เลอะเทอะ! คำว่า.."ดิน" มันเป็นสมมุติบัญญัติ
ตัวธรรมชาติแท้ๆคือ ลักษณะของสมมุติบัญญัตินั้น

ความสำคัญหรือความเป็นธรรมชาติ มันไม่ได้อยู่ที่ชื่อที่เราไปเรียกขานมัน
คำว่าดิน จึงไม่มีความหมายในธรรมชาติ ความหมายตามธรรมชาติและเป็นธรรมชาติ
ก็คือลักลักษณะของสิ่งนั้น....เช่น อ่อน แข็งฯลฯ

โดยธรรมชาติที่กล่าวมา ถ้าเราไม่เอาใจเราไปยุ่งเกี่ยวกับมัน
ความเป็นสัจจะของมันเรียกว่า.....สมมติสัจจะ
ซึ่งพระพุทธองค์ทรงให้สัจจะวาจาสิ่งนี้ไว้ว่า........เป็นอนัตตา

เลอะเทอะ! คำว่า.."ดิน" มันเป็นสมมุติบัญญัติ
ตัวธรรมชาติแท้ๆคือ ลักษณะของสมมุติบัญญัตินั้น

โสกะนีมั่วได้มั่วดีไม่มีลิมิต เอาลักษณะของธรรมชาติมาละเลง
ลักษณะของธรรมชาติ กับสัจจะของธรรมชาติ...มันเป็นคนล่ะอย่างกัน

ธรรมชาติมันมีสองอย่าง นั้นคือธรรมชาตินอกกายใจและธรรมชาติภายในกายใจเรา(ตัวเรา)
การพิจารณาธรรมชาตินอกกายใจ มันเป็นตัวเราไปพิจารณาธรรมชาตินั้น
เมื่อเป็นตัวเราเป็นผู้พิจารณา ธรรมที่เกิดขึ้นจึงเป็นสิ่งที่เกิดภายในกายใจเรา
สิ่งที่เกิดภายในกายใจเรา ท่านเรียกสังขาร.......

สังขารมันแปรป่วนเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา.....เข้าใจหรือเปล่าล่ะ

แทนที่จะตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติ มัวแต่ไปถ่ายรูปคนนั้นคนนี้ เพื่อแค่จะเอามาอวด
ทำตัวเหมือนเด็กเล็กที่พึ่งจะรู้จักการเอารูปขึ้นเว็บ ชาวบ้านเขาเห็นแล้วมันรกลูกกะตา

อาการหรือสิ่งที่เกิดขึ้น ในสมาธิ

อาการดุจไฟฟ้าช็อต

มีอาการดุจมีของแหลมทิ่มแทงตรงหัวใจ

มีอาการช็อตวาบไปทั้งร่างอย่างรุนแรงมาก


สภาวะที่เกิดขึ้นเหล่านี้ เป็นความปกติของสภาวะ ที่เกิดขึ้น ขณะจิตเป็นสมาธิอยู่

เรื่องสภาวะที่ดูวิเศษ หรือ พิเศษ

สิ่งที่เกิดขึ้น ดูแปลกประหลาด มหัศจรรย์ มีเกิดขึ้นมากมาย ขณะจิตเป็นสมาธิอยู่

แค่ดู แค่รู้ ว่ามีเกิดขึ้น อย่ายึด

ยึดเมื่อใด สภาวะอุปกิเลส เกิดขึ้นทันที




ที่กล้าพูด เพราะ เจอมาหมดแล้ว และ เคยหลงติดกับความอยากมาแล้ว

อยากมี อยากได้ อยากเป็นอะไรๆ ในสมมุติ

มีอาการแบบ ที่คิดว่า กามราคะ ไม่มีอีกแล้ว หมดแล้ว

ไม่มานั่งตรวจสอบตัวเองแบบนั้นหรอก

ไม่ทำอย่างที่คนอื่นทำ เช่น ไปนั่งดูหนังโป๊ เพื่อสอบอารมณ์ตัวเอง

สภาวะจะเกิดขึ้น ตามความเป็นจริงได้อย่างไร

กิเลสถูกกดข่มไว้ แต่ไม่รู้ว่าถูกกดข่ม ก็หลงคิดว่า ไม่มี
เพราะไม่มีความรู้สึกใดๆเกิดขึ้น ขณะที่ดูหนังโป๊


วลัยพร เป็นฆราวาส สามารถตรวจสอบได้ตามความเป็นจริง

ก็ไม่ยากนิ ลองของจริงเลย จะได้ไม่หลง

เหตุที่ วลัยพร มีคู่ครองเพราะเหตุนี้แหละ

แต่เป็นเหตุที่เกิดกับผู้มีเหตุปัจจัยร่วมกับ

ทำให้ วลัยพรไม่หลงทาง เลยหลุดจากอุปกิเลสได้

ชีวิตคู่ก็ไม่เสียหาย
เพราะเขาเองก็อยากรู้บางอย่าง ที่ตัวเขาไม่รู้

เมื่อต่างคนต่างรู้แล้ว
ชีวิตคู่ของเราสองคน จึงมีความเป็นกัลยาณมิตรต่อกัน ไม่ใช่แบบสามีภรรยา

:b8: อ่านแล้วเป็นความรู้สึกที่บรรยายออกมาไม่ถูกค่ะ
ขอบคุณค่ะ คุณอโศกะ

อาการที่น้องวลัยพรประสบนั้น มันแค่ ปิติ และเวทนาเบื้องต้นธรรมดาๆ แต่อาการของธรรมส่ง มรรครับนั้นมันจะเป็นอาการที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในชีวิต เมื่อเกิด มันจะเกิดขึ้นเพียงครั้งเดียว แล้วจะไม่เกิดให้เห็นอีกเลยตลอดไป เพราะเขาทำงานเพียงครั้งเดียวไม่มีซ้ำสอง

เพิ่มชั่วโมงบินไปเรื่อยๆ อย่าหยุดยึดอยู่เท่าที่รู้ งานยังไม่เสร็จ กิจยังไม่สมบูรณ์อย่าเพิ่งด่วนตัดสินอะไรไปด้วยอัตโนมัย ยิ่งสูง ยิ่งหนาว ให้ระวังไว้ให้มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่อง
"อริยุวาตันตราย"

สาธุที่เกิดธรรมะปีติ

จับประเด็นที่เป็นประโยชน์ออกมา สอนใจและพัฒนาวิธีปฏิบัติธรรมเฉพาะตัวของเราให้เข้มแข็งยิ่งขึ้น ไม่นานเนิ่นช้า เกินชาตินี้ ดวงตาเห็นธรรม การเข้าถึงธรรมถึงนิพพาน สามารถเกิดกับชีวิตเราได้ ไม่ต้องสงสัย

สาธุ

เจริญสุขเจริญธรรมตลอดปีใหม่นี้เทอญ น้อง bbby

ที่คุณเต้บอกว่า "ความรู้สึกที่บรรยายไม่ถูก" มันเป็นเพราะอ่านไม่รู้เรื่อง
หรืออ่านแค่สามบรรทัด.......

คุณเต้ครับ เห็นคุณเต้ปรารถนาพุทธภูมิ การจะได้มาซึ่งพุทธภูมิ มันต้องมีเมตตาเป็นหลัก
จะเมตตาอะไรต้องเข้าใจด้วยครับว่า สิ่งที่เราเมตตานั้น มันจะทำให้เกิดโทษต่อผู้ที่เราให้
ความเมตตาหรือเปล่า

ผมกล้ารับรองได้ว่า คุณเต้อ่านเนื้อหาที่เห็นไม่หมดหรืออ่านไม่รู้เรื่อง
ดังนั้นการกล่าว ในทำนองเหมือนจะ ให้กำลังใจผู้เอาเนื้อหานั้นมาเผยแพร่
มันอาจก่อให้เกิดโทษกับเขา เพราะเขาอาจหลงระเริงคิดว่า
สิ่งที่ตัวเองเอามาโพสถูกต้อง มันเลยจะเป็นการปิดหนทางธรรมเขาน่ะครับ

สรุปครับว่า.....อ่านไม่รู้เรื่องก็บอกเขาไปตามตรง
หรือถ้าไม่เห็นด้วยก็บอกเขาว่า.....ฉันไม่เห็นด้วย
อย่าสักแต่อนุโมทนาซี้ซั่ว มันจะทำให้เขาหลงระเริงกับอวิชาเสียเปล่าๆ

นั่นไง นึกไว้แล้ว ไม่มีผิด

วลัยพร เชื่อในคำสอนของพระพุทธเจ้า ที่ทรงตรัสไว้ว่า

ภิกษุทั้งหลาย ! บาปกรรมแม้ประมาณน้อย
บุคคล บางคนทำแล้ว บาปกรรมนั้น นำเขาไปนรกได้

ส่วนบาปกรรมประมาณน้อยอย่างเดียวกันนั้น บางคนทำแล้ว
กรรมนั้นเป็นทิฏฐธรรมเวทนียกรรม ไม่ปรากฏผลมาก ต่อไปเลย…

ภิกษุทั้งหลาย ! ใครกล่าวว่า
คนทำกรรม อย่างใดๆ ย่อมเสวยกรรมนั้นอย่างนั้นๆ ดังนี้

เมื่อเป็นอย่างนั้นๆ การอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ย่อมมีไม่ได้
ช่องทางที่จะทำที่สุดทุกข์โดยชอบก็ไม่ปรากฏ

ส่วนใครกล่าวว่า

คนทำกรรม อันจะพึงให้ผล อย่างใดๆ
ย่อมเสวยผลของกรรมนั้นอย่างนั้นๆ ดังนี้

เมื่อเป็นอย่างนี้ การอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ย่อมมีได้
ช่องทางที่จะทำที่สุดทุกข์โดยชอบก็ย่อมปรากฏ.
ติก. อํ. ๒๐/๓๒๐/๕๔๐.

ผิดคาดค่ะ เราอ่านทุกตัวอักษรเลยค่ะ เรากลับมีความรู้สึกว่าธรรมะของท่าน
เป็นธรรมะที่เราอ่านแล้วรู้สึกเข้าใจง่ายค่ะ ตัวอักษรทุกตัวเหมือนอยู่ในสมองเลยค่ะ
นึกขึ้นมาก็จำได้เหมือนมีความรู้สึกคุ้นๆค่ะ

พูดจริงหรือเปล่า.....อยากจะเป็นพระโพธิสัตว์......เขาห้ามมุสาน่ะ

คุณไม่ได้มีความนับถือพระพุทธเจ้า สิ่งที่คุณนับคือเทพเจ้าหรือเซียน

กับคุณเต้ก็เหมือนกัน ดีน่ะที่ไม่อ้างพระพุทธองค์
ถ้าอ้างพุทธองค์แล้วพูดจาโยงไปเจ้ากรรมนายเวร อิทธิฤทธิ์ ก็ต้องเจอผมสวนเช่นกัน

อยากเป็นโพธิสัตว์ก็เป็นไป แต่ไม่ใช่เอาพระธรรมของพระโคดมไปมั่ว
พระโพธิสัตว์กับพระธรรมที่พระโคดมสอน ไม่เกี่ยวข้องกัน....เข้าใจมั้ย

ต้องทำลาย

สภาวะที่เกิดขึ้น กับการปฏิบัติ

แท้จริงแล้ว ไม่มีอะไรหรอก


ที่มีเกิดขึ้น ล้วนเกิดจาก เหตุเดียวกันหมด คือ ไม่อยากเกิด

เมื่อไม่อยากเกิด ต้องทำลาย ความไม่อยาก เหตุของ ความอยากที่มีอยู่ก่อน

ความไม่อยากเกิด คือ ความอยากมี อยากได้ อยากเป็นอะไรๆในสุมมติ ที่เป็นเหตุของ ความไม่อยาก

ต้องทำลายความอยากที่เหนียวแน่น ตัวนี้ ให้ได้ก่อน

หากทำลายความอยาก ที่แฝงอยู่ในความไม่อยาก ตัวนี้ ลงไปได้

อุปกิเลส ย่อมเกิดขึ้นได้ยาก เพราะ มีสติ รู้เท่าทันต่อ ความอยาก ที่แฝงอยู่ในความไม่อยาก ที่เกิดขึ้น

ความอยาก ที่แฝงอยู่ในความไม่อยาก จึงปรากฏในสภาวะของ อุเบกขา ที่เกิดขึ้น

จึงคิดว่า ไม่มีอะไรๆ ในสิ่งที่ต้องการ สภาวะที่เกิดขึ้น ทำให้คิดว่า ไม่มี

ส่วนมีหรือไม่มี มักหลุดสิ่งที่มีอยู่ และเป็นอยู่เนืองๆ ความเป็นนั่น เป็นนี่ ออกมาให้เห็น

bbby เขียน:


คุณโฮฮับเขียน


ขอยกมือขึ้น แล้วกล่าวว่า พูดตามความสัจจริงที่เขียนมาทั้งหมดข้างบนนี้ค่ะ

เทพเจ้าหรือเซียน รู้สึกว่าชีวิตเราจะได้ไปเกี่ยวข้องกับท่านอยู่2-3ครั้งค่ะ
ก่อนที่เราจะเริ่มศึกษาธรรม



แล้วเราจะไปอ้างท่านได้อย่างไรค่ะ ในเมื่อตัวเราศึกษาธรรมของท่านอยู่
เพราะเราอยู่ในสถานะฆราวาสค่ะ แต่เราตั้งท่านกับพระโพธิสัตว์กวนอิมไว้ในใจค่ะ :

พระโพธิสัตว์กับพระธรรมที่พระโคดมสอน ไม่เกี่ยวข้องกัน....

ไม่เกี่ยวข้องกันแบบไหนค่ะ
เราเคยพูดเรื่องนี้ในเว๊บนี้อยู่ครั้งหนึ่ง ซึ่งก็เขียนมาแนวคล้ายๆกับคุณโฮฮับนี่ล่ะค่ะ
แต่ก่อนเราเคยคุยเรื่องธรรมะกับกลุ่มคนที่นี่ พอเราคุยกับเค้า
เค้าบอกแนวทางธรรมะของคุณ คือแนวของพระไทย ไม่เหมือนแนวธรรมะของเค้า
เราก็จบเลยไม่คุยต่อ

เราก็เลยนึก เวลาคุยกับคนไทย คนไทยบอกธรรมะของเราเป็นมหายาน
เวลาคุยธรรมะกับคนที่นี่ คนที่นี่บอกธรรมะคุณเป็นธรรมะพระไทย เราก็เลยจบดีกว่า
คุณโฮฮับเคยเป็นมั๊ย บางสิ่งบางอย่างคุณรู้ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไร
เพราะฉนั้น เราคิดว่าทำตัวเป็นคุณเฉยดีที่สุดค่ะ

ไม่ต้องอะไรมาก แค่ข้อความท่อนที่ยกมานี้ ก็แสดงให้เห็นว่าโฮฮับไม่รู้จริงๆ แล้วยังมาอวดรู้

ดิน......หรือธาตุดิน.....เป็นปรมัตถบัญญัติ.....คือบัญญัติบอกชื่อของธาตุธรรมชาติที่มีอยู่จริง เป็นสัจจธรรมที่มีอยู่จริงคู่โลก คู่จักรวาลนี้

เขาเรียก "ปรมัตถบัญญัติ" รู้หรือเปล่าโฮฮับ

เล็กน้อยแค่นี้ยังผิดแล้วที่เหลือมากกว่านั้นจะไม่ผิดมากขึ้นกว่านี้อีกหรือ โมฆะบุรุษ โฮฮับ

ไม่ต้องเสียเวลามาวิพากษ์วิจารณ์อะไรอย่างอื่นกันอีกละกระมัง[/b]:

สู่รู้อีกแล้วโมฆะบุรุษโฮฮับ

มุมมองของน้องเขาสะอาดบริสุทธิ์ เป็นกุศลยิ่งกว่าโฮฮับหลายเท่านัก จิตหยาบๆอย่างโฮฮับจะไปประเมินจิตสะอาดของน้องเขาได้อย่างไร มันผิดวิสัย

พระโพธิสัตว์ คือผู้บำเพ็ญทานบารมี เพื่อจะได้ตรัสรู้ในภายภาคหน้า

หมายความว่า เขาจะตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าองค์ใหมด้วยตัวเอง
โดยไม่ต้องพึ่งพระธรรมของพระโคดมครับ

]เมื่อเห็นคำชม ด้วยธรรมและบริสุทธิ์ใจเป็นสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียน แทนที่จะอนุโมทนาบุญไปกับเขาเช่นนี้

แสดงว่า วิปริตธัมโม กำลังเกิดขึ้นบนจิตสามัญ ความเสียศูนย์เริ่มจะเกิดขึ้นแล้ว พึงระวังให้มาก

อยากเกิด


แต่กำ็ขออนุโมทนาที่มีมุมมองเป็นบวกและสงบเย็น