ละอันหยาบ คือสักกายทิฏฐิ ความเห็นผิด ให้ได้ก่อนนะกบนะ รางวัลที่ได้คือ โสดาปัตติผลหรือ สกิทาคามีผล

หลังจากนั้นจึงทำลายสิ่งที่ละเอียดไปเป็นส่วนๆจนหมด คือมานะทิฏฐิ ความยึดผิด ราวัลที่ได้คือ อนาคามีผล และอรหัตผล

อันเก่าผิด.....ก็ทิ้งมันไปซะ....เอาอันใหม่ที่ถูกนั้นแหละ กบ กะลา

เคยว่าผม..ไม่ใช่...
ผมก็เลยถามอโสกะว่า..แล้วภาวนาอย่างไร....เพื่อละมานะทิฏฐิ...

ไม่เข้าใจการสื่อของกบ

สรุปว่า สองสามเรื่องในกระทู้ที่ผ่านมา เป็นวิธีกำจัด สักกายทิฏฐิและมานะทิฏฐิก็แล้วกัน ใครจะเข้าใจ ตีความอย่างไรก็เอาตามถนัดและเหตุปัจจัยของใครของมัน ไม่มีความจำเป็นต้องมาคะคานเอาผิดเอาถูก ฉันใช่ เธอไม่ใช่ ให้จนได้จนมี

ตัวกูของกู...คือ..สักกายทิฏฐิ
สักกายทิฏฐิ..คือ..ตัวกูของกู

ละได้อย่างหยาบ..คือ..รู้สึกว่าร่างกายนี้มีความตาย..ต้องสลายเป้นที่สุดแน่ๆ...ตัวอย่างคือ..ลูกสาวช่างทอหูก
เป็นโสดาบัน
ละได้อย่างกลาง...คือ...รู้สึกว่า..รูปร่างกายนี้..เป็นอสุภะ...มีอาการ32 ...ไม่มีตรงไหนสวยงาม...นี้เป้นอนาคามี...
ละได้อย่างละเอียด....จะรู้สึกว่า....ร่างกายนี้เป้นแต่เพียงธาตุ4ขันธ์5 ...เราไม่มีในร่างกายนี้...ร่างกายนี้ไม่มีในเรา....จบ

ไหนลองเล่า...หยาบ..อะไรหยาบ..รู้สึกแบบไหนจึงหยาบ
ละอียด...อะไรละเอียด...รู้สึกแบบไหนจึงละเอียด....ตามที่อโสกะเข้าใจ..ตามที่ใครเขาบอก..มาหน่อยซิ

ไม่งั้น..ก็พูดแค่หยาบ..ละเอียด..ก็ไม่รู้เรื่องกัน...

และข้อความที่ผมว่ามาข้างต้น...ผมไม่ได้รู้เองหรอก...แต่ผมเห้นว่า..มีเหตุมีผล...ถ้าอโสกะว่าไม่มีเหตุมีผลไม่น่าเชื่อถือ...อโสกะก็ว่าหคุผลที่มันดีกว่านี้มาหน่อยซิ.....ถ้ามีเหตุผลดีกว่านี้..ผมก็พร้อมจะเปลี่ยน..

ว่างัยอเสกะ...รออ่านอยู่นะ...

ละอย่างหยาบ .......ละความเห็นผิดว่า กาย ใจ นี้ เป็นตัวกู ของกู

ละอย่างกลาง........ละความยึดถือในกาย

ละอย่างละเอียด.....ละความยึดถือในจิต

อโสกะ...รู้เรื่องราวของลูกสาวช่างทอหูก..มั้ย?....ท่านเป็นโสดาบันเพราะพิจารณาความตาย
ท่านวิสาขา...เป็นโสดาบัน..ตั้งกะ7 ขวบ...ถ้าหมดตัวกูของกู..แล้ว....มีรึ..จะทำมาหาเงินคงความร่ำรวยจนแก่เฒ่า...

คิดดูให้ดี..ดี....ยังไม่ต้องเชื่อผมก็ได้....เพราะคิดว่ส้ก่งกว่าผม..คงจะเชื่อผมลำบาก..แต่ให้พิจารณาให้ดี..ดี...ไม่เข้าใจใจตรงนี้...เข้าโสดาบันไม่ได้..เด้อเอ้า...อิอิ



เดียวได้ถาม..อย่างกรัชกาย..ซะหรอก

หยาบ...ละกาย..ใจ
กลาง...ละกาย
ละเอียด....ละจิต

งั้นรึ..อโสกะ
ไหนบอกมาซิ....กายใจ...กาย....จิต...มันเป็นยังงัย...เหมือนกัน..รึ..ต่างกัน.ยังงัย?

ผิดจุดแล้วกบ

ละเห็นผิด

ละยึดกาย

ละยึดจิต

กบไม่เข้าใจการทำงานโดยมี กู กับการทำงานโดยไร้ กู เจตนาในการทำมันต่างกันมากเลยนะ

มีกู จะทำงานด้วยตัณหา โลภะ โทสะ โมหะ

ไร้กู จะทำงานด้วยหน้าที่ เหตผล เมตตา กรุณา พรหมวิหารธรรม

โสดาบัน..ยังละกูเด็ดขาด..ยังไม่ได้หรอก...

ท่านวิสาขา...ร้องไห้ที่หลานสาวตาย....ก็มิเพราะว่า...หลานกู...ดอกรึ

ลูกสาวช่างทอหูก....ก็ยังรู้สึกว่า...กูตาย...อยู่เลย....

โสดาบันบุคคล ละความเห็นผิดว่าเป็นกูเป็นเรา หรือ สักกายะทิฏฐิ ได้โดยเด็ดขาดไม่กลับมาอีก ไม่ต้องสงสัย

นางวิสาขาร้องให้ที่หลานสาวตาย มิใช่ร้องให้เพราะความว่า เป็นหลานของกู ตาย อย่างคนธรรมดาทั่วไป แต่ร้องให้ด้วยธรรมารมณ์ ที่เรียกว่า โสกะ ปริเทวะ ทุกขะ โทมนัสสะ อุปายาสะ อันเป็นธรรมชาติของจิตที่ยังมีกิเลสราคะเหลืออยู่

จิตของพระโสดาบันนั้น กลวง ว่างเปล่าจากความเป็นกูเป็นเรา เหมือนไม่มีผู้รับและปฏิกิริยาตอบโต้ อยู่ภายในจิต
อุปมาให้เห็นภาพ

เมื่อเป็นจิตปุถุชนนั้น เหมือนมือสองข้างซ้าย ขวา ที่มีนิ้วครบ 5 นิ้ว ปรบกัน ย่อมมีเสียงดังมาก มือขวาเปรียบเป็นเหตุ คือ กู ที่อยู่ในจิต มือซ้าย เปรียบเป็นปัจจัย คือ ผัสสะ ที่มากระทบทวารทั้ง 6

เมื่อทำลายสักกายะทิฏฐิได้แล้ว เปรียบเหมือน นิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้ขวา หายไป คงเหลือข้างเหตุอยู่เพียง 3 นิ้ว เมือ่ปรบกับปัจจัยที่มี 5 นิ้ว เท่าเดิม เสียงปรบจึงค่อยลงไป สองส่วน ดังเพียง 3 ส่วน

เมื่อทำราคะ ปฏิฆะให้เบาบางลงได้ (สกิทาคามีผล) เปรียบเหมือนนิ้วกลางมือขวาหายไป คงเหลือข้างเหตุเพียง 2 นิ้ว เสียงปรบมือก็จะยิ่งค่อยลงอีก

เมื่อละความยึดถือในกายได้ กามราคะ ปฏิฆะดับ(อนาคามีผล) เหมือนนิ้วนางขวาหายไป ข้างเหตุเหลือเพียงนิ้วเดียว เสียงปรบมือจึงดังค่อยมากแทบไม่ได้ยิน มานะทิฏฐิเหลือเพียงประมาณ 25 %

เมื่อละความยึดถือในจิตได้ สังโยชน์ 5 ตัวที่เหลือ ดับขาดสิ้นหมด (อรหัตผล) เหมือนนิ้วก้อยขวาและมือข้าง เหตุ หายไปหมดสิ้น

เหลือมือซ้ายคือปัจจัย หรือผัสสะ ปรบอยู่ข้างเดียว ย่อมไม่มีเสียงดัง สิ้นปฏิกิริยาโต้ตอบ เหลือแต่กิริยา อันเป็นไปตามกำลังแห่งเหตุปัจจัยที่เหลือ



เล่าให้ฟังพร้อมอุปมาอุปมัยง่ายๆอย่างนี้ มิทราบว่า กบ จะเข้าใจไหมน้อ?

แล้วชาวบ้าน...ร้องไห้....แบบไหนครับ....ไม่ใช่เพราะธรรมารมณ์...ไม่เป็นโสกะ..ไม่เป็นปริเทวะ...ไม่เป็นทุกขะ...ไม่เป็นโทมมนัส....ไม่เป็นอุปายาส...ชาวบ้านร้องให้แบบไม่มีกิเลสรังัย?...อโสกะ..

บอกมาขนาดนี้ยังไม่เข้าใจอีกนะกบ

ชาวบ้านเขาก็ร้องให้แบบใจมีกูเต็มๆนะซิ

แบบตัวกูเต็มๆ...นี้...ไม่มีธรรมารมณ์....ไม่มีโสกะ..ไม่มี..อุปายาส...รึงัย
จะขำไม่ออก....อยู่แล้วนะเนี้ย

อโสกะ..นี้ผิดปกติเอา..มาก..มาก...
เป็นอะไรรึเปล่า...