ขอเรียนถามความเห็นของเพื่อนๆ กัลยาณธรรม

คนไร้สาระไปทำบุญวันเกิด แบบสังฆทานเป็น
อาหารปิ่นโต เมื่อถวายอาหารและพระท่านให้พรเสร็จ
เห็นว่าพอมีเวลา จึงเรียนถามท่านเรื่องการปฏิบัติธรรม
เรื่องสมาธิ เรื่องข้อธรรมะต่างๆ

เมื่อเห็นเวลาใกล้เที่ยงจึงจะกราบลากลับ แต่ท่าน
ก็พยายามอธิบาย รู้สึกอึดอัดอยู่เพราะขอตัวกลับถึง 3-4 ครั้ง
ด้วยเป็นหว่งว่าท่านจะไม่ได้ฉันเพล ท่านเห็นเราเหลือบ
มองนาฬิกา ท่านบอกว่าวันนี้ไม่ฉันท์ก็ได้ รู้สึกไม่ค่อยดี
เป็นเหตุข้อที่หนึ่ง

สนทนาได้อีกสักพักจึงบอกท่าน ว่าต้องกลับจริงๆ
ท่านก็ขอเบอร์โทร บอกว่าจะได้ไว้ถามเรื่องการปฏิบัติ ก็เลย
ให้ไป พอท่านโทรมาเราไม่กล้ารับ สติเตือนว่าไม่สมควร
แต่เมื่อนึกย้อนไป เราไม่มีสติตั้งแต่ที่ให้เบอร์โทรแล้ว

ปัญหามีอีกว่าวัดนี้เป็นวัดใกล้บ้านคุณป้า
ท่านไปทำบุญวัดนี้วัดเดียว ท่านศรัทธามากๆ และถ้าเป็นวันหยุด
หรือปิดเทอมนี่ ก็ต้องไปด้วยทุกครั้ง

รู้สึกถึงเหตุปัจจัย และยังคิดไม่ออกว่าควรจะ
ทำอย่างไรให้ happy กันทุกฝ่าย ให้เพื่อนๆ ช่วยชี้แนะด้วยค่ะ
รู้สึกว่าปัญญาไม่แล่นเลยค่ะช่วงนี้

ทำใจให้สบายนะครับ บางทีท่านอาจจะหวังดี อยากให้เราปฏิบัติธรรมให้ก้าวหน้า ก็เลยอธิบายซะเยอะหน่อย.
แต่เรื่องขอเบอร์นี่ ก็ลองคุยดูก่อนก็ได้นะครับ ถ้าไม่เข้าทียังไง ก็ค่อยหาเหตุผลแก้ตัวไป.
เข้าใจครับ ว่าสมัยนี้ ต้องระวังตัวให้มาก.

เอาใจช่วยนะครับ

ขอบคุณ คุณอมิตาพุทธ มากค่ะเป็นข้อคิดที่ดี
ข้อหนึ่งค่ะ คนไร้สาระอาจจะคิดมากไปท่านอาจตั้งใจ
จะให้เราปฏิบัติธรรม อย่างที่คุณว่าจริง ๆ

เรื่องโทรศัพท์ก็จะลองรับดู อย่างคุณว่าดูท่าที
ไปก่อน แต่ไม่กล้าเล่าให้คุณป้าฟังแน่ค่ะ

สนทนาได้อีกสักพักจึงบอกท่าน ว่าต้องกลับจริงๆ
ท่านก็ขอเบอร์โทร บอกว่าจะได้ไว้ถามเรื่องการปฏิบัติ ก็เลย
ให้ไป พอท่านโทรมาเราไม่กล้ารับ สติเตือนว่าไม่สมควร
แต่เมื่อนึกย้อนไป เราไม่มีสติตั้งแต่ที่ให้เบอร์โทรแล้ว :b8:
ไม่ยากเลยค่ะ ก็ไม่ต้องรับสายซิคะ แล้วเราก็ไปทำบุญที่วัดอื่นๆแทน
ไม่ว่าทำที่ไหนก็ได้บุญทั้งนั้น เมื่อเราคิดดูแล้วไม่เหมาะสมก็เล่าให้คุณป้าฟังซิคะถึงเหตุ
ผลที่ตามมาคุณก็จะได้ไม่ต้องไปวัดนั้นอีกค่ะ

ขอบคุณค่ะ คุณO.wan อยากจะเล่า
ให้คุณป้าฟังเหมือนกันค่ะ แต่เห็นท่านศรัทธา
แบบมาก ๆ กลัวว่าถ้าพูดไปแล้ว ศรัทธาที่ท่าน
มีอยู่จะเป็นอย่างไร ท่านถึงขนาดสร้างกุฏิ
และอะไรอีกมากมาย เห็นว่าทุกครั้งที่ท่านไปทำบุญ
ดูมีความสุข เลยไม่กล้าเล่า แต่อย่างไรก็จะ
ไตร่ตรองดูค่ะ ขอบคุณอีกครั้ง

แล้วพระคุณท่าน สอนอะไรบ้างหละ

มองอะไรมองเป็นกลางๆครับ ตอนนี้ที่คุณกังวลคือจะวางตัวอย่างไรใช่ไหมครับ
ก่อนอื่นต้องเข้าใจก่อนว่าความรู้สึกนึกคิดรวมถึงสมมตินานาก็คืออวิชชาครับ
พูดง่ายๆก็คือ "สมุทัย" ทั้งแท่งแหละครับ ฉะนั้นถ้าคุณทำใจเป็นกลางๆก็จะเจอทางออกเองครับ
ผมไม่ได้ก้าวล่วงไปถึงพระคุณท่านรูปนั้น แต่คุณก็คงรู้ดีว่าพระคุณท่านรูปนั้นเป็นอย่างไร
ฉะนั้นตอนนี้ทำสิ่งที่ควรทำไปเถอะครับ อย่าไปกลัวว่าป้าของคุณจะไม่สบายใจ
การทำสิ่งที่ถูกไม่มีใครตำหนิหรอกครับ
เหตุปัจจะโย เหตุต่างๆก็เป็นปัจจัยให้เกิดข้อธรรมได้เหมือนกันนะครับ

โมทนาบุญด้วยครับ



เป็นการบ้านอย่างดีเลยครับสำหรับ จขกท

ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะมีเหตุปัจจัยทั้งสิ้น

รู้สึกอึดอัดอยู่เพราะขอตัวกลับถึง 3-4 ครั้ง
ด้วยเป็นหว่งว่าท่านจะไม่ได้ฉันเพล .................ข้อ 1

ท่านบอกว่าวันนี้ไม่ฉันท์ก็ได้ รู้สึกไม่ค่อยดี...............ข้อ 2

สังเกตุว่าทุกข์ข้อ 1 และ 2 ถ้าถามตรงๆว่าทำไมจึงรู้สึกเช่นนั้น
ตอบ เพราะกลัวเขาว่า ว่าเราทำไม่ถูกไม่ควร(คุยกับพระจนไม่รู้เวลา)

สนทนาได้อีกสักพักจึงบอกท่าน ว่าต้องกลับจริงๆ
ท่านก็ขอเบอร์โทร ........................................ข้อ 3

พอท่านโทรมาเราไม่กล้ารับ..................ข้อ 4

สังเกตุว่าทุกข์ข้อ 3 และ 4 ทำไมเราจึงกระทำเช่นนั้น
ตอบ เพราะกลัวเขาว่า ว่าเราทำไม่ถูกไม่ควร(ให้เบอร์โทร เพื่อคุยกับพระ)


ข้อ 5

ข้อนี้คือ เป็นหว่งป้าจะไม่ศรัทธา ถ้าไม่ศรัทธาแล้วผลจะเป็นอย่างไร เราเดือดร้อนไหมไล่เหตุผลไปจะพบว่า ลงที่ตัวเราเดือดร้อนนั่นเอง

อะไร อะไรก็มาลงที่ตัวเราคือ เขาว่า เรา เราเดือดร้อน
ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดจากการยึดมั่นถือมั่นในตัวเรา ว่าเป็นเรา เป็นของเรา รักตัวเรา
ไม่อยากให้ใครมานินทาเรา ถ้านินทาแล้ว เราจะเป็นคนไม่ดี ป้าจะไม่ชอบเรา คนอื่นจะไม่ชอบเรา เราจะไม่เป็นสุข

เห็นไหมครับต้นเหตุเกิดจากการยึดมั่นถือมั่นในอัตตา ตัวตน ของตนนั่นเอง
ถ้าเราไถ่ถอนตรงนี้ได้ เราจะทุกข์น้อยลง หรือไม่ทุกข์เลยก็เป็นได้

บางทีที่เราเคยท่อง เคยฟังมาว่า ทุกสิ่งเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา อาจจะรู้แค่นั้น
แต่ยังทำใจไม่ได้ นี่แหละบทพิสูจน์นักปฏิบัติธรรม

สรุป เวลาเกิดอะไรขึ้นให้หันกลับมามองที่ตัวเราก่อนเสมอ อธิบายว่า ทำไมเราจึงรู้สึกเช่นนั้น กระทำเช่นนั้น เพราะทุกข์มันเกิดที่ใจเราเอง ไม่ใช่เกิดข้างนอก หรือเพราะคนอื่น ไล่เหตุ ไล่ผลไปเรื่อยๆแล้วจะพบว่ามาลงตรงที่ความยึดมั่นถือมั่นในตัวเรานี่เอง ที่เรายังละวางไม่ได้แบกมันไว้อยู่ ที่ได้ยินมาว่าไม่อยากทุกข์ก็วางซะ....วางได้จริงไหม............แล้วคุณจะตอบตนเองได้ครับว่าควรทำอย่างไรกับเหตุการณ์นี้

ขออนุญาตช่วยคิดนะครับ
ผมว่า บางที่คุณ คนไร้สาระ อาจจะคิดมากไปเองก็ได้ครับ
บางที ที่พระท่านโทรมาอาจมีเหตุผลที่ดีก็ได้ครับ
เราต้องลองรับและคุยกับท่านดูก่อน
ถ้ามันไม่มีเหตุผลสมควร ที่ท่านจะโทรมาคุยด้วย
เวลาท่านโทรมาที่หลังเราก็อย่ารับสิครับ

อย่าเพิ่งใจร้อนสรุปเอาเองง่าย ๆ นะครับ
ค่อย ๆ คิด ผมเอาใจช่วยครับ



"จงคิดก่อนทำ"

ขอบพระคุณกัลยาณมิตรทุกท่านค่ะ

ขอบคุณ คุณบัวศกลค่ะ พระท่านอธิบายเรื่องการ
นั่งสมาธิ การทำบุญ ประวัติพระพุทธเจ้า

ขอบคุณ คุณMcArowana พูดถูกค่ะ
คือมีปัญหาการวางตัว จิตคอยแต่ไปคิดเรื่องศีล
เรื่องต้นเหตุที่เกิดจากเรากลัวว่าจะโยงใยเป็นโซ่
พูดง่าย ๆ ไม่อยากให้เกิดวงจรกรรมค่ะ

ขอบคุณ คุณthammathai อธิบายได้ละเอียด
ดีและลึึกซึ้ง ค่ะเข้าใจค่ะว่าเพราะการหว่งตัวเองอยู่จึงเกิด
เป็นทุกข์ขึ้นมา ที่ว่าหว่งคนอื่นมองจนลึกสุดแล้วคือหว่ง
ตัวเอง เพราะใจไม่เป็นกลางนั่นแหละค่ะ จึงเกิดขึ้น
แก้ปัญหาอย่างที่ควรทำ ส่วนผลปล่อยให้เป็นไปตามที่
ควรเป็น กำลังพยายามมองตามจริงอยู่ค่ะ

ขอบคุณ คุณวรานนท์ค่ะ คนไร้สาระอาจคิด
มากไป จะลองพิจารณาตามเหตุ ตามผลดูค่ะ



ขอบคุณกัลยาณมิตรทุก ๆ ท่านที่ให้ข้อคิดที่ดี
เป็นประโยชน์ ขอขอบคุณท่านผู้สร้างเว็ปขึ้นมา ปัญหาหลาย
หลาก กัลยาณมิตร เพื่อนร่วมศึกษาธรรม ล้วนแล้วเป็นสิ่งที่
งดงาม เป็นธรรมะ ธรรมชาติ ธรรมดา ธรรมจริยา เพื่อศึกษา
ไปสู่ทางพ้นทุกข์ ในที่สุด สาธุ...สาธุ....สาธุ

ทำเป็นปกตินี่แหละครับ

ปกติ...คำนี้ท่านต้องพิจารณามากหน่อยครับ ปกติของคนทั่วๆไปก็อย่างนึง ปกติของคนปฏิบัติธรรมก็เป็นอีกแบบนึงครับ

ท่านพึงทำเป็นปกติตามแต่ภูมิธรรมของท่านครับ

โทรหาสาว ย่อมมิใช่กิจของสงฆ์... โทรหาหนุ่ม ก็เป็นกิจของเกย์ อิอิ

อย่ารับโทรศัพท์นะครับ(เพื่อมิให้ปัญหาและความกังวลตามมารบกวนอีก แค่นี้ก็ทำให้คิดมากแล้ว
อย่าอึดอัดใจไปกว่านี้เลย)

จขกท. พูดถูกว่า ไม่น่าจะให้เบอร์โทรศัพท์ตั้งแต่อยู่วัดแล้ว (ก็ถูกครับ ไ่ม่ควรให้จะดีที่สุด)

สติบอกอะไรเหมาะสม ไม่เหมาะสมควรเชื่อสติ เข้าไว้ หากจะหลีกเลี่ยงก้ทำตัวปกติเฉยๆเข้าไว้ ถามและตอบตามความเหมาะสม อะไรไม่จำเป็นก็ไม่ต้องพูด มีสติบอกกับตัวอยู่แล้ว หากต้องหลบเลี่ยง คิดว่าจขกท.ทำได้ แบบ K owan พูด ถ้าไปวัดอื่นได้ ก็ไปวัดอื่นแทน ถ้าเลี่ยงไม่ได้ก็ไปวัดนี้แต่อย่าไปบ่อย

ปล..สงสัย จขกท.. คงหน้าตาดีนะครับ (ผมเดาเอา) ดูกันต่อไปเรื่อยๆ วิธีแก้มีอยู่เยอะ เข้าใจที่จะแก้ไข
ให้ทันที ทันท่วงเวลาแล้วกันครับ จะได้ไปทำบุญแล้วได้บุญกลับมา

เป็นธรรมดาของชาวพุทธมักจะเกรงใจพระก่อนเป็นอันดับแรก ต่อมาเมื่อเห็นพฤติกรรมที่ไม่น่าไว้วางใจก็ควรถอยห่างดีกว่าก่อนจะตกเป็นเหยื่อ