เชื่อม่ะพี่กรัชกายเหมือนแม่คุนน้องเลย อาทิตย์ก่อนแม่ขึ้นมาเราก็ดีใจว่าอุตส่าขึ้นมาเยี่ยมเรา แต่ที่ไหนๆได้ มาขอตังหมื่นนึง แกไปยืมหนี้นอกระบบ คุณน้องก็ไม่มีไม่รู้จะหาตังมาให้แม่ได้ไง ถ้าแม่ไม่ไปใช้หนี้เค้า คุณน้องก็กลัวเจ้าหนี้จะทำร้ายแม่ ไปขอร้องน้า น้าก็บอกแม่แกแกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง กรรมใครกรรมมัน คุนน้องทำใจไม่ได้ เลยไปทวงคำสัญญ่เก่า จากปู่กับย่าตัวเล็กที่เคยบอกจะให้คุนน้อง คุนน้องเนรคุนมาก ทั้งที่เค้าเลี้ยงหลานให้เรา แต่เราก็ไปล้ำเลิกทวงบุญคุณ และคุณน้องก็ขู่ว่าถ้าไม่ยอมให้เงินคุนน้อง คุนน้องจะเอาลูกคืน เมื่อวันพุธเลยไปเอาลูกมา อยู่ด้วยซักสองวันพอวันศุกร์ปู่มารับกลับพร้อมเอาเงินมาให้ คุนน้องเลยลั่นสัจจะวาจากับแม่ว่า ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายที่หนูจะทำเพื่อแม่ในเรื่องที่ผิดศีลธรรม แม่รับปากว่าจะไม่ทำอีก
แต่ถ้าแม่ทำอีกแม้แต่เทวดาก็ไม่มีใครช่วยได้
แล้วเงินเดือนคุนน้องออกก็ให้แม่ไปหมด เหลือติดตัวพันเดียวไว้กินข้าว(แต่เบิกหน้าได้)แม่ไม่ถามเลยว่า คุนน้องมีตังกินข้าวรึเปล่า แต่คำแรกที่แม่พูดตอนรับตัง มันไม่พอ!!