ถ้าพระใช้คอมพิวเตอร์โดยใช้โปรแกรมที่ละเมิดลิขสิทธิ์ หนังที่ละเมิดลิขสิทธิ์ ฯลฯ
โดยไปซื้อเอง ให้คนอื่นไปซื้อ (อาจรู้และไม่รู้ว่าเป็นของละเมิดลิขสิทธิ์) แล้วแบบที่มีคนรับรองว่า
ถูกลิขสิทธิ์ทั้งๆ ที่ละเมิดลิขสิทธิ์นั้น ท่านมีความคิดเห็นประการใดครับ ผิดศีลไหม

มีผู้รู้ท่านหนึ่งบอกว่า

พระใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์แบบละเมิดลิขสิทธิ์ทั้งๆที่รู้ ทั้งที่ไปซื้อเองหรือให้ผู้อื่นไปซื้อให้ก็ตาม
และคิดที่จะแล้วๆกันไปเลย โดยไม่ยอมเสียค่าปรับตามจำนวนที่กฏหมายระบุ พระนั้นต้องอาบัติปาราชิก

ถ้าพระไม่รู้ว่าเป็นของละเมิดลิขสิทธิ์ และใช้โปรแกรมนั้นไปด้วยความไม่รู้เรื่องอะไรเลย
คิดแต่ว่า "เป็นของที่ได้มาอย่างถูกต้อง" แบบนี้พระไม่ต้องอาบัติปาราชิก แต่ก็ยังต้องอาบัติทุกกฏอยู่

ถ้าพระรู้เรื่องโปรแกรมที่ถูกลิขสิทธิ์และไม่ถูกลิขสิทธิ์ดีอยู่แล้ว ก็พยายามหาโปรแกรมที่ถูกลิขสิทธิ์มาใช้
และมีผู้รับรองให้ว่าถูกลิขสิทธิ์แน่นอน (แต่ความจริงถูกหลอก) แบบนี้พระก็ไม่ต้องอาบัติอะไร
เพราะใช้ด้วยความบริสุทธิ์ใจว่าถูกต้องและมีผู้รับรองให้อย่างเป็นมั่นเหมาะแล้ว

แต่ถ้ามารู้ในภายหลังว่าถูกหลอก และรู้ว่าตัวเองใช้โปรแกรมละเมิดลิขสิทธิ์อยู่
ก็ต้องเปลี่ยนออกในทันที และหาอันที่มันถูกต้องมาใช้งานต่อไป

แล้วพระจะทำ ทำไมหล่ะ อย่าคิดอะไรก่อนที่มันจะเกิดสิครับ

ก็มันเกิดแล้วครับ

ผมเห็นท่านกำลังประกอบเครื่องคอมอยู่นี่ครับแล้วท่านก็บอกว่า ไปหาซื้อโปรแกรมมาลงเองด้วย แล้วท่านก็ยังรับลงโปรแกรมให้ชาวบ้าน เขียนแผ่น CD โปรแกรมแจกชาวบ้านอีก ก็เลยถามครับผม

มันเกิดแล้วครับ เกือบทุกวัดเลยมั้งครับ

ผิดไหมครับ ร้ายแรงถึงขั้นต้องลาสิกขาไหมครับ

ช่วยกันค้นในพระไตรปิฎกหน่อยครับ

ไม่รู้หรอก แต่พระไม่ควรติดวัตถุนะครับ ( เท่าที่ผมรู้ )

ข้อความจากผู้รู้ท่านหนึ่งตอบไว้ว่า

เรื่องการต้องอาบัติปาราชิกของพระในข้อลักขโมยนั้น
ในส่วนตรงนี้คือ เรื่องไปหาซื้อซอฟแวร์เถื่อน และซื้อสำเร็จแล้วด้วย
ทีนี้ต้องหมายเอาตั้งแต่ขณะจิตที่คิดจะไม่จ่ายค่าปรับนั้นแล้ว
เพราะองค์ประกอบต่างๆในการต้องอาบัติข้อนี้มันครบหมดแล้ว เหลือเพียงไถยจิต (คือจิตที่คิดจะลัก)
คือ ทำการทอดธุระในเรื่องนี้ในขณะจิตใด ก็ขาดจากความเป็นพระในขณะจิตนั้นแหละ
แม้ในขณะจิตต่อมาจะสำนึกและยินยอมที่จะจ่ายค่าปรับตามจำนวนที่กฎหมายระบุไว้ก็ตาม
แม้ขณะจิตที่ทอดธุระกับขณะจิตที่สำนึกนั้นจะอยู่ในวินาทีเดียวกันก็ตาม
ก็ไม่อาจที่จะทำให้สถานภาพความเป็นภิกษุของผู้นั้นกลับคืนมาเหมือนเดิมได้อีกต่อไป

เปรียบเหมือนกับใบไม้เหลืองที่หล่นจากขั้วแล้ว
จะไม่มีวันที่ใบไม้ใบนั้นจะกลับมาเปล่งปลั่งงดงามที่ขั้วกิ่งนั้นได้อีกต่อไป

เล่ม 2 หน้า 30

อาบัติปาราชิก พึงมีแก่ภิกษุผู้ถือเอาทรัพย์ที่เจ้าของไม่ได้ให้
ด้วยอาการ ๕ อย่างคือ

ทรัพย์อันผู้อื่นหวงแหน ๑
มีความสำคัญว่าทรัพย์อันผู้อื่นหวงแหน ๑
ทรัพย์มีค่ามากได้ราคา ๕ มาสก หรือเกินกว่า ๕ มาสก ๑
ไถยจิตปรากฏขึ้น ๑
ภิกษุลูบคลำ ต้องอาบัติทุกกฏ
ภิกษุทำให้ไหว ต้องอาบัติถุลลัจจัย
ภิกษุทำให้เคลื่อนจากฐาน ต้องอาบัติปาราชิก ๑.

หมายเหตุ

อาบัติปาราชิกนี้ ภิกษุจะไม่ต้องอาบัติเพียงเพราะเริ่ม คิดที่จะัลักขโมยเท่านั้น
แต่ในกรณีนี้นั้น หมายถึงว่า ภิกษุได้ซื้อซอฟแวร์เถื่อนมาเรียบร้อยแล้ว
เมื่อซื้อมาเรียบร้อยก็แสดงว่าเป็นผู้ทำผิดกฎหมายแล้ว เมื่อทำผิดกฎหมายมันก็มีโทษ
ทีนี้พระนั้นจะแสดงโทษนั้นให้ถูกต้องหรือเปล่า ?

ส่วนคำว่า "มีค่าได้ ๕ มาสก" นี้หมายถึง
สมัยนั้นในแคว้นมคธ ถ้าผู้ใดลักขโมยสิ่งของมีราคา ๕ มาสก ก็จะต้องมีโทษจับ โทษปรับ
เมื่อกาลล่วงมาถึงในสมัยปัจจุบันนี้ก็ต้องถือเอาตามกฏหมายของประเทศนั้นๆว่า
มูลค่าต่ำที่สุดที่ทำให้มีผลทางกฎหมายในการรับโทษจับ โทษปรับนั้นมีค่าเท่าใด ก็ต้องถือตามนั้น


พระพุทธเจ้าท่านจึงสอนภิกษุสาวกเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่า

คำว่า ภิกษุไม่พึงทำความเป็นขโมย มีความว่า ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ละอทินนาทาน
เป็นผู้เว้นขาดจากอทินนาทาน ถือเอาแต่ของที่เขาให้ หวังได้แต่ของที่เขาให้
พึงเป็นผู้มีจิตไม่เป็นขโมย อันเป็นจิตสะอาดอยู่ เพราะฉะนั้น จึงชื่อว่า ภิกษุไม่พึงทำความเป็นขโมย.

มันมีเจ้าของ ถ้าไปเอา
ก็ผิดศีลหมดนั่นแหละครับ

หลักคือ ของมันมีเจ้าของ ของเขาหวง ของมีผู้รักษา
ถ้าทราบว่ามีเจ้าของแล้วไปเอามาแบบเจ้าของไม่ได้ให้ อันนี้ผิดเต็มๆ

อ้าว! ถ้าอย่างนั้นก็ ขาดจากความเป็นภิกษุแล้วใช่ไหมครับ

เพราะขนาดเราๆ ท่านๆ เครื่องคอมที่ใช้อยู่ทุกวันนี้ ก็มีโปรแกรมที่ไม่ถูกต้องตามลิขสิทธิ์ของเขาปนมาบ้างเลย เช่น โปรแกรม Windows นี่ ตัวแผ่นแท้ก็ปาเข้าไป 5,000 กว่าแล้ว แต่ที่ใช้อยู่ก็แผ่นละ 50 บาทเอง

งั้นก็แสดงว่า ผมเองก็ผิดศีลข้อ ลักทรัพย์เช่นกันแน่ๆ เลย(นึกว่าตัวเองรอดแล้วซะอีก)

การรักษาศีล 5 ให้บริบูรณ์นี่ มันก็ยากเอาเรื่องจริงๆ

ศีลแปลว่าปรกติ
แต่อย่างเรา ๆ ท่านไม่มีศีลเป็นปรกติ ฮิ ฮิ เพราะไม่มีศีลซะเลย ไม่ได้สมาทานรักษาศีล สักข้อเดียว แต่จะใช้การงดเว้นเอาเฉพาะหน้าเป็นข้อ ๆ ไป ถ้ารู้ว่าสิ่งนั้นผิด(ในบางข้อที่ทำได้)
แต่ท่านที่ไปนั่งสมาทานศีลกับพระสงฆ์ในพิธีการต่าง ๆ นั้นจะต้องรักษาศีลที่ตัวเองสมาทานมาแล้วให้ได้ตลอด ถ้าไปทำเรื่องผิดศีล อันนี้ผิดเต็ม ๆ สูตร ถูกต้องมั๊ย สำหรับพระสงฆ์เข้ามาบวชในพระพุทธศาสนาแล้วต้องรักษาศีลตนให้บริสุทธิ์เท่านั้นถ้าไม่บริสุทธิ์มีโทษหนักกว่าโยมเสียอีก และรู้หรือเปล่าว่า พระพุทธองค์เรียกภิกษุที่ทุศีลว่าอย่างไร เรียกว่า" โมฆบุรุษ" เจ็บมั๊ยท่าน

นักโทษยังมีการลดหย่อนผ่อนโทษ
สำหรับพระภิกษุ ถ้าเป็นอาบัติปาราชิกขาดแน่นอนครับ
ถ้าเป็นอาบัติสังฆาทิเสสต้องไปอยู่กรรมถึงจะหมดมลทิน
แต่ถ้าเป็นอาบัติเล็กน้อย พระพุทธองค์ให้ประจานต้นเองต่อหน้าสงฆ์
จึงจะพ้นความผิด (ปลงอาบัติ)

แล้วพระรูปนั้นอยู่ในโทษส่วนไหนละครับ
ถ้าเป็นอาบัติที่ปลงได้ ก็อโหสิกรรมให้ท่านไปเถิดครับ

ชาตินี้ผมก็อโหสิกรรม ในส่วนที่ท่านทำให้ผมต้องติดบาปกับท่านด้วยก็แล้วกันครับ เพราะชาติก่อนๆ ผมก็คงเคยทำแบบนี้กับท่านมาแล้วเหมือนกัน เลิกแล้วต่อกันไป ไม่จองเวรกันอีกต่อไปครับ

แต่ท่านจะรู้ไหมว่า ที่ท่านกำลังทำอยู่นั้นมันทำให้คนที่เกี่ยวข้องต้องบาปไปด้วย ด้วยความไม่รู้ของท่าน

มันไม่ได้อย่างที่คิดนะซิอันนี้คัดลอกมาจากท่านผู้รู้มาเล่าบอกให้รับทราบและท่านผู้รู้ผู้เห็นหลายท่าน บอกว่าขณะนี้พระที่ทำผิดพระธรรมวินัย อยู่ในนรกทุกข์ทรมานม๊าก มาก ก็แค่อยากให้ได้รับทราบกันว่าการทำตัวผิดคำพระบัญญัติพระพุทธองค์นั้น ถ้าเป็นพระจะหนักกว่าโยมมาก จึงเข้ามาเตือน แต่จะมีผู้มาคัดค้านอีกว่าตัวเองดีแค่ไหน ก็ดีเท่าที่เห็นนี่แหละ มีดีแค่นี้อย่างนี้ และก็ไม่ได้เป็นผู้ที่จะมีปัญญามากอะไร แค่มีผู้บอกแล้วไปอ่านพระไตรปิฎกพบเทียงเคียงได้เท่านั้นเอง สงสารพวกเหล่านั้น และตัวเองก็ไปทำบุญวัดไหนไม่สะดวกเพราะพระผิดวินัยเกือบ 99.99% จริง ๆ ถ้าตายก็ไม่รู้เขาเอาไปเผาในวัดที่พระผิดวินัยนั้น ไม่รู้ไอ้จิตสกปรกอันนี้จะทนกับความรู้สึกว่าร่างตัวเองโดนมัดด้วยอาคมได้หรือเปล่าไม่รู้ซิ (ชอบนอกแนวพุทธกันดีนัก) คงไม่ได้ไปลงนรกเลยหรอกน่า เชื่อเหอะ

อายุในนรกสำหรับพระสงฆ์ต้องอาบัติ

ทุกกฎ - ทุพภาษิต / 1 ตัว
(โทษที่ทำไม่ดี / พูดไม่ดี)

ตกสัญชีพนรก 1 ชั่วอายุคือ 500 ปีของชั้นนี้
1 วันในชั้นนี้ เท่ากับ 9 ล้านปีมนุษย์
1 ปีในชั้นนี้ เท่ากับ 3,285,000,000 ปีมนุษย์
500 ปีในชั้นนี้ เท่ากับ 1,642,500,000,000 ปีมนุษย์

ปาฏิเทสนียะ / 1 ตัว
(โทษที่ต้องแจ้งผู้อื่น)

ตกกาฬสุตตนรก 1 ชั่วอายุคือ 1,000 ปีของชั้นนี้
1 วันในชั้นนี้ เท่ากับ 36 ล้านปีมนุษย์
1 ปีในชั้นนี้ เท่ากับ 13,140 ล้านปีมนุษย์
1,000 ปีในชั้นนี้ เท่ากับ 13,140,000 ล้านปีมนุษย์

ปาจิตตีย์ / 1 ตัว
(โทษที่ทำความดีให้ตกไป)

ตกสังฆาฏนรก 1 ชั่วอายุ คือ 2,000 ปีของชั้นนี้
1 วันในชั้นนี้ เท่ากับ 144 ล้านปีมนุษย์
1 ปีในชั้นนี้ เท่ากับ 52,560 ล้านปีมนุษย์
2,000 ปีในชั้นนี้ เท่ากับ 105,120,000 ล้านปีมนุษย์

นิสสัคคีย์ ปาจิตตีย์ / 1 ตัว
(โทษที่ทำความดีให้ตกไป จำต้องสละ)

ตกโรรุวนรก 1 ชั่วอายุคือ 4,000 ปีของชั้นนี้
1 วันในชั้นนี้ เท่ากับ 576 ล้านปีมนุษย์
1 ปีในชั้นนี้ เท่ากับ 210,240 ล้านปีมนุษย์
4,000 ปีในชั้นนี้ เท่ากับ 840,960,000 ล้านปีมนุษย์

มหานิสสัคคีย์ / 1 ตัว
(โทษที่ทำความดีให้ตกไป จำต้องสละที่ใหญ่)

ตกมหาโรรุวนรก 1 ชั่วอายุคือ 8,000 ปีของชั้นนี้
1 วันในชั้นนี้ เท่ากับ 2,304 ล้านปีมนุษย์
1 ปีในชั้นนี้ เท่ากับ 840,960 ล้านปีมนุษย์
8,000 ปีในชั้นนี้ เท่ากับ 6,727,680,000 ล้านปีมนุษย์

ถุลลัจจัย / 1 ตัว
(โทษที่ใหญ่และหยาบ)

ตกตาปนรก 1 ชั่วอายุ คือ 16,000 ปีของชั้นนี้
1วันในชั้นนี้ เท่ากับ 9,216 ล้านปีมนุษย์
1 ปีในชั้นนี้ เท่ากับ 3,363,840 ล้านปีมนุษย์
16,000 ปีในชั้นนี้ เท่ากับ 53,821,440,000 ล้านปีมนุษย์

สังฆาทิเสส / 1 ตัว
(โทษที่หมู่ภิกษุ จำต้องลงโทษ)

ต้องตกมหาตาปนรก 1 ชั่วอายุ คือ ครึ่งกัปป์

ปาราชิก / 1 ตัว
(โทษที่ทำให้ขาดจากความเป็นภิกษุ)

ต้องตกอเวจีนรก 1 ชั่วอายุ คือ หนึ่งกัปป์์

หมายเหตุ - ข้อมูลนี้มาจากพระธรรมเทศนาของสมเด็จพระวันรัต (แดง) วัดสุทัศน์ฯ
- สมุดภาพไตรภูมิฉบับกรุงศรีอยุธยา – ฉบับกรุงธนบุรี เล่ม 1-2[/color

ตามขู่พระเหลือเกินนะ

ดีว่าผมเลิกห่มเหลืองมานานแล้ว เลยรอดตัวไป

ถ้าเจอคุณตั้งแต่ทีแรกก่อนบวชผมคงไม่บวช........นรกมันเยอะจัง

ไม่ได้ตามขู่นะครับท่าน
แต่ตามเตือนพระที่ชอบหลงมาในกระแสโลกอยู่เรื่อยครับ ว่าสิ่งที่ท่านทำมันไม่เหมาะ ไม่ควร ไม่ถูกต้อง มันไม่ดีทั้งกับตัวท่านเองและญาติโยมที่เข้าไปเกี่ยวข้องก็เท่านั้นครับ ไม่ได้ขู่นะครับ