ขอบคุณสำหรับคำถามครับ
และขอขอบคุณผู้ที่ตอบคำถามทุกท่านด้วยครับ
ได้ความรู้เพียบเลย
ใครที่คิดปัญหาธรรมแล้วปวดหัว ผมแนะนำให้ท่านช่วยเอา "นรก"ออกจากหัวท่าน
สักนิดหนึ่งครับ แล้วท่านจะหายปวดหัวเองครับ (นรกมันหนักหัวนะ)

ขอบคุณค่ะ คุณวรานนท์ ไม่ไ้ด้เจอกันนา...น
เลยตั้งแต่ทักทายกัน.. เป็นนิมิตรหมายอันดีค่ะ
ยินดีจริง ๆ

ปัญหาที่คนไร้สาระเอามาทายก็อยากได้
คำตอบ น่ะค่ะ แต่ก็มีบางท่านตอบสะตรง
ขนาดนั้นเลย เห็นแล้วอด
ไม่ได้ ครั้งแรกใจก็ไหวระยิบระยับ ตาม
แรงขับของสภาวะ เกิดเวทนา พอดีทันเห็น
ใจตัวเองวิ่งไหว ไหว อยู่ มันเร็วมากเลยใจเราน่ะ
น่ากลัวจริง ๆ

ได้กลอนบทนี้สอนใจตัวเอง

รู้เห็นจิตเลยไม่คิดจัดการใคร
ใครคิดร้ายย่อมได้ใจขื่นขม
ใครทำร้ายมองให้ชัดใครระทม
เลยไม่ข่มเหงจิตด้วยคิด...เลว

เค้ามาแจกปัญญาจนถึงกระทู้ต้องอนุโมทนา
กันหน่อยค่ะ สาธุ ด้วยใจจริง

อนุโมทนา ตัวจริง เสียงจริง ของจริง ครับ



กลอน ลึกซึ้ง กว้างขวาง ครบถ้วน ทั้งหลักการและปฏิบัติการ
สั้นๆ แต่สะท้านโลกครับ

ขอบคุณค่ะ คุณคามินธรรม ยินดีจริง ๆ
คนไร้สาระขอน้อมเอา คำชมที่คุณคามินธรรม
ให้ใส่ใจไว้

ก็เกือบจะโดน โจรปล้นใจ(กิเลส) อีกแล้วเนี้ย
ใจมันพอง รู้ไหมค่ะ ระยิบระยับอีกเหมือนเคย
กายมันก็เอาด้วย นั่งอมยิ้มน่ะ

เดี๋ยวนี้กิเลสมันชักรู้ตัว ฉลาดกว่า เอามุข
ใหม่ๆ มาเรื่อยๆ เมื่อก่อนกระโจนลงไปทำสงคราม
กับมันเลย ท้ายแพ้มันทุกครั้ง เดี๋ยวนี้เปลี่ยนวิธี
ใหม่ ไม่เอากะแกด้วย จะดูแกไป แกเล่นไป
จะนั่งดูไม่เป็นตัวละคร ไม่เป็นผู้กำกับ
มีศีล 5 ยืนพื้นไว้...

คนไร้สาระก็ เหมือนเด็กหัดเดิน ล้มลุกคลุกคลาน
มาตลอด แต่มีกำลังใจสำหรับตัวเองไว้ว่า

ถ้าไม่เพียรวันนี้ วันหน้ากลับมาอาจไม่ได้เป็น
มนุษย์ ไม่ได้พบพระพุทธศาสนา ไม่ได้เกิดในยุค
ที่คำสอนของพระพุทธเจ้ายังอยู่ ไม่มีสัมมาทิฏฐิิ
ไม่สามารถมีชีวิตรอดจนโต จนศึกษาธรรมะต่อได้
เพราะเห็นความน่ากลัวในการเกิด

ถ้าจะว่าหวังมากไปก็คงได้ อย่างน้อยชาตินี้
ขอปิดประตูอบายภูมิให้ได้ก่อน จะสิ้นชีวิต
เวลาของทุกคนเหลือไม่มาก ..........

วันนี้มีกลอนอีกบทมากฝากกัน

คือหลุมพรางอันบอบบางช่างวิจิตร
คือโยงใยความคิดคือ...จิตฝัน
คือสรรค์สร้างจากความว่างสู่อนันต์
คือของขวัญจากจักรวาลสู่ปัญญา



ป.ล ยังรอคำตอบของเพื่อน ๆ กัลยาณมิตรอยู่ค่ะ

อนุโมทนากับทุกท่านที่เข้ามาร่วมโพสต์
หาคำตอบกัน คิดว่าคงจะสรุปกันได้แล้วค่ะ

ประโยคที่1. อยากเรียนรู้ต้องตามหญิงคันผูก คือ ผูกคือคำเดียวกับหููก
ซึ่งหมายถึง หญิงทอผ้า อาการทอผ้าคือทำซ้ำ ๆ ด้วยความเพียร พระพุทธเจ้าท่านตรัส
ว่า 7 วัน 7 เดือน 7 ปี สำหรับผู้มีความเพียร จะช้า หรือเร็วขึ้นอยู่กับบารมีที่สั่งสมมา

ประโยคที่2. อยากทำถูกต้องตามเด็กเลี้ยงควาย คือทำแบบซื่อ ๆ ไม่ต้องสงสัย
เหมือนเด็กเลี้ยงควาย ปล่อยให้ควายกิน หญ้าไป เด็กก็แค่ หันไป
มองบ้าง ลักษณะการ ตามดู ตามรู้จิต ดูอาการไปว่ากายขยับ
จิตมันขยับไป ไม่ต้องไปจ้อง เพ่ง การจ้องหรือเพ่งคือการบังคับ
ตามดูจนเห็นว่ามันบังคับไม่ได้ เพราะมันไม่ใช่เรา เมื่อมีสภาวะเกิดขึ้นจิต
จะให้ค่าและเกิดเวทนา และก่อพฤติกรรมทันที (วงจรกรรม)

ประโยคที่3. คนสามบ้านกินน้ำบ่อเดียว คือ ศีล สมาธิ ปัญญา
คือ ทางนำไปสู่นิพพาน

ประโยคที่4. เดินทางเดียวอย่าเหยียบรอยกัน คือ ทางใครทางมัน ผู้ที่ปฏิบัติ
ธรรมล้วนแล้ว ต่างต้องมีปัญญาที่จะถอน กิเลส ตัณหา ด้วย
ปัญญาของตัวเองทั้งสิ้น อาจารย์ หนังสือ หรืออะไรต่างๆ ที่เรา
ควานหากัน ก็เป็นปัญญาของแต่ละท่าน ดั่งคำพระพุทธองค์บอกว่า
"เราเป็นเพียงผู้บอกทาง " จะสำเร็จนั้นต้องเดินด้วยตัวเอง อาจารย์ต่างๆ
ท่านก็บอกทางให้ สุดท้ายทุกคนก็ ไปทางเดียวกันคือนิพพาน
เหมือนภูเขา มีทางขึ้นหลายทาง แล้วก็ุถึงยอดเขาเหมือนกัน
(ถึงมีกรรมฐานตั้ง 40 อย่าง ตามแต่จริตของผู้ปฏิบัติและยังมีรายละเอียด
อีกมากมาย)

ประโยคที่5. นะ อยู่หัว 3 ตัวอย่า ละ คือ พระรัตนตรัย อันนี้ไม่ต้องอธิบาย
เข้าใจกันอยู่แล้ว

ประโยคสุดท้าย นะ อยู่ไหน ไปตามเอามาให้ได้ นะ คือ นะโม หรือมโน
คือ หาใจให้เจอ จิตเห็นจิต นั่นแหละ คือรู้พฤติกรรมของ
จิต รู้เห็นจนจิต ยอมรับกฏไตรลักษณ์จริง ๆ จนถอน
กิเลส ตัณหาได้ เห็นขั้นแรก ตัดสังโยชน์ ได้ 3 ข้อ
(เป็นภูมิธรรมของพระโสดาบัน คือ ผู้แรกถึงกระแสนิพพาน)

คำตอบนี้ รวบรวมเอาจากกัลยาณมิตรที่มาช่วยกันโพสต์ และมีหลายท่านตอบถูกหลายข้อด้วย
สุดท้ายเอามา สืบค้นดูของครูบาอาจารย์ ก็ได้เฉลยดังนี้แล

ผิดพลาดประการใด ขออภัยมาด้วยความเคารพอย่างสูง