สาธุ...

เรามีความรู้สึกว่า การมีเมตตาอยู่ในจิต เหมือนเป็นคนที่ติดสุข
คือมันไม่ค่อยจะโกรธ ไม่ค่อยจะโมโห ไม่ชอบว่าอะไรใคร
อะไรที่ไม่ดีไม่ชอบ จะผ่านไม่เก็บมาคิด เก็บมานึก
มีอะไรที่ทุกข์ก็เฉยๆ คือกลายเป็นคนติดสุข
มีใคร เป็นเหมือนเราหรือปล่าวค่ะ

นี่ค่ะสิ่งที่ดูแล้วมีความสุขค่ะ

นี่ไงตัวอย่างของการไม่รู้จักวางอุเบกขา โดนกิเลสครอบง่ำ
ขาดสติจนหลง จนให้กระทำอะไรที่ไม่น่าจะกระทำ ......
ยังมีหน้ามาโพสคลิปเอาความดีอีกแน่ะ

เป็นจราจรหน่อยไม่ได้ จะเขียนใบสี่งแล้วก็ด่าให้อายแมวเลย

โฮฮับ จะรีบไปไหนเหรอรถติดหน่อยเดียว โฮฮับก็อุเบกขาสิ เป็นไปตามเหตุปัจจัย

พี่โฮน่าจะไปปล่อยผีหน่อยนะคืนนี้ฮาโลวีน(สงสัยโดนผีสิว555+)พี่ก็ต้องเจริญเมตตามากๆ
ผีจะได้ไม่ออกอาละวาดบ่อย อิอิ คืนนี้ไปปล่อยผีดีกว่า55+

เมตตาผีหน่อยนะ..อย่าปล่อยจนเหงาซะละ..

ปุถุชน....เห็นสิ่งไม่เป้นสาระ..ว่าเป็นสาระ...เห็นสิ่งเป็นสาระ..ว่าไม่เป็นสาระ..ย่อมจัดการผิด...มีผลเป็นทุกข์...
อรืยะ....เห็นสิ่งไม่เป็นสาระ..ว่าไม่เป็นสาระ...เห็นสิ่งเป็นสาระ..ว่าเป็นสาระ...ย่อมจัดการถูก...มีผลเป็นสุข...

ถูกผิด....ไม่ได้ดูที่วิธีการจัดการว่าต้องเป็นรูปแบบใดเป็นการเฉพาะ....แต่ให้สังเกตที่ผลคือ...เป็นสุข..หรือเป็นทุกข์...
ถ้าเป็นทุกข์....ให้กลับไปพินิจพิจารณาว่า...ต้องมีบ้างอย่างผิด..ในกระบวนการจัดการของเราแน่ๆ..

กบแยกได้เหรอว่าสาระของแต่ล่ะคนมันต่างกันนะ

แสดงว่า....อ่านแต่ไม่เข้าใจ.. ..รึก็ไม่ได้อ่าน...
ผมว่า...ให้ไปสังเกตุที่ผล...หากยังทุกข์...ก็ให้ตรวจสอบการวางใจของตัว
จะไปแยกตรงมีสาระหรือไม่มีสาระ..เลยนั้น...ปุถุชนทำ..ก็เข้าข้างตัวเองยู่ดี...เพราะที่ทำก็คิดว่าดีมีสาระทั้งนั้นแหละ..ถึงทำ...จึงมาแยกตรงนี้ไม่ได้...จะผิด..เพราะลำเอียง

การจะไปแยกตรง...สาระมั้ย...หรือ..ไร้สาระ...นั้น...ผู้มีปัญญาแล้ว...อธิศีล....อธิจิต....แล้ว..นั้นแหละถึงแยกได้..

เริ่มต้น...ให้สังเกต..ตรง...ผล...ว่า...สุข..หรือทุกข์
แต่ก็อีกนั้นแหละ....ถ้าไม่มีภูมิอะไรซะเลย...มันก็หลงว่าสุขเวทนาว่าเป็นสุข..อีก...

สุข...ในที่นี้คือ...สงบ..ร่มเย็น..อิ่ม
ทุกข์....ในที่นี้คือ...ใจแกว่ง...สั่นไหว่..กระวนกระวาย....หิว...สุขเวทนาก็มีอาการอย่างนี้เช่นเดียวกับทุกขเวทนา

กบพูดซะ เป็นอรหันต์เลย ใครจะสงบเย็นได้ตลอด มันก็ต้องมีบ้างสุขทุกข์ ขอเพียงเข้าใจมันก็น่าจะ เคนะกบ

เรากำลังพูดถึง...การกระทำหนึ่งๆ...ต่อเหตุการณ์หนึ่งๆ....อยู่นะ

มีวีดีโอ...การช่วยลูกแมวบนทางด่วน
โฮว่า...ไม่ใช่ไม่ถูก
อเมสก็ว่าให้โฮวางอุเบกขา...
ผมว่า...ถูกผิดไม่ได้อยู่ที่รูปแบบ...ให้สังเกตผลที่เกิดกับใจ
อเมสกลับมาว่า...คนเราก็มีสุขมีทุกข์บ้าง...ใครจะสงบตลอด...ไม่ใช่อรหันต์

ตกลง..อเมสมีปัญหากับการจับประเด็น..หรือ..?

ก้อมันไม่อยุ่ที่รุปแบบว่าจะช่วยลุกแมวยังไง เราถึงต้องอุเบกขากับเหตุการณ์นั้นๆ สิ่งที่เป็นความจริงที่เกิดกับใจนั้นแหล่ะ กบจะเอาสงบเลยอย่างเดียวมันไม่ได้หรอก มันก้อต้องมีสงบบ้างไม่สงบบ้าง แต่ถ้าจะพูดแบบสุดซอยก็อย่างที่กบว่านั้นแหล่ะ

ผมไม่ได้ว่า...ช่วยลูกแมวผิด....โฮผิด..หรือ..อุเบกขาของอเมสผิด...เลยนะ..