนินไปด้วย (ตัณหา ทิฏฐิ กรรม)เพราะว่า ตัณหาจะเกิดได้
ต้องอาศัยเวทนาในกลุ่มของผัสสะเป็นผู้ล้อหมุนมาให้ ตัณหา อุปาทาน กรรม ภพ ชาติ หมุนต่อไป
ถ้าสติปัญญามารู้ทันตรงนี้ภพชาติก็จะขาดลงทันที แน่นอนได้ว่าเมื่อภพชาติขาดเสียล้วการเกิดก็จะไม่มีอีกแน่นอน

การตัดกรรมมิใช่การตัดกรรมในชาตินี้ แต่เป็นการตัดกรรมในภพหน้า คือภพที่จะไปเกิดอีกไม่มี
และการตัดกรรมก็มิใช่จะตัดกรรมกันโดยตรงๆ แต่จะต้องตัดที่เหตุของการเกิดกรรม
เหตุของการเกิดกรรมก็คือ ตัณหา อุปาทาน