กฎหมายลักษณะทรัพย์
ทรัพย์ หมายถึง วัตถุมีรูปร่าง ซึ่งได้แก่สิ่งซึ่งมองเห็นได้ด้วยตา จับต้องสัมผัสได้ [1] เช่น สมุด ปากกา โต๊ะ วัว รถยนต์ เป็นต้น

ทรัพย์สิน หมายถึง วัตถุมีรูปร่างและวัตถุไม่มีรูปร่าง ซึ่งอาจมีค่าและอาจถือเอาได้
สังเกต คำว่า “ทรัพย์สิน” มีความหมายกว้างกว่าคำว่า “ทรัพย์”
สรุปทรัพย์สิน มีลักษณะสำคัญดังนี้
1.เป็นวัตถุมีรูปร่าง(คือทรัพย์)หรือเป็นวัตถุไม่มีรูปร่างก็ได้(เช่น ลิขสิทธิ์ หุ้น เช็ค โฉนด->เป็นสิ่งแสดงกรรมสิทธิ์
ไม่ได้หมายถึงใบกระดาษ)
2.มีราคา คือสิ่งนั้นมีมูลค่าในตัวของมันเอง ไม่จำเป็นต้องมีราคาที่ซื้อขายในท้องตลาด[2] เช่นจดหมายคนรักที่ติดต่อกัน แสตมป์ที่ใช้แล้ว แต่ผู้ใช้สะสมเอาไว้ ก้อนหินที่ระลึกจากยอดเขาเอเวอเรสต์ เป็นต้น
3.ถือเอาได้ คือ สามารถเข้าครอบครองหรือมีกรรมสิทธิ์ เป็นเจ้าของได้(พระจันทร์ ดาว จึงไม่ใช่ทรัพย์สิน)

สัญญานwifi น่าจะ เข้าข่ายทรัพย์สินครับ

ก็บอกแล้วไงว่าผู้ให้บริการเขารู้หมด แต่เขาทำอะไรไม่ได้
แล้วมันก็ไม่ได้เกี่ยวกับกฎหมาย มันเป็นเรื่องของศีลธรรม

จุดประสงค์ของผู้ให้บริการ เขามีต่อผู้เสียค่าบริการเท่านั้น
นั่นก็คือ การโปรฯว่า สามารถใช้เน็ตได้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง
หมายหลักของเขา แค่คอมพ์ฯหนึ่งเครื่อง
อย่างดีก็เพิ่มคอมพ์ขึ้นมาบ้าง แต่ก็ให้อยู่ภายในหนึ่งครอบครัว...
การเพิ่มคอมพ์ขึ้นมา รายได้ของผู้ให้บริการย่อมลดลง นี่คือเรื่องอัตตาความเสียงของผู้ให้บริการ
ยิ่งถ้าคนที่ไม่เกี่ยวข้องมาร่วมแจม เขาจะเสียผลประโยชน์ที่จะขายจุดบริการหรือไม่

แล้วกับปัญหาที่บอกว่า ใช้ได้กี่เมกต่อวินาที ถามครับ คอมพ์เครื่องหนึ่ง
มันจะใช้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงหรือ แค่มีอยู่ห้าครอบครัวสลับกันใช้คนละสองสามชั่วโมง
บริษัทเขาแทนที่จะขายบริการได้ห้าจุด กลับต้องมาขายได้จุดเดียว แต่มีผู้ใช้ห้าจุด
ดังนั้นความคิดความต้องการของผู้ให้บริการคือ....
ขายจุดบริการได้มากๆ


วิธีคิดของคุณกะลาเป็นเรื่องของคุณกะลา วิธีคิดของผู้ขายบริการเขาก็คิดแบบเขา
ถ้าเอาวิธีคิดของทั้งสองฝ่ายมาพิจารณามันแตกต่างกัน ในแง่ของการปฏิบัติ
แต่เหมือนกันในแง่ของ.....ความเห็นแก่ตัว

นี่มันเป็นแบบนี้ ผมถึงได้ถามย้ำในเรื่องของศีลธรรม
ถ้าเอาเรื่องของศีลธรรมแล้ว เราต้องเอาความคิด จุดประสงค์ของ
ผู้ริเริ่มการให้บริการ และเอาความคิดของผู้รับบริการ(ผู้ที่ใช้บริการที่เสียค่าบริการ)มาเป็น
หลักในการพิจารณา
ส่วนบุคคลอื่นที่แอบ ใช้บริการของเขา สามารถถกเถียงในแง่ของกฎหมายได้
แต่ไม่สามารถเถียงในเรื่องของศีลธรรมได้เลย เพราะเราก็รู้อยู่แก่ใจว่า
มันมีสาเหตุมาจากความเห็นแก่ตัว

เราต้องยอมรับว่า เรายังมีกิเลส ยังมีอาการโลภ โกรธหลง
การผิดศีลหรือไม่ ไม่ใช่หมายถึงไม่มีอาการอกุศลที่ว่า แต่มันหมายถึง
เรามีอาการอกุศลแล้วต้องมีสติมาหักห้ามใจ ไม่ให้เกิดอาการทางกายและวาจา

ผู้ขายบริการก็อยากกำไรมากๆ ผู้ซื้อบริการก็อยากได้เปรียบมากๆ
แต่ทั้งสองฝ่ายไม่ผิดศีลธรรมเพราะ มีสิ่งแลกเปลี่ยนกัน
แต่ผู้ที่แอบใช้ไวไฟฟรีๆนี่ ไม่ได้ลงทุนอะไรเลย แม้กระทั้งบอกกล่าวผู้มีสิทธิ์
แบบนี้ถ้ามันไม่ผิดศีล ก็ต้องยืมคำท่านพุทธทาสมใช้คร้บว่า......
"ศีลธรรมไม่กลับมา โลกาจะวินาจ"

......เรากล่าวซึ่งเจตนาว่าเป็นกรรม....พระศาสดาตรัสไว้
อยู่ที่ว่าคุณมีเจตนาที่จะโขมยใช้หรือไม่...และwifi ที่ลอยในอากาศ
1.เจ้าของล๊อคไม่เป็น
2.เจ้าของไม่ล็อคปล่อยแบบฟรี
***แต่ตามความจริงถ้าเจ้าของเสียเงินก็คงล๊อค ส่วนที่ไม่ล็อคแล้วให้ฟรีๆ ตัวอย่างของ ทรู หรือของกทม.ที่มีให้ใช้ตามที่สาธารณะ...