:b32:

หากปรารถณาเพื่อบรรลุธรรม...ต้องตัด....

แต่การมีปีติกับความดีนั้น....เป็นสิ่งทำได้....หากแต่ความปรารถณาให้มีอีก...ให้มีมาก ๆขึ้นไปอีก...นั้นต้องตัด....

มันสุขใจอย่างบอกไม่ถูกนะ.....ยามที่เราบอกความจริงแห่งชีวิตนี้....แล้วเขาก็เข้าใจ

แต่ความสุขใจด้วยวิธีการนี้....ก็ยังไม่ใช่สุขที่เราต้องการ....ไม่ใช่หรือ?

ดังนั้น....จึงควรตัด...หรือควรต่อ....ดีละ?

:b32:

หากปรารถณาเพื่อบรรลุธรรม...ต้องตัด....

แต่การมีปีติกับความดีนั้น....เป็นสิ่งทำได้....หากแต่ความปรารถณาให้มีอีก...ให้มีมาก ๆขึ้นไปอีก...นั้นต้องตัด....

มันสุขใจอย่างบอกไม่ถูกนะ.....ยามที่เราบอกความจริงแห่งชีวิตนี้....แล้วเขาก็เข้าใจ

แต่ความสุขใจด้วยวิธีการนี้....ก็ยังไม่ใช่สุขที่เราต้องการ....ไม่ใช่หรือ?

ดังนั้น....จึงควรตัด...หรือควรต่อ....ดีละ?

กระผมว่า ท่านอย่าใช่คำว่าเราๆท่านๆเลย หากท่านจะยึดตามความเห็นท่านก็ ขอให้เป็นวิสัยท่านเพียงผู้เดียวเถิด เดียวท่านอื่นจะเข้าใจว่า ปัญญานั้น คือการเข้าไปหา สมุทัย เสีย มันจะยุ่งสำหรับผู้นั้นไป

เพราะพระพุทธองค์ แจงไว้แล้วว่า สมุทัยให้ละ หากละได้บ้างไม่ได้บ้าง จนเกิดทุกข์ แล้ว ก็รู้ และการรู้นั้น ก็รู้ว่า อะไรทำให้ทุกข์ ทุกข์แล้วเป็นเช่นไร และอื่นๆ ตามปัญญา จนเห็นไตรลักษณ์ นั้นแหละ
และการละท่านก็บอกไว้ ตั้งแต่ ละที่ หูตาจมูกลิ้นกายใจ ได้เลย

เพราะการลดกำลัง จนกระทั่ง กำจัด อาสวะ ได้นั้น มันมีหลายวิธี ต้องใช้ควบคู่กันไป

กบร้อง.....คุณอโสกะ....อ่านแบบไหนนะ....

ใครบอกให้ไปตัดทุกข้อ..กัน

เอาใหม่..

ท่านว่า...ตัดตรงไหน...(สายปฏิจจะ)ก็ขาด ทั้งวง...ได้เหมือนกัน

คุณนี่แปลกคนนะครับ คิดเอาแต่ได้เข้าข้างตัวเอง มิหน่ำดูถูกคนอื่น
คุณมาแนะนำให้ทำโน้นนี่ ให้เข้าไปเว็บที่คุณแนะนำ แต่ผมไม่ไปเพราะ
ในความคิดส่วนตัวผมเห็นสถานที่นั้นเป็นที่อโคจร ผมก็ไม่ไปแล้วก็บอกคุณไปอย่างนั้น

แต่คุณนี่ซิพอคนอื่นเขาไม่ทำตามคุณ คุณก็เกิดอาการไม่พอใจ
มาว่ากล่าวผมหาว่า มีทิฐิอวดเก่ง คุณลองตรองดูให้ดีครับว่า
อาการไม่พอใจเนื่องจากคนอื่นไม่ทำตามเขาเรียกมิจฉาทิฐิ
มีมานะเต็มอัตตาหรือเปล่าครับ

อีกอย่างนะครับ กรุณาสติสัมปชัญญะในการสนทนาหน่อย
ผมกำลังคุยเรื่องผลการปฏิบัติกับคุณ แต่ดันเอาลิ้งการปฏิบัติของคนอื่นมาให้ผมดู
ถามซ้ำครับสติสตังค์อยู่กับเนื้อกับตัวหรือเปล่า ตัวเองบรรลุมันต้องบอกว่า
ตัวเองทำอย่างไร กลับให้ไปดูคนอื่นทำ

แฮ่ะๆๆ คุณจำได้มั้ยผมไปแสดงความเห็นในกระทู้ของคุณเรื่องที่คุณถามว่า
"จะรู้ได้ผลการปฏิบัติตัวเองว่าไปถึงไหน" แล้วผมตอบคุณไปว่า"นั้นแหล่ะกิเลส"

ความเห็นนี้ก็เหมือนกัน คุณกำลังเอากิเลสตัวเองมาอวดชาวบ้าน

และอีกเรื่องเข้าใจหรือไม่เข้าใจ ผมเข้าใจคุณดีครับว่าเป็นอย่างไร
ตอนผมเริ่มปฏิบัติใหม่ๆก็เป็นแบบคุณนี่แหล่ะ ผมถึงรู้ว่าคุณกำลังหลง
พระพุทธเจ้าสอนว่า ผิดรู้ได้แต่รู้แล้วต้องละ ไม่ใช่รู้แล้วยึด
รู้แล้วเพื่มอัตตาตัวเองแบ่งเขา แบ่งเรา "เอ็งมันแค่เด็กโรงงาน"
เอาเหอะไม่มีใครถือสาหรอก แค่ตลกๆ แต่ก็อยากบอกครับ
คำพูดที่คุณใช้มันก็แค่ เด็กชนบทที่ชอบเรียนแบบคำพูดคนกรุง
เพื่อเพิ่มวิทยฐานะให้ตัวเองครับ

ก็เคยบอกแล้วไงว่าเข้าใจคุณดีและอาจจะดีกว่าเสียด้วยซ้ำ ศีลห้า ศีล227ทำมา
ปฏิบัติมาแล้วทั้งนั้น ขนาดว่าแค่ศีลไม่ฆ่าสัตว์ถึงกับกินเจก็ทำมาแล้ว
แต่ทำอย่างเดียวแต่ใจมันยึดติดอยู่ มันหายทุกข์มั้ยล่ะ ตอนนี้มองย้อนไปดู
ใจตัวเองเมื่อก่อนว่าคิดแบบนั้นมันดัดจริต มันมีมานะ มันก็เหมือนที่คุณกำลังเป็นอยู่นี่แหล่ะ

ศีลมีได้ความดีทำได้แต่อย่าไปยึดมั่นถือมั่น ไม่งั้นมันจะไปปรุงแต่ง
ให้เกิดวจีสังขารอกุศล

ผมไปตำหนิเว็บเขาหรือครับ สู้อุตสาห์ไม่เอ่ยชื่อเว็บ ที่นี่เขามีกฎห้ามโจมตีเว็บหรือสำนักอื่นครับ
ที่ผมพูดมันเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับผม และที่พูดก็ตามเหตุปัจจัยที่มีต้นเหตุ มาจากคุณ

อันเกิดจากการจนปัญญาเลยอ้างชาวบ้านเขา ถ้ามันผิดหรือเกิดความเสียหาย
ก็ต้องโทษคุณเพราะเป็นตัวต้นเหตุ

เที่ยวชี้หน้าชาวบ้านว่าพูดตามตำรา ผมว่าคุณควรดูตัวเองมั้งนะครับ
ที่พูดมาข้างบนก็รู้แล้วว่าไม่ได้คิดพิจารณาก่อน ก็อปเขามาทั้งดุ้น

ถามหน่อย ถ้าเกิด แก่เจ็บ ตายหนเดียวมันจะทุกข์มั้ย
ทุกข์ในความหมายของพระพุทธเจ้าคือ การเกิดแก่ เจ็บตาย ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

คุณบิกทู่คนที่ท่องตามตำรา มันเป็นพวกไม่รู้จักขยายความ
เห็นมาอย่างไรก็พูดอย่างนั้น ไม่พินิจพิจารณาว่าหมายถึงอะไร

ตอบแบบสั้นๆครับเอกคตา เป็นสภาพรูปนามแยกกัน คิดอะไรไม่ออกไม่รับรู้สิ่งกระทบภายนอก มีอุเบกขาอย่างเดียว แส่วงไสว รู้อย่างเดียว(ฌาน4)

สกิดนิดเดียวเอง รู้สึกยัง !คนอื่นเขาก็มีหัวใจ

ผมว่าไม่มีใครตัดอะไรได้หรอกครับถ้าตัดได้จริง เราคงตัดกันไปหมดแล้ว ใครๆก็อยากตัดกันทั้งนั้นกิเลสนะ แต่ที่ตัดไม่ได้เพราะความรู้ที่เรามีมันขาดพลัง พลังนี้คืออะไร พลังนี้คือขณะที่ประจักษ์ไตรลักษณะทรงตัวอยู่นาน กิเลสมันกลัวตัวนี้มากที่สุด สังเกตุมั้ยเรารู้ในสิ่งเดียวกัน แต่ตัดได้ไม่เท่ากัน ความดีให้พัฒนานะครับไม่ใช่ตัดความดี แต่ความชั่วนี้ให้ละอิๆๆ

นี่ก็เพ้อเจ้ออีกแล้วครับ พูดมาได้ว่าพลังให้ไตรลักษณ์ทรงตัวอยู่นาน
ตัวไตรลักษณ์เป็นสภาวะที่ทำให้รู้ถึง การเกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป
แต่ดันบอกว่า ให้ไตรลักษณ์ทรงตัวอยู่นาน พูดง่ายๆก็คือไม่สามารถทรงตัวอยู่ได้
เขาเรียกไตรลักษณ์

ใครบอกว่ากิเลสกลัวไตรลักษณ์ กิเลสมันกลัวโพธิปักขิยธรรมต่างหาก
เพราะเราปฏิบัติในเรื่องโพธิปักฯขาดๆเกินๆ ทำให้อริยมรรคมีองค์แปด
ไม่รวม เป็นสมาธิ มันจึงยังดับกิเลสได้ไม่หมด เข้าใจมั้ย

ตั้งกระทู้ที่เกี่ยวกับปฏิจสมุบาท แต่มาพูดเรื่องทำดีละชั่ว แบบนี้เรียก
ไม่เจียมบอดี้ตั้งกระทู้เกินตัวครับ

ถ้าจะพูดเรื่องทำดีละชั่ว นี่เลยครับ ทาน ศีล ภาวนา
ทำบุญทำทานสวดมนต์ตั้งจิตอธิฐานให้ได้ไปสวรรค์

คุณกำลังสะกิดอะไรผมครับ ผมว่าข้อความข้างบนผมเป็นคนสะกิดล่ะไม่ว่า
เพียงแต่คุณกำลังฟุ้งกำลังหลงธรรมอยู่ เลยคิดว่าตัวเองดีเลิศกว่าใครเขาไงครับ

พูโธ่! มันก็แค่รู้นิดรู้หน่อยก็หลงคิดว่าตัวเองบรรลุแล้ว
เอาแค่สภาวะง่ายๆยังหลงเลย เอกคตาเป็นไง อุเบกขายิ่งแล้วใหญ่

เรื่องกระบวนการขันธ์ห้า ดันบอกมาได้เป็นแค่พื้นฐาน มิน่าถึงบอกว่าตัวเองวางอุเบกขาได้
ย้อนถามเรื่องธัมมาวิปัสสนา พิจารณาอายตนะ12 ขันธ์ห้า ก็เงียบเป็นเป่าสาก ไม่เห็นแย้ง
กลับมาเลย

ที่ไม่แย้งเพราะอะไรรู้มั้ยครับ มันไม่มีใครอยากอ่านมันเรื่องง่ายๆมีเยอะไปในตำราอ่ะ เขาเอาสภาวะของจริงมาพูดกัน แค่เกิดแก้เจ็บตายมันก็เป็นทุกข์อยู่เห็นๆก็ยังว่าไม่ใช่แล้วจะคุยเรื่องอะไรอีกละครับท่าน เพราะที่เราทำกันอยู่ก็เพราะอยากหนีตัวนี่ไม่ใช่เหรอ ถ้าท่านว่าไม่ใช่แล้วจะคุยกันได้เหรอครับ

ถามคุณโฮฮับหน่อยซิครับ กินข้าวกี่มื้อ มีเพศสัมพันธ์มั้ยรวมช่วยตัวเองด้วยนะครับมีมั้ย ตอบหน่อนซิอยากศึกษานะครับ

[quote="bigtoo
ตอบเฉพาะเรื่องข้าว ผมกินเมื่อหิว ไม่คำนึงว่ากี่มื้อ
ไม่หิวก็ไม่กิน กินทุกอย่างที่ไม่เป็นโทษต่อร่างกาย
กับข้าวซื้อกิน ไม่ทำกับข้าวกินเอง ถ้ามีผักกับเนื้อ
เลือกกินผักก่อน