ก็ไม่น่าจะจบหรือไม่จบ เพราะการถกเถียงในหลักธรรมะ ต้องมีการอ้างอิงได้และให้ถูกต้อง ตามเหตุและผลนั้น ถ้าคิดว่าไม่ออกความเห็นในกระทูนี้แล้ว ท่านไม่ควรลบกระทู้ของท่านออกไปเพื่อมีใครที่เข้ามาอ่านเขาจะได้เขาจะได้ศึกษาธรรมะข้อนี้อย่างถูกต้อง ท่านตั้งกระทู้มาก็ดีแล้วเพราะเรื่องนี้....... ผู้คนชาวพุทธสั่นสะเทือนสะท้าน ไปทั่วประเทศไทย ถ้าคนที่ไม่ศึกษาธรรมะอย่างถ่องแท้ เป็นชาวพุทธที่อาศัยศรัทธานำหน้า และผู้มีผลประโยชน์กับเรื่องวัตถุนั้น ก็จะปรามาสท่านพระอาจารย์องค์นั้น อย่างรู้เท่าไม่ถึงการณ์ และก็มีอีกหลาย ๆ ฝ่าย ที่ไม่เห็นด้วยเพราะผลประโยชน์ในหลาย ๆ ด้าน ที่ใช้พระพุทธศาสนาเป็นเครื่องมือหากิน หาผลประโยชน์ เข้าตัวเอง เข้าพรรคพวก เข้า......คิดว่าสิ่งที่ทำไปนั้น เป็นเรื่องดีงาม ถูกต้อง โดยขัดขืนพระธรรมวินัย โดยสิ้นเชิง ก็ถ้าว่าให้จบอย่างด้วน ๆ ก็จบซะ ใครจะไปคิดอย่างทำอะไร ผลนั้นก็เกิดกับตัวผู้นั้นเอง ถ้าท่านผู้ตั้งกระทู้และผู้ที่มาตอบในเชิงตรงกันข้ามกับหลักธรรมวินัย มั่นใจตนเองว่าเป็นผู้มีศีลบริสุทธิ์ผุดผ่อง ไม่ขาดทะลุ ไม่ด่าง ไม่พร้อย แม้สักข้อหนึ่งข้อใด อยู่ในขั้นเป็นอริยะบุคคล ข้าพเจ้าก็ขอขมา ขออภัยมานะที่นี้ด้วย ที่ล่วงเกิน....ข้าพเจ้าขอแล้วท่านจะให้หรือไม่ให้ ก็คงเป็นเรื่องของจิตใจท่านหละ.....

ให้อโหสิกรรมอยู่แล้ว ไม่มีการผูกโกรธไม่มีการผูกเวรกันอยู่แล้ว

ถ้าทำใจไม่ได้ก็คงไม่เข้ามาเล่นและเล่นๆๆเป็นแน่ฮิฮิฮิ

แนะนำให้ปิดกระทู้ แล้วถ้าหากท่านใด คิดว่ายังปรารถนาดียังไม่เสร็จ
ควรจะหาสถานที่เงียบๆ เหมาะๆ สนทนากันกับท่านให้เป็นเรื่องเป็นราว


ผู้รู้ดี ผู้มีความรู้ที่เหนือกว่า และเป็นผู้มีคุณธรรมที่สูงกว่า
ควรรู้ว่า อาการอย่างไรเรียกว่าทำร้าย และผู้รู้จะไม่ทำอย่างนั้น

ถึงจะรู้ว่า บางอย่างไม่ถูกไม่ต้อง แต่ก็ควรจะฉลาดพอที่จะรู้ว่า
ควรกล่าวอย่างไรให้เกิดประโยชน์ และไม่ควรกล่าวอะไรถึงแม้มันมีประโยชน์

พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย ติกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้าที่ 567

๙. ปฏิจฉันนสูตร

ว่าด้วยสิ่งที่ปิดดีเปิดไม่ดี ๓ อย่าง

[๕๗๑] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย องค์ ๓ อย่างนี้ปกปิดดี เปิดเผย
ไม่ดี ของ ๓ อย่างคืออะไร คือ มาตุคาม ๑ มนต์ของพราหมณ์ ๑ ความ
เห็นผิด ๑ นี้แล ภิกษุทั้งหลาย ของ ๓ อย่างปกปิดดี เปิดเผยไม่ดี
ของ ๓ อย่างนี้เปิดเผยดี ปกปิดไม่ดี ของ ๓ อย่าง คืออะไร
คือ จันทรมณฑล (ดวงจันทร์) ๑ สุริยมณฑล (ดวงอาทิตย์) ๑ พระธรรม
วินัยที่ตถาคตประกาศแล้ว ๑ นี้แล ภิกษุทั้งหลาย ของ ๓ อย่างเปิดเผยดี
ปกปิดไม่ดี
จบปฏิจฉันนสูตรที่ ๙

อรรถกถาปฏิจฉันนสูตร

พึงทราบวินิจฉัยในปฏิจฉันนสูตรที่ ๙ ดังต่อไปนี้ :-
บทว่า วหนฺติ แปลว่า ย่อมนำไป. บทว่า ปฏิจฺฉนฺโน วหติ
ความว่า ปกปิดแล้วจึงออกไป. ในบทว่า วิเฏ วิโรจติ พึงทราบข้อที่จะต้อง
เปิดเผย โดย ๙ อย่างคือ เปิดเผยโดยส่วนเดียว ๑ เปิดเผยโดยส่วนสอง ๑
เปิดเผยโดยส่วนตัว ๑ เปิดเผยโดยทั่วไป ๑. ในบรรดาสิ่งที่จะต้องเปิดเผย
๔ อย่างนั้น สิกขาบทที่ไม่ทั่วไป (แก่ภิกษุและภิกษุณี) ชื่อว่าเปิดเผยโดย
ส่วนเดียว. สิกขาบทที่ทั่วไป (แก่อุภโตสงฆ์) ชื่อว่าเปิดเผยโดยสองส่วน.
คุณธรรมทราได้บรรลุแล้ว ชื่อว่าเปิดเผยเฉพาะตน.
(ส่วน) พระพุทธพจน์ คือ
พระไตรปิฎก ชื่อว่า สิ่งที่เปิดเผยโดยทั่วไป.
จบอรรถกถาปฏิจฉันนสูตรที่ ๙

ก็จะมีว่าต่อไปอีกแน่ ๆ (ภูมิรู้ตัวเองไม่มีเลย) ... อะไร ๆ ก็อ้างพระสุตรในพระไตรปิฎก ยกมาตอบทั้งพระสูตร ก็ท่านผู้รู้ท่านรจนาและแปลมาให้อย่างสละสลวยแล้วไม่รู้ว่าทำไม บางท่านจึงไปเอาเรื่องราวในพระไตรปิฎกมาตัดต่อเติมแต่งแบ่ง มาสอนกันแบบขาดๆ วิ่น ๆ (และก็ขายธรรมะนั้นด้วย)และก็บอกว่าอย่าอ้างตำรา อย่าเชื่อตำรา ใช้หลักอย่าเชื่อ 10 อย่าง พระสูตรนี้ก็อยู่ในพระไตรปิฎก แต่ตัวเองก็นำมาอ้างเหมือนกันแล้วจะให้เข้าใจว่าอย่างไรดี พวกที่บอกว่าพระไตรปิฎกเป็นตำราแต่งลวงโลก เชื่อหมดไม่ได้ โถ ๆ .....น่าสังเวชใจกับพวกปากว่าตาขยิบจริง ๆ คือพวกที่กล่าว"สอนธรรมะ เผยแพร่พระศาสนาให้เจริญรุ่งเรืองนานเท่านาน" แต่ตัวเองก็ดูถูกปรามาสสิ่งตัวเองได้เรียนรู้มาจากตำรานี้ ตัวเองรู้ธรรมะมาจากไหนเองบ้าง หรือไปเรียนมาจากตำราของศาสนาอื่น ๆ ที่ปรากฏคำสอนแบบนี้ไว้ พระไตรปิฎกเป็นสมบัติอันล้ำค่า ชิ้นสุดท้ายที่ยังคงคำสอนไว้อย่างสมบูรณ์ทุกตัวอักษร แต่คนสมัยนี้ดูถูก เสียเหลือเกินกลับไปยกย่องสิ่งที่พระพุทธองค์ตรัสห้ามไว้ และเหยียบย่ำคำสอน แต่กลับบอกว่าเชิดชู แล้วพระสัทธรรมจะไม่เลือนหายไปเร็วกว่าที่พระพุทธองค์ตรัสไว้ได้อย่างไร ตัดต่อแต่งแบ่งมาขายอีก ร่ำรวยมีกินมีใช้เพราะแต่งธรรมะขาย และก็เอาเงินไปทำบุญ บุญปนบาปน่ะ ผู้ที่เข้าใจว่าตัวเองบรรลุคุณธรรม ดวงตาเห็นธรรม ก็อย่าลืมไปอ่านพระสูตรที่ตรัสสอนไว้ว่าให้ศึกษาตามขั้นตอนนะ อาจเป็นสมาธิแบบมิจฉาฯโดยไม่รู้ตัวเอง ก็ถ้าบรรลุแล้วคงไม่เข้ามาตอบ อะไรกับพวกบ้า ๆ แบบเราหรอก น่า เชื่อเหอะ

สาธุกับทุกคำตอบครับ

ทุกวันนี้เวลาไปไหนมาไหน
ผมจะมีรูปคุณพ่อ คุณแม่เป็นลอคเก๊ตห้อยคอไปตลอดเวลา
แม้ว่าท่านจะเสียชีวิตไปร่วม ๒๐ ปีแล้วก็ตาม

เวลาจะเดินทาวไกล ไปทางเรือผมจะยกขึ้นสาธุทุกครั้ง
ก่อนนอนผมจะระลึกถึงบุญคุณและคำสั่งสอนของท่านอยู่เสมอมา
ท่านสอนให้ผมอดทน ขยัน และหมั่นเก็บเงินเก็บทองไว้ใช้
ทุกวันนี้ผมมีสภาพพอกิน พอใช้ในชีวิตครอบครัว
เพราะผมปฏิบัติตามคำสอนของท่าน

ถามพวกท่านว่า ผมงมงายหรือเปล่าครับ
มันเสียหายใหมกับการที่เรากราบพระพุทธรูป
แล้วเราปฏิบัติตามคำสอนของท่าน

ผมว่าคุณ nene จะกำลังมีไฟแรง และเอ็นดูผมเป็นพิเศษนะครับ

ขนาดกระทู้พระคุณท่านคั่นกลาง ก็ยังอุตส่าห์ข้ามกระทู้มา โปรยมธุรสวาจาซะกองใหญ่ให้ผม

คุณคิดว่าผมไมรู้เหรอ ว่าอย่างไหนถูกไม่ถูก อย่างไหนควรไม่ควร
เช่นอย่างที่คุณรู้ เช่นอย่างที่คุณรู้สึก

ความเข้าใจของผมผมก็คิดว่าคงไม่ต่างกับคุณ และพระไตรปิฎกผมก็คงอ่านมาไม่น้อยกว่าคุณ

ถ้าจะต่างกันกับคุณ ก็ตรงที่ จะพูดถึง หรือไม่พูดถึง
จะแข็งขืน รึจะปล่อยผ่าน จะทักท้วงทันที รึจะรอเวลา
จะจริงจังให้เขายอมรับให้ได้ หรือจะปล่อยให้เขาค่อยๆรู้เองเมื่อเวลาของเขามาถึง


ในสิ่งที่คุณพูดถึง ผมไม่อยากพูดถึง
ในสิ่งที่ผมอยากพูดถึง คุณก็อาจไม่เห็นด้วย เพราะมันเป็นผม ไม่ใช่คุณ

และเราสองคนมองเห็นสิ่งเป็นสาระ และไม่เป็นสาระได้ไม่เท่ากัน

สิ่งที่ผมเห็นว่าเป็นสาระ คุณอาจเห็นว่าไม่ใช่สาระ
สิ่งที่คุณเห็นเป็นสาระ ผมก็อาจกำลังเห็นว่า ไม่เป็นสาระ

สาระต่างเพราะระดับความเข้าใจที่ต่าง ทัศนะคติที่ต่าง และภูมิธรรมที่ต่าง

ในทุกความต่าง ในทุกคนที่ต่าง แต่ละคนจะรู้ชัดอยู่กับใจตนว่า
ความเข้าใจของตนถูกต้อง บริสุทธิ์ และแท้จริงที่สุดเสมอ

แต่เมื่อกาลเวลาผ่านนานไป ความเห็นอะไรที่ตนเคยเข้าใจว่า ถูกต้องที่สุด
ก็จะมีความเห็นอันใหม่ และความรู้สึกแบบใหม่ แง่ใหม่เข้ามาแทนที่


ความเห็นของคุณ ความรู้สึกของคุณ ตอนนี้ยังไม่ใช่ที่สุด
และยังไม่ใช่ถูกที่สุด ดังนั้นอย่าจริงจังมากนัก กับสิ่งที่รู้
กับสิ่งที่ทราบ กับสิ่งที่รู้สึก และกับสิ่งที่รู้แจ้ง

เพราะยังมีความเห็นใหม่ ความรู้สึกใหม่ และความรู้แจ้งใหม่ๆ รอคุณอยู่อีก


เมื่อใจคุณสูงขึ้นมันก็จะกว้างขึ้น และอ่อนโยนขึ้น
จะโต้ตอบ ชี้แจงแถลงสิ่งใด ก็มีแต่ความเมตตา และมิตรไมตรี



เพราะเห็นแก่คุณที่เอ็นดูผมเป็นพิเศษ ผมเลยถือโอกาสเอ็นดูคุณเป็นพิเศษบ้าง


อ้อ......เป็นเด็กดีกว่านี้หน่อยนะ กับพระกับเจ้าก็ไม่เว้น
คุณไม่รู้สึกว่า เราควรให้เกียรติพระคุณเจ้าท่านบ้างเลยเหรอ

แล้วพฤติกรรมประทานฆ้อนให้พระคุณเจ้าเนี่ย คุณทำไปได้ยังไง
ขนาดผมจะสนทนาด้วย ผมยังไม่กล้าสนทนา กลัวว่าจะเผลอไปสอนท่าน

แต่คุณกลับสอนท่านหน้าตาเฉย แถมมีด่าอีก.......ตรงนี้ผมยอมรับว่าคุณเหนือกว่าผม


เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็น จริงๆ................ เฮ้อ