คิดไปโน้นนนน.. ..เราแค่ตอบคำว่า ดูเหมือนไม่มีอะไรที่ทนต่อการเพ่งพิจารณา เลยแฮะ เท่านั้นเอง ก็ ไม่เห็นต้องทนกับการเพ่งพิจารณานิ เพราะ เราทำแบบเรื่อยๆ ไม่เคยคิดว่าต้องทนกับการกระทำ ต้องทนกับการปฎิบัติธรรม..เมื่อไหร่เรายังหายใจได้ เราก็ปฎิบัติธรรม
ทุกลมหายใจเข้าออกอยู่นั้นเองแหละ..และเราอ่ะ ยังอ่อนด้อยอยู่มาก เราเลยต้องเดินแบบเรื่อยๆเอาน่ะ...

โธ่ นึกว่าพูดไปถึงโน้นนนน น่ะดิ่
ก็ยังงงงงอยู่