วันเวลาปัจจุบัน 26 ก.ค. 2025, 09:24  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 16 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ก.พ. 2012, 16:35 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 9
สมาชิก ระดับ 9
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ก.ค. 2011, 22:53
โพสต์: 705

แนวปฏิบัติ: รู้สึกตัว
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ไม่เที่ยง เกิดดับ เขียน:
ขณะจิต เขียน:
ไม่เที่ยง เกิดดับ เขียน:
บังคับใจไม่ไห้หลงกับสิ่งกระทบ คือ การหยุดคิด หยุดปรุงแต่ง หยุดอารมณ์ หยุดจิต ท่านคิดว่าวิธีนี้จะเป็นการดับทุกข์ถาวร หรือ ทำให้เกิดปัญญาเอามาดับต้นเหตุแห่งทุกข์ได้หรือไม่ วิธีเหล่านี้เป็นแค่การทำให้สงบชั่วคราวเท่านั้น หากเลิกทำแล้ว ท่านเจอสิ่งกระทบทั้ง 6 ทางท่านจะสามารถระงับ หรือ หยุดความโลภ โกรธ หลงได้หรือไม่ ขอความกระจ่างและคำอธิบายจากผู้ศึกษาธรรมทั้งหลายด้วยครับ ขอบพระคุณที่ให้การชี้แนะครับ smiley smiley



ขอตอบตามความเห็นว่า

การบังคับใจไม่ไห้หลงกับสิ่งกระทบ คือ การหยุดคิด หยุดปรุงแต่ง หยุดอารมณ์ หยุดจิต เป็นการฝึกฝืนกระแสความเคยชินของจิต ถือว่าเป็นการเริ่มฝึกจิตเหมือนการฝึกกรรมฐาน เป็นการผูกจิตไว้กับอารมณ์ไดอารมณ์หนึ่ง เช่นคำภาวนาหรืออาปาณสติ วิธีนี้เป็นบันไดขั้นแรกๆของการดับทุกข์ที่เรารู้จัก

แต่มีข้อควรระวังว่า ถ้าผู้ที่ไม่รู้หลักในการฝึก เข้าไปบังคับจิตอย่างรุนแรงโดยการกดบังคับเอา จิตย่อมเกิดการต่อต้านดิ้นรนเหมือนจับวัวป่า ย่อมดิ้นรนรุนแรง ยิ่งบังคับมากยิ่งดิ้นรนมาก อาจก่อให้เกิดความเสียหายขึ้นได้ การจับที่ดีจึงควรใช้อุบกรณ์คือการเจริญภาวนาบวกวิปัสนาปัญญาเพื่อความปลอดภัยและก้าวหน้าสมประสงค์

วิธีนี้จึงเป็นจุดเริ่มต้นการดับทุกข์ถาวร การทำให้เกิดปัญญาเอามาดับต้นเหตุแห่งทุกข์ต้องใช้วิปัสนาปัญญาศึกษา มองเข้าไปในธรรมชาติจริงๆ จริงมองเห็นเหตุแห่งทุกข์ที่เรายึดติดแล้วละวางเสียเป็นขั้นๆไป แต่ถ้าปฏิบัติแล้วหยุดลงแค่ความสงบขั้นไดขั้นหนึ่งแล้ว วิธีเหล่านี้เป็นแค่การทำให้สงบชั่วคราวเท่านั้น หากเลิกทำแล้ว ท่านเจอสิ่งกระทบทั้ง 6 ทางท่านจะหวั่นไหวเป็นทุกข์ได้อีก

แต่ถ้าเดินทางก้าวหน้าต่อไป ก็จะสามารถ บรรเทาเบาบาง ปลดเปลื้อง หรือ หยุดความโลภ โกรธ หลงได้จนสิ้นเชิงแน่นอน :b41:



แค่เราไม่ไปหลงสิ่งกระทบทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ เห็นสิ่งกระทบเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป หรือ ไม่เที่ยง เกิดดับ ตามธรรมชาติของมัน แค่นี้ก็ดับเหตุแห่งทุกข์ทั้งปวงได้แล้วครับ ถ้าไม่งั้นความโลภ โกรธ หลง ก็ไม่เกิด ทุกข์ก็ตามมา เพราะความโลภ โกรธ หลง คือ สมุัทัย หรือ เหตุปัจจโย
ของทุกข์ทั้งปวงในมนุษย์ เพราะเราไม่รู้ ทำให้เราเชื่อ เมื่อเราเชื่อเราจึงหลง



ถ้าเป็นผู้เห็นทางอันชอบ นำปัญญาออกหน้าความคิด แทนที่อวิชชาตัดกระแสวัฏฏะได้ ข้ามล่วงเสียแห่งวีธีปฏิบัติอันเยิ่นเย้อเสียได้ ก็สมควรแก่การน้อมคำนับ ขอความสุขสวัสดิ์ แห่งพระธรรมจงมีแด่ท่าน :b42: เทอญ

.....................................................
"ธรรมะเป็นปัจจัตตัง ต้องทำเอง รู้เอง เห็นเอง เข้าใจเอง"


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 16 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

่กำลังดูบอร์ดนี้: Google [Bot] และ บุคคลทั่วไป 1 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร