ต้นตอของอวิชชามาจาก.....................

การละอวิชชามีหลายระดับ
เริมจากการปฏิบัติตนเป็นกัลยาณปุถุชน ที่สามารถใช้เหตุผล ปัญญาในการดำรงชีวิตได้เป็นต้นไป จนกว่าจะเข้าถึงความสมบูรณ์ของวิชชา เมื่อนั้นอวิชชาก็หมดไปสิ้นเชิงอย่างแท้จริง

อวิชชา คือความไม่รู้อริยสัจ ๔ จึงเป็นต้นเค้าแห่งความชั่ว ความทุกข์ทั้งปวง
วิชชา คือความรู้ในอริยสัจ ๔ จึงเป็นต้นเค้าแห่งความสุข ความสงบทั้งปวง

ความไม่รู้ในอริยสัจ ๔ จำแนกได้ดังนี้
1.ความไม่รู้ บาป บุญ คุณ โทษ กุศล อกุศล ประโยชน์มิใช่ประโยชน์ เป็นคนมืดบอดที่เรียกว่า อันธพาลคือมีสติปัญญามืดบอดโง่เขลา ไม่อาจจะแนกแยกแยะอะไรได้
2.ความไร้เหตุผล หรือขาดเหตุผล ในการดำรงชีวิต ทำงานลุแก่อำนาจแก่อารมณ์ที่บังเกิดขึ้น ทำอะไรไปตามสัญชาตญาณของตนมากกว่าเหตุผล มองเห็นสิ่งที่ไม่เป็นสาระว่าเป็นสาระ
3.ความไม่รู้เหตุผลในลักษณะที่ต่อเนื่องเป็นกระบวน ไม่สามารถโยงเหตุผลกับผลให้เกี่ยวเนื่องกันสร้างเหตุอย่างหนึ่ง แต่กลับต้องการผลอย่างหนึ่ง เช่นนักเรียนเกียจคร้าน แต่ต้องการสอบได้คะแนนดี หรือการถือโชคชะตา เครื่องรางของขลัง
4.ท่านที่ศึกษาด้วยหลักปริยัติ
5.การนำเอาหลักอริยสัจ ๔ ประการไปพิจารณา จนเกิดความเข้าใจในทุกข์ และพิจารณาเข้าใจในมรรคมีองค์ ๘
6...ผู้ปฏิบัติตามหลักของไตรสิกขา หรืออริยมรรคมีองค์แปดประการจนบรรลุญาณ ๓ คือรู้ว่าอะไรในอริยสัจ ๔
7.พระอรหันต์ที่ทำ ศีล สมาธิ ปัญญา ให้สมบูรณ์เต็มที่ จนเกิดญาณ ๓ ประการ จึงสามารถทำลายอวิชชาได้อย่างสิ้นเชิง

ขอกราบอนุโมทนาบุญ สาธุ.................