กรัชกายตอบคำถามนี่ครับ


ที่ว่า ใครสัง ? เพื่อให้เขาคิดดู หากตอบชัดๆ ก็ได้แก่ จิตหรือความคิดที่เป็นอกุศลนั่นแหละสั่ง มันสั่งให้ปีนเสาไฟจะฆ่าตัวตาย มันสั่งให้ปีนราวสะพานหวังโดดแม่น้ำตาย ฯลฯ ไม่ใช่กรัชกายสั่ง

ถ้าเป็นกุศลจิตสั่ง เขาก็ไปทำบุญทำกุศลไป (แต่กุศลจิตเป็นปัจจัยแก่อกุศลจิตได้ มันเกิดสลับซับซ้อน)

ถ้าเป็นกุศลจิตเกิด กายใจจะรู้สึกทรงๆนี้




อกุศลจิตเกิดจะทรงๆนี้





ทั้งกุศล และอกุศลที่สั่งสมไว้ ไม่สูญหายจะถูกหมักดองไว้ในจิตใจส่วนลึกกก เมื่อมีเหตุปัจจัยให้มันโผล่มันก็โผล่มารบกวนความรู้สึก ทำให้เจ้าของร้อนรุ่มใจ ถ้าเป็นกุศลวิบากเราก็รู้สึกโปรงโล่งเบาใจ

จิตใจถมไม่เต็มครับ

http://www.youtube.com/watch?v=NbYTqIJesuc

ย้อนกลับไปที่หัวข้อกระทู้ "อานาปานสติ" แปลว่า สติกำหนดลมหายใจเข้า กับ ลมหายใจออก (อานาปาน+สติ) เข้าก็เข้า ออกก็ออก ตามดูรู้ทันทุกขณะ ส่วนคำบริกรรมจะพุทโธ ธัมโม หรือสังโฆ เพียงตรึงจิตให้อยู่กับลมเข้า-ออกได้ดีขึ้นเท่านั้น แค่นี้เองภาคปฏิบัติจริง

ไม่ใช่นั่งนับขั้นทีละขั้นๆ จนครบ 16 ขั้นอย่าง่ว่า

ภาคปฏิบัติแบบนี้ ปัญหาอยู่ตรงเมื่อจิตเริ่มๆจะสงบแล้วเนี่ย สภาวธรรม (สิ่งที่เป็นของมันเอง) จะปรากฏ ตัวอย่างธรรมดาๆก็เช่น



แค่นี้ก็ไปไม่เป็นแล้ว

อานาปานสติ......มีคำว่า "สูตร" อีกคำหนึ่งนะ ดูดีๆ

ถ้าอานาปานสติสูตรต้องมีครบทั้ง 16 ขั้นตอน

คนที่มักง่าย สติ ปัญญา วิริยะ ความเพียรไม่ถึง ย่อมจะไปตีความ ลดคุณค่าของสัจธรรมให้ต่ำหยาบลงมา ยิ่งกว่าสัทธรรมปฏิรูปเสียอีก ต้องระวังให้ดีๆ

แล้วเวลาเจริญธรรมตามอานาปานสติสูตรเขาก็ไม่ต้องไปคอยกังวลนับข้ออยู่อย่างที่บางคนคิดเอาเอง

สังเกตดูให้ดีๆ 16 ขั้นตอนยั้นั้นเขาเจริญขึ้นไปตามลำดับแห่งธรรมเอง คนไม่เคยภาวนาจริงๆจะไม่รู้ถึงความละเอียดและลำดับแห่งธรรมอันนี้ ยิ่งเป็นนักวิชาการยิ่งจะตีความมั่วไปหมดตามความคิดเห็นของตนเอง ไม่ใช่ตีความตามธรรมสภาวะที่ปรากฎขึ้นจริงๆ

ทีงี้....จะเอาทั้ง16....

ตอนนิ่ง..ๆ....สังเกต...ๆ....กลับไม่เอาอะไรสักอย่าง..

เป็นสูตรอาหาร...สูตรคณิตศาสตร์....สูตรผสมเคมี....อันนี้ขาดตกบกพร่องข้ามขั้นตอนก็ผิดพลาดไปเลย...

แล้วอโศกะ เคยสอนเน้นเรื่องอานาปานสติสูตรเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวหรือเปล่า ดูดีๆ อย่าตีความมั่วนะกบ

อโศกะเน้น "ปัจจุบันอารมณ์"ไม่ใช่หรือดูดีๆ มีกระทู้เรื่องปัจจุบันอารมณ์เป็นที่รวมแห่งธรรมทั้งปวง เป็นหลักฐานรองรับอยู่

ทางใครทางมัน ชำนาญใครชำนาญมัน

งานและหน้าที่ของชาวพุทธ

"สำรวมกายใจมานิ่งรู้ นิ่งสังเกต ปัจจุบันอารมณ์ จนละความเห็นผิดว่า กาย ใจ นี้เป็นอัตตา ตัวกู ของกู

พอกพูนความเห็นถูกต้องว่า กาย ใจ นี้เป็นอนัตตา บังคับบัญชาไม่ได้ ไม่ใช่ตัวกู ของกู

ทุกวัน เวลา นาที วินาที ที่ระลึกได้และมีโอกาส"

นี่แหละเอกลักษณ์ของอโศกะ ลองมาช่วยกันชำแหระคำพูดทุกคำที่กล่าวแนะไว้นี้สิว่ามีอะไรนอกธรรมภาคปฏิลับัติมั่ง

(ต้องขออภัยผู้อ่านทุกท่าน ที่จะเห็นมีตัวหนังสือแปลกๆแทรก เพราะพิมพ์ตอบด้วยแทบเลท ลบคำผิดที่แทรกไม่ออกครับ อโศกะก็โง่เป็นเหมือนกันนะครับไม่ใช่ผู้วิเศษเลิศลอยอะไรอย่างที่มีใครบางคนคอยเป็นห่วงท้วงติง ให้สติ)

ดูๆแล้ว อโศกจะว่าเป็นนักวิชาการก็ไม่ใช่ จะว่าเป็นนักปฏิบัติก็ไม่ใช่ แฉลบไปแฉลบมา เหมือนเป็ดเดี๋ยวลงน้ำ เดี๋ยวขึ้นบก

เป็นเป็ด ขึ้นบกได้ ลงน้ำได้ ยังจะดีกว่า ไก่ ที่พยายามขันให้เสียงเหมือนเป็ด คือเป็นนักวิชาการแต่ไปพยายาม จะอธิบายภาคปฏิบัติ ซึ่งตนเองยังไม่มีประสบการณ์ เหมือนอย่างที่กรัชกายกำลังเป็น



เวลาอธิบายเรื่องที่ตนเองไม่ค่อยชำนาญก็ต้องอาศัยวิชาการ คือความรู้ที่ร่ำเรียนศึกษาจากครูบาอาจารย์มาช่วยอธิบาย นี่เป็นเรื่องธรรมดา

แต่เรื่องไหนที่ได้ลงมือทำ มีประสบการณ์จริงคล่องแคล่วชำนาญดีแล้ว ก็อธิบายจากประสบการณ์จริงตามแบบอย่างของนักปฏิบัติ มันก็ถูกธรรมดีแล้ว...ไม่เหมือนไก่ ที่พยายามขันให้เสียงเหมือนเป็ดดังที่กล่าวข้างต้น

ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวท นี่เขาอิงอาศัยกันเกิดไม่ได้เกิดแล้วสำเร็จโดยเอกเทศ พึงพิจารณานะ นักวิชาการใหญ่

พ่อนักปฏิบัติหย่าย เขาเป็นอะไร และจะแก้ยังไง



อโศกคงเงียบหายอีก อย่างน้อยๆสองวัน คิกๆๆ

คนสอนสอนไม่เป็นทำคนปฏิบัติผิดทาง ปีติเกิดก็แก้ไม่เป็นเลยมั่วกันใหญ่เป็นที่สงสัยของคนไปทั่ว

กรัชกายยังทำเป็นสงสัยเอามาแพร่หลายให้คนมีวิจิกิจฉาในเรื่องการปฏิบัติธรรมมากขึ้น

ที่เขาสอนดีๆตัวอย่างดีๆที่สงบเรียบร้อยงดงามแม้จะมีคนเป็นพันเป็นหมื่นมีเยอะไปไม่เอามาถาม ไม่ไปก็อปมาให้ดู

กรัชกายต้องระวังให้ดี นี่อาจเป็นความประสงค์ดีที่แฝงสิ่งเลวร้ายให้ซึมซับสู่คนรุ่นใหม่ ให้สงสัย กลัวและหมดศรัทธาในพุทธศาสนาและวิธีปฏิบัติธรรม

คำพูดนี้ บ่งถึงอะไร ? บ่งบอกถึงว่าอโศก ไม่เช้าใจชีวิต ไม่เข้าใจนามรูป คิกๆๆ

อโศกะคงไม่มีเวลามากมายเหลือเฟือจนกระทั่งจะไปช่วยชีวิต หอย ปู กุ้ง ปลา หมดทั้งทะเลเหมือนอย่างนักวิชาการใหญ่กรัชกายหรอกนะครับ

ชีวิตนี้เอาตนเองรอดได้แล้วขนคนไปเท่าที่เรือลำเล็กของเราจะเอาไหวก็พอใจแล้วครับ
จึงคัดสรรเลือกเฟ้นคนที่จะขึ้นเรือไปด้วยสักหน่อย ไม่รับมั่วไปหมดครับ ถามมากถามมั่วก็จึงไม่ตอบครับ ขออภัย

สภาวะชีวิตทุกๆชีวิตมีสภาวะลักษณะเหมือนกันขอรับอโศก คิกๆ นี่พูดด้านลึกให้ฟัง

กรัชกายหมายกว้างเกินไป

"ชีวิต".......คำนี้มันกว้างนะ พระบรมศาสดายังไม่เอามาสอนกว้างๆอย่างนี้เลย ท่าสอนแคบแค่ รูป นาม กาย ใจเท่านี้
กรัชกายไปได้แรงบันดาลใจที่ไหนมาจึงไปยึดแน่นกับคำว่าชีวิต
ตรองดูดีๆมันจะไม่เข้าท่านะ ดูแต่คำพูดสุดม้ท้ายวันนี้ที่ว่า
"สภาวะชีวิตทุกชีวิตมีลักษณะเหมือนกัน" นี่ก็ไม่เข้าท่าแล้ว สภาวะของกุ้ง หอย ปู ปลา กับเทวดา พรหมบนฟ้า เหมือนสภาวะของคนบนโลกหรือครับ ชีวิตทั้งนั้นนะครับ

รูป นาม กาย ใจ อโศกชี้ไปที่สังคมมนุษย์สิ รูป นาม กายใจ อยู่ที่ไหน ประเด็นที่หนึ่ง


ประเด็นที่สอง คน กับ รูปนาม กับ กายใจ เหมือนกันหรือต่างกัน