บุพนิมิต..3...ของผู้จะบรรลุธรรม..(สาวกภูมิ)

1. พบกัลยาณมิตร....ผู้ถึงแล้วซึ่งกัลยาณธรรม
2. โยนิโสมนสิการ
3. ด้วยความไม่ประมาท..

กบว่าเอาเองนะ..........มีตรงไหนที่ว่าพระพุทธเจ้าทรงสอนไม่ถูกต้อง กบเข้าใจผิดไปเอง

สังเกตดูให้ดีผมบอกว่าเดิมใช้คำว่า พิจารณา แต่เมื่อรู้ความลับหรือความจริงดยสภาวะ ของสังเกต กับ พิจารณาว่าต่างกัน

สังเกตไม่ใช้ความคิด(ใช้ตาญาณหรือตาปัญญาสอดส่องดูความปรวนแปรไปของสภาวธรรมตามที่เขาเป็น ที่เรียกว่า "ตถตา")

พิจารณา ใช้ความคิดนึกและสมมุติบัญญัติต่างๆมาประกอบแล้วปรุงแต่งเป็นเรื่องราวขึ้นมา

พึงค้นดูความจริงเรื่อง สังเกต พิจารณา จากสภาวธรรมจริงๆจึงจะเข้าใจครับ

โยนิโส......มีความฉลาดแยบคาย ตรงนี้ต้องใช้ทั้งสังเกตและพิจารณาครับ

มนสิการ .......ความตั้งใจจริงที่จะทำ

ดีครับสำหรับคำตอบ

มรรค ผล จะเกิดขึ้นได้ ก็ต้องอาศัย โยนิโสมนสิการ จริงไหมครับ อโสกะ

ใช่ ๒๐๐ % เลยครับ.....ไรัเสียซึ่งความตั้งใจจริง(อาตาปี)ที่เปี่ยมไปด้วยสติปัญญา(สัมปชาโน สติมา)
การเจริญภาวนาอันนั้น ก็ไม่ใช่วิปัสสนาภาวนาครับ

เหตุไม่ถูกต้อง ผลที่ใช่ ก็ไม่เกิดครับ

โยนิโสมนสิการ (วิธีการแห่งปัญญา = ปัจจัยภายในตัวบุคคล)

ในตำรามี 10 อย่าง คือ

1. วิธีคิดแบบสืบสาวเหตุปัจจัย

2. วิธีคิดแบบแยกแยะส่วนประกอบ

3. วิธีคิดแบบสามัญลักษณ์

4. วิธีคิดแบบอริยสัจ/คิดแบบแก้ปัญหา

5. วิธีคิดแบบอรรถธรรมสัมพันธ์

6.วิธีคิดแบบรู้ทันคุณ โทษ และทางออก

7.วิธีคิดแบบคุณค่าแท้-คุณค่าเทียม

8.วิธีคิดแบบเร้ากุศล

9. วิธีคิดแบบอยู่กับปัจจุบัน

10. วิธีคิดแบบวิภัชชวาท

รายละเอียดที่

http://group.wunjun.com/whatisnippana/22873


โยนิโสมนสิการ คู่ กับ ปรโตโฆสะที่ดี (วิธีการแห่งศรัทธา= กัลยาณมิตร)

มะกอก..3..ตะกร้า...ปา...อโสกะ....จ้างให้ก็ปาไม่ถูก

ลำดับของปัญญาบัญญัติ ส่งให้ถึงปัญญาปรมัตถ์ กบยังไม่เข้าใจ คงเพราะขาดประสบการณ์จริง น่าสงสารยิ่งนัก

โยนิโสมนสิการ เป็นองค์ธรรมเป็นองค์ประกอบของวิปัสสนา เป็นองค์ประกอบสำคัญของมรรค
แต่ ไม่ใช่องค์ธรรมองค์ประกอบของ ผลจริง ไหมครับ อโสกะ

เมื่อเห็นว่าไม่เข้าใจ....ก็เกรินให้หน่อย..ปะไร



ที่จริงไม่อยากคั้น...อยากให้ตอบคำถามของเช่นนั้น..ก่อน..นะอโสกะ..อิอิ

โยนิโสมนสิการ เป็นธรรมฝ่ายเหตุโดยเฉพาะเลยครับ

ปริยัติ.....ถูกต้อง ....บัญญัติธรรม

ปฏิบัติ.....ถูกต้อง...ปรมัตถธรรม

ปฏิเวท...ถูกต้อง.....ปรมัตถธรรม

พระบรมศาสดาทรงลำดับและสอนไว้ดีแล้วนะครับ

โยนิโสมนสิการ...เป็นบัญญัติ....หรือ.เป็น..ปรมัตถ์...ในแง่คิดของอโสกะ..??!

ญาณ ข้างผลยกไว้ก่อนจะยังไม่กล่าวกันในตอนนี้
มาพิจารณา ปัญญา ข้างมรรค ต่อล่ะครับ คุณอโสกะ

ในเสขะปฏิบัติ เพื่อให้ได้ผล เช่น โสดาปัตติผล สกทาคามิผล อนาคามิผล อรหัตตผลนั้น
ต่างก็ต้อง อาศัยโยนิโสมนสิการ ซึ่งคือ การสังเกตุและพิจารณาให้ละเอียดๆขึ้นๆ จนกระทั่งมรรค นั้นๆ สมบูรณ์
มีชื่อเรียก อย่างเข้าใจยากๆ คือ การทำปริญญา 3

คือญาตปริญญา ตีรณปริญญา และปหานปริญญา
ซึ่งจะเขียนเป็นภาษาปัจจุบันง่ายๆ
ญาตปริญญา กำหนดรู้ ด้วยความรู้ > การสังเกตุ(อันประกอบด้วยความรู้)
ตีรณปริญญา กำหนดพิจารณา ด้วยความรู้ > การพิจารณา(อันประกอบด้วยความรู้)
ปหานปริญญา กำหนดละ ด้วยความรู้

โยนิโสมนสิการ จะเกี่ยวข้องกับ ญาตปริญญาและตีรณปริญญา โดยเป็นอุปการะแก่ปหานปริญญา

การกำหนดปหานปริญญา อาการก็คล้ายกับการสังเกตุ แต่ต่างกันตรงที่ว่าเป็นการตระหนักรู้ในการละว่าได้เกิดกับจิตหรือไม่

ซึ่งความแตกต่างระหว่าง การสังเกตุ และการพิจารณา อโสกะก็ได้บอกได้อธิบายแก่เพื่อนๆ สหายแล้ว
แต่จุดที่ อโสกะ ลืมบอกไปก็คือ

ถ้าเป็น การทำเหตุ จะไม่พิจารณานั้นไม่ได้
การสังเกตุ และการพิจารณา จะเกิดขึ้นอย่างสม่ำเสมอในขณะดำเนินมรรคภาวนา


การรู้นิ่งสังเกตุปัจจุบันอารมณ์ ....จนดับไปต่อหน้าต่อตานั้น....โดยไร้ปฏิกิริยาตอบโต้นั้น
จึงต้องแยกแยะว่า อโสกะแสดง ด้วย "เหตุ" หรือ แสดงด้วย "ผล"

ถ้าแสดงด้วย "เหตุ" ก็จะต้องชี้เอาที่ การสังเกตุเห็นเหตุแห่งการพัวพันต่ออารมณ์นั้น ว่ามีอยู่โดยอาการอย่างไร พิจารณาอย่างไร จนดับด้วยอาการอย่างไร.... ซึ่งสติสัมปชัญญะจะคอยกำกับไปอยู่ทุกเมื่อครับ

ที่เราละคือ ละความพัวพันต่ออารมณ์ ไม่ได้ดับหรือทำลายอารมณ์

แต่ถ้าหาก อโสกะ แสดง ด้วย "ผล"
>การรู้นิ่งสังเกตุปัจจุบันอารมณ์จนดับไปต่อหน้าต่อตาโดยไร้ปฏิกิริยาตอบโต้
ก็แสดงดั่งนั้นครับ

เป็นทั้งบัญญัติและปรมัตถ์ เพราะได้บอกแล้วว่า โยนิโสนั้น ใช้ทั้งสังเกตและพิจารณา

สังเกต ไม่ใช้ความคิด จะเห็นปรมัตถ์ล้วนๆ พิจารณา ใช้ความคิดนึก จึงเป็นบัญญัติ ชี้ปรมัตถ์