เมื่อวันวิสาขบูชา ดิฉันได้ไปปฏิบัติธรรมที่วัดป่าธรรมชาติ ตามคำชวนของเพื่อนที่ทำงานค่ะ
คือ ปกติดิฉันชอบไปทำบุญ บวชพราหมณ์ ตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว แต่พอผ่านช่วงเวลานั้นมาก้อไม่ค่อย
ได้ไป เมื่อมีโอกาสจึงไปทันที 1 วัน แต่คุ้มมากมายค่ะ คือที่วัดน่าอยู่มาก คล้ายๆรีสอร์ท ห้อมล้อมด้วย
ภูเขา 2 ลูก ไปถึง 9 โมงกว่าๆ เค้ากำลังจะทำการออกกรรม หรือการเปิดโลก ค่ะ การออกกรรมก้อ คือ เราจะได้เห็นเจ้ากรรมนายเวร หรือ กรรมที่เราเคยทำไว้ แล้ว เจ้ากรรมนายเวรอาฆาตตามเรา พอเราทราบสาเหตุเราจะแก้ไขให้ตรงจุด คือ เราเห็นได้ด้วยตัวเอง แล้วก้ออาการที่เกิดขึ้นระหว่างออกกรรม น่าตื่นเต้นใช่มั้ยค่ะ ทีน้ดิฉันก้อไปลงทะเบียนเค้าถามว่าชื่ออะไร
คือ ทุกคนต้องติดชื่อ ฉันก้อถามว่าทำไมต้องติด คือติดตลอดเเวลานะค่ะ เพราะไปที่อื่นไม่เคยต้อง
ติด ก้อแปลกใจเพราะทุกคนที่นั่นใส่ชุดขาว ติดชื่อทุกคน สรุป เค้าบอกว่า เพราะเวลาออกกรรม เวลาจิตเราฟุ้งซ่าน หรือ ควบคุมไม่ได้ แมชีแก้ว หรือ พระ ผู้ดูแล จะได้เรียกขื่อเรา เรียกจิตเรากลับมา
ก้อแปลกใจจัง พอเวลา 10 โมง ก้อได้เวลาออกกรรม จะ แม่ีชีแก้ว เป็นผู้ดูแลที่นี่ Buddha Sawika เป็นการปฏิบัติธรรมสายหลวงปู่มั่น เวลาออกกรรม เราโยกตัวไปให้สุด ท่อง พุท โยกตัวเข้า ท่อง โธ ทำช้าๆ แล้วก้อค่อยเร็วขึ้น ๆ หายใจให้ได้ยิน ระหว่างนั้น ดิฉัน ก้อได้ยิน เสียงร้องไห้ เสียงด่า หรือ เสียงภาษาแปลกๆ แต่แม่ชีบอกว่า ให้เราทำของเราไปกรรมใครกรรมมัน เสียงที่ได้ยิน เราอย่าไปสนให้สนใจในจิตเราเท่านั้น ไม่ใช่กรรมเราเราไม่เกี่ยว ทีแรกดิฉันไม่ค่อยเชื่อ แต่พอได้เห็น คือ ลืมตามา เห็นเลยค่ะ คือ เค้าไม่ให้ลืมตา เพราะต้องเริ่มใหม่ แต่แ่ม่ชีบอกว่า ถ้าเราไม่มีกรรม เราก้อไม่เห็น ก้อทำใจให้สงบ แ่ดิฉัน ลืมตาค่ะ เพราะข้างๆ ร้องไห้ดังมาก มือกำแน่น ปากจู เ้ข้า เหมือนปากเค้าเล็กลงค่ะ แต่แม่ชีเค้าดูแลดีมากค่ะ ต่อรองกับเ้จ้ารรมนายเวรให้ ดิฉันเห็น แม่ชีบอกว่าให้ร้องออกมา แล้วแม่ชีเค้าก้อสื่อจิตให้ค่ะ แต่ละคนอาการต่างกัน ตัวดิฉันไม่เห็นอะไรค่ะ ได้จิตที่สงบมาก คือ เด็กๆยายดิฉันพาไปวัดตั้งแต่เด็กค่ะ แล้วก้อกลัวไปหมด สัตว์นี้ยิ่งไม่เคยฆ่า มีแตวิ่งหนี ชีวิตก้อเรียบๆค่ะ สายกลาง ไม่เดือนร้อน ไม่หลงสุขจนเกินไป พอสักพัก เสียงแม่ชีบอกให้กำหนดจิตให้นิ่งดึงจิตกลับมา ค่อยๆ รวบรวมจิต สุดท้ายทุกคนนิ่งหมด เสียงลมเบาๆ กระทบกาย ช่างเย็นสบาย จริง พอออกจากสมาธิ เค้าก้อให้ผู้หญิงที่ร้องไห้คนนั้นมาเล่า เค้าบอกว่า เค้านั่งไปก้อไม่ได้คิดอะไร พอสกพัก มือกำ คลายไม่ออก ปากจู๋ คือ ภาพที่เค้าเห็นในจิต คือ ด่าแม่ ตีแม่ ค่ะ มหัศจรรย์มาก แล้วเค้าก้อบอกว่า ทุกวันนี้หากินไม่ขึ้น ก้อไม่รู้ว่ากรรมอะไร เพราะเค้ามาหลายครั้งแล้ว แก้กรรมไปหลายอย่างแล้ว แต่มาครั้งนี้เค้าได้รู้แล้ว
กับตัวเองว่า กรรมอะไรที่ตามสนองเค้าอยู่ แล้วเค้าก้อจะไปขอขมากับแม่เค้าค่ะ เพื่อขออโหสิกรรม
มีหลายเรื่องค่ะ ยมบาลพาไปเที่ยวนรกก้อมี กลางวันแสกๆเลยค่ะ อันนี้น่ากลัวค่ะ ไว้มีโอกาสจะเล่าให้
ฟังนะค่ะ ใครสนใจอยากทราบที่อยู่วัด หรืออยากไปออกกกรรม ติดต่อดิฉันได้ที่ Wanchana_me@hotmail.com การออกกรรม มีวันละ 2 ครั้งค่ะ

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
ตาดีได้ดี ตาร้ายได้เสีย

ตาดีนี่พาพ้นทุกข์ไปได้
ตาร้ายนี่ โดนร้อยรัดเอาไว้ ไม่ได้เห็นแสงสว่าง

เพิ่งเคยได้ยินนะนี่ จริง ๆ ก็ไม่ค่อยอยากฟังหรอกเรื่อง ยมบาล น่ะ
บางที่มันก็มีส่วน บางครั้งมันก็เกินไป
แต่ว่าง ๆ ลองเล่ามาก่อนก็ได้
แต่ตั้งสติในการไปทำอะไรต่อมิอะไรอย่างว่าไว้ให้มาก ๆ หน่อย
สังเกตให้มาก ๆ อาจจะเห็นสิ่งที่ส่งสัญญาณมีพิรุธ

นานาจิตตัง = จิต หรือ ความคิดย่อมเป็นไปต่าง ๆ นานา
เมื่อปฏิบัติธรรมใดแล้วหลุดพ้นจากทุกข์ได้ ก็ปฏิบัติข้อธรรมนั้นต่อไปเถิด แต่ปฏิบัติแล้วได้ทุกข์เพิ่มขึ้นอีกน่าจะพลาดมัชฌิมาปฏิปทาแล้ว

ปัจจุบันมีหลายๆแห่งนำเอาศัพท์ธรรมไปใช้ แต่อธิบายศัพท์ธรรมนั้นๆ ผิดพลาด เช่นคำว่า วิปัสสนา เป็นต้น
ที่นี่อีกแห่งที่กล่าวตู่คำว่า วิปัสสนา เมื่อเข้าใจผิดแล้วการปฏิบัติก็ผิดทาง มีแต่จะเพิ่มทุกข์โทษให้แก่ตนเองชั่วกาลนาน เพราะดำริผิด จึงเกิดอุปาทานยึดมั่นอาการนั้นไว้อย่างมั่นคง


http://vdo.palungjit.com/video/1113/%E0 ... D%E0%B8%A2