สงสัยมีคนอิจฉาน้องkongซะแล้ว

อย่าคิดมากสิอะเมซิ่ง คุนน้องไม่แคร์สื่ออยู่แล้ว
มันเป็นเรื่องปกติตั้งแต่สมัยเด็กๆแล้วหละ
เชื่อป่ะ ตอนสมัยมัธยมคุณน้องโดนเพื่อนผู้หญิงสั่งห้ามมองออกไปตรงหน้าต่าง ที่ตรงข้ามกับหน้าต่างอาคารรุ่นพี่ ม.4 เพราะว่าเทอให้เหตุผลว่า อย่ามองออกไปนะเด่วรุ่นพี่เค้าจะชอบเทอ แต่พวกมันมองได้555ไม่เป็นไร กร๊ากกๆๆ

ความชั่วไม่ทำเสียเลยดีกว่า
เพราะความชั่วทำให้เดือดร้อนในภายหลัง

ส่วนความดีทำนั่นแลเป็นดี
เพราะทำแล้วไม่เดือดร้อนในภายหลัง


ท่านทั้งหลายจงคุ้มครองตนเหมือนปัจจันตนคร
ที่มนุษย์ทั้งหลายคุ้มครองไว้พร้อมทั้งภายในและภายนอก

ฉะนั้น ขณะอย่าล่วงท่านทั้งหลายไปเสีย
เพราะว่า ผู้ที่ล่วง ขณะ เสียแล้ว เป็นผู้ยัดเยียดกันในนรก ย่อมเศร้าโศก

สัตว์ทั้งหลายผู้ถือมั่นมิจฉาทิฐิ
ย่อมละอายเพราะวัตถุอันบุคคลไม่พึงละอาย
ย่อมไม่ละอายเพราะวัตถุอันบุคคลพึงละอาย
ย่อมไป สู่ทุคติ


สัตว์ทั้งหลายผู้ถือมั่นมิจฉาทิฐิ
ผู้มีปกติเห็นในสิ่งที่ไม่ควรกลัว ว่าควรกลัว
และมีปกติเห็นในสิ่งที่ควรกลัวว่า ไม่ควรกลัว
ย่อมไปสู่ทุคติ

สัตว์ทั้งหลายผู้ถือมั่นมิจฉาทิฐิ
มีปกติรู้ในสิ่งที่ไม่มีโทษว่ามีโทษ
และมีปกติเห็นในสิ่งที่มีโทษว่าไม่มีโทษ
ย่อมไปสู่ทุคติ


สัตว์ทั้งหลายผู้ถือมั่นสัมมาทิฐิ
รู้ธรรมที่มีโทษโดยความเป็นธรรมที่มีโทษ
และรู้ธรรมที่หาโทษมิได้ โดยความเป็นธรรมหาโทษมิได้
ย่อมไปสู่ สุคติฯ



http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.p ... 080&Z=1117

ความชั่วไม่ทำเสียเลยดีกว่า
เพราะความชั่วทำให้เดือดร้อนในภายหลัง

ส่วนความดีทำนั่นแลเป็นดี
เพราะทำแล้วไม่เดือดร้อนในภายหลัง


ท่านทั้งหลายจงคุ้มครองตนเหมือนปัจจันตนคร
ที่มนุษย์ทั้งหลายคุ้มครองไว้พร้อมทั้งภายในและภายนอก

ฉะนั้น ขณะอย่าล่วงท่านทั้งหลายไปเสีย
เพราะว่า ผู้ที่ล่วง ขณะ เสียแล้ว เป็นผู้ยัดเยียดกันในนรก ย่อมเศร้าโศก

สัตว์ทั้งหลายผู้ถือมั่นมิจฉาทิฐิ
ย่อมละอายเพราะวัตถุอันบุคคลไม่พึงละอาย
ย่อมไม่ละอายเพราะวัตถุอันบุคคลพึงละอาย
ย่อมไป สู่ทุคติ


สัตว์ทั้งหลายผู้ถือมั่นมิจฉาทิฐิ
ผู้มีปกติเห็นในสิ่งที่ไม่ควรกลัว ว่าควรกลัว
และมีปกติเห็นในสิ่งที่ควรกลัวว่า ไม่ควรกลัว
ย่อมไปสู่ทุคติ

สัตว์ทั้งหลายผู้ถือมั่นมิจฉาทิฐิ
มีปกติรู้ในสิ่งที่ไม่มีโทษว่ามีโทษ
และมีปกติเห็นในสิ่งที่มีโทษว่าไม่มีโทษ
ย่อมไปสู่ทุคติ


สัตว์ทั้งหลายผู้ถือมั่นสัมมาทิฐิ
รู้ธรรมที่มีโทษโดยความเป็นธรรมที่มีโทษ
และรู้ธรรมที่หาโทษมิได้ โดยความเป็นธรรมหาโทษมิได้
ย่อมไปสู่ สุคติฯ



http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.p ... 080&Z=1117




พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสว่า

ขึ้นชื่อว่าทุจริต แม้เพียงเล็กน้อยบุคคลไม่ควรทำ
ด้วยความสำคัญว่า “ชนพวกอื่นย่อมไม่รู้กรรมนี้ของเรา”

ส่วน สุจริตนั่นแหละ เมื่อคนอื่นแม้ไม่รู้ก็ควรทำ,

เพราะว่าขึ้นชื่อว่าทุจริต แม้บุคคลปกปิดทำ
ย่อมทำการเผาผลาญในภายหลัง,


ส่วนสุจริต
ย่อมยังความปราโมทย์อย่างเดียวให้เกิดขึ้น


ดังนี้แล้ว จึงตรัสพระคาถานี้ว่า:-

“กรรมชั่ว ไม่ทำเสียเลยดีกว่า,
เพราะว่า กรรมชั่ว ย่อมเผาผลาญในภายหลัง,''

พระสูตรอย่างไรก็ไพเราะ ตื่นเช้าๆใส่บาตรบ้างนะ

ทำไมอะเมซิ่งคิดว่า พี่วลัยพรไม่ใส่บาตร แต่คุณน้องไม่สงสัยในเรื่องนั้นหรอก คุณน้องสงสัยในตัวพี่วลัยพรในเรื่องเมื่อก่อนที่พี่วลัยพรเคยบอกคุณน้องว่า
แต่งงานกับสามีแล้วไม่หลับนอนกันฉันสามีภรรยา แต่ปฏิบัติธรรมด้วยกันกำจัดกิเลศราคะได้แล้ว อยู่ด้วยกันแต่ก็ไม่เคยร่วมเพศเสพสมกันอย่างผัวเมียทั่วไป ว่าแต่ตอนนั้นมันก็นานมากแล้ว ตอนนี้ยังปฏิบัติได้เหมือนเมื่อก่อนรึเปล่าเจ้าค่ะ ถ้าทำได้น่าจะสุดยอดมากเลย

กลัวลืมอ่ะเออๆใช่ๆเดี๋ยวนี้ไปถึงไหนแล้วอ่ะ

อ้าวอะเมซิ่งจำได้ด้วยหรอ คุณน้องนึกว่าคุณน้องจำได้คนเดียว เพราะพี่วลัยพรเค้าแสดงความเห็นกับคุณน้องโดยตรงเพราะคุณน้องบอกว่า มีใครหน้าไหนบ้างแต่งงานอยู่กินกันผัวเมียแล้วไม่มีอะไรกัน อยากรู้จริงๆ พี่วลัยพรก็โผล่มาให้คำตอบคุณน้อง แต่ตอนนี้คุณน้องอยากรู้ว่ายังทำได้อยู่รึป่าวไง อิอิ

ต้องรอคำตอบดูนะตื่นเต้นจุงเบย

ตอนนี้ยังปฏิบัติได้เหมือนเมื่อก่อนรึเปล่าเจ้าค่ะ
ถ้าทำได้น่าจะสุดยอดมากเลยถ้าทำได้น่าจะสุดยอดมากเลย

ทำไมอะเมซิ่งคิดว่า พี่วลัยพรไม่ใส่บาตร แต่คุณน้องไม่สงสัยในเรื่องนั้นหรอก คุณน้องสงสัยในตัวพี่วลัยพรในเรื่องเมื่อก่อนที่พี่วลัยพรเคยบอกคุณน้องว่า
แต่งงานกับสามีแล้วไม่หลับนอนกันฉันสามีภรรยา แต่ปฏิบัติธรรมด้วยกันกำจัดกิเลศราคะได้แล้ว อยู่ด้วยกันแต่ก็ไม่เคยร่วมเพศเสพสมกันอย่างผัวเมียทั่วไป ว่าแต่ตอนนั้นมันก็นานมากแล้ว ตอนนี้ยังปฏิบัติได้เหมือนเมื่อก่อนรึเปล่าเจ้าค่ะ ถ้าทำได้น่าจะสุดยอดมากเลย เดี๋ยวนี้ไปถึงไหนแล้วอ่ะ


เพราะพี่วลัยพรเค้าแสดงความเห็นกับคุณน้องโดยตรงเพราะคุณน้องบอกว่า มีใครหน้าไหนบ้างแต่งงานอยู่กินกันผัวเมียแล้วไม่มีอะไรกัน อยากรู้จริงๆ พี่วลัยพรก็โผล่มาให้คำตอบคุณน้อง แต่ตอนนี้คุณน้องอยากรู้ว่ายังทำได้อยู่รึป่าวไง อิอิ

เห็นแว๊บๆไปไหนอ่ะ. ที่จริงเรื่องแบบนี้นะไม่น่าอายหรอก จะหมดหดหายหรือจะกระหน่ำไม่เว้นก็ไม่ผิดผัวเมียกันจะเป็นอะไร พูดผิดไปก็พูดใหม่ได้ของแบบนี้มันอดกันได้ง่ายซะเมื่อไร เหมือนเคยหลงกินเจอยู่นานพอกลับมากินปรกติรู้อย่างนี้กินซะตั้งนานแล้วอิอิ

เป็นเรื่องของเหตุปัจจัยของแต่ละคนค่ะ
ไม่ใช่เรื่องคุณวิเศษอันใด








คุณน้อง

ช่วยหาให้หน่อยสิคะ ที่พี่โพสทำนองว่า "กำจัดกิเลสราคะได้แล้ว"

ไม่น่าจะใช่นะ พี่คิดว่า ไม่เคยโพสทำนองนั้น

เรื่องคู่ครอง เราสองคน สร้างเหตุมาเกื้อหนุนกันทั้งทางโลกและทางธรรม

แฟนพี่ ปกติจะเรียกเขาว่า เจ้านาย เพราะเขาเป็นคนทำงาน

พี่ไม่ได้ทำงานประจำ อยู่บ้าน เป็น แจ๋ว
คือ รับผิดชอบงานทุกอย่างในบ้านทั้งหมด
แฟนพี่ กลับเข้าบ้านมา มีสถานะเป็นเจ้านายอย่างเดียว

พี่ไม่รู้เรื่องคอมฯ

แฟนพี่จบวิศวะคอมฯ พี่อาศัยเขาเรื่องนี้

แฟนพี่ อาศัยพี่เป็นพี่เลี้ยง ในเรื่องสภาวะที่เกิดขึ้นทั้งการดำเนินชีวิต และการปฏิบัติ
อย่างที่เคยเล่าสภาวะเจ้านายไปบางส่วนมั่งแล้ว

พี่กับเจ้านาย ไม่เคยอยู่กินกันแบบฉันท์ สามีและภรรยา
แต่อยู่ด้วยกันแบบ กัลยาณมิตร

เรื่องสภาวะกามราคะ ทั้งแฟนพี่ และตัวพี่ มีสภาวะเหมือนกัน
พี่เจอสภาวะนี้ ขณะจิตเป็นสมาธิอยู่ เป็นนิมิต ที่ไม่มีรูปร่างปรากฏ แต่ปรากฏทางสัมผัส
คือ ยังมีสภาวะนี้อยู่นะ นานๆเกิด แต่ไม่ได้สนใจ แค่รู้ว่ามีอยู่

แฟนพี่ เจอเฉพาะเวลาหลับ ที่เรียกว่า ฝันเปียก
ต่อมา แฟนเล่าให้ฟังว่า อาการที่เรียกว่า ฝันเปียก ไม่มีเกิดขึ้นแล้ว

เพราะ ขณะกำลังฝัน เขามีสติกลับมารู้ที่กาย
พอรู้สึกตัวตื่น อารมณ์ความรู้สึกเหล่านั้น หายไปเอง
คือ สภาวะนี้ เขายังมีอยู่ แต่ไม่ได้ใส่ใจ แค่รู้ว่ามี

ถ้าถามว่า ขณะที่หลับอยู่ กำลังฝันอยู่ มีสติได้ยังไง?
เกิดจาก การทำความเพียรต่อเนื่อง ในรูปแบบตามเหตุปัจจัยของเขาเองค่ะ