ตราบใดยังมองวาโลกยังสดใส ขอให้รู้ว่าวัฎฎะยังอีกไกล

อะไรๆ ก็แค่นั้น

เคยผิดพลาดมาตั้งห้าหกที่..... ลืมเลือนไปซิอย่ามัวคิดถึง
เมาเหล้าเที่ยวเพลินบ้าการพนัน...... กลียดคร้านการงานชอบอ้างตะบึง
ความชั่วคอยดึง..... พาชีวิตให้มืดมน
หันหลังให้วัดเข้าคลับเข้าบาร์...... เคยรวยเงินตราต้องมาขัดสน
ความทุกข์ความเคลียดเบียดเบียนบีฑา..... ผิดหวังเรื่อยมาชะตาอับจน
เพือนหายหลายคน..... สับสนทุกข์ตรมอุรา
เสพผงกัญชายาบ้ายาอี.... สูญเสียความดีไม่มีก้าวหน้า
คบเพื่อนไม่ีดีเสียหายโชคร้ายติดยา..... อยากจะเลิกหนักหนา
กลับใจเวียนมาเข้าวัดอีกที...... หยุดกลั้วโลกีย์ทำดีเถอดหนา
เพียรภาวนาพาใจสุขขี....... เอาแสงพระธรรมชีนำเห็นทาง
เจอแสงสว่างสิ้นทุกข์ราวี...... สร้างสมบารมีชาตินี้มุ่งพระนิพพาน

ความสุข จริงๆแล้วมาคิดสมัยก่อนเรามักจะทำอะไรเพื่อตัาเราเอง เพื่อให้ตัวเองนั้นมีความสุขตามที่เราต้องการ แม้กระทั้งทำอะไรผิดๆเราก็ทำเพื่อจะแรกเอามาเพื่อความสุขที่เราปรารถนา ฉะนั้นมนุษย์ส่วนใหญ่มักแสวงหาความสุขกันไม่มีวันจบสิ้น มีสิ่งนี้แล้วก็อยากมีสิ่งนั้น มีสิ่งนั้นก็อยากมีสิ่งนั้นอีกอย่างนี้ไม่รู้จัจบจักสิ้น นี่คือการสร้างวัฎฎะที่ีทำให้เราต้องวกวนไม่รู้จบสิ้น

ตัณหานี่เองเป็นตัวสร้างทุกอย่าง มานั่งคิดว่าถ้าเราเปลี่ยนความคิดใหม่ ทำฝันของเราให้น้อยลงที่สุดเท่าที่จะน้อยได้ ความสุขที่เราแสวงหาอยู่นั้นมันยิ่งใกล้ตัวเราเข้ามาทุกที สังคมก็น่าจะสงบมากกว่านี้ แต่มันก็คงเป็นฝันอีกนั้นแหล่ะมันคงเป็นไปไม่ได้ เพราะพญามารก็ทำหน้าที่เขา บางช่วงมีกำลังมากบางช่วงมีกำลังน้อย

มาเปรียบเทียบสมัยยังไม่รู้จักธรรมะ มานั่งดู เอาเข้ากับเอาออกนี่มันต่างกันจริงๆ การสะสางเนี่ยมันดูเหมือนจะเหนื่อยนะ แต่มองดูดีๆมันก็อาจจะเหนื่อยอยู่บ้างแต่มันก็มีวันจบ แต่เอาเข้าดูเหมือนจะไม่เหนื่อยแต่มันโคตรเหนื่อยยิ่งกว่า แต่มันมองไม่ค่อยเห็นเพราะบางครั้งมันอาบไว้ด้วยน้ำผึ้งหวาน การเอาเข้านั้นผมว่าเหนื่อยที่สุดเพราะมันไม่มีวันจบได้เลยถ้าเราไม่เรียนรู้พระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า

เรียนรู้จากการไม่ปรารถนาทำเพื่อตัวเองมากเกินไป แล้วจะรู้จักการให้ผู้อื่นได้อย่างแท้จริง และความสุขที่แท้จริงนั้นจะค่อยๆปรากฎทีละน้อยๆจนกลายเป็นความสุขที่แท้จริงขึ้นมาได้

วิถีทางแห่งความสุข

สิ่งสำคัญกับความสุขเป็นรื่องของจิตใจ เมื่อใจดี คิดดี ทำดี ก็ได้ผลดี ก็จะมีความสุข
เริ่มต้นปฏิบัติที่ตนเอง ด้วยการรักษาสุขภาพใจดี สร้างกำลังใจให้เข้มแข็ง การเข้าใจตัวเอง และ เข้าใจในการกระทำของตัวเอง ในทางตรงกันข้ามเมื่อคิดไม่ดี พูดไม่ดี ทำไม่ดี ผลก็ไม่ดี คือ มีความทุกข์

คนเรามักไม่พบความสุขที่กำลังแสวงหาอย่างแท้จริง เพราะโดยส่วนใหญ่ เรามักแสวงหาความสุขจากภายนอก เป็นความสุขจากวัตถุ ลาภ ยศ สรรเสริญ ตามแบบฉบับวัตถุนิยม เราอาจรู้สึกเพลิดเพลินไปกับความสะดวกสบายต่างๆ ในชีวิตที่ไม่เที่ยงแท้แน่นอน โดยไม่ได้พิจารณาถึงความสุขจากภายใน อันเกิดจากจิตใจที่ได้รับการอบรมขัดเกลา เป็นจิตที่มีความสงบสุข ไม่ว่ากายหรือใจเรา มักมีเรื่องทุกข์กันทั้งนั้น ไม่มีใครสมบูรณ์ในทุกด้าน ชีวิตเรามักขาดไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง จนเป็นทุกข์กันทุกคนให้ใช้ หลัก ศีล สมาธิ ปัญญา เป็นแนวทางในการละเหตุให้เกิดทุกข์ ทำให้ชีวิตมีความสบายใจ สุขใจ ผล คือความดับทุกข์ หรือทุกข์น้อยลง

การรู้จักปล่อยวาง จิตใจก็มีความสงบ สบายใจ ถ้าจิตวิญญาณเรามั่นคง หนักแน่น สงบ มันก็สามารถเผชิญกับทุกสิ่งได้

การจะให้เกิดความสุขใจนั้นต้องอาศัย สมาธิ และ ปัญญาสนับสนุนกัน ด้วยอำนาจสมาธิ จิตสามารถยังปีติสุขให้เกิดได้ และต้องใช้ปัญญา

ไม่มีใครมีความสุข-ทุกข์แช่นาน ตลอดทุกนาที ตลอดทั้งวัน ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกเหมือนกันคือ เกิดแล้วดับ นั่นคือ สมุทัยคือเกิด และนิโรธคือความดับ นี่คืออริยสัจ 4 ทุกอย่างในโลกเดินไปสู่ความดับทั้งหมด

เพราะฉะนั้นถ้าเราฝึกฝนตนเองว่ามีการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ชัดเจนภายในจิตใจ ความทุกข์ก็จะดับไป”

ขอบคุณที่มา :: Oknation

ღ˚ •。* ♥♥ ˚ ˚ กราบอนุโมทนาบุญกับท่านผู้เจริญในธรรมและกัลยาณมิตรทุกท่านนะเจ้าค่ะ ธรรมรักษา เทวดาคุ้มครอง ขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปนะเจ้าค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ ˚. ★ *˛ ✿◕‿◕✿•°°✿◕‿◕.ღ ˛˚ ♥♥ 。✰˚* ˚