สะใจโก๋แล้วสิเน๊าะ

อิอิ....เอานับตามศีลก่อน..ละกัน

ผิดศีลข้อ 4 งัยคับ?

ฆ่าสัตว์...สัตว์เสียชีวิต..สัตว์เสียประโยชน์
ลักทรัพย์...เจ้าของทรัพย์เสียประโยชน์
ประพฤติผิดในกาม....ผู้ปกครองเสียประโยชน์
พูดปด...บุคคลที่สามเสียหาย...บุคคลที่สามเสียประโยชน์..คนฟังก็เสียประโยชน์จากข้อมูลผิดๆ
พูดส่อเสียด..พูดคำหยาบ..ผู้ฟังเสียประโยชน์
เสพสุรา...ผู้เสพขาดสติ...เป็นผู้เสพเสียประโยชน์..ซะเอง

ถ้าผมบรรลุธรรม...แต่มีใครไม่รู้ทะเรอะทะร่ามาถาม..ว่าบรรลุธรรมมั้ย?...ถ้าผมตอบไม่...แล้วใครเป็นคนเสียประโยชน์

ผู้ถามจะได้ประโยชน์อะไรจากการบรรลุธรรมของผม..(สมมุตินะ..อิอิ)...แล้วจะเสียประโยชน์อะไรจากการไม่รู้ว่าผมบรรลุธรรมหรือไม่...นั้นนะ


ถ้าจะว่า..ถ้ารู้ก็จะได้มาให้สอนธรรมะ..นะสิ
ก็จะแก้ว่า...พระพุทธเจ้าพระองค์บรรลุธรรมเห็นๆอยู่..ก็ไปฟังพระธรรมคำสั่งสอนของพระองค์..ซิ...มีอยู่ครบเลย

จะบรรลุได้อย่างไรถ้ายังโกหกอยู่ ตรรกก็มีเท่านี้

ความเห็นส่วนตัว ตอบจากการใช้สติปัญญาอย่างรอบคอบและแยบคายที่สุดของตนเจ้าค่ะ ผิดถูกประการใด คุนน้องขอขมาพระรัตนตรัย ไว้ ณ ที่แห่งนี้ ..
คนที่บรรลุธรรม..ถ้าหมายถึงพระอริยะตั้งแต่พระโสดาบัณขึ้นไป..จะไม่พูดว่าตนบรรลุธรรม..ถึงแม้ถ้าลูกศิษย์ลูกหาจะถามท่าน...ท่านจะไม่บอกตรงๆว่าท่านเป็น..เผลอๆท่านด่าคนที่มาถาม (ประมาณว่าจะอยากรู้เรื่องของกุทำไม..รู้ธรรมฟังธรรมที่กุเทศให้พวกมรึงฟังทุกวันไม่ดีกว่ารึ! ) ท่านจะแสดงธรรมเทศนาให้โอวาทมากกว่า..เพื่อให้ลูกศิษย์ที่มีภูมิธรรมระดับนึง เกิดปัญญา..
ต้องเข้าใจด้วยว่า..ปุถุชนคาดเดาภูมิจิตของพระอริยะไม่ได้..ต่อให้ท่านบอกว่าท่านเป็น..ปุถุชนก็ไม่มีทางรู้ได้..และท่านก็ไม่เห็นประโยชน์ แต่เห็นโทษ..เพราะผิดพระวินัย..ถ้าจะบอกตนไม่ใช่ถ้ามีคนถาม..ทั้งที่รู้ตัวว่าตนบรรลุแล้วนั่น..(นี่หมายเอาคนที่ได้มรรคจิตผลจิต ไม่เกี่ยวกับพวกหลงตัวหลงตน) ก็จะเป็นการไม่สมควร กล่าวธรรมที่พร่องในศีลไม่ซื่อสัตย์ในธรรมที่ตนมี...
เพราะเหตุนี้ ท่านย่อมพิจารณาเพื่อไม่เกิดผลเสียที่กระทบ..อาจจะเป็นการไม่ควรถ้ากล่าวเท็จว่าตนมิได้บรรลุ..แม้เพราะเห็นว่าการกล่าวอย่างงั้นเพื่อมิต้องการลาภสังการะสรรเสริญ เพราะคิดแค่ว่าเข้าใจว่าท่านคืออรหันต์ แต่ดันไม่เข้าใจธรรมท่าน..ข้อเสียอาจจะเกิดกับผู้ที่จาบจ้วงท่านได้ด้วยความไม่รู้ ..ท่านย่อมระวังมากในเรื่องมิให้ปุถุชนจาบจ้วง..เพราะโลกธรรมแปด..มีมิจฉาทิฐฐิ..ต่างคนต่างมีครูบาอาจารย์ตน พอครูบาคนอื่นแสดงธรรมไม่ถูกจริตตน..ก็จาบจ้วงครูบาคนอื่นที่เขาเคารพนับถือ..(คือน่าเห็นใจท่านมาก..ตรงจุดนี้..)

ส่วนคนที่มรรคจิตผลจิตระดับเดียวกัน ท่านไม่ถามกันค่ะ..เพราะท่านรู้กัน..แต่พระอรหันต์ รู้ภูมิจิตของคนที่ภูมิต่ำกว่าท่าน ส่วนพระโสดาบัน จนถึงพระอนาคามี จะไม่รู้ภูมิจิตพระอรหันต์...แต่พระอริยเจ้าทั้งหลายมีอย่างนึงที่คุยน้องคิดว่าตรงกัน
คือไม่ลังเลสงสัยใน พระธรรมคำสอนของกัน..มีแต่จะอนุโมทนา..ในธรรมนั้น..
อริยะเจ้าบางท่านที่เป็นพระโสดาบัน หรือ กสิทาคามี เมื่อรู้ว่าท่านไม่ใช่อรหันต์..แต่ยังยินดีในกาม..ท่านย่อมลาสิกขา..ไม่อาจครองเพศบรรพชิต..เพราะผิดพระวินัย..อริยะเจ้าย่อมเป็นผู้ซื่อสัตย์..ในธรรมที่ตนมี..หรือไม่มี..ไม่มีลักลอบแอบกินในคราบผ้าเหลืองแน่นอน..

เหตุผลหนึ่งที่สำคัญสำหรับพระอริยะ คือท่านเมตตา ปุถุชนคนธรรมดา จิตไม่ได้ฝึก พอได้ยินว่า
ท่านบรรลุธรรมจะคิดและพูดอกุศล ถ้าล่วงเกินผู้มีธรรมสูงมาก กำลังบาปจะส่งผลสูงตาม
นอกจากนั้นอัตตาและเมตตา ท่านได้ผ่านด่านทำข้อสอบเลื่อนจากปุถุชน ข้ามมา อริยะมรรค
เป็นที่เรียบร้อยแล้ว

จะเห็นว่า....ไม่มีใครบอกได้เลยว่าผิดศีลข้อ4 ได้ยังงัยเลยนิ...

ตอบตรงๆนะค่ะ..โจทย์ให้คำถามมาผิดๆ..คำถามที่เป็นไปไม่ได้..แล้วใครจะกล้าฟันธงว่าผิดศีลข้อ4..
หรือไม่ผิด.. ส่วนใหญ่ปุถุชนไม่สงสัยการบรรลุธรรมของฆราวาส..เลยรอดตัวนอกจากจะเป็นนักเทศ..ปุถุชนส่วนใหญ่เพ่งโทษแต่พระมากกว่า
เพราะคิดว่า..พระสอนบิดเบือนทำลายศาสนา..
ยิ่งมีคนถามเรื่องการบรรลุธรรม..คุนน้องเชื่อว่า
คำตอบอริยะเจ้าจะไม่มีทาง ตอบว่า เราใช่..เราเป็น..เราไม่ใช่..เราไม่ได้เป็น.. เพราะคำตอบ แสดงถึงอัตตาตัวตน..

ท่านจะตอบด้วยธรรมเท่านั้น..ธรรมที่ก่อให้เกิดปัญญา มุ่งไปที่ให้การให้ธรรมทานแต่คนนั้น..

ไม่มีหรอกอริยะเจ้ามาตอบ..เราใช่..หรือเราไม่ใช่..
เพราะเหตุนี้ ที่บอกว่าอริยะเจ้าจะผิดศีลข้อ4 เป็นไปไม่ได้..โจทย์ไม่ถูกตั้งแต่บอกว่า..คนบรรลุธรรมแล้วบอกคนอื่นไม่บรรลุมีไหม!! มีด้วยหรอใครเข้าจะพูด และใครจะถาม?
และเชื่อเถอะค่ะไม่มีใครจะถาม คนธรรมดายิ่งแล้วใหญ่ เผลอๆอิจฉาในคุนธรรมของคนอื่น ..
เพราะถ้าเขาถามแสดงว่า..เขาต้องศรัทรา..หรือไม่ก็สงสัยในธรรม.. ถ้าขืน อริยเจ้าแสดงธรรมอยู่
มีคนปัญญาอ่อนยกมือถาม..ท่านบรรลุธรรมขั้นไหน.. มีหรืออริยเจ้าจะกล่าวว่า.. เราไม่ได้บรรลุธรรมขั้นใดเลย..ถ้ากล่าวไปอย่างงั้นก็เท่ากับประกาศตนว่า..ตนไม่มีคุณธรรมวิเศษใดๆๆ..
แล้วถ้าอีกคนดันทะลึ่งถามว่า..แล้วถ้าท่านไม่มีคุณวิเศษใดๆบรรลุธรรมก็ไม่ได้บรรลุ..เหตุใดอยากแสดงธรรมของพระพุทธเจ้า..อยากตั้งตนเป็นอาจารย์คนอื่น.(ชิบหายกันถ้วนหน้า )

แบบนีเสียหายหลายแสนเลย.. คนที่จาบจ้วงก็รับกรรมไปด้วยความไม่รู้..แบบเต็มๆๆ
ถามว่า???? แล้วใครเป็นทุกข์ในการกระทำ!!
(เพราะเหตุนี้ เป็นไปไม่ได้ที่จะได้คำตอบจากพระอริยะว่า..yes or no สมมุติถ้ามีพวกทะลึ่งถามเกรียนๆ ท่านอาจจะตอบมาว่า up to มรึง..and up to gu แทนก็เป็นได้ค่ะ เพราะระดับท่านเดาใจปุถุชนออก ย่อมรู้จิตบุคคลนั้นว่าคิดอะไร )

แล้วคน คนนั้นเค้าจะรู้ได้ยังไงอ่ะ ว่าเค้าบรรลุธรรม

มี
เช่น
รู้ว่าไม่รู้จักอริยมรรคอริยผล
แล้วบอกคนอื่นว่า
ไม่ได้อริยมรรคอริยผล เป็นต้นครับ
V
คนนี้บรรลุธรรมอะไร
บรรลุธรรมที่รู้ว่าตัวเองไม่รู้อะไร
จึงบอกอะไร
จึงบอกสิ่งที่ตัวเองไม่ได้บรรลุ
V
หวังว่าคงเข้าใจ

ท่านเช่นนั้น เป็นคนเช่นนี้ตั้งกะเมื่อ

เล่นมาทำเพื่อน ๆ งง

แล้วยังทิ้งท้าย

"หวังว่าคงเข้าใจ.

บางทีคุนน้องก็สงสัย..จะมีไหมคนที่บรรลุธรรมแล้วไม่รู้ตัวว่าบรรลุ..คือไม่เคยเห็นเคสแบบนี้..ในพระไตรปิฎก็ไม่มี คุนน้องเข้าใจอะไรคลาดเคลื่อนไป.. (หรือถ้ามีช่วยนำมาลงให้อ่านทีค่ะ)...คือคุณน้องคิดได้เรื่องนึง..ขอทานขี้เรื้อน(ที่ท่านกบเคยเล่าให้ฟัง )
ที่อ่านไม่ออก..เขียนไม่ได้..ท่านนั่งฟังธรรมจากพระพุทธเจ้า..ยังบรรลุธรรม..และรู้ว่าตนบรรลุธรรม..จะเดินทางไปกราบพระพุทธเจ้า..
มีพระอินทร์มาทดสอบโดยการลองใจ..
แต่คุนธรรมระดับพระโสดาบัณ..มีหรือจะจาบจ้วง
พระรัตนตรัย..เพื่อแลกกับเงินทอง..จะหน้าอินทร์..หน้าพรหมตนใด..มาจาบจ้วงพระรัตนตรัยต่อหน้า คุณธรรมระดับพระโสดาบัณ..เขาไม่ทำเฉยเมย..หรือหูทวลลม..หรือยอมแลกคุณธรรมเพื่อ ลาภยศ สรรเสริญ..นี่เป็นคุณธรรมนึงที่ระดับพระโสดาบัณมีในจิตใจ..และย่อมรู้ดีกว่าใครทั้งนั้น

ขนาดพระอินทร์ ยังโดนขอทานขี้เรื้อนด่า เพราะพระอินทร์บอกให้ ขอทานว่าตามตนว่า..พระพุทธไม่ใช่พรพุทธ พระธรรมไม่ใช่พระธรรม พระสงฆ์ไม่ใช่พระสงฆ์..ระดับพระโสดาบันต่อให้เป็นเทพ พรหม ยมยักษ์ มาสั่งให้ว่าตามแบบนี้ ท่านก็ด่าไม่เลี้ยง และท่านไม่เอาหรอก แก้วแหวนเงินทอง ถ้าต้องพูดจาบจ้วงกล่าวเท็จ พระรัตนตรัย (พระโสดาบันไม่ใช่โกรธไม่เป็นเด้อ )

พูดเรื่องพระโสดาบัน..คุนน้องระลึกชาติไปถึงคนๆนึง ที่อยากพูดเพราะจะเตือนสติพวกที่คิดว่าตน ได้มีได้เป็น..ระดับนั้น..ระดับนี้! คนที่พูดสภาวะธรรมพระโสดาบันหรืออริยบุคคล ..แล้วกล่าวพาดพิงไปถึง..อริยสงฆ์ที่คนอื่นเขาเคารพศรัทรา..อย่าให้คุนน้องเข้ามาอ่านเจอแล้วกัน..ไม่งั้นจะโดนเหมือนสมาชิกคนนึง..ที่หายเข้ากลีบเมฆ (มันเป็นเรื่องของกฏแห่งกรรม ) อยากจะพูดโอ้อวดธรรมคุยโม้ คุนน้องไม่ว่าหรอกนะ..แต่อย่าพาดพิงครูบาอาจารย์คนอื่น

แค่นี้คุนน้องก็ดูออกแล้วล่ะค่ะ..ว่าของจริง..ของปลอม..คนอื่นอาจจะเฉยหรือเคารพเกรงใจไม่กล้าตำหนิคนที่พาดพิงพระสงฆ์เพราะเห็นว่า เป็นกัลยามิตรต้องถนอมน้ำใจ คุนน้องไม่ถนอมน้ำใจค่ะ ทนฟังได้รับได้ก็คุยกันต่อ ทนฟังไม่ได้ก็ไม่ต้องมาคุยกันอีก..คุนน้องไม่เกรงใจค่ะ..เพราะไม่มีอะไรจะให้เคารพหรือเกรงใจพวก..อ้างสภาวะธรรมแล้วพาดพิงว่า..พระสงฆ์ท่านนั้นท่านนี้ไม่ใช่อริยบุคคล(แล้วตัวมันเป็นอริยะบุคคลหรอ!)..มีแต่คุนน้องนี่ดิจะด่าให้กลับบ้านเก่าไม่ถูก..

ใครหน่อ??

....หายเข้ากลีบเมฆ..ก็หลายคน..นะนิ