ช่วงนี้ ไม่รู้จะตั้งกระทู้อะไร มาตั้งกระทู้จัดอันดับดีกว่า หัวข้อไม่เหมือนเดิม ใครอยากโหวตให้ใครเชิญเลยนะครับ
1 ผู้เป็นเลิศในด้านความพยายาม
2. ผู้เป็นเลิศในด้านความอดทน
3. ยอดกัลยาณมิตร
4. ขวัญใจมหาชน หรือ ป๊อบปูล่าโหวต
ข้อ 1 ผมโหวตให้ คุณ พลศักดิ์ ช่วงนี้ไม่ค่อยโผล่มาเลย
ข้อ 2 ผมโหวตให้คุณ กรัชกาย
ข้อ 3 ผมก็ยังคงโหวตให้คุณ กรัชกาย
ข้อ 4 ชั่วโมงนี้ คงจะเป็นใครไปไม่ได้ นั่นก็คือ .... Dr.John นั่นเอง
ขอบคุณที่ร่วมสนุก ขอให้ทุกท่านจงมีความเจริญในธรรม

จัดอันดับสมาชิกครั้งแรก....มีผู้ถูกเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลถูกแบนไป 7 วัน(แต่กลับหายไป 7 เดือน) แล้วนี่ครั้งที่ 2 ... ....

ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

รบกวนขอเปลี่ยนชื่อข้อ 4 นะคะ เค้าจะยิ่งคิดว่าตัวเองเก่งในทางที่ผิดน่ะค่ะ
สำหรับเค้าผู้นี้มีการโหวดแล้วนี่คะใน กระทู้แจ้งปัญหา หัวข้อ กระบือบอด ค่ะ

ตกใจเลยนะนี่.....

เวลานี้ต้องขอเสียงสนับสนุนเพื่อรักษาเวปดีๆ ที่เกิดมาด้วยแรงศรัทธาของญาติโยมผู้มีศรัทธาเพราะท่านเหล่านั้นมีพระคุณต่อการเจริญบุญกุศลของธารณชน เป็นอันมาก สมควรที่จะช่วยกันรักษาเจตจำนงค์ของท่านให้ไพบูลย์ยิ่งๆขึ้นไป

จึงขอเชิญกัลยาณชนร่วมกันแสดงประชามติขับไล่กระบือบอดออกไป..

เชิญที่นี่ครับ

http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=11&t=21958

ขออภัยท่าน จขกท ที่มาอาศัยกระทู้นี้ด้วยเรื่องที่ไม่อยู่ในประเด็นนะครับ

viewtopic.php?f=1&t=21915&start=15

นี่หรือเมืองพุทธ......

ผมน้องใหม่ ยังไม่เข้าใจคำว่า "กระบือบอด"
ช่วยอธิบายให้ฟังหน่อยได้ใหมครับ

แปลแล้วมันแสลงนะ
แปลว่า นอกจากจะเป็น xxx แล้วยัง xxx อีกด้วย
แบบว่า โชคสองชั้น อะไรทำนองนั้น
นี่อ้อมแล้วนะ

ขอบคุณท่านคามิน ที่ช่วยตอบด้วยภาษาสมัยใหม่นะครับ

ขออนุญาตเพิ่มเติมเพื่อความเข้าใจของน้องใหม่ดังนี้
อันคำว่า กระบือบอดนี้ มีที่มาจากพระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๗ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๙ ขุททกนิกาย ชาดก ภาค ๑
๒. คันธารวรรค
๑. คันธารชาดก
ขอยกข้อความมาดังนี้ ( อรรถกถาอธิบายอ่านได้ที่ link)

[color=#000000]พูดคำมีประโยชน์เขาโกรธไม่ควรกล่าว

[๑๐๔๓] ท่านสละหมู่บ้านอันบริบูรณ์ถึงหมื่นหกพันตำบล และคลังที่เต็มไปด้วย
ทรัพย์มาแล้ว บัดนี้ ทำไมยังมาทำการสะสมเพียงก้อนเกลืออีกเล่า?
[๑๐๔๔] ท่านสู้สละคันธารวิสัย อันบริบูรณ์ด้วยทรัพย์มากมาย เลิกการสั่งสม
มาแล้ว บัดนี้ ทำไมยังมาสอนข้าพเจ้าให้สั่งสมในที่นี้อีกเล่า?
[๑๐๔๕] ดูกรท่านวิเทหดาบส ข้าพเจ้าย่อมกล่าวแต่คำที่เป็นธรรม ข้าพเจ้าไม่พอ
ใจกล่าวคำที่ไม่เป็นธรรม เมื่อข้าพเจ้ากล่าวคำที่เป็นธรรมอยู่ บาปย่อม
ไม่เข้ามาติดอยู่เลย.
[๑๐๔๖] บุคคลอื่นได้รับความโกรธเคือง เพราะถ้อยคำอย่างใดอย่างหนึ่ง ถึงหาก
ถ้อยคำนั้นจะมีประโยชน์มาก บัณฑิตก็ไม่ควรกล่าว.
[๑๐๔๗] บุคคลทำกรรมที่ไม่สมควร เมื่อถูกตักเตือนอยู่ จะโกรธเคืองก็ตาม ไม่
โกรธเคืองก็ตาม หรือจะทิ้งเสียเหมือนโปรยข้าวลีบก็ตาม เมื่อข้าพเจ้า
กล่าวคำที่เป็นธรรมอยู่ บาปย่อมไม่เข้าติดอยู่เลย.
[๑๐๔๘] ถ้าสัตว์เหล่านี้ไม่พึงมีปัญญาของตนเอง หรือไม่พึงได้ศึกษาวินัยดีแล้ว
ชนเป็นอันมากก็จะเที่ยวไป เหมือนกระบือตาบอดเที่ยวไปในป่า ฉะนั้น.
[๑๐๔๙] ก็แลบุคคลบางพวกในโลกนี้ ได้ศึกษาวินัยมาเป็นอย่างดีในสำนักอาจารย์
เพราะฉะนั้น เขาทั้งหลาย จึงมีวินัยอันอาจารย์แนะนำแล้ว เป็น
นักปราชญ์ มีจิตตั้งมั่นดี เที่ยวไป.


http://www.84000.org/tipitaka/atita100/v.php?B=27&A=4525&Z=4545

จากเนื้อความข้างบน ท่านอุปมาชนที่"ไม่มีปัญญาของตน"ทั้งยัง"ไม่ได้ศึกษาวินัยดีแล้ว"คือคนอื่นสอนแล้วก็ยังไม่อาจรับเอาได้เรียกว่าปัญญาไม่เกิดเลยด้วยประการทั้งปวง(absolute zero)นั้นว่าเหมือนกระบือ(=ควาย)ตาบอดวิ่งอยู่ในป่าอันรกชัฏ ไม่รู้ที่ที่เป็นที่โคจรหรืออโคจร มีสิ่งที่น่ารังเกียจหรือไม่มีสิ่งที่น่ารังเกียจ เที่ยวไปในพงหญ้าและเถาวัลย์เป็นต้น ..


คงพอเข้าใจนะครับคุณวรานนท์ุ