ปัญญา จัดอยู่ในสังขารขันธ์
สัญญา จัดอยู่ใน สัญญาขันธ์

ปัญญา นำสัญญามาใช้ประโยชน์ และเป็นสัญญาต่อไปอีกที

สัญญา ไม่มีทางกั้นปัญญาได้ และปัญญาเกิด ไม่ต้องไปจดไปจำ ก็ไม่ใช่สิ่งที่จะเกิดได้ เพราะแต่ละขันธ์ก็เป็นกิจของจิต ต่างๆ กัน

มีแต่สังขารขันธ์ เท่านั้นที่จะกั้นสังขารขันธ์ด้วยกันได้

อะไรคือสิ่งที่กั้นปัญญาได้ สิ่งนั้นคือนิวรณ์

นิวรณ์ ก็นำเอาสัญญามาใช้ประโยชน์ และเป็นสัญญาต่อไปอีกที

สัญญาขันธ์ ทำหน้าที่จดจำอย่างเดียว ไม่เป็นทิฏฐิ ไม่เป็นตัณหา ไม่เป็นอุปาทาน

สังขารขันธ์ จึงจะก่อให้เกิดความเห็นผิด รู้ผิด ถือผิด ยึดเอา และสังขารขันธ์ นั่นเองก็ปรุงแต่งให้ เห็นถูก รู้ถูก ปล่อยวาง ตรัสรู้ เช่นกัน

ดังนั้น สัญญา ไม่ว่าจะเก่าหรือใหม่ ก็ไม่อาจกั้นปัญญา ได้นอกจาก ตัณหา ทิฏฐิ มานะ นิวรณ์ ซึ่งเป็นสังขารขันธ์ ทั้งสิ้น

หลายๆ มุมมองนะขอรับ ...
สัญญากั้นปัญญาใหม่ไม่ให้เกิด จริงหรือ?

สัญญา ความจำได้ ในเรื่องเรียน เรื่องที่อ่าน เรื่องที่ฟังมา จำได้มากก็เรียกว่า จำแม่น เรียนเก่ง เรียนดี ความจำได้นี้มีโทษ คือมีลืม อยากให้จำก็ไม่จำ อยากให้ลืมก็ไม่ลืม

โทษอีกอย่างคือ เกิดอัตตา ถือตัวถือตนว่า เป็นคนความจำดี พระไตรปิฎกอ่านหมด จำได้หมด สำคัญผิดคิดว่า ตนเข้าใจทุกเรื่องถามมาตอบได้หมด ใครว่าใครกล่าวก็ไม่ฟัง ใครแสดงเหตุผลอย่างไรก็ไม่เห็นด้วยเพราะ ถือดีว่า "รู้แล้ว" ใครเขียนก็ไม่อ่านเพราะ "รู้แล้ว" อยากอ่าน อยากฟังเฉพาะที่ตนพูดที่ตนเขียน เข้าวัดแต่ไม่ฟังพระเทศน์ไม่ฟังธรรมเพราะ "รู้แล้ว" บางครั้งเทศน์แข่งพระหรือจ้องจับผิดพระก็มี (แหะ ..ข้าน้อยเอง..ขอรับ)

คำว่า"รู้แล้ว" นี้แหละ "กั้นปัญญาใหม่ไม่ให้เกิด" เมื่อเจอเหตุการณ์เฉพาะหน้าก็ตกม้าตาย เราเรียกคนประเภทนี้ว่า "ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด" หรือ "น้ำเต็มแก้ว"

เหมือนที่หลวงปู่มั่น ท่านพูดกับหลวงตาฯ ว่า

"เวลานี้ธรรมที่ท่านเรียนมาได้มากได้น้อย ยังไม่อำนวยประโยชน์ให้ท่านสมภูมิที่เป็นเปรียญ นอกจากจะเป็นอุปสรรคต่อการภาวนาของท่านในเวลานี้เท่านั้น เพราะท่านจะอดเป็นกังวลและนำธรรมที่เรียนมานั้นมาเทียบเคียงไม่ได้ ให้ยกขึ้นบูชาไว้ก่อน.. ต่อเมื่อถึงกาลธรรมที่เรียนมาธรรมทั้งหมด จะวิ่งเข้ามาประสานกันกับทางด้านปฏิบัติและกลมกลืนกันได้อย่างสนิท" ดังนี้แล..

ห้ามถามต่อ เพราะขี้เกียจตอบ

กราบขอบพระคุณคะ คุณวิริยะ ที่เสนอความเห็นดี ๆ มีประโยชน์มาตลอด
ขอขอบพระคุณนะค่ะ คุณศรีสมบัติคุณเช่นนั้นและทุกท่าน ที่ท่านร่วมแสดงความคิด
ความเห็น คราวหน้าต้องมาตอบอีกนะค่ะ (อิอิ เตรียมตัวให้ดี)
ผิดพลาดประการใด ล่วงเกินไปบ้าง ขออภัยด้วยคะ สาธุ